اگر از درد ناحیه کناری ارنج رنج میبرید حتما اینجا را بخوانید

تنیس البوTennis elbow یاLateral epicondylitis یکی از شایعترین علل درد آرنج است. درد معمولاً در قسمت خارجی آرنج احساس میشود. علت این نامگذاری شیوع زیاد این بیماران در بین تنیس بازان است.
علل ایجاد تنیس البو: این بیماری بر اثر التهاب تاندون بوجود میاید. تاندون هایی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست میشوند. بر اثر حرکات تکراری که با قدرت زیاد انجام میشوند (مثلاً ضربات مکرری که یک تنیس باز با راکت به توپ وارد میکند) محل اتصال این تاندون ها تحت کشش فراوان قرار میگیرد. بتدریج آسیب هایی بصورت پارگی های میکروسکوپی در این ناحیه ایجاد شده و واکنش بدن به این آسیب ها بصورت التهاب و درد ظاهر میشود. این بیماری فقط خاص تنیس بازان نیست. در بسیاری مشاغل مثل نقاشی ساختمان، لوله کشی، نجاری، تعمیرکار اتومبیل و اشخاصی که با موس کار می کنند احتمال این آسیب وجود دارد. سن اکثر بیماران بین 25 تا 55 است.

علائم  کلینیکی تنیس البو: نشانه های بیماری معمولا بتدریج ظاهر میشود و در عرض چند ماه شدت میابد. این بیماری معمولا با ضربه یا آسیب ناگهانی شروع نمیشود. مهمترین علامت بیماری درد و احساس سوزش در قسمت خارجی آرنج است. معمولاً قدرت مشت کردن دست هم کاهش پیدا میکند. علائم معمولاً با فعالیت ساعد مثل گرفتن یک راکت یا چرخاندن یک آچار یا دست دادن بیشتر میشود. بیماری بیشتر در دست غالب که معمولاً دست راست است دیده میشود

روشهای معمول  در درمان تنیس البو:

• استراحت:باید از ورزش یا فعالیت های شدید بدنی که درد را افزایش میدهند اجتناب کرد.
• دارو:استفاده از داروهای ضد التهاب مثل بروفن یا آسپرین مفید است.
• تغییر در طریقه استفاده از وسایل:بطور مثال تغییر اندازه راکتو یا وسیله مورد استفاده در کار روزانه ماننده عدم استفاده از پیچ گوشتی و نظیر آن و یا استفاده از دست مقابل.
• درمان طب فیزیکی: بصورت انجام نرمش های کششی و تقویت کننده ساعد و استفاده از ماساژ یخ و یا اولتراسوند و یا تحریک عضلات و امواج کوتاه.
• تزریق کورتیکوستروئید: تزریق کورتیکوستروئید در محل درد که معمولا درد بازگشت پذیر است.

استفاده  از امواج شوکی و نقش آن در درمان قطعی بیماری تنیس البو: چنانچه موارد فوق انجام و رعایت گردید و نتیجه مطلوب حاصل نشد از امواج شوکی برای درمان قطعی استفاده می کنیم مشروط بر اینکه تزریق کورتیکوستروئید انجام نگردیده و اگر تزریق شده است حداقل دو ماه از زمان آن گذشته باشد.
امواج شوکی، متابولیسم سلولی را تغییر داده و ایجاد تحریک مکانیکی نموده و در نتیجه موجب تشکیل و تولید عروق جدید کرده و در تاندینوپاتی­های دارای رسوب کلسیم ، رسوبات کلسیم را برداشت نموده و بافت­های تخریب شده ترمیم می نماید. مطالعات بالینی نشان داده است، معالجه با امواج شوکی (ESWT)  نتایج موفقیت­آمیزی در بهبود بیماری داشته و حدودا 70 درصد بیماران، بهبودی کامل و یا پیشرفت قابل ملاحظه­ای­ در درمان خود داشته­اند. این روش از سال 2000 میلادی به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده است.

ویژگی­ها و مزایای امواج شوکی را می­توان بطور خلاصه به صورت زیر بیان نمود:

• با توجه به متمرکز شدن امواج برروی ناحیه تحت درمان، امواج شوکی تنها اثرات اندکی برروی بافتهای پیرامون ناحیه دارند.
• بیمار بعلت عدم استفاده از داروهای مختلف هیچ عوارض جانبی دارویی نخواهد داشت.
• پرهیز از جراحی با همه عوارض جانبی و هزینه­های آن
• هزینه پایین درمان
• عدم داشتن عوارض جانبی و امکان تکرار در صورت لزوم
• از آنجاییکه بصورت سرپایی انجام می شود، اتلاف زمانی برای بازگشت به کار یا ورزش نخواهیم داشت

 منبع:دکتر مغاری 

ادرس مطب: :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی تمایل به اب درمانی جهت کمر درد دارید حتما اینجا ر بخوانید

 

در صورت دسترسی به آب گرم می توان حرکات ورزشی را در استخر انجام داد. حرکات درمانی کمردرد باید در نواحی کم عمق استخر یعنی جایی که آب تا ناحیه ی سینه می رسد انجام گیرد.(اب درمانی روشی بسیار موثر در درمان کمر  درد بوده در  صورتی که منظم در اب ورزش کنید و ورزش را با  دقت انجام دهید-دکتر نیاستی) اکنون به بررسی چند حرکت ساده ورزشی در استخر برای کمردرد می پردازیم:

۱- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده به دیواره ی آن تکیه دهید. سپس عضلات شکم را منقبض کنید، بهطوری که کمرتان با دیواره ی استخر تماس یابد. این حرکت را ۲۰ بار تکرار نمایید.

۲- در ناحیه کم عمق استخر ایستاده به دیواره ی آن تکیه دهید. سپس عضلات پشت و کمر خود را منقبض کنید و پشت خود را به دیواره ی استخر فشار دهید. این حرکت را ۲۰ بار تکرار کنید.

۳- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده به دیواره ی آن تکیه دهید، سپس سعی کنید بطور موزون در آب راه  بروید، همزمان با راه رفتن، دستها را حول محور شانه از عقب به طرف جلو،  مانند پارو و حرکت دهید.

۴- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، با دستها میلیه ی اطراف استخر را بگیرید. سپس یکی از پاهای خود را صاف نگه داشته، پای دیگر را جلو ببرید. مجددا به حالت اولیه باز گردید. حرکت را با پای مقابل تکرار کنید این حرکت را برای هر طرف ۱۰ بار انجام  دهید.

۵- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، با دستها از جلو میله ی اطراف استخر را بگیرید. سپس یکی از پاهای  خود را صاف نگه داشته، پای دیگر را عقب ببرید. مجددا به حالت اولیه باز  گردید. حرکت را با پای مقابل انجام دهید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار نمایید.

۶- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، با دستها میله ی اطراف استخر را بگیرید. سپس یکی از پاها را ثابت  نگه داشته، پای دیگر را از پهلو به طرف خارج ببرید، مجددا به حالت اولیه  باز گردید. حرکت را با پای مقابل انجام دهید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار  نمایید.

۷- در ناحیه ی کمر عمق استخر  ایستاده با دستهای میله ی اطراف استخر را بگیرید، سپس یکی از پاها را ثابت  نگه داشته، پای دیگر را از ناحیه ی زانو خم کنید. مجددا به حالت اولیه باز  گردید حرکت را با پای مقابل انجام دهید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار نمایید.

۸- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده با دستها میله ی اطراف استخر را بگیرید. سپس یکی از پاها را ثابت  نگه داشته، پای دیگر را از ناحیه ی زانو خم کرده، آن را به طرف شکم  بیاورید، پس از چند ثانیه به حالت اولیه باز گردید. حرکت را با پای مقابل  تکرار کنید، این حرکت را ۱۰ بار تکرار نمایید.

۹- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، با دستها میله ی اطراف استخر را بگیرید. حال یکی از پاها را بدون  خم کردن زانو به صورت دایره وار از مفصل ران بچرخانید. سپس به حالت اولیه  باز گردید. حرکت را با پای را با پای مقابل نیز انجام دهید. این حرکت را  برای هر پا ۱۰ بار تکرار نمایید.

۱۰- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، از پشت به دیواره ی استخر تکیه دهید. با دستها میله ی اطراف استخر با بگیرید. حال هر دو پا را از ناحیه ی زانو خم کرده، آنها را به طرف شکم  بالا بیاورید، هنگام انجام این حرکت باید پشت تنه با دیواره ی استخر تماس  داته باشد این حرکت را ۵ بار تکرار نمایید.

۱۱- در ناحیه ی کم عمق استخر  ایستاده، از پشت به دیواره ی استخر تکیه دهید. با دستها میله ی اطراف استخر را بگیرید. حال هر دو پا را از ناحیه ی زانو خم کرده، آنها را به طرف شانه ی راست بالا بیاروید. هنگام انجام حرکت باید پشت تنه با دیواره ی استخر  تماس داشته باشد. سپس حرکت را به طرف شانه ی چپ انجام دهید. این حرکت را  برای هر طرف ۵ بار تکرار کنید.

۱۲- در ناحیه ی کم عمق استخر،  جایی که آب تا ناحیه ی شکم می رسد بایستید، پس به آرامی به طرف جلو خم  شوید. به طوری که بین تنه و پاها زاویه ی ۹۰ درجه ایجاد شود. پس از ۵ شماره به وضعیت ایستاده باز گردید. حال به آهستگی تا حدامکان به طرف عقب خم  شوید. پس از ۵ شماره به حالت اولیه باز گردید. این حرکت را برای هر طرف ۵  بار تکرار نمایید. 

 جهت ادامه  درمان بهتر  است با متخصص طب  فیزیکی مشورت کنید

منبع:دکتر مغاری 

ادرس مطب: :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر اطلاعات دقیقی از چگونگی ایجاد و عوامل موثر درایجاد ارتروز زانو می خواهید بدانید حتما اینجا را بخوانید

سن،عوامل ژنتیکی،چاقی،جنس و شغل از عوامل تشکیل و پیشرفت آرتروزیاساییدگی مفصل هستند  

آرتروز به معنای ساییدگی مفصل و تخریب سطح مفصلی است. در بیمار مبتلا به آرتروز یا ساییدگی مفصل تغییر شکل، درد و محدودیت حرکت در مفصل بوجود میاید. آرتریت Arthritis به معنای التهاب مفصل است و استئوآرتریت Osteoarthritis شایع ترین نوع آرتریت است.

 در استئوآرتریت مشکل اصلی در غضروف مفصلی است و بعد از مدتی استخوان مفصل هم دچار آسیب میشود. آرتروز Arthrosis یک کلمه یونانی به معنای مفصل است ولی به معنای استئوآرتریت هم بکاربرده میشود.

در فارسی بجای کلمات استئوآرتریت و آرتروز از کلمه "ساییدگی مفصل" هم استفاده میشود. مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم قرار میگیرند. مفصل باعث میشود قسمت های مختلف بدن نسبت به هم حرکت کنند و حرکت استخوان ها در مفصل به علت کششی است که از طریق عضلات به آنها اعمال میشود.

دو انتهای استخوان ها در جایی که با هم مفصل میشوند به وسیله پرده بافتی محکمی پوشیده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند.

در اطراف کپسول مفصلی نوارهای بافتی محکمی قرار دارند که به آنها لیگامان یا رباط میگویند و مسئول پایدار کردن مفصل هستند.

غضروف یک بافت سخت ولی صاف و قابل انعطاف است که روی انتهاهای استخوان ها در محلی که در کنار هم قرار میگیرند را میپوشاند.

مقدار کمی از یک مایع غلیظ و لزج بین دو سر استخوان ها و در درون مفصل قرار گرفته که سطح غضروف را لیز کرده و اصطکاک بین دو سطح مفصلی را کم میکند و به آن مایع سینوویال Synovial fluid یا مایع مفصلی میگویند.

مایع سینوویال به توسط بافت سینوویال ساخته میشود. بافت سینوویال لایه ای از سلول هاست که سطح داخلی کپسول مفصل را فرش کرده است.

آرتروز علایم زیادی دارد ولی 3 علامت آن شایع‌تر و مشخص‌تر هستند؛اولی خشکی پس از استراحت است،به این معنی که گاهی اوقات وقتی مفصل به‌مدت طولانی بی‌حرکت مانده باشد و بخواهد فعالیت کند درد خواهد داشت.

شاید دیده باشید که بیماران مبتلا به آرتروز زانو صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شوند به سختی راه می‌روند اما بعد از مدتی کم‌کم راه رفتنشان به حالت عادی بازمی‌گردد.خشکی مفاصل بعد از یک دوره طولانی عدم ‌فعالیت بسیار شایع است ولی به ندرت بیشتر از نیم ساعت طول می‌کشد.

دومین علامت کاهش انطاف پذیری است؛به‌همین دلیل بیماران مبتلا به آرتروز نمی‌توانند به‌ راحتی مفاصل خود را خم و راست کنند و برای علامت بعدی هم می‌توان به درد در مفصل اشاره کرد.

توصیه می‌شود کسانی که بیشتر از دو هفته چنین علایمی را در مفاصل خود دارند حتما به پزشک مراجعه کنند. چند عامل وجود دارد که می‌تواند زمینه ‌ساز ابتلا به آرتروز باشد،یکی سن بالا است که این بیماری معمولا در افراد بالای 40 سال دیده می‌شود.مورد دوم جنس،چون آرتروز در خانم‌ها بیشتر از آقایان بروز می‌کند ولی دلیل آن هنوز به‌ درستی مشخص نشده است،مورد بعدی ناهنجاری ‌های مادر زادی استخوانی و یا صدمه به مفصل است.

آرتروز در ورزشکاران حرفه‌ای که مدام در معرض ضربه خوردن هستند بسیار شایع است مثلا در فوتبالیست‌ها.صدمات غیر ورزشی مثل تصادفات رانندگی هم زمینه را برای آرتروز مهیا می‌کند.

چاقی خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد.به ‌طور کلی هر چقدر وزن بالاتر باشد مفاصل بزرگ(مثل زانوها)باید بار و فشار بیشتری را تحمل کنند و در نتیجه خطر ابتلا به آرتروز در آنها بیشتر می‌شود.

چاقی حتی احتمال بروز آرتروز در دست‌ها را هم افزایش می‌دهد. در طول روز و به علت فعالیت های بدنی مفاصل بدن بطور مرتب در معرض ضربه قرار دارند و این ضربات مرتبا آسیب هایی را به آنها بخصوص به غضروف مفصلی وارد میکنند.

 بدن این آسیب ها را تا جایی که میتواند ترمیم میکند. پس در طول زندگی مفاصل بدن دائما در یک فرآیند آسیب و ترمیم قرار دارند.

گاهی اوقات شدت آسیب های وارده به مفصل بیش از قدرت ترمیم بدن است و یا به عللی قدرت ترمیم بدن کاهش یافته و نمیتواند آسیب های معمولی را مرتبا ترمیم کند. در این موارد غضروف مفصلی بتدریج خرابتر و خرابتر میشود و این شروع آرتروز است.

در ابتدا سطح غضروف ریش ریش و لایه لایه میشود. با هر آسیبی مقداری از روی غضروف برداشته میشود تا اینکه بتدریج کلفتی غضروف کم میشود. کم شدن کلفتی غضروف که در رادیولوژی بصورت کاهش فاصله مفصلی دیده میشود از علائم اولیه شروع ساییدگی مفصل است.

علل زیر در تشکیل و پیشرفت آرتروز یا ساییدگی مفصل تاثیر دارند:

     سن : با بالا رفتن سن آرتروز هم بیشتر میشود. میتوان گفت ساییدگی مفصلی جزئی طبیعی از روند پیری است که در همه انسان ها با افزایش سن ایجاد میشود ولی سن شروع آن در انسان های مختلف متفاوت است.

     ژنتیک : در بعضی انسان ها بطور ژنتیکی و خانوادگی استعداد بروز آرتروز بیشتر است

     چاقی : ساییدگی مفاصل ران و زانو در افراد چاق بیشتر و زودتر ایجاد میشود و این به علت نیروهای زیادی است که در افراد چاق به علت نیروی وزن به مفصل وارد شده و موجب تخریب زودرس آن میشود.

     جنس : آرتروز در زنان بیشتردیده میشود

     آسیب قبلی به مفصل : عفونت های قبلی در مفصل، شکستگی هایی که قبلا در مفصل ایجاد شده است، آسیب های لیگامانی که بر اثر حوادث قبل در مفصل بوجود آمده و مفصل را ناپایدار کرده اند و یا تغییر شکل استخوان های اطراف مفصل میتوانند موجب تشدید بروز آرتروز شوند.

     شغل : فعالیت های بدنی شدید به علت شغل خاص و یا انجام ورزش خاص میتواند ضربات بیش از حد تحمل مفصل برای ترمیم به آن وارد کرده و موجب بروز آرتروز یا ساییدگی مفصل شوند.

وی افزود:مهمترین اقداماتی که برای کنترل آرتروز انجام میشوند عبارتند از :

-        تغییر روش زندگی یا Lifestyle

از مهمترین روش های کاهش علائم ارتروز تغییر دادن روش زندگی است. مهمترین آنها عبارتند از

-             کم کردن سطح فعالیت های بدنی

-             استفاده کمتر از پله و زمین های شیب دار در آرتروز زانو و مفصل ران

-             استفاده از توالت های صندلی دار در آرتروز زانو و مفصل ران

-             خوابیدن در بستر کمی سفت در آرتروز ستون مهره

-             بلند نکردن اجسام سنگین

-             یاد گرفتن طرز صحیح بلند کردن اجسام از روی زمین

-        ورزش

انجام نرمش های کششی و تقویتی میتواند تا حد زیادی قابلیت انعطاف مفاصل را حفظ کرده و آنها را قوی نگه دارد تا بتوان از عهده انجام فعالیت های روزمره برآمد. شنا و پیاده روی از نرمش های خوب هستند. آرتروز هر مفصل نرمش های مخصوص به خود دارد که با یاد گرفتن آنها میتوان تا حدود زیادی درد را کاهش داد

-        کاهش وزن

اگر چاق هستند کم کردن وزن میتواند تا حد زیادی درد ناشی از آرتروز را کم کند. حتی چند کیلو کاهش وزن هم تاثیرات مهمی در کم کردن علائم بیماری دارد. اگر وزن متعادل دارید باز هم کم کردن وزن میتواند در کاهش علائم بیماری به شما کمک کند.

-        وسایل کمکی

استفاده از وسایلی مانند بریس های زانو، کفی های مخصوص کفش و زیاد چسب زدن به کشکک برای کنترل حرکات آن میتواند در کاهش دردهای زانو به علت آرتروز موثر باشد

 
-        عصا

به دست گرفتن عصا در دست مقابل اندام دچار آرتروز یا ساییدگی مفصل میتواند تا حدی درد ناشی از بیماری در مفصل ران و زانو را کم کند

-        گرما

گرم نگه داشتم مفصل مبتلا به آرتروز میتواند تا حدی درد ناشی از آن را کاهش دهد. این گرما میتواند با استفاده از لباس های کلفت تر بدست آید و یا با استفاده از وسایل کمکی مانند کیسه آب گرم یا حوله برقی بتوان مفصل مبتلا را گرم کرد

-        دارو

دارو میتواند درد و التهاب ناشی از آرتروز را کاهش دهد. برای مطالعه داروهای مورد استفاده در ساییدگی مفصل به مقاله بعد مراجعه کنید

-        عمل جراحی

از اعمال جراحی متفاوتی در درمان آرتروز استفاده میشود. درمان های جراحی معمولا برای بیمارانی بکار برده میشود که درد و ناراحتی آنها به اقدامات درمانی قبلی پاسخ مناسبی ندهد.


منبع: دکتر من 

ادرس مطب: :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که تمایا دارید با جدید ترین روش درمان دیسک کمر اشنا شوید حتما اینجا را بخوانید

 

جراحی لیزری با دستگاه لیزر دیود 980 روشی جدید در درمان دیسک کمربه صورت سرپایی است. عمل بدون بیهوشی و فقط با یک بی‌حسی موضعی انجام می‌شود که دو ساعت پس از عمل بیمار ترخیص شده و پس از یک دوره نقاهت 5 تا 7 روزه به زندگی طبیعی بر می‌گردد.

 دیسک‌ها قسمتی از ستون فقرات کمری هستند که شکلی کروی یا شبیه توپ دارند،هر دیسک از دو لایه تشکیل شده است. یک لایه خارجی (آنولوس) شبیه پوسته توپ که حالت سفت ولی انعطاف پذیر دارد و یک قسمت داخلی (نوکلئوس) که حالت ژله‌ای دارد.

ساختمان دیسک به نحوی است که وقتی بین دو مهره کمری قرار دارد، فشارهای وارد شده بر ستون فقرات را با حالت انعطاف پذیری خودش خنثی کند. فشار نامناسب بر دیسک‌ها سبب آسیب به آنها و بیرون زدگی قسمتی از دیسک می شود که این بیرون زدگی را فتق دیسک یا هرنیاسیون می‌گویند.

بیرون زدگی دیسک فشاری را بر عصب‌های موجود در کانال نخاعی وارد می‌کند، فشار وارده سبب ایجاد علایمی به صورت کمر درد یا دردهایی با انتشار به اندام تحتانی به نام دردهای سیاتیکی می شود که به صورت درد، سوزش، بی حسی، سردی یا سوزن سوزن شدن در پاها نمایان می‌شود.

درد سیاتیکی ناشی از دیسک کمر شیوع بسیار زیادی دارد، از هر 1000 نفر 5 نفر به این عارضه دچار می‌شوند. مسیر درمان این بیماری از درمان‌های دارویی، استراحت ودرمان فیزیکی شروع می شود که 60 تا 70 درصد بیماران در 6 هفته اول بهبود می یابند.

زمانی که این دردها به درمان های اولیه مقاوم می شوند، جراحی باز قدم دوم درمان است که در آن قطعه ای از دیسک به منظور کاهش فشار مکانیکی که بر روی عصب وارد می کند از بدن خارج می شود.

انجام جراحی‌های کم تهاجمی انقلابی در عرصه پزشکی است

وجود عوارض احتمالی در انجام عمل جراحی باز و نیاز به بیهوشی در این روش و دوره نقاهت طولانی، پزشکان را بر آن داشت تا به روش های کم تهاجم در درمان دیسک کمر بیندیشند و روش هایی با استفاده از وسایل و تکنولوژی جدید با کمک وسایل تصویربرداری جهت جراحی بسته دیسک به کار گرفته شد.

جراحی‌های کم تهاجمی تحول عمده‌ای در کاهش عوارض عمل و پاسخ بهتر به درمان ایجاد کرده‌اند،دستگاه‌ها و روش‌هایی که در عمل بسته دیسک به کار گرفته می‌شوند طیف وسیعی از دکپرسور، نوکلئوتوم، رادیوفرکونسی، کوبلیشن و پلاسما تا لیزر را شامل می شوند.

جدیدترین روش‌ها بر استفاده از طول موج هایی از لیزر تمرکز دارند که آسیبی به بافت‌های اطراف وارد نمی‌کنند و سبب کاهش فشار در داخل دیسک می شوند.

استفاده از لیزر در جراحی بسته دیسک از سال 1980 شروع شد و در سال 1991 انجمن غذا و داروی امریکا به عنوان روش موثر و بی عارضه در درمان دیسک کمر تایید شد. جدیدترین این لیزرها که در جراحی بسته دیسک استفاده می شوند بر طول موج 980 نانومتر و توان 10 وات طراحی شده اند که نور لیزر را از طریق فیبر نوری 200 میکرونی که وارد دیسک می‌شود به محل بیرون زدگی دیسک انتقال می دهند و سبب حذف قسمت بیرون زده دیسک بدون نیاز به جراحی باز می شوند.

چگونگی درمان دیسک با دستگاه لیزر دیود 980

نحوه درمان دیسک با دستگاه لیزر دیود 980 : قسمت عمده ناحیه میانی دیسک آب است و در دیسک‌هایی که دچار بیرون زدگی یا فتق می شوند، فشار قسمت داخلی دیسک سبب ایجاد این تغییر شده است، بنابراین هر گونه کاهشی در حجم داخلی سبب ایجاد یک فشار منفی در داخل دیسک و جمع شدن لایه‌های بیرون زده دیسک می شود.

جراحی لیزری نیاز به باز کردن پوست نیست، مهره‌ها و فضای داخل بدن توسط وسیله تصویربرداری به نام فلوروسکوپ دیده می شود. عمل بدون بیهوشی و فقط با یک بی حسی موضعی انجام می شود.

وسیله‌ای شبیه یک سوزن بلند وارد قسمت میانی دیسک می شود و یک فیبر نوری ظریف از داخل این سوزن به قسمت میانی دیسک فرستاده می شود. با استفاده از نور لیزر قسمت داخل دیسک تبخیر شده و از حجم داخل دیسک کاسته می شود. فشار منفی ایجاد شده سبب جمع شدن ناحیه بیرون زده دیسک می شود.

2 ساعت پس از عمل بیمار ترخیص شده و پس از یک دوره نقاهت 5 تا 7 روزه به زندگی طبیعی بر می گردد.

این روش در چه بیمارانی قابل انجام است؟

همه دیسک‌های بیرون زده با این روش قابل درمان نیستند. بیمارانی که دچار پارگی شدید دیسک یا جدا شدن قطعه‌ای از آن شده اند با این روش درمان نمی شوند.

بیمارانی که دچار ضعف ناگهانی حرکتی، جابجایی مهره یا اختلال کنترل ادرار و مدفوع شده اند، باید به صورت باز جراحی شوند. همچنین بیمارانی که قبلا تحت جراحی باز کمر قرار گرفته اند بهتر است از روش های بسته دیگری که در کلینیک‌های درد ارائه می شوند استفاده کنند.

درصد موفقیت این روش در درمان دیسک چقدر است؟

در مطالعات گسترده‌ای که انجام شده، بیماران تا 8 سال پس از انجام عمل پیگیری شده اند که درصد موفقیت 88 تا 90 درصد است. این روش نسبت به روش هایی چون دکمپرشن و رادیوفرکونسی موفقیت بالاتری داشته است.

مزایای انجام این روش به انجام عمل باز

این روش هیچ گونه زخم یا آسیب بافتی ایجاد نمی شود انجام عمل به صورت سرپایی بوده و نیازی به بستری شدن نیست، عوارض عمل نسبت به سایر روش ها کمتر است. عدم دستکاری استخوان مهره نیز از دیگر مزایای استفاده از این روش است و پس از عمل هیچ گونه چسبندگی (که گاه در سایر عمل‌ها به ویژه عمل‌های جراحی باز ممکن است ایجاد شود) بوجود نمی آید.

فعالیت کلینیک‌های درد طی چند سال اخیر توانسته در درمان بیماران مبتلا به کمردرد راهکارهای جدیدی را ایجاد نماید. 

منبع:دکتر مغاری 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

راهکارهای مناسب جهت جلوگیری از دیسک کمر را حتما از اینجا یاد بگیرید

تجربه کمردرد در بین 80 درصد مردم با منشا عضلانی گفت: با این وجود علل دیگری مانند بیرون زدگی دیسک، رماتیسم، پوکی استخوان،‌ عفونت‌ها و مشکلات احشاء داخل شکمی هم می‌تواند به بروز کمردرد منجر شود.

راهکارهای جلوگیری از کمردردهای عضلانی عبارتند از: 

  پرهیز از اقداماتی مانند ایستادن طولانی در یک وضعیت، نشستن طولانی در یک وضعیت، برداشتن اجسام با کمر خمیده، انجام کارهای سنگین و حرکت های چرخشی ناگهانی با برداشتن بار در ناحیه کمر .
با توجه به علت عضلانی اغلب کمردردها با رعایت یکسری نکات در محافظت از کمر و انجام ورزش مستمر و همچنین مصرف دارو برای کنترل التهاب عضله و دیسک قابل کنترل هستند.
 تصور غلطی در جامعه وجود دارد که بیرون زدگی دیسک کمر مساوی است با جراحی در صورتی که جراحی فقط در موارد خاص و نادری از کمردردهای دیسکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای عموم کمردردها می‌توان ازطب سوزنی و فیزیوتراپی، لیزر و گاهی اوقات تزریقات داخل نخاعی هم بهره برد.
 مواردی که جراحی دیسک را ضروری می‌کند مقاومت برخی بیماران به درمانهای دارویی پس از دو ماه است که بیماران را در معرض خطر جدی و پیشرونده آسیب اعصاب داخل نخاع قرار می دهد.
 

منبع:سلامت نیوز 

:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸