دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.
دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.

در صورتی که اطلاعات دقیقتری از ارتروز زانو میخواهید حتما اینجا را بخوانید

untitled کجی زانو نشانه آرتروز پیشرفته
درد و ناراحتی ناشی ازآرتروز زانو یکی از شایع ترین علل مراجعه بیماران به مطب  پزشکان است. در خانم ها میزان ابتلا به آن نزدیک به دوبرابرآقایان است و از آنجا که  ابتلا به آرتروز زانو دامنه وسیعی در افراد میانسال و مسن پیدا کرده است

 تعریف کلی از آرتروز زانو  

آرتروز  همان تخریب در مفاصل و سطوح غضروفی آن است و نام های دیگر آن استئوآرتریت و  استئوآرتروز است . این بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند و در حدود 85 درصد افراد  بالای 75 سال با این مشکل دست به گریبانند. آرتروز زانو می‌تواند به تنهایی یا با  آرتروز بقیه مفاصل بخصوص مفاصل دست بروز کند. علاوه بر سن، عوامل سرشتی یا ژنتیک،  نوع شغل و حرفه ، سبک زندگی، عوامل هورمونی و چاقی نیز در بروز این بیماری موثر  هستند.

آیا آرتروز زانو همیشه با درد همراه است؟
مفصل زانو از  اتصال استخوان ران و درشت نی بعلاوه استخوان کشکک ساخته شده که این سطوح سخت  استخوانی، از غضروف که بافتی انعطاف پذیر است پوشیده شده است. با شروع آرتروز این  غضروف دچار تخریب می شود که به علت نداشتن عروق خونی، بازسازی آن با اشکال همراه  است. بافت غضروفی رشته عصبی ندارد برای همین در ابتدای مراحل درگیری ،آرتروز زانو  می‌تواند بدون درد باشد. در این بیماری تخریب غضروف مفصل زانو منجر به ایجاد التهاب  در بافت اطراف زانو وتحریک گیرنده های درد می‌شود. همچنین محدودیت حرکتی و خشکی  زانو بعلاوه صداهای اضافه و تجمع مایع یا همان
آب آوردن زانو نیز از دیگر علایم  آرتروز زانو محسوب میشوند.

عوامل زمینه ساز آرتروز زانو را بیان  کنید؟
یک سری از عوامل موجب شروع یا تشدید آرتروز زانو می‌شوند. به عنوان  مثال ضربه های ناشی از افتادن، تصادف و آسیب های ورزشی می توانند موجب پارگی  منیسک‌ها و رباط‌های زانو شوند و این خود زمینه ساز بروز آرتروز است. لازم به ذکر  است شکستگی ها چه داخل مفصل ، چه بیرون مفصل می توانند موجب به هم خوردن حالت طبیعی  زانو شوند. همچنین انحراف پاها که شامل دونوع پرانتزی و ضربدری است نیز موجب به هم  خوردن امتداد طبیعی زانو و فشار بر زانو شده که موجب تسریع در شروع آرتروز زانو  می‌شود. از طرفی فعالیت‌های شدید و تکراری روزمره و برخی عادات زندگی مثل نشستن  طولانی به صورت دو زانو و چهار زانو ، نشستن طولانی درتوالت و پله روی زیاد نیز  موجب ساییدگی، شروع وتشدید آرتروز زانو می شوند. این نکته را هم نباید از یاد برد  که مشاغل و حرف سخت و در نهایت وزن زیاد نیز به مفاصل زانو فشار زیادی وارد  می‌کنند.

در آرتروز پیشرفته چه حالتی به‌وجود می‌آید؟
در آرتروز  پیشرفته ممکن است زانو دچار کجی شود و این کجی می‌تواند به دنبال تخریب پیشرونده  پیشرفت کند. همچنین بی ثباتی زانو که در اثر آرتروز شدید به وجود می‌آید ممکن است  علایمی چون خالی کردن زانو و نبود استحکام کافی برای وزنگذاری روی اندام را ایجاد  کند .در عکس رادیولوژی علایم آرتروز زانو به صورت کجی ، تخریب ، دندانه دار شدن  مفصل ، ساییدگی ، کم شدن فاصله بین مفصلی و ایجاد کیست های درون استخوانی ظاهر می  شوند.

درباره درمان آرتروز توضیح دهید؟
مهمترین و ابتدایی‌ترین  درمان بیماری آرتروز زانو رعایت مسایلی است که از تخریب بیشتر جلوگیری شود. به  بیمار مبتلا به آرتروز زانو توصیه می شود از خم کردن بیش از نود درجه زانو خودداری  و موقع نشستن از صندلی استفاده کند. در صورتیکه با آویزان بودن پا هنگام نشستن روی  صندلی مشکلی داشت می تواند از زیرپایی استفاده کند. استفاده از دستشویی فرنگی نیز  کمک شایانی به کم کردن علایم آرتروز زانو می‌کند. همچنین بالا و پایین رفتن از پله  در حد امکان باید محدود شود چرا که در بعضی موارد حتی با رعایت عدم فشار بر یک زانو  هنگام پله روی، زانوی مقابل نیز دچار درد می شود. ازسویی بهتر است کسی که دچار  آرتروز زانوست نمازش را نشسته و بر روی صندلی بخواند تا از فشار مضاعف بر مفصل  جلوگیری شود.

کاهش وزن تا چه اندازه در بهبود آرتروز زانو نقش  دارد؟
کم کردن وزن نقش مهمی در کنترل علایم آرتروز زانو دارد. در یک راه  رفتن معمولی 3 تا 5 برابر وزن بدن به هر زانو وارد می شود. پس با یک کاهش وزن 5  کیلوگرمی حدود 20 کیلوگرم از وزن وارد شده به هر زانو در راه رفتن کاسته می شودکه  خود اثرات تسکینی بسیاری بر روی درد و علایم آرتروز زانو دارد.

چه  تمرینات ورزشی برای مبتلایان به آرتروز زانو توصیه می‌کنید؟
با تقویت عضلات  اطراف زانو فشارهای وارده بر زانو کاهش می‌یابند که این امر موجب کاهش درد و  ناراحتی زانو می شود. تقویت عضلات هم از طریق تمرینات ورزشی و هم از طریق طب فیزیکی امکان پذیر است. یک روش ساده و موثر برای این کار آن است که فرد بر روی  صندلی بنشیند و به طوریکه پاها آویزان باشند هر کدام از پاها را به مدت 10 ثانیه به  صورت کشیده بصورت مستقیم نگه دارد. سپس پای مقابل را به همین طریق بکشد. این حرکت  را 10 تا 20 مرتبه و 3 تا 4 بار در روز باید تکرار کند که این موجب تقویت  عضله
چهارسر یا جلوی رانی می شود. البته تمرینات دیگری را نیز می توان یاد گرفت  و انجام داد.

آیاآب‌درمانی و استفاده از زانوبند در درمان آرتروز مؤثر  است؟
آب درمانی از دو جهت می‌تواند به کاهش درد و التهابات زانو کمک کند:  یکی تقویت و هماهنگی عضلات زانو و دیگری کاهش وزن. زانو بند نیز از طریق گرم نگه  داشتن و زانوبندهای دارای بست های نگه دارنده با جلوگیری از انحراف بیشتر زانو  هنگام راه رفتن می‌توانند درد را کاهش دهند.

فیزیوتراپی چه کمکی به درمان  آرتروز زانو می‌کند؟
فیزیوتراپی هم از طریق تقویت عضلات وهم با استفاده از  دستگاه های کنترل درد و همچنین با تمرینات فیزیکی کمک مؤثری در کاهش علایم  دارد.

درباره درمان دارویی آرتروز زانو توضیح دهید؟
در موراد خفیف  تر تا متوسط، داروهای ضد التهابی و داروهایی که به بهبود وضعیت غضروف کمک می‌کنند  مثل گلوکوزامین و کندروییتین نقش بسزایی در کاهش درد دارند. در موارد شدید نیز  علاوه بر داروهای خوراکی، تزریقات داخل مفصلی نظیر هیالگان یاغضروف تزریقی و در  مواردی کورتیکواستروئیدها کمک کننده هستند. البته تحقیقات درباره تزریق سلول های  بنیادی هنوز ادامه دارد اما هنوز به عنوان درمان قطعی به درمان‌ها افزوده نشده  است.

آیا پلاکت تغلیظ شده در درمان آرتروز نقش دارد؟
PRP  یا  پلاکت تغلیظ شده هنوز جایگاهی در درمان آرتروز زانو پیدا نکرده است و تحقیقات اخیر  نشان از اثر کم آن نسبت به تزریق هیالگان و یا کورتیکواستروئید دارد.

چه  موقع به درمان آرتروز از طریق جراحی نیاز است؟
در موارد شدید، درمان های  جراحی کمک کننده هستند که این درمان ها بر سه دسته اند: ابتدا می‌توان به  درمان‌هایی اشاره کرد که به اصلاح انحراف زانو کمک می‌کنند و امتداد اندام را از  طریق عمل‌های استخوانی اصلاح می کنند. در مواردی که اندام ها ضربدری یا پرانتزی  خیلی شدید باشند و هنوز کیفیت غضروف مفصلی خیلی از دست نرفته باشد و آرتروز، شدید  نباشد این عمل‌ها با اصلاح امتداد نیرو موجب کمتر شدن درد زانوها و کاهش سرعت تخریب  غضروف می‌شوند. همچنین در بعضی موارد که بیمار دچار پارگی مینیسک یا مشکلات داخل  زانو به همراه آرتروز است انجام عمل آرتروسکوپی و تراشیدن و پاکسازی زانو از مواد  التهابی باعث کاهش درد می‌شود. در موارد شدید نیز تنها راه درمان آرتروز زانو عمل  روکش کردن زانو یا همان تعویض مفصل است بدین شرح که همانند روکش کردن دندان، سطح  خراب‌تراشیده شده و با روکشی که همان پروتزاست پوشیده می شود تا سطوح مفصلی تخریب  شده حذف و درد بیمار کاهش یابد.

 آیا عمل روکش کردن  زانو عوارض زیادی دارد؟
از عوارض این عمل عفونت و یا لق شدن پروتز است که  کمتر از سه درصد است . اما در مجموع درصد موفقیت این عمل بالاست و تقریبا قسمت عمده  درد بیمار از بین می‌رود و باز توانی نسبتاسریع است بطوریکه بیمارمی‌تواند روز بعد  از عمل راه برود.
 

منبع: http://www.esfahanemrooz.ir 

 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که نگران ارتروز مفاصل دست خود هستید حتما اینجا را بخوانید

                                                                                                   

 

مفاصل متعددی در دست وجود دارند . توانایی انجام حرکات گوناگون در این مفاصل به مجموعه دست به عنوان یک واحد ، امکان انجام ظریف‌ترین و پیچیده‌ترین حرکات را می‌دهد . در هر مفصلی در بدن ، دو استخوان در مجاورت یکدیگر قرار دارند . روی هر یک از این دو استخوان لایه‌ای لغزنده از جنس غضروف پوشیده شده است و این مجموعه ( انتهای دو استخوان مجاور و لایه ی غضروفی پوشاننده هر یک ) در داخل پوششی از جنس بافت همبند به نام کپسول مفصلی قرار می‌گیرند . در داخل فضای مفصلی لایه‌ای از بافت پوشاننده به نام سینوویوم وجود دارد که سلول‌های آن با ترشح مایع شفاف و لغزنده ای به‌سهولت و نرمی حرکات دو استخوان‌ روی یکدیگر کمک می‌کند .

در آرتروز یا پدیده ساییدگی ، غضروف مفصلی شروع به فرسایش و تخریب می‌کند به‌طوری‌که لایه غضروف به تدریج نازک شده و از بین می‌رود ، در نتیجه دو  استخوان مجاور در مفصل در تماس مستقیم  با یکدیگر قرار می‌گیرند و حرکات آن‌ها روی هم از یک طرف باعث ایجاد درد و ناراحتی شده و از طرف دیگر تحریک ناشی از این تماس و رها شدن عناصر ریز غضروفی و استخوانی در فضای مفصل باعث تحریک لایه پوشاننده سینوویوم و ایجاد پدیده التهابی به صورت تورم ، درد بیشتر و تجمع مایع در مفصل می‌شود .

                                                                                                          

آرتروز , ساییدگی مفاصل انگشتان و شست دستشدت التهاب در آرتروز یا ساییدگی مفصل متغیر بوده و بسته به شدت بیماری زمینه ای و میزان فشاری که به مفصل تحمیل می‌شود می‌تواند کاهش یا افزایش پیدا کند . در طول زمان و در نتیجه تلاش برای بازسازی بیمارگونه در مفصل ، استخوان سازی جدیدی دورتادور مفصل صورت می‌گیرد که به صورت برجستگی‌های استخوانی در حاشیه مفصل در رادیوگرافی ساده رویت شده و در مفاصل سطحی در زیر پوست به دست می‌خورند . درد ناشی از اصطکاک سطوح استخوانی و ممانعت حاصل از برجستگی‌های شکل گرفته به تدریج دامنه حرکات مفصل را کاهش داده و باز و بسته شدن آن بخصوص در انتها دچار محدودیت می‌شود . عدم استفاده از عضو دردناک باعث تحلیل رفتن و لاغر شدن ماهیچه‌ها در آن عضو شده و متقابلاً عضوی که عضلات آن ضعیف و ناتوان باشند فشار ناشی از فعالیت‌ها به صورت مضاعف بر مفاصل آن عضو تحمیل می‌گردد . و این چرخه بیمارگونه ادامه پیدا می‌کند .

 

 

 

علت آرتروز مفاصل دست (hand joints arthrosis) چیست ؟

 

برخی از افراد به صورت ذاتی مستعد ابتلا به آرتروز مفاصل می‌باشند . ساییدگی مفاصل در این افراد به صورت منتشر بوده و علاوه بر مفاصل زانو و ستون مهره ها ، مفاصل دست نیز در سنین میان‌سالی دچار آرتروز و ساییدگی می‌شوند . فشارها و صدماتی که در طول سال‌ها در اثر اشتغال به فعالیت‌های سنگین به مفاصل وارد می‌شوند ، به تدریج به غضروف‌های مفصلی آسیب زده و در نهایت مفاصل را مستعد ابتلا به آرتروز و ساییدگی می‌سازند . آسیب‌های شدید مانند شکستگی‌هایی که سطح مفصلی را درگیر می‌کنند اگر به طور صحیح و کامل درمان نشوند و با یک درمان مناسب ، سطح مفصلی پیوسته و بدون جابجایی اعاده نگردد پس از مدتی در اثر اصطکاک سطوح ناصاف ، غضروف مفصلی تخریب شده و منجر به آرتروز و ساییدگی می‌گردد .

                                                              

در دست مفاصل متعددی وجود دارند که یک‌یک آن‌ها با علت‌های توضیح داده شده در بالا می‌توانند مبتلا به آرتروز و ساییدگی گردند . اما از این میان سه ناحیة زیر با احتمال به مراتب بیشتری مستعد ابتلا می‌باشند :آرتروز , ساییدگی مفاصل انگشتان و شست دست

 

1 مفاصل بین بند انتهایی و میانی انگشتان

 

2 مفاصل بین بند میانی و ابتدایی انگشتان

 

3 مفصلی که در قاعده استخوان اول کف دست قرار داشته و در حقیقت شصت را به مچ دست متصل می‌نماید .

                                                                      

 

 

 

علائم بالینی آرتروز مفاصل دست (hand joints arthrosis) چیست و این عارضه چگونه تشخیص داده می‌شود ؟

 

آرتروز ,ساییدگی مفاصل انگشتان و شست دستیک علامت مهم در آرتروز مفاصل درد است . درد ممکن است به‌صورت دائم وجود داشته باشد یا این که در هنگام فعالیت و استفاده از مفصل مورد نظر این درد تشدید شود . این درد استفاده از عضو مورد نظر را با مشکل و محدودیت همراه می‌سازد . گاهی در مفصل مبتلا التهاب تشدید شده و باعث تورم و افزایش درد می‌گردد . یکی از علائم مفاصل مبتلا به آرتروز خشکی صبحگاهی می‌باشد به طور که پس از برخاستن از خواب و برای مدتی در حدود پنج تا ده دقیقه در آن مفاصل احساس خشکی و محدودیت در حرکات وجود دارد . پدیدار شدن زوائد استخوانی در پیرامون مفصل باعث به‌وجودآمدن برجستگی‌هایی در ناحیه مفصل شده و در زیر پوست به‌صورت ندولهایی رؤیت می‌گردند . این زواید استخوانی ممکن است در جهاتی مانع حرکت مفصل شوند . زواید استخوانی ، محدودیت در حرکات و تورم در مفاصل باعث تغییر شکل در دست مبتلا می‌شوند .

                                                                                                

آرتروز ,ساییدگی مفاصل انگشتان و شست دستپزشک معالج با معاینه بالینی می‌تواند تشخیص آرتروز و ساییدگی مفصل را به راحتی مطرح نماید . برای قطعیت تشخیص از رادیوگرافی ساده استفاده می‌شود . در رادیوگرافی ساده آرتروز مفصل به شکل نامنظمی و کاهش فاصله مفصلی ، زوائد استخوانی در دو سوی مفصل و به‌وجودآمدن تغییراتی در استخوان زیر غضروف به شکل کیست‌های کوچک استخوانی و تغییر دانسیته استخوانی با پدیدار شدن یک لایه سفیدتر در آن ناحیه دیده می‌شود .   

                                                                                                           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

درمان آرتروز مفاصل دست (hand joints arthrosis) چیست :

 

در مراحل اولیه درمان غیرجراحی برای کاهش درد و افزایش عملکرد آن مورد استفاده قرار می‌گیرد . طبیعتاً در این مرحله باید الگوی زندگی را تغییر داده و از مجموع فعالیت‌هایی که به مفصل فشار می‌آورد پرهیز کرد . حرکاتی که با افزایش درد در مفصل مبتلا همراه می‌باشند  طبیعتاً به آن مفصل صدمه می‌زند و باید از آنها پرهیز نمود . بی‌حرکت کردن مفصل مبتلا برای مدتی می‌تواند از التهاب به‌وجودآمده در آن مفصل کاسته و به کاهش درد کمک نماید . برای مفاصل انگشتان می‌توان از آتل انگشتی برای استفاده در شب و برای استخوان اول کف دست می‌توان از مچ شصت بندهایی که برای همین منظور ساخته شده است استفاده نمود . استفاده دوره ای از داروهای ضد التهاب غیر کورتونی در زمان افزایش درد به بهبود آن کمک می‌کند . گرما درمانی به طرق مختلف در کنار سایر درمان ها می‌تواند با کمک به کاهش التهاب مکمل درمان‌های دیگر باشد . فیزیوتراپی نیز گاهی به صورت موقت به کنترل عارضه کمک می‌نماید . تزریق موضعی کورتون گرچه باعث بهبود و درمان ساییدگی مفصل نمی‌شود ولی با اثر ضد التهابی مؤثری که دارد برای مدتی به بهبود درد کمک می‌کند . داروهایی با عنوان غضروف ساز وجود دارند که برای بهبود عوارض ناشی از آرتروز و ساییدگی تجویز می‌شوند . این داروها از مواد تشکیل دهنده غضروف با نام گلوکزآمین و کندرویتین تشکیل شده‌اند و توسط برخی از پزشکان تجویز می‌گردند . در مورد میزان و نحوه تأثیر این داروها اختلاف نظر وجود دارد و رسیدن به اطمینان در مورد تأثیر بخشی این داروها در درمان آرتروز نیاز به بررسی و مطالعات بیشتری آینده دارد .

                                      

                                          

در مواردی که درد و محدودیت ناشی از آرتروز شدید بوده و با درمان‌های نگهدارنده و غیرجراحی نتیجه مطلوب حاصل نشود ، از درمان به روش‌های جراحی استفاده می‌شود . روش‌های جراحی متعددی برای درمان آرتروز مفاصل دست (hand joints arthrosis) وجود دارد که پزشک معالج با در نظر گرفتن مسائل مختلف از جمله شدت عارضه ، مفصل مبتلا ، سن فرد و توقعات و انتظارات او از درمان یکی از این روش‌های درمانی را برمی‌گزیند . یکی از روش‌های جراحی خشک کردن مفصل مبتلا می‌باشد . در این روش درد بیمار بهبود پیدا می‌کند ولی توانایی مفصل برای خم و راست شدن از بین می‌رود . این نوع جراحی بیشتر برای مفاصل انتهایی انگشتان مورد استفاده قرار می‌گیرد . در نواحی دیگر در صورت نیاز به عمل جراحی ، مفصل مبتلا تحت بازسازی قرار می‌گیرد به این صورت که سطوح مفصلی مبتلا برداشته شده و در محل آن یا از بافت نرم پیرامونی مانند قسمتی از تاندون مجاور و یا از پروتزهایی که برای این منظور ساخته شده و در دسترس می‌باشد استفاده می‌شود . در این روش جراحی گرچه توانایی حرکت در مفصل حفظ می‌شود ولی قدرت و توان آن کاهش پیدا می‌کند . در مواردی که برجستگی‌های استخوانی در اثر آرتروز مفصل با فشار روی بافت‌ها و لیگامان های اطراف باعث ایجاد درد و محدودیت شده باشد ، می‌توان ضمن عمل جراحی اقدام به تراشیدن این زواید استخوانی نمود .  

 

 منبع:دکتر مرجائی 

 

ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

                            

 

ورزشهای پنج گانه جهت گاهش درد زانو را از اینجا یاد بگیرید

 

 

در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید.
پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است.

۱. پا را از یک طرف بلند کردن
پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. وزن بدن را روی پای چپ بیندازید. پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید. پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند. خم نشوید. پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید، استراحت کنید و ۱۰ بار دیگر هم انجام دهید. اگر برایتان سخت است تا جایی که می توانید پایتان را بالا ببرید، نه بیشتر. بعد از چندین بار تمرین، خواهید توانست پای خود را بالاتر ببرید.

۲. نشستن و بلند شدن
این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد. دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید. کف پاها باید روی زمین باشد. به آرامی بلند شوید. سپس، به آرامی بنشینید. در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند. دستان تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند. اگر برای تان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.

۳. تعادل بر یک پا
روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. به آرامی، پای خود را بالا ببرید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. به آرامی پای خود را به زمین برسانید. دوباره این حرکت را انجام دهید. این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است. اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.

۴. بالا رفتن از پله
این حرکت پا را قوی می کند. ابتدا هر دو پا روی زمین باشند. پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید). به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید. سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد. پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید. ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس ۱۰ بار دیگر انجام دهید. بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید. اگر برایتان سخت است، می توانید از دیوار و نرده برای حفظ تعادل کمک بگیرید و یا در ابتدا، از پله هایی با ارتفاع کم استفاده کنید.

۵. پیاده روی
پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد. پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است. موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید. بازوها و پاهایتان را حرکت دهید. اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.

▪ سایر ورزش های مفید
اگر ورزش کنید، وزنتان نیز کم می شود (البته با رعایت تعادل در خوردن غذا) و با کاهش وزن، فشار کمتری به مفاصل وارد خواهد شد.
سایر ورزش هایی که برای درد زانو مفید می باشند، عبارتند از: دوچرخه سواری، شنا و ورزش های آبی. ورزش های آبی برای درد مفاصل و آرتریت بسیار خوب هستند.
درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.

▪ چه قدر ورزش کنید؟
در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید. بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.
برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید. یخ درمانی و مصرف داروهای مسکن مانند: استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند برای درد مفاصل مفید باشد. اما بهتر است در اینگونه موارد، به پزشک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.
 

منبع:aftabir.com 

 

  

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

در صورتی که می خواهید بدانید در چه سنی تعویض مفصل زانو مناسب است حتما اینجا را بخوانید

 

 
 در افراد بالای ۶۰ سال، انجام جراحی مفصل زانو محدودیت ندارد اما وزن بالا روی مفصل مصنوعی اثر مخرب دارد و انجام این عمل برای بیماران مبتلا به فشار خون یا دیابت خطرناک است.

سال‌های زیادی است که مردم معتقدند تا زمانی که فرد به هر صورت با زانوهای عمل نکرده راه می‌رود نیازی به جراحی تعویض مفصل زانو ندارد.

 اما امروز با ابتلا به بیماری آرتروز، فرد به تدریج میزان فعالیت خود را به دلیل درد کم کرده و درد کمتری حس می‌کند و این باعث می‌شود که فرد بیمار کم کم علی‌رغم عدم شکایت واضح از درد، کم فعالیت و زمین‌گیر شود.

 پیشرفت روش‌های جراحی، ارتقای کیفی ساخت پروتزها و پیشرفته‌تر شدن روش‌های بازتوانی باعث شده که دیگر محدودیت سنی برای این عمل جراحی مطرح نباشد و بر اساس ماهیت بیماری و شدت آن تصمیم به تعویض یا عدم تعویض مفصل زانو گرفته شود. 
 به افراد زیر 60 سال توصیه شده تا جایی که ممکن است از روش‌های جایگزین استفاده کنند، البته این توصیه مطلق نیست و موارد بسیاری از بیماران در سنین پایین‌تر نیز جراحی شده‌اند.

 در افراد بالای 60 سال انجام جراحی محدودیت ندارد و تا زمانی که فرد سلامت جسمی و روانی دارد می‌تواند تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار بگیرد و این تجویز نیز حتماً با صلاحدید جراح ارتوپد باید انجام شود.

آیا چاقی برای تعویض مفصل زانو ممنوعیت است؟

 وزن بالا علاوه بر اینکه باعث تخریب مفصل می‌شود به همان صورت نیز بر روی مفصل مصنوعی اثر مخرب دارد، همچنین افراد چاقی که به بیماری‌هایی مانند فشار خون یا دیابت مبتلا هستند، خطر دارد.

 از طرفی شخصی که دارای آرتروز زانو است، به علت عدم توانایی راه رفتن و فعالیت نمی‌تواند به راحتی وزن خود را پایین آورد، بنابراین برای انجام عمل جراحی باید تمام شرایط بیمار در نظر گرفته شود و افراد مبتلا به چاقی‌های متوسط هرگز ممنوعیتی برای تعویض مفصل زانو ندارند.

مدت زمان بستری برای عمل جراحی مفصل زانو

 بیماران معمولا بین 4 تا 6 روز در شرایط عادی در بیمارستان بستری هستند و در طول بستری می‌توانند با کمک واکر (Walker) راه بروند و نظافت شخصی خود را نیز از طریق توالت فرنگی انجام دهند.



عمر پروتزهای مفصل زانو 
امروزه با پیشرفت‌های حاصل شده در علم مهندسی پزشکی و بهتر شدن روش‌های جراحی، در شرایط ایده آل عمر پروتزهای زانو بین 10 تا 15 سال است که مجدد می‌توان پروتز دیگری را جایگزین آن کرد.
 ادرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر دنبال علائم ارتریت و روش درمان ان هستید حتما اینجا را بخوانید

اگر احساس درد و سفتی در بدن  یا مشکل در حرکت  دارید، شما ممکن است  دچارآرتریت شده  باشد. انواع التهاب  باعث درد و تورم در مفاصل می شوند. اتصالات مکان هایی که دو استخوان را بهم متصل میکند، مانند آرنج و زانو می باشد. با گذشت زمان، مفصل متورم می شود. بعضی از انواع آرتریت نیز می تواند مشکلاتی را در اندام ، مانند چشم و یا پوست بوجود آورد
ورم مفصل به معنای بزرگ شدن و افزایش حجم جایی است که مفصل قرار گرفته است. شایعترین علت این افزایش حجم افزایش مقدار مایع مفصلی است. با این حال بزرگتر شدن بافت های دیگر مفصل و یا حتی بافت های اطراف مفصل هم میتواند موجب شود تا مفصل بزرگتر شود و یا حداقل بزرگتر به نظر آید.

 

آناتومی

مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم حرکت کرده و سطوح آنها روی هم میلغزند. روی این سطوح را لایه ای از غضروف مفصلی پوشانده است که وظیفه آن صاف و لغزنده کردن سطح استخوان و در نتیجه تسهیل حرکت است. اطراف مفصل به توسط یک پرده بافتی کلفت پوشانده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند.

سطح درونی کپسول مفصلی لایه نازکی از بافتی به نام سینوویوم پوشیده شده است که به آن لایه یا پرده سینوویال میگویند. وظیفه پرده سینوویال ترشح مایع مفصلی است. مایع مفصلی لزج و لیز است و موجب لغزنده شدن بیشتر سطوح مفصلی میشود. این مایع همچنین تغذیه سلول های غضروفی را به عهده دارد.

 آرتریت چه علائم و درمانهایی دارد؟

 

علل تورم مفصل

افزایش مایع درون مفصل میتواند به علل مختلفی ایجاد شود که مهمترین آنها عبارتند از

  • خونریزی درون مفصل به علت شکستگی استخوان، پارگی رباط، منیسک و یا بافت سینوویوم و یا بدنبال ضربه مختصر به مفصل فردی که هموفیلی دارد. خونریزی درون مفصل را همارتروز Hemarthrosis میگویند
  • ترشح بیشتر مایع مفصلی بدنبال کشیدگی و آسیب بافت سینوویال مانند آنچه در پارگی های منیسک زانو دیده میشود
  • تومورهای بافت سینوویال و بدنبال آن ترشح بیشتر مایع مفصلی
  • التهاب بافت سینوویال و ترشح بیشتر مایع مفصلی. به هر علتی که مفصل دچار آرتریت شود بافت سینوویال میتواند ملتهب شده و مایع بیشتری را ترشح کند.

 

اصولا آرتریت به معنای التهاب مفصل است و این التهاب عمدتا در بافت سینوویال ایجاد میشود. پس در هر آرتریت التهاب بافت سینوویال وجود دارد. با این حال این التهاب میتواند منجر به افزایش ترشح مایع مفصلی بشود و یا ممکن است مقدار ترشح و تولید مایع مفصلی طبیعی باقی بماند. با این حال در غالب آرتریت ها خواص و جنس مایع مفصلی تغییر میکند.

مهمترین علل آرتریت مفاصل که میتواند موجب افزایش مایع مفصلی و در نتیجه ورم مفصل شود عبارتند از

  • آرتروز یا استئوآرتریت
  • روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید، تب روماتیسمی، اسپوندیلیت انکیلوزان، آرتریت پسوریازیسی، لوپوس
  • بیماری های متابولیک مانند نقرس و نقرس کاذب
  • عفونت های مفصلی مانند عفونت های چرکی، عفونت سلی و یا عفونت های ویروسی

 

علل دیگر ورم مفصل عبارتند از
  • رشد بافت سینوویال در بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی، عفونت سلی و یا تومورهای سینوویال
  • بزرگ شدن استخوان مفصل در آرتروز

 

گاهی اوقات ورم مفصل به علت ورم بافت های اطراف آن بوده و خود مفصل مشکلی ندارد مانند
  • تورم بورس های اطراف مفصل و ایجاد بورسیت
  • تورم پوست اطراف مفصل مانند آلرژی و حساسیت
  • تومور های اطراف مفصل مانند گانگلیون در مچ دست
  • تنوسینوویت مانند بیماری دکرون در مچ دست 
  •  

ادرس مطب:مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸