اگر می خواهید از بیماری سارکوئیدوز چیزی بدانید اینجا را کلیک کنید

ارکوئیدوز ااز بافت الت ها، اعصاب، غدد لنفاوی ، مفاصل و مغز را نیز درگیر کند. گرانولوم های ایجاد شده  ارگانهای بدن ایجاد می شود. این ندولها می توانند با اتصال به هم و ایجاد   ندولهای بزرگتر در عملکرد طبیعی بدن مثل تنفس تداخل ایجاد کنند. سارکوئیدوز اغلب ریه را گرفتار می کند   اما می تواند پوست، چشم ها، بینی ، عضلات قلب ، کبد، طحال، روده، کلیه، بیضه  ختلالی است که در آن ندولهای کوچک (گرانولوم)  در ریه می توانند باعث ایجاد تنگی در راههای هوایی، التهاب و   اسکار (فیبروز) در نسج ریه شوند. علل سارکوئیدوز علت بروز سارکوئیدوز شناخته شده نیست. یک نظریه مبنی بر ایجاد بیماری در افراد مستعد از نظر ژنتیک در تماس با   برخی   عوامل محیطی خاص است. اگرچه این عوامل خاص ناشناخته هستند بسیاری از ارگانیسم ها، شامل ویروس ها و   باکتریها ،   عامل احتمالی این اختلال معرفی شده اند. مواد شیمیایی غیر عفونی در محیط، شامل برلیوم، آلومینیوم، و زیرکونیم می توانند منجر به بیماری ریوی با ویژگیهای   مشابه با سارکوئیدوز شوند. عوامل خطر سارکوئیدوز سارکوئیدوز در جهان می تواند هر سن، جنس یا نژادی را درگیر کند. اما عمدتاً در افراد بین 20 تا 40 سال دیده می شود.در درصد   کمی از بیماران بیش از یک عضو در خانواده مبتلا می شوند. افراد سیاه پوست 3 تا 4 برابر بیشتر به سارکوئیدوز مبتلا می شوند   و ممکن است بیماری شدیدتری نسبت به افراد قفقازی داشته باشند. سارکوئیدوز به ندرت اطفال را مبتلا می کند. علائم و نشانه های سارکوئیدوز سارکوئیدوز معمولاً منجر به علائم خفیفی می شود و بهبود از ویژگی های آن است. شایع ترین درگیری در ریه سرفه، تنگی   نفس و درد قفسه سینه است. این درد قفسه سینه معمولاً شدیدتر از یک فشار مبهم در قفسه سینه نیست ولی ممکن است   شدیدتر و به شکل حملات قلبی بروز کند. بیماران مبتلا ممکن است خستگی، ضعف، تب و کاهش وزن را تجربه کنند و تقریباً در   نیمی از بیماران این شرایط قبل از بروز سایر علائم ایجاد می شود. سایر ارگانها در بدن نیز  می توانند مبتلا شوند که علائم و نشانه های بیماری وابسته به ارگان درگیر و شدت این درگیری   (مثلاً در درگیری ریه سرفه یا تنگی نفس ایجاد می شود). سایر ارگانهایی که به طور شایع درگیر می شوند عبارتند از : پوست- ضایعات پوستی در شکلهای مختلف می تواند در صورت ، گردن، بازوها ، ران ها یا تنه ایجاد شود. این ضایعات می توانند   بی علامت یا با راشهای بدون درد تا اسکار عمقی متنوع باشند.افراد با درگیری شدیدتر ارگان های داخلی اغلب ضایعات پوستی   بیشتری دارند. چشم ها - درگیری چشمها می تواند باعث التهاب در ساختارهای مختلف چشم، شامل عنبیه، شبکیه یا قرنیه شود. گلوکرم   (آب سیاه) ، کاتاراکت (آب مروارید) و کوری از عوارض دیررس بیماری در افراد درمان نشده است. به علت بی علامت بودن برخی   از مشکلات چشمی ناشی از سارکوئیدوز بسیار مهم است که همه مبتلایان به سارکوئیدوز باعث نارسایی کلیه شود.سالانه   تحت معاینه چشم پزشکی کامل قرار گیرند. کلیه - سارکوئیدوز می تواند منجر به اختلال در متابولیسم کلسیم شود که اگر درمان   نشود به ندرت ممکن است  همچنین ابعاد ندولهای کوچک (گرانولوم) در کلیه ممکن است منجر به اختلال   عملکرد آن شود . در بیماران با سارکوئیدوز بررسی عملکرد کلیه (معمولاً با تست های خون و ادرار) باید به عنوان بخشی از   ارزیابی اولیه و پیگیری درازمدت انجام شود. قلب- ندولها ممکن است در قلب ایجاد شوند که این امر می تواند منجر به اختلال در سیستم هدایت الکتریکی و در نتیجه   بروز ریتم غیر طبیعی در قلب و حتی مرگ شود. یک الکتروکاردیوگرام      (ای سی جی) معمولاً می تواند اختلال در هدایت   الکتریکی قلب را تشخیص دهد. آسیب و اسکار در ریه و عروق خون ریه با ایجاد افزایش فشار خون شریان ریوی به ندرت ممکن   است منجر به اختلال در پمپاژ خون توسط قلب از طریق ریه شود. این شرایط می تواند منجر به نارسایی در عملکرد بطن راست   شود. سیستم عصبی - درگیری عصبی تقریباً در 5 درصد بیماران مبتلابه سارکوئیدوز دیده می شود که این مسأله ممکن است اولین   نشانه بیماری باشد. در مراحل آخر بیماری، التهاب پرده های پوشاننده قاعده مغز یا مننژیت می تواند باعث اختلال عملکرد برخی   ساختارهای مغز مثل غده هیپوفیز یا ضعف عصب صورتی شود. سارکوئیدوز همچنین ممکن است با درگیر کردن اعصاب بازو یا   ساق باعث ضعف عضلانی ، بی حسی ، گزگز و درد در اندام ها شود. سیستم عضلانی اسکلتی - 10 تا 15 درصد افراد مبتلا دچار درگیری عضلانی اسکلتی می شوند که منجر به درد و تورم مفاصل،   تغییر در ساختمان استخوان یا درد و ناراحتی عضلانی می شود. سیستم تناسلی - سارکوئیدوز می تواند سیستم تناسلی مرد به ویژه بیضه ها را درگیر کند که ممکن است باعث ناباروری شود.   این بیماری به ندرت سیستم تناسلی زنان را درگیر می کند. سارکوئیدوز خطرات عوارض طی حاملگی را زیاد نمی کند اما به هر   حال ممکن است شدت بیماری بعد از زایمان بدتر شود. بنابراین توصیه می شود زنان مبتلا در 6 ماه اول بعد از زایمان یک عکس   اشعه ایکس از قفسه سینه انجام دهند. سایر ارگانها - بزرگی غدد لنفاوی به ویژه در قفسه سینه به طور شایع ایجاد می شود. کبد و طحال می توانند درگیر شود  که در   درگیری طحال ممکن است کم خونی و یا سایر اختلالات خونی ایجاد شود. تشخیص سارکوئیدوز با توجه به عدم وجود یک تست واحد برای تشخیص سارکوئیدوز، تشخیص بیماری بر اساس فاکتورهای مختلف از جمله علائم   و نشانه ها، اختلال در گرانی قفسه سینه و بررسی میکروسکوپی نمونه های اخذ شده از یک یا چند بافت قرار دارد. به علاوه   بررسی های تشخیص اغلب شامل تستهایی است که به رد سایر شرایط مثل سل که می تواند ویژگیهای سارکوئیدوز را تقلید   کند، کمک می کند. یک بیوپسی شامل برداشت قطعه کوچکی از بافت ارگان درگیر است. این روش معمولاً برای کشف گرانولوم توصیه می شود.   نمونه ها می تواند طی روشی به نام برونکوسکوپی از نسج ریه گرفته شود . همچنین این نمونه ها می تواند از بافتهای دیگری   مثل غدد لنفاوی ، ندولهای پوستی، غده بزاقی یا اشکی انجام شود. بعد از تایید تشخیص سارکوئیدوز تستهای دیگری برای تعیین وسعت و شدت بیماری ممکن است نیاز باشد.  این می تواند شام  ل روشهای تصویربرداری مثل ام آر آی و یا اسکن پت برای بررسی وجود درگیری در چشم ها، قلب یا سایر ارگانها باشد. درمان سارکوئیدوز به علت ناشناخته بودن علت سارکوئیدوز ، درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. برخی درمانهایی که در مهار علائم بیماری   موثر هستند، در ادامه بحث می شوند.   خوشبختانه بسیاری از افراد مبتلا با توجه به برطرف شدن تدریجی ندولها (گرانولوم) نیاز به درمان ندارند و اگر چیزی بماند نشانه ای   از التهاب یا سایر عوارض می باشد. سوالات زیادی درباره بهترین زمان شروع و طول مدت درمان سارکوئیدوز وجود دارد. درمان معمولاً در بیماران با تشدید مشکلات   ریوی، به ویژه تنگی تنفس و سرفه توصیه می شود. سایر علتهای شروع درمان عبارتند از کاهش عملکرد ریه (که با تست   عملکرد ریه تعیین می شود) یا اختلال در فعالیت ناشی از تب، ضعف خستگی، درد مفاصل، تغییرات سیستم عصبی، بیماریهای   پوستی منجر به تغییر در ظاهر یا   درگیری راههای هوایی فوقانی . در صورت درگیری چشم ها، قلب یا کلیه ها توسط سارکوئیدوز درمان حتی در صورت خفیف   بودن علائم توصیه می شود که به علت خطرات جدی بالقوه ناشی از عوارض درگیری این ارگانها می باشد. درمان فعلی روی بهبود علائم، مهار التهاب ، کاهش شدت گرانولوم ها و پیشگیری از بروز فیبروز ریه تمرکز می کند. گلوکوکورتیکوئیدها گلوکوکورتیکوئیدها (که به نام کورتون نیز شناخته می شوند) به طور شایع پردنیزون، به ویژه در کاهش التهاب ، موثر بوده و اولین   خط درمان می باشند. در فرد با بیماری خفیف مثلاً ضایعات پوستی، التهاب چشم یا سرفه، ممکن است گلوکوکورتیکوئیدهای   موضعی، به صورت کرم ، قطره چشمی یا استنشاقی در کنترل بیماری کافی باشند. در صورت لزوم گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی به طور معمول برای 6 تا 12 ماه تجویز می شوند. معمولاً برای شروع درمان مقدار   بالاتر دارو تجویز می شود که در ادامه این مقدار بایدکاهش یافته و به حداقل مقدار موثر برسد. عود بیماری ممکن است به دنبال   قطع درمان گلوکوکورتیکوئید ایجاد شود، اگرچه این حالت معمولاً به درمان مجدد با گلوکوکورتیکوئید پاسخ می دهد. بیمارانی که   یک سال بعد از درمان با گلوکوکورتیکوئید بدون علامت هستند خطر کمی برای عود بیماری دارند. علائم سارکوئیدوز ، به ویژه سرفه و تنگی نفس به طور معمول با شروع درمان گلوکوکورتیکوئید بهبود می یابند اما باید عوارض    بالقوه جدی درمان طولانی مدت با گلوکوکورتیکوئید در مقابل میزان سود آن در نظر گرفته شود. این عوارض شامل افزایش   اشتها،   اضافه وزن، اکنه، احتباس مایعات، لرزش ، ناپایداری خلق و اختلال در خواب هستند. اگر گلوکوکورتیکوئیدها به ویژه با مقدار   زیاد   برای مدت طولانی استفاده شوند خطر بروز دیابت ، پوست نازک و به راحتی آسیب پذیر، ظاهر کوشینگویید(صورت گرد با   برجستگی   روی پشت)، پوکی استخوان، افزایش موهای زائد، افزایش فشار خون ، زخم معده، نکروز بدون عروق (یک عارضه جدی در   مفاصل) و عفونتها زیاد می شود. به دلیل خطر همین عوارض جانبی باید در بیماران در صورت امکان هر چه سریعتر   گلوکوکورتیکوئید قطع شود. محققین در حال بررسی درباره نقش گلوکوکورتیکوئید در درمان سارکوئیدوز هستند. بزرگترین مسأله تعیین نقش این داروها   در مسیر دراز مدت این بیماری است. سایر درمانها سایر درمانها ممکن است برای بیمارانی توصیه شود که یا نمی توانند گلوکوکورتیکوئید را تحمل کنند یا به درمان با   گلوکوکورتیکوئید پاسخ نمی دهند یا می خواهند از عوارض گلوکوکورتیکوئید اجتناب کنند یا آن را به حداقل برسانند. متوتروکسات باعث کاهش التهاب و مهار سیستم ایمنی و احتمالاً امکان کاهش نیاز به مقدار گلوکوکورتیکوئید می شود.  سایر داروها شامل آزاتیوپورین ، لفلونوماید و سیکلو فسفاماید در صورت بدتر شدن علائم    علی رغم درمان در همراهی   با گلوکوکورتیکوئید استفاده می شوند. این داروها از طریق مهار سیستم ایمنی عمل می کنند. با توجه به وجود   نگرانی های جدی در مورد اثرات سمی سیکلوفسفاماید به ویژه خطر بروز سرطان، استفاده از این دارو محدود به   بیمارانی است که بیماری شدیدی دارند. برخی داروهای ضد مالاریا (به ویژه کلروکین) برای درمان درگیری پوستی   یا ریوی سارکوئیدوز مورد استفاده قرار گرفته است. کلشی سین، داروی مورد استفاده در نقرس، اغلب برای درمان آرتریت (التهاب مفاصل) ناشی از سارکوئیدوز استفاده   شده است. این داروی ضد التهاب ، به کاهش درد و تورم مفاصل کمک می کند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (شامل ایبوپروفن) ممکن است در کاهش التهاب و تسکین درد و تورم مفاصل و تب   ناشی از بیماری کمک کننده باشند. اگرچه استفاده از این داروها برای درمان عوارض ریوی سارکوئیدوز توصیه نشده   است. آنتا گونیست فاکتور نکروز تومور - آنتاگونیست های فاکتور نکروز تومور داروهایی هستند که در ابتدا برای درمان بیماری   آرتریت روماتویید طراحی شدند. این داروها با تداخل در تولید برخی پروتئین های فعال در مسیرایجاد التهاب عمل   می کنند. مثال  از داروهای این دسته شامل اتانرسپت (انبرل) و اینفلکسی ماب (رمی کید) هستند. البته در حال حاضر   استفاده از این داروها در بیماری سارکوئیدوز مقاوم به سایر داروها در حال مطالعه می باشد و هنوز نتایج این مطالعات   هماهنگ نیست. این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با متوتروکسات ، آزاتیوپورین یا گلوکوکورتیکوئید مورد   استفاده قرار گیرند. تمامی درمانهای فاکتور نکروز تومور تزریقی می باشند. ضربان سازهای قلبی یا دفیبریلاتورهای داخل قلبی ممکن است در بیماران با عوارض قلبی سارکوئیدوز مورد استفاده   قرار گیرند. نتایج درازمدت بیماری سارکوئیدوز در بسیاری بیماران ، سارکوئیدوز خود به خود بهبود می یابد و پیشرفت نمی کند. در سایر بیماران، سارکوئیدوز ممکن است   طی چندین سال پیشرفت کند و ارگانهای زیادی را مبتلا کند. اما در کل میزان مرگ و میر ناشی از سارکوئیدوز کمتر از 5   درصد است. اگر چه مرگ عمدتاً در نتیجه پیشرفت آسیب های ریوی و به دنبال آن نارسایی قلب راست یا خونریزی از ریه   است، اما ممکن است ناشی از درگیری مستقیم قلبی ناشی از سارکوئیدوز نیز ایجاد شود.  منبع: انجمن ریه  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر میخواهید از سرطانهای مهم استخوان اطلاعات جامعی بدست اورید اینجا را کلیک کنید

سرطان استخوان از سنین شیرخوارگی تا سالمندی می تواند ایجاد شود و سبب فلج عضو و یا مرگ فرد مبتلا شود . سرطان استخوان به سارکوم Sarcome نیز شهرت دارد و در تمام دنیا شایع است . سرطانهای دیگر بدن از جمله سرطان پستان ، ریه ، پروستات ، تیروئید و کلیه ها نیز قادرند به استخوانها منتقل شده و آن را تخریب کنند .به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  سرطان استخوان زمانی اتفاق می افتد که سلولهای استخوان ساز دچار مشکل شوند. هر ساله در ایالات متحده، این سرطان به شکل تومر استخوانی در بیش از دو هزار نفر تشخیص داده می شود. این سرطان در کودکان و نوجوانان شایع تر است و در افراد بزرگسال به خصوص هرچه پیرتر می شوند، کمتر دیده می شود اما دلیل بر این نیست که اصلاً برای بزرگسالان اتفاق نیفتد. سرطان استخوان  متاستاتیک در بزرگسالان شایع تر است. این نوع سرطان از یک ناحیه سرطانی دیگر به استخوانها شیوع می یابد.

سرطان استخوان انواع مختلف دارد. شش نوع متداول دارد که با استئوسارکوم شروع می شود. این متداولترین نوع سرطان استخوان است و بیشتر در جنس مذکر بین سن ۱۰ تا ۲۵ سالگی اتفاق می افتد. معمولاً تومرهای استخوانی در استخوانهای دراز دستها و پاها، اطراف زانوها و شانه ها ایجاد می شود. احتمال پخش شدن این سرطان به ریه ها بسیار زیاد است.  احتمال زنده ماندن در ۵ سال، ۶۵% می باشد.

یک نوع بسیار حاد سرطان استخوان تومور اوینگ است که معمولاً در بچه های بین ۴ تا ۱۴ سال اتفاق می افتد. این نوع سرطان نیز در جنس مذکر شایع تر است و به ندرت در افراد بالای ۳۰ سال اتفاق می افتد. این سرطان معمولاً در وسط استخوانهای دراز دستها و پاها خود را نشان می دهد. احتمال زنده ماندن در سه سال تقریباً ۶۵% می باشد.

کندروسارکوم تومر سرطانی است که تقریباً یک چهارم همه تومرهای بدخیم را شامل می شود و دومین نوع جدی سرطان استخوان به حساب می آید. این سرطان در سلولهای غضروفی ایجاد می شود و به طور شگفت انگیزی غیرقابل پیشبینی است. این تومرها ممکن است پخش شونده باشند و یا روند شکل گیری کندی داشته باشند. در آندسته از سرطانها که روند شکل گیریشان کندتر است احتمال زنده ماندن تقریبا ۹۰% است. در دسته دیگر که شکل گیری سریع دارند شانس زنده ماندن در ۵ سال فقط ۳۰% است.

فیبروسارکوم یکی از انواع نادر سرطان استخوان است و در بزرگسالان بین ۳۵ تا ۵۵ سال اتفاق می افتد. این سرطان معمولاً در استخوانهای پا و پشت زانو اتفاق می افتد و در مردها شایع تر است. کوردما نیز یکی از سرطان های نادر استخوان است که شانس زنده ماندن آن خیلی بالا نیست. این سرطان هم در مردها شایعتر است و معمولاً بعد از ۳۰ سالگی اتفاق می افتد.

علائم سرطان استخوان باگذشت زمان وخیم تر می شوند. مهمترین علامت آن درد است. این دردها در ابتدا بیشتر شب ها یا در زمان فعالیت اتفاق می افتند. علائم سرطان استخوان ممکن است چند هفته، چند ماه یا حتی سالها طول بکشد. گاهی اوقات می توان این تومرها را به شکل یک توده یا غده دقیقاً روی استخوان یا بافت های اطرافش حس کرد.

سایر علائم سرطان استخوان عبارتند از: تب، سرد شدن بدن، عرق کردن در شب، و کاهش وزن بی دلیل. اما این علائم اگر تومر سرطانی به قسمت های دیگر بدن سرایت نکرده باشد، چندان متداول نیستند. گاهی اوقات سرطان استخوان هیچ نشانه خاصی ندارد. این سرطان معمولاً در چکاپ های معمولی تشخیص داده می شود.

● علت ایجاد سرطان استخوان

اختلالات ژنتیکی و تغییراتی که در قسمت های خاصی از هسته سلولی صورت می گیرد باعث تبدیل پروتئین های غیرفعالی به نام پروتوانکوژن به نوع فعال آن به نام انکوژن ها می شود. انکوژن ها پروتئین هایی را در سلول تولید می کنند که نظم کنترل شده تکثیر سلولی را تحت تاثیر قرار داده و باعث ازدیاد سلولی و تکثیر بیش از حد آنها در بدن می شوند که به آنها تومور استخوانی می گویند. اینکه چه عواملی باعث این اختلالات ژنتیکی می شوند هنوز به خوبی مشخص نشده است. برخی عوامل محیطی مانند تابش اشعه های یونیزان و برخی مواد شیمیایی و همچنین برخی از ویروس ها در این امر مقصر شناخته شده اند.

● تومور استخوانی چیست ؟

اگر سلول های استخوان ساز بدن که به آنها استئوبلاست نیز گفته می شود شروع به تکثیر غیرعادی و غیرقابل کنترل کنند توده استخوانی در محل ایجاد می شود که به آن تومور استخوانی گفته می شود. بیماران برحسب محل توده و یا قابلیت دست اندازی آن به نقاط دیگر بدن از خود علائم خاص آن بیماری را نشان می دهند.

● انواع تومورهای استخوانی

تومورهای استخوانی می توانند اولیه و یا ثانویه باشند. تومورهای اولیه توده هایی هستند که به طور اولیه از تکثیر سلول های استخوان ساز در محل ایجاد می شوند. اگر تومورهای غیراستخوانی با سرایت به سیستم اسکلتی آن را دچار تخریب کنند به آن تومور ثانویه استخوان گفته می شود. این نوع تومورهای ثانویه و یا تومور های متاستاتیک استخوان برخلاف نوع اولیه آن در سنین بالا دیده شده و یک نمونه بارز آن سرایت سرطان پستان به سیستم اسکلتی در خامن هایی است که قبلا به دلیل سرطان پستان درمان شده اند.

تومورهای اولیه که در این مطلب منحصرا در مورد آنها بحث خواهد شد می توانند خوش خیم بوده و یا سیر بدخیمی و سرطانی داشته باشند. تومورهای اولیه خوش خیم که انواع کیست های استخوانی نیز از آن دسته هستند بسیار شایع تر از انواع بدخیم بوده و تمایل دارند تا به صورت خودبه خود بهبودی کامل پیدا کنند. در مقابل تومورهای اولیه بدخیم احتیاج به درمان های دارویی و جراحی داشته و در سیر خود تمایل دارند تا از محل ابتدایی خود جدا شده و در نقاط دیگر بدن ایجاد توده بکنند که به این قابلیت آنها متاستاز گفته می شود و اکثرا این حالت در ریه ها اتفاق می افتد. شایع ترین نوع سرطان اولیه استخوان استئوسارکوم نامیده می شود.

● علائم سرطان استخوان

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  درد، نخستین علامت و شروع آن خفیف است که با مسکن های معمولی نیز بر طرف می شود. با توجه به اینکه این تومور ها اکثرا در افراد جوان و فعال ایجاد می شود و در این مرحله معمولا کوفتگی ها و ضربات حین ورزش را اشتباها عامل ایجاد درد قلمداد می کنند. به تدریج بر شدت درد افزوده شده و در نهایت درد حالت مداوم و طاقت فرسایی پیدا می کند و بخصوص درد شبانه شدید اکثرا مانع از آن می شود که بیمار به خواب برود و یا پس از خواب از شدت درد بیمار بیدار می شود. در این مرحله رشد تومور سریع بوده و به بافت نرم اطراف نیز دست اندازی می کند و ایجاد تورم در ناحیه را می کند. پس از ایجاد ورم است که خانواده ها متوجه جدیت موضوع شده و به پزشک مراجعه می کنند که در نتیجه با انجام رادیولوژی های خاص بیماری تشخیص داده می شود.

برآمدگی در محل استخوان،گرم شدن ناحیه تورم،نازک شدن جدار استخوان و خوردگی استخوان ، کم خونی و ضعف عمومی،براق شدن پوست در سطح تومور از علائم دیگر سرطان استخوان می باشند.

● راه های تشخیص بیماری

وجود درد و تورم در اندام یک فرد جوان پزشک را بر آن می دارد که با عکسبرداری ساده چرخه تشخیصی بیماری را شروع کند. معمولا یک رادیوگرافی ساده برای تشخیص تومور استخوانی کفایت می کند اگرچه روش های پیشرفته رادیولوژیک (، سی تی اسکن ، MRI، اسکن هسته ای ، تستهای اختصاصی و آزمایشگاهی ، بیوپسی از تومور) جهت ارزیابی وسعت ضایعه لازم است. بیماران مبتلا به سرطان استخوان بر خلاف مبتلایان به سرطان های احشائی و خون حال عمومی خوبی دارند و به جز موارد نادر علائمی مانند تب کاهش وزن و بی حالی در مراحل اولیه دیده نمی شود. هیچ یافته آزمایشگاهی نیز در تایید این بیماری وجود ندارد و قطعی ترین راه تشخیصی انجام نمونه برداری از تومور استخوان است که این کار بایستی توسط همان پزشکی صورت گیرد که جراحی نهایی را بر روی بیمار انجام خواهد داد.
● نقش توارث و ژنتیک در ایجاد سرطان استخوان چیست و آیا افراد دیگر خانواده در معرض ابتلا می باشند؟

انطور که گفته شد تغییرات ژنتیکی عامل اصلی ایجاد اکثر تومرهای بدخیم میباشند  ولی سرطان استخوان ارثی نمی باشد و این بدان معنی است که این تغییرات ژنتیکی پس از تولد در سلولها ایجاد میشود و از پدر و مادر به فرزندان منتقل نمی گردد. همچنین سرطان استخوان مسری نبوده و امکان ابتلا افراد دیگر خانواده برابر با افراد دیگر جامعه می باشد و بیشتر از آنها نیست.

● درمان سرطان استخوان

درمان سرطان استخوان نیاز به همکاری تیم های مختلف پزشکی و غیرپزشکی دارد. از بین پزشکان جراحان ارتوپدی که در جراحی تومور های ارتوپدی دوره های تکمیلی دیده اند در راس کار قرار می گیرند.

در کنار آنها پزشکان متخصص خون و انکولوژی، متخصصان پرتودرمانی، رادیولوژیست ها و پاتولوژیست ها قرار می گیرند. علاوه بر گروه پزشکی، مددکاران اجتماعی، متخصصان ساخت ارتوز و پروتز، روان شناسان و فیزیوتراپیست ها نقش مهمی در تکمیل تیم درمانی دارند. بیمار مبتلا به سرطان استخوان نیاز به انجام شیمی درمانی قبل و بعد از عمل و گاهی انجام رادیو تراپی خواهد داشت. هدف از انجام جراحی خارج کردن ضایعه تومورال به طور کامل و با حاشیه مطمئن از بدن بیمار است.

● راههای پیشگیری

عدم تماس با ترکیبات رادیواکتیو و هسته ای . در صورتی که استعداد ژنتیکی وجود داشته باشد انجام آزمایشات طبی در هر ۶ ماه توصیه می شود .

● سرطان استخوان در چه کسانی و در کدام قسمت از بدن شایع تر است؟

متاسفانه سرطان اولیه استخوان اکثرا در گروه سنی نوجوان و جوان و بین ۱۰ الی ۳۰ سالگی شایع است. نسبت ابتلا در دختران و پسران مساوی است. شایع ترین محل بروز تومور در اطراف زانو، اطراف شانه و لگن خاصره است.

● نقش توارث و ژنتیک در ایجاد سرطان استخوان

همان طور که گفته شد تغییرات ژنتیکی عامل اصلی ایجاد اکثر تومورهای بدخیم هستند ولی سرطان استخوان ارثی نیست و این بدان معنی است که این تغییرات ژنتیکی پس از تولد در سلول ها ایجاد می شود و از پدر و مادر به فرزندان منتقل نمی شود. همچنین سرطان استخوان مسری نبوده و امکان ابتلا افراد دیگر خانواده برابر با افراد دیگر جامعه است و بیشتر از آنها نیست.
● آیا می توان از بروز سرطان استخوان جلوگیری کرد؟

با توجه به اینکه علت اصلی ایجاد سرطان استخوان ناشناخته است به نظر می رسد نتوان از ابتلا به آن پیشگیری کرد ولی اجتناب از اشعه یونیزان و برخی مواد شیمیایی خاصی که در ایجاد تومور های استخوان موثر شناخته شده اند از ابتلا به سرطان استخوان جلوگیری می کند.

● تعداد مبتلایان به سرطان استخوان

اگرچه آمار دقیقی در دست نیست ولی تصور می شود که از هر یک میلیون نفر جمعیت کشور در یک سال تعداد ۱۰ مورد بیمار، مبتلا به سرطان اولیه استخوان می شوند. با این حساب تعداد مبتلایان به سرطان استخوان در کشور ما سالیانه حدود ۷۰۰ نفر است .

●  اوستئوسارکوم

اوستئوسارکوم شایعترین سرطان استخوان است و در بین کودکان نیز سومین نوع متداول سرطان محسوب می‌شود.
اگرچه سایر انواع سرطانها در نهایت می‌توانند به بخش‌های مختلف از اسکلت‌بندی بدن گسترش پیدا کنند اما اوستئوسارکوم یکی از معدود انواع سرطان‌های استخوانی است که در واقع از استخوان‌ها آغاز شده و گاهی نیز به سایر قسمت‌ها و بافت‌های بدن پیشرفت می‌کند.
از آنجا که اوستئوسارکوم معمولا از سلول‌های اوستئوبلاست – سلول‌های موجب رشد استخوان‌ها می‌شوند – آغاز می‌شود لذا عمدتا نوجوانانی را مبتلا می‌کند که در سن رشد قرار دارند.
لازم به ذکر است پسران به مراتب بیشتر از دختران به این سرطان بدخیم استخوانی مبتلا می‌شوند و شایعترین نوع این سرطان زانوها را مبتلا می‌کند.
بیشتر موارد ابتلا به اوستئوسارکوم از خطاهای تصادفی و غیر قابل پیش‌بینی در مولکول وراثتی DNE موجود در سلول‌های استخوانی در زمان‌های تراکم رشد استخوان‌ها ناشی می‌شود.
در حال حاضر روش موثری برای پیشگیری از ابتلا به این نوع سرطان وجود ندارد، اما با تشخیص و درمان به موقع و مناسب بیشتر کودکان مبتلا به آن بهبود پیدا می‌کنند.
- خطر ابتلا به اوستئوسارکوم در دوران کودکی؛
اوستئوسارکوم اغلب در پسران نوجوان شایع است و شواهد نشان می‌دهد که در نوجوانانی که بلند قدتر از حد متوسط همسالان خود هستند، خطر ابتلا به بیماری به مراتب بیشتر است.
همچنین احتمال ابتلا به این سرطان در کودکانی که یکی از سندرم‌های نادر سرطان را به ارث برده باشند بیشتر است.
از سوی دیگر از آنجا که قرار گرفتن در معرض اشعه نیز یکی دیگر از دلایل ایجاد جهش ژنتیکی در مولکول DNE است از این رو کودکانی هم که در مرحله اولیه درمان سرطان تحت پرتودرمانی قرار می‌گیرند در معرض بیشتر ابتلا به اوستئوسارکوم هستند.
- علائم اوستئوسارکوم؛
شایعترین علائم این سرطان درد و تورم در دست و پای کودک است. این مشکلات اغلب در استخوان‌های بلندتر بدن مانند استخوان‌های بالا یا پایین زانو و در بالای دست در نزدیکی شانه‌ها بروز می‌کند.
این احساس درد ممکن است در هنگام ورزش کردن یا به هنگام شب تشدید شده و پس از گذشت چندین هفته از آغاز درد ناحیه دردناک شده متورم و بزرگ می‌شود.
در صورتی این سرطان در پاها بروز کند کودک ممکن است پس از مدتی دچار لنگی بی دلیل شود.
همچنین در برخی موارد اولین علامت بیماری شکستگی بازو یا پا است و علت آن این است که سرطان استخوان‌ها را تضعیف کرده و آنها را مستعد شکستگی می‌کند.
اگر کودک یا نوجوان شما هر یک از علائم بالا را دارد باید فورا با پزشک متخصص موضوع را درمیان بگذارید.
- نحوه تشخیص اوستئوسارکوم؛

برای تشخیص این سرطان پزشک کودک شما احتمالا از یک آزمایش جسمی، به دست آوردن جزئیات درباره سابقه پزشکی بیمار استفاده کرده و نیز برای تشخیص تغییرات ایجاد شده در ساختار استخوان‌های بیمار از رادیوگرافی استفاده می‌کند.

همچنین ممکن است به منظور آزمایش تومور در آزمایشگاه به نمونه‌برداری (بیوپسی) از استخوان نیاز باشد.

در مراحل پیشرفته‌تر نیز از آزمایشات تخصصی تر در این زمینه استفاده خواهد شد.
- نحوه درمان اوستئوسارکوم؛

درمان اوستئوسارکوم در کودکان شامل جراحی به منظور برداشتن سلول‌های سرطانی و یا تومورها و یا شیمی‌درمانی به معنی استفاده از داروهای خاص پزشکی برای کشتی سلول‌های سرطانی است

برداشتن سلول‌های سرطانی همزمان با شیمی درمانی می‌تواند به از بین بردن باقی مانده‌های این سلول‌ها در بدن کمک کند. 

منبع: پزشکان بدون مرز 

ادرسمطب :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر می خواهید میزان تاثیر درمان طب سوزنی در کمر درد را بدانید اینجا را کلیک کنید

براساس یک مطالعه جدید روش های باستانی طب سوزنی برای از بین بردن  کمردرد مزمن  بهتر از درمانهای استاندارد از قبیل دارو یا درمان فیزیکی،  موثر بوده است.به  گفته  دکتر  Cherkin، مسئول   ارشد تحقیقات در مرکز بهداشت گروه مطالعات بهداشت در سیاتل. •"درمان بر پایه  طب سوزنی اثر مثبتی بر  درمان کمر دردهای  مزمن مردم داشته است"  

 در این مطالعه چهار  گروه از  بیماران به شرح  زیر  انتخاب شدند :

 • انتخاب فردی گروه طب سوزنی. 

   بیمارانی که درمان طب سوزنی بر اساس یک نسخه سفارش شده برای نقاط طب سوزنی انتخاب شده اند. 

•انتخاب استاندارد گروه طب سوزنی.  

بیمارانی که  درمان طب سوزنی توسط کارشناسان طب سوزنی برای درمان کمر درد مزمن  در نظر گرفته شد. 

• شبیه سازی گروه طب سوزنی. 

 بیمارانی که درمان طب سوزنی انها بر  اساس  شبه  سوزن  بوده و بجای سوزن از یک خلال دندان  در یک لوله راهنمای سوزن و بدون نفوذ به پوست استفاده  شده است. 

• گروه کنترل  معمولی 

. بیمارانی که جهت درمان  کمر  درد  مزمن از  دارو  استفاده کرده و یا تحت درمان های فیزیکی قرار گرفته اند 

درمان های طب سوزنی دو بار در هفته به مدت سه هفته، سپس یک بار در هفته به مدت چهار هفته داده شد. محققان مشکلات و اختلال عملکرد ناشی از  درمان درد  به روشهای چهار گانه فوق را در هشت هفته درمان  با  شش ماه  قبل  و  یک  سال پس از  درمان  مورد  بررسی قرار دادند. 

شرکت کنندگان در این بررسی ، با بودجه موسسه ملی بهداشت سیاتل مورد  مطالعه  قرار  گرفته اند و در  این  مطالعه، گفته شده  تنها  سه روش مختلف طب  سوزنی  با  روشهای  درمان  معمول‌‌؛ درمان  داروئی  و درمانهای  فیزیکی  مورد  مقایسه قرار گرفته اند.بر  اساس  نتایج  این  مطالعه در مقابل "درمان معمول " داروئی  و  درمانهای فیزیکی  ؛ طب سوزنی فردی و  استاندارد که  توسط کارشناس  طب  سوزنی انجام  گرفته تاثیر فوق العاده ای داشته  است  " Cherkin می گوید   کسانی که  هر یک از درمان های طب سوزنی را  دریافت  کرده اند  بیشتر از کسانی که از درمانهای  معمول داروئی و  درمان  فیزیکی و شبه طب سوزنی  استفاده کرده اند بهبودی "معنی داری" پیدا کرده اند 

 در مقایسه  بهبود  در  فعالیت  روزانه ، که نشان دهنده توانایی شرکت در فعالیت های روزمره زندگی بوده است . در مجموع، 60 درصد از بیماران درمان شده با طب سوزنی بهبودی  موثری داشته اند در حالی  که  تنها 39٪ از بیماران گروه معمول درمان  شده  با  دارو  و  درمانهای  فیزیکی، بهبودی معنی داری در   بازگشت  به  فعالیتهای  روزمره  زندگی و  بهبود  کمر  درد  مزمن داشته اند.. کسانی که در گروه طب سوزنی  درمان  شده اند  قادر به انجام فعالیت های روزانه بیشتری مثل  برگشتن  به فعالیتهای  اجتماعی و یا انجام کارهای روز مره خانه،در مقایسه  با  گروه بیمارانی  که درمانهای  داروئی  و یا  درمانهای  فیزیکی گرفته اند  ؛بوده اند.  به گفته  دکتر  cherkin  مسئول ارشدتحقیقات در مرکز  بهداشت گروه  مطالعات بهداشت  در  سیاتل: بعد از یک سال، کسانی که در گروه طب سوزنی  درمان  شده اند نیز   بیشتر از گروهی  که  درمان  داروئی  و  یا فیزیکی  گرفته اند کنترل  کمر  درد  را   تجربه  کرده اند.    در  حالی  که   65٪ از  بیمارانی  که  طب سوزنی  شده اند   کنترل کمر  در مزمن و  برگشت   به  فعالیتهای  روزمره  زندگی را  تجربه  میکردند در  مقابل 50%   بیماران   با  درمان  معمول  راضی  بودند.همه روزه بیماران  زیادی به  کلینیک  تخصصی طب سوزنی  دکتر نیاستی  جهت  درمان کمر درد  و  دیسک  و  سیاتیک مراجعه و به  روش  مدرن  و  به روز  طب سوزنی درمان  میشوند  و  نتایج موثری  از  درمان به  روش  غیر  جراحی دیسک و  سیاتیک بدست  میاورند .کلینیک تخصصی  طب  سوزنی دکتر  نیاستی به یکی  از مراکز درمان  غیر  جراحی  دیسک  و  سیاتیک  در  غرب  کشور  تبدیل شده  است. 

ادرس مطب:کرمانشاه پارکینگ  شهرداری خیابان  حاجمحمد تقی ساختمان  ابن  سینا طبقه  اول تلفن:[phone]

اگر دچار خستگی-بیحالی-بی رمقی و بیخوابی هستید و صبحها حال بیدار شدن را ندارید اینجا را کلیک کنید

از علائم بیماری فیبرومیالژیا  

خستگی، کوفتگی، بی‌حالی و بی‌رمقی بارزترین نشانه‌های ابتلای 15 درصدی افراد جامعه به بیماری فیبرومیالژیا است. استرس، کم‌ تحرکی و بی‌خوابی از عمده‌ترین علل ایجاد این عارضه هستند.  

 بعضی از  بیماری‌های روماتیسمی  است که ممکن است بسیاری از مردم درباره آنها اطلاع چندانی نداشته باشند. "فیبرومیالژیا" از جمله آنهاست  که مراجعه نسبتا  بالائی به مراکز تخصصی دارند.

 فیبرومیالژیا در زنان بیشتر مشاهده می‌شود. خستگی، کوفتگی، بی‌حالی، بی‌رمقی و خوابی که شادابی به همراه ندارد از جمله علائم ابتلا به این بیماری است.

 10 تا 15 درصد افراد جامعه بر اساس شرایط ممکن است به فیبرومیالژیا مبتلا باشند و حدود 40 تا 50 درصد مراجعان به کلینیک‌های روماتولوژی حتی اگر بیماری دیگری داشته باشند، همزمان گرفتار فیبرومیالژیا نیز هستند.

 این بیماری با سندرم خستگی مزمن که به دنبال عفونت‌های ویروسی رخ می‌دهد، تفاوت دارد. اما فیبرومیالژیا به دنبال استرس، کم تحرکی و بی‌خوابی ایجاد می‌شود. بسیاری از افراد که صبح‌ها خسته هستند و رمق بیدار شدن از خواب را ندارند گرفتار این عارضه‌اند.

 فیبرومیالژی دارای راهکارهای درمانی بوده و کاملا بهبود می‌یابد.  

منبع:بیتوته 

ادرس مطب :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر از عفونت زانو چیزی میخواهید بدانید اینجا را کلیک کنید

آرتریت Arthritis به معنای التهاب مفصل است و آرتریت عفونی Septic arthritis یا آرتریت چرکی به معنای التهاب مفصل به علت عفونت یا به زبان دیگر به معنای عفونت مفصل است. مشخصه عفونت مفصل درد شدید مفصل همراه با تب است. این بیماری نیاز به درمان اورژانس داشته و در صورت تاخیر در درمان میتواند عواقب وخیمی را بدنبال داشته باشد. عفونت چرکی مفصل در بچه ها شایعتر از بزرگسالان است. عفونت مفصل چگونه ایجاد میشود هر گاه میکروب ها بتوانند خود را به طریقی به مفصل رسانده و در آنجا تکثیر یابند میتوانند ایجاد عفونت مفصل کنند. راه های رسیدن میکروب ها به مفصل عبارتند از وقتی نقطه ای از بدن عفونت فعال دارد مانند عفونت چرکی در گلو و یا عفونت پوستی، میکروب ها میتوانند از این مناطق به داخل جریان خون رفته و از آن طریق خود را به مفصل برسانند. گاهی حتی بدون وجود یک کانون عفونی میکروب ها میتوانند از راه روده و یا بینی به جریان خون راه پیدا کنند گاهی اوقات اجسام برنده و نافذ به مفصل میتوانند میکروب ها مستقیما با خود به درون مفصل ببرند و یا ممکن است پارگی بافت های روی مفصل موجب ورود مستقیم میکروب ها از فضای بیرون به داخل مفصل شود عفونت بافت های نزدیک مفصل و یا استئومیلیت نزدیک مفصل (عفونت استخوان نزدیک مفصل) میتواند موجب سرایت میکروب ها به درون آن شود اعمال جراحی مفصلی و یا آرتروسکوپی ممکن است موجب انتقال میکروب به درون مفصل و عفونت آن شوند عفونت چرکی مفصل در چه مفاصلی بیشتر دیده میشود نیمی از موارد عفونت مفصل در زانو است و 20 درصد عفونت های مفصلی در مفصل ران اتفاق میفتد. مفاصل شانه، آرنج، مچ دست و مچ پا هم میتوانند دچار عفونت شوند. عفونت مفصل بر اثر چه میکروب هایی ایجاد میشود شایعترین میکروب مولد آرتریت چرکی یا عفونت چرکی مفصل باکتری به نام استافیلوکک طلایی است. باکتری های استرپتوکک، مننگوکک، هموفیلوس آنفلوانزا و ای کولای هم میتوانند این عفونت ها را ایجاد کنند. التهاب و عفونت چگونه در مفصل ایجاد میشود همانطور که گفته شد در ایجاد عفونت مفصل، راه انتقال میکروب ها به مفصل بیشتر از راه جریان خون است. میکروب بعد از رسیدن به مفصل در بافت سینوویال آن که پرخون تر از مناطق دیگر است جاگیر شده و رشد و تکثیر پیدا میکند. بدنبال آن گلبول های سفید بدن برای دفاع به آن نقطه میروند. باکتری ها و گلبول های سفید از خود مواد سمی ترشح میکنند تا یکدیگر را از پای درآورند ولی این مواد به فضای مفصل هم راه پیدا کرده و موجب تخریب غضروف مفصلی میشود. باکتری ها و گلبول های سفید و سلول های بافت های مرده مفصل ماده ای را ایجاد میکنند که به آن چرک میگویند. این چرک در فضای مفصلی جمع شده و خواص آن را تغییر میدهد. در نتیجه، تغذیه غضروف که از راه مایع مفصلی است دچار اختلال میشود. به علت تجمع مواد چرکی در درون فضای بسته مفصل فشار درون آن بالا رفته و این فشار بالا موجب بسته شدن عروق خونی مفصل میشود. در مفصل ران با بسته شدن عروق خونی سر استخوان ران ممکن است این قسمت از استخوان دچار نکروز شده و بمیرد. در همین مفصل افزایش فشار داخلی مفصل میتواند موجب دررفتگی آن شود. یکی از پاسخ های بدن به التهاب ایجاد بافت تازه فیبرو است. این بافت قابلیت ارتجاعی خوبی ندارد. در عفونت چرکی مفصل و با تشکیل این بافت در کپسول مفصلی این کپسول هم قابلیت انعطاف خود را از دست میدهد که نتیجه آن خشکی مفصلی و کاهش دامنه حرکتی در آن است. در صورتی که عفونت مفصل درمان نشود مواد چرکی کپسول مفصل را پاره کرده و از راه پوست خود را به فضای بیرون میرسانند. در این حالت عفونت سر باز کرده و ترشحات چرکی به بیرون میریزند. گاهی هم عفونت به استخوان مجاور مفصل منتشر شده و موجب عفونت استخوان یا استئومیلیت در آن میشود.  منبع:ایران ارتوپد  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸