در صورتی که نگران تورم زانوی خود هستید حتما اینجا را بخوانید

آب آوردن زانو و تورم زانو به علل متفاوتی ایجاد میشود. ورم زانو به علت آب آوردن آن و اصولا به علت افزایش مایع مفصلی است. این مایع مفصلی بطور طبیعی به اندازه چند سی سی در زانوی همه افراد وجود دشته و به توسط سلول های لایه سینوویال مفصل ترشح میشود. وقتی حجم این مایع مفصلی زیاد میشود به اصطلاح میگویند زانو آب آورده است.

آب آوردن زانو میتواند به علت عفونت باشد. این عفونت میتواند بصورت یک عفونت کلی در بدن مثلا یک بیماری ویروسی باشد که در زانو هم تورم ایجاد کرده و یا ممکن است اختصاصا خود زانو عفونت کرده باشد. تشخیص این موارد معمولا با معاینه بالینی و بررسی آزمایشگاهی مایع مفصلی امکانپذیر است. پزشک متخصص با سرنگ مقداری از مایع مفصلی را خارج کرده و به آزمایشگاه ارسال میکند و آزمایشگاه مواد شیمیایی و سلول های شناور در آن را بررسی و به پزشک گزارش میدهد. پزشک با بررسی این اطلاعات متوجه میشود که آیا عفونت در کار است یا خیر.

بعضی بیماری های متابولیک هم میتوانند موجب ورم و آب آوردن زانو شوند مانند رسوب املاح کلسیم در داخل مفصل.

ورم و آب آوردن زانو در غالب اوقات به علت مشکلات منیسک یا رباط های زانو، به علت آرتروز زانو و یا پیچ خوردن آن ایجاد میشود. در این موارد پزشک با معاینه بیمار و انجام بررسی های تصویربرداری مانند رادیوگرافی و ام آر آی و در صورت لزوم انجام آرتروسکوپی علت ورم را تشخیص داده و آن را درمان میکند.

کمبود کلسیم معمولا نمیتواند علت ورم زانو باشد.

این احتمال وجود دارد که عفونتی در بدن فرد باشد ولی آزمایش خون و ادرار آن را نشان ندهد. پزشک برای تشخیص بیماری محدود به یک روش نیست. وی با صحبت با بیمار، معاینه وی و انجام آزمایشات و تصویریرداری و دیگر روش های تشخیصی علت مشکلات بیمار خود را مشخص میکند.

ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

ورزشهای پنج گانه جهت گاهش درد زانو را از اینجا یاد بگیرید

در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید.
پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است.

۱. پا را از یک طرف بلند کردن
پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. وزن بدن را روی پای چپ بیندازید. پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید. پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند. خم نشوید. پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید، استراحت کنید و ۱۰ بار دیگر هم انجام دهید. اگر برایتان سخت است تا جایی که می توانید پایتان را بالا ببرید، نه بیشتر. بعد از چندین بار تمرین، خواهید توانست پای خود را بالاتر ببرید.

۲. نشستن و بلند شدن
این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد. دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید. کف پاها باید روی زمین باشد. به آرامی بلند شوید. سپس، به آرامی بنشینید. در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند. دستان تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند. اگر برای تان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.

۳. تعادل بر یک پا
روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. به آرامی، پای خود را بالا ببرید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. به آرامی پای خود را به زمین برسانید. دوباره این حرکت را انجام دهید. این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است. اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.

۴. بالا رفتن از پله
این حرکت پا را قوی می کند. ابتدا هر دو پا روی زمین باشند. پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید). به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید. سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد. پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید. ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس ۱۰ بار دیگر انجام دهید. بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید. اگر برایتان سخت است، می توانید از دیوار و نرده برای حفظ تعادل کمک بگیرید و یا در ابتدا، از پله هایی با ارتفاع کم استفاده کنید.

۵. پیاده روی
پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد. پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است. موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید. بازوها و پاهایتان را حرکت دهید. اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.

▪ سایر ورزش های مفید
اگر ورزش کنید، وزنتان نیز کم می شود (البته با رعایت تعادل در خوردن غذا) و با کاهش وزن، فشار کمتری به مفاصل وارد خواهد شد.
سایر ورزش هایی که برای درد زانو مفید می باشند، عبارتند از: دوچرخه سواری، شنا و ورزش های آبی. ورزش های آبی برای درد مفاصل و آرتریت بسیار خوب هستند.
درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.

▪ چه قدر ورزش کنید؟
در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید. بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.
برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید. یخ درمانی و مصرف داروهای مسکن مانند: استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند برای درد مفاصل مفید باشد. اما بهتر است در اینگونه موارد، به پزشک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.
 

منبع:aftabir.com 

  

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

در صورتی که نیاز به تعویض مفصل زانو دارید جهت اماده گی برای تعویض مفصل زانو نکات زیر راحتما توجه بفرمائید

در اولین ویزیت، پزشک معالج ابتدا در مورد درد و محدودیت حرکت مفصل زانو و عوامل مرتبط با آن از شما اطلاعاتی کسب کرده و راجع به وضع کلی سلامتی شما مانند دیگر بیماریهای احتمالی که دارید با شما صحبت میکند. سپس مفصل زانوی شما را معاینه میکند. مقدار حرکت و درد مفصل و تغییر شکل ظاهری اندام و قدرت اندام تحتانی از مواردی است که پزشک در هنگام معاینه به آن توجه میکند. از روش های تصویر برداری مثل رادیوگرافی ساده برای بررسی تغییرات ایجاد شده استفاده میشود و گاهی از ام آر آی MRI ممکن است برای بررسی های بیشتر استفاده شود. آزمایشاتی مثل آزمایش خون و ادرار و نوار قلبی و عکس قفسه سینه از شما گرفته میشود. اگر از داروی خاصی استفاده میکنید پزشک معالج شما باید از آنها اطلاع داشته باشد. ممکن است نیاز شود بعضی از این داروها قبل از جراحی قطع شوند یا مقدار آنها تغییر کند. اگر وزن شما زیاد است باید قبل از جراحی تا حد امکان وزن خود را کاهش دهید. وزن زیاد نه تنها ریسک جراحی را افزایش میدهد بلکه احتمال آسیب مفصل مصنوعی نیز افزایش پیدا میکند. بعد از هر عمل جراحی احتمال عفونت در محل عمل وجود دارد. به علت وسیع بودن جراحی تعویض مفصل زانو، عفونت آن بسیار خطرناک و پر عارضه است و به سادگی قابل درمان نیست. پس هر اقدامی را باید انجام داد تا احتمال این عارضه را به حداقل رساند. میکروب ها برای ایجاد عفونت معمولا از راه خون به محل جراحی میرسند. این میکروب ها ممکن است حتی سالها بعد از انجام جراحی تعویض مفصل، از راه خون به محلی که مفصل مصنوعی وجود دارد رسیده و عفونت ایجاد کنند.  سه راه مهم ورود میکروب ها به جریان خون، پوست و دهان و ادرار است. به هر گونه بیماری پوستی قبل از عمل باید دقت شود و در صورت وجود عفونت لازم است درمان مناسب تا ریشه کنی عفونت انجام شود. هر گونه عفونت ادراری قبل از جراحی باید کشف و درمان شود. در کسانی که سابقه عفونت ادراری دارند یا در مردان مسن با سابقه بزرگی پروستات دقت به این مسئله اهمیت بیشتری دارد. بیماران با عفونت اخیر یا عفونت مکرر ادراری قبل از جراحی باید تحت بررسی قرار گرفته و درمان شوند. مردان مسنی که مشکلات پروستات دارند قبل از تعویض مفصل باید درمان های لازم را برای مشکل پروستات اگر لازم است انجام دهند. میکروب ها میتوانند از راه عفونت های دندان به جریان خون راه پیدا کنند پس هر گونه بیماری دهان و دندان بخصوص اگر نیازی به جراحی لثه یا کشیدن دندان هست، باید قبل از انجام تعویض مفصل زانو با مشاوره با دندانپزشک کاملا درمان شوند. منبع ایران ارتوپد  ادرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

در صورتی که می خواهید بدانید در چه سنی تعویض مفصل زانو مناسب است حتما اینجا را بخوانید

 

 

 در افراد بالای ۶۰ سال، انجام جراحی مفصل زانو محدودیت ندارد اما وزن بالا روی مفصل مصنوعی اثر مخرب دارد و انجام این عمل برای بیماران مبتلا به فشار خون یا دیابت خطرناک است.

سال‌های زیادی است که مردم معتقدند تا زمانی که فرد به هر صورت با زانوهای عمل نکرده راه می‌رود نیازی به جراحی تعویض مفصل زانو ندارد.

 اما امروز با ابتلا به بیماری آرتروز، فرد به تدریج میزان فعالیت خود را به دلیل درد کم کرده و درد کمتری حس می‌کند و این باعث می‌شود که فرد بیمار کم کم علی‌رغم عدم شکایت واضح از درد، کم فعالیت و زمین‌گیر شود.

 پیشرفت روش‌های جراحی، ارتقای کیفی ساخت پروتزها و پیشرفته‌تر شدن روش‌های بازتوانی باعث شده که دیگر محدودیت سنی برای این عمل جراحی مطرح نباشد و بر اساس ماهیت بیماری و شدت آن تصمیم به تعویض یا عدم تعویض مفصل زانو گرفته شود. 

 به افراد زیر 60 سال توصیه شده تا جایی که ممکن است از روش‌های جایگزین استفاده کنند، البته این توصیه مطلق نیست و موارد بسیاری از بیماران در سنین پایین‌تر نیز جراحی شده‌اند.

 در افراد بالای 60 سال انجام جراحی محدودیت ندارد و تا زمانی که فرد سلامت جسمی و روانی دارد می‌تواند تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار بگیرد و این تجویز نیز حتماً با صلاحدید جراح ارتوپد باید انجام شود.

آیا چاقی برای تعویض مفصل زانو ممنوعیت است؟

 وزن بالا علاوه بر اینکه باعث تخریب مفصل می‌شود به همان صورت نیز بر روی مفصل مصنوعی اثر مخرب دارد، همچنین افراد چاقی که به بیماری‌هایی مانند فشار خون یا دیابت مبتلا هستند، خطر دارد.

 از طرفی شخصی که دارای آرتروز زانو است، به علت عدم توانایی راه رفتن و فعالیت نمی‌تواند به راحتی وزن خود را پایین آورد، بنابراین برای انجام عمل جراحی باید تمام شرایط بیمار در نظر گرفته شود و افراد مبتلا به چاقی‌های متوسط هرگز ممنوعیتی برای تعویض مفصل زانو ندارند.

مدت زمان بستری برای عمل جراحی مفصل زانو

 بیماران معمولا بین 4 تا 6 روز در شرایط عادی در بیمارستان بستری هستند و در طول بستری می‌توانند با کمک واکر (Walker) راه بروند و نظافت شخصی خود را نیز از طریق توالت فرنگی انجام دهند.

عمر پروتزهای مفصل زانو 
امروزه با پیشرفت‌های حاصل شده در علم مهندسی پزشکی و بهتر شدن روش‌های جراحی، در شرایط ایده آل عمر پروتزهای زانو بین 10 تا 15 سال است که مجدد می‌توان پروتز دیگری را جایگزین آن کرد.

 ادرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

در صورتی که به دنبال بهترین روش درمان زانو درد هستید حتما اینجا را بخوانید

تقریبا همه‌ اشخاص زانو درد دارند. چه  ع لت درد زانوی ما به علت  التهاب مفاصل بوده باشد، چه به علت  پیچ خوردگی شدید پا، و چه به علت  استفاده‌ زیاد  از عضلات محافظ این مفصل آسیب پذیر، بهرحال زانوهای ما  صدمه می‌بیند. در حقیقت ، التهاب  مفصل زانو هم، مهمترین  دلیل  درد زانو بین  اشخاص ۶۵ سال و بزرگتر است.

اما ما خبرهای خوبی داریم: بیشتر دردهای زانو قابل پیشگیری هستند. تحقیقات جدید منتشر شده در ژورنال پزشکی نیو انگلند می‌گوید که تمرینات ورزشی ودرمان فیزیکی، درست همانند جراحی، برای تسکین درد زانوی ناشی از ورم مفاصل مؤثر است.

یاد گرفتن تمرینات تقویتی و کششی مخصوص برای عضلاتی که محافظ زانو هستند، سلامت این عضو مهم بدن ما را تضمین می‌کند.

برای کاهش و پیشگیری از درد زانو، توصیه‌های فیزیوتراپیست شانتال دانلی، عضو هیات علمی برنامه‌ی دکتر فیزیوتراپی در دانشگاه Saint Mary، و مربی با سابقه‌ی پیلاتس در لس آنجلس، و سازنده‌ی برنامه‌ی «تمرینات درمانی برای زانوهایی قدرتمند» را عملی کنید تا نتیجه‌ی شگرفش را به چشم ببینید.

۱. باسن و قسمت تحتانی بدن خود را قوی نمایید

با توجه به تحقیقات، می‌دانیم که آسیب‌های زانو از جمله پارگی‌های رباط‌های صلیبی جلویی، زمانی رخ می‌دهند که عضلات بزرگ ران ضعیف باشند. مشخص شده که این نوع پارگی‌ها که احتمال وقوع ۸ برابری در ورزشکاران خانم دارند، به دیگر پارگی‌های غضروفی می‌انجامد و بعدها سبب آرتروز زانو می‌شوند.

بصورت عادی مجموعه‌ی عضلات تحتانی، ضعیف هستند. زمانی که عضله‌ی اصلی باسن (ماهیچه‌ی سرینی بزرگ) ضعیف باشد، سبب افتادگی لگن و استخوان بالای ران می‌شود. این عدم تعادل، هنگام راه رفتن، فشار رو به پایین دردناکی بر روی ران، زانو، و قوزک پا بوجود خواهد آورد.

حرکات کششی، برای تقویت عضلات باسن موثرند. می‌توانید چگونگی انجام درست حرکات کششی در هر دو حالت ایستاده و نیم خیز را در انبوه ویدئوهایی که در اینترنت وجود دارد بیاموزید.

۲. تمرینات کششی برای عضلات محافظ زانوها

وقتی عضلات تحتانی بدنمان نحیف شده یا بدلیل بی تحرکی در بیشتر ساعات روز دچار بی تعادلی می‌شوند، عضلات ران و ماهیچه‌های همسترینگ، زیاد کار می‌کنند تا کم کاری عضلات تحتانی را جبران کنند، و همین موضوع سبب وارد آمدن فشار دو چندان روی مفصل زانو می‌شود.

با انجام حرکات کششی، احتمال اینکه این عضلات بگیرند یا تعادلشان را از دست بدهند را کاهش خواهید داد.

پس این فرایند دو مرحله‌ای را بخاطر بسپارید: در عین اینکه عضلات ضعیف مانند ماهیچه‌های تحتانی‌تان را تقویت می‌کنید، عضلات محافظ مفاصل زانویتان را نیز با حرکات کششی تمرین دهید.

۳. عضلات مرکزی بدنتان را تقویت کنید

ضعف عضلات شکمی سبب میشود لگن خاصره تان کج شود، و پایین کمرتان بیش از اندازه خمیده شود، و استخوان ساق پاهایتان هم به سمت داخل بلغزد.

شما می‌توانید خودتان این را تجربه کنید: به پشتتان قوس زیاد بدهید و ببینید چگونه پاها و زانوهایتان بطرف خط وسط بدنتان می‌چرخند.آنگاه پشتتان را صاف کنید تا متوجه شوید که حرکت مخالفی در پاهایتان رخ می‌دهد.

تقویت عضلات مرکزی بدن، به حفظ موقعیت طبیعی ستون فقرات کمک کرده و اعضای پایینی بدن به ویژه زانوها را در بهترین موقعیتی که فشار کمتری متحمل شوند قرار می‌دهد.

روشهای زیادی برای تقویت عضلات شکمی علاوه بر انجام دراز نشست وجود دارد. حتی می‌توانید علاوه بر تمرینات پایه برای این منظور، به انجام تمرینات پیلاتس هم بپردازید. پیلاتس با این نگرش ساخته شده که قدرت کلی بدن را تقویت کرده و عمل‌کرد بدن را بهبود بخشد.

اگر میانه‌ی خوبی با پیلاتس ندارید، به سراغ تمرینات مختلف توسط توپ‌های تمرینی، رقص، یوگا، کیک‌بوکس یا ورزش‌های این چنینی بروید.

۴. وزن خود را متناسب نگاه دارید

اضافه وزن، مردان را تا ۵ برابر و خانم‌ها را تا ۴ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز زانو قرار می‌دهد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش ۱۰٪ از وزن، سبب افزایش ۲۸٪ کارکرد زانو می‌شود (مانند بالا رفتن از پله ها و پیاده روی). مطالعه‌ی دیگری مشخص کرده است که به ازای هر ۵ کیلو کاهش وزن، ۵۰٪ از خطر ابتلا به آرتروز زانو نیز کاهش پیدا می‌کند.

چرا اینطور است؟ بخاطر اینکه چربی، استحکام عضله را کم می‌کند، از طرفی وزن اضافی بدن هم بر فشار روی مفاصل زانو می‌افزاید. در واقع، بین وزن بدن و استحکام عضله‌ی چهارسر ران رابطه‌ی معکوسی وجود دارد: هرچه وزن بدن بالاتر باشد، عضلات زانو هم ضعیف‌تر خواهند شد.

برای شروع سوزاندن کالری‌های اضافی مورد نیاز برای کاهش وزن، بدون اینکه روی زانوهایتان فشار مضاعف بیاید، می‌توانید به سراغ تمریناتی همچون ایروبیک در آب، الپتیکال یا دوچرخه سواری بروید.

۵. به فکر پاهایتان باشید

ممکن است تیپ شما با یک کفش پاشنه بلند ۵ سانتی فوق العاده بنظر برسد، اما یادتان باشد که کفش‌های پاشنه بلند، ۲۳٪ فشار بیشتری بر مفاصل زانو وارد می‌کند. پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند، باعث می‌شود تا دائماً ساق پایتان تحت فشار باشد، و این فشار هم یکی دیگر از دلایل زانو درد است.

گرفتگی عضله‌ی ساق پا باعث می‌شود تا مچ پا به سمت داخل متمایل شود، بدین ترتیب تعادل پاهایتان بهم خواهد ریخت و بر روی مفاصل مچ پا و زانوهایتان فشار وارد خواهد آمد.

پس آغوشتان را به روی کفش‌های ساده و مد روز باز کنید و ساق پایتان را در وضعیت راحتی قرار دهید. همچنین بخاطر داشته باشید که کفش‌های ورزشی خودتان را هر ۵۰۰ کیلومتر یکبار که با توجه به سطح فعالیت‌تان ممکن است ۳ ماه تا یک سال طول بکشد، تعویض کنید. بدین ترتیب مطمئن خواهید بود از پوشیدن کفشی که از مچ پا و مفاصلتان به خوبی محافظت نمی‌کند، پرهیز کرده‌اید. 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸