اگر اطلاعاتی از بیماری لوپوس علل و عوامل ان و همچنین راههای درمان مخواهید اینجا را کلیک کنید(لوپوس 2)

عوامل ایجاد کننده و زمینه ساز این بیماری کدام اند؟

عوامل ایجاد کننده این بیماری مانند بقیه بیماری های سیستم ایمنی ناشناخته می باشد، اما طبق بررسی های انجام شده، هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. در مورد عوامل ژنتیکی معلوم شده در خانواده هایی که مبتلا به بیماری لوپوس هستند، افراد آن خانواده حدود 3 تا 4 برابر بیشتر از افراد دیگر ممکن است دچار این بیماری شوند.

از عوامل محیطی نور آفتاب، به خصوص اشعه ماورای بنفش در ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد و کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش می باشند، به همان نسبت بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

از دیگر عوامل موثر، هورمون های جنسی هستند که بیشتر در مورد خانم ها تاثیر گذار می باشند. از عوامل دیگر می توان به تاثیر نامطلوب یک سری از داروها در خانم ها اشاره کرد. مصرف برخی داروها، بیماری لوپوس را در این افراد تشدید می کنند.

البته لازم به ذکر است این عوامل در ارتباط با لوپوس سیستمیک عنوان می شود و لوپوس دارویی علایم و علت های دیگری دارد. لوپوس دارویی، بیماری می باشد که فقط در اثر مصرف داروها ایجاد می شود و مانند لوپوس سیستمیک، سیستم های مختلف بدن را درگیر نمی کند.

عوامل ویروسی و میکروبی نیز به عنوان عامل ایجاد کننده این بیماری مطرح می باشند. مشاهده شده است افرادی که با جوانه های حاوی ماده آلفا آلفا در تماس زیاد می باشند، امکان ابتلا شدن آن ها به این بیماری بیشتر است.

این بیماری بیشتر در چه افرادی دیده می شود؟

این بیماری، بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد و از دهه دوم و سوم عمر شروع می شود و بیشترین تعداد مبتلا شدن، در دهه سوم و چهارم می باشد، ولی ممکن است در هر سنی نیز دیده شود. از نظر شیوع، خانم ها در سنین باروری حدود 9 برابر آقایان و در سنین دیگر حدود 3 برابر آقایان به این بیماری مبتلا می شوند.

راه های تشخیص این بیماری کدام است؟

در تشخیص این بیماری حدودا 11 علامت تشخیصی داریم. اگر از این 11 مورد، حداقل 4 مورد در یک بیمار موجود باشد، تشخیص لوپوس قطعی می شود. در این بیماری مجموعه علایم بالینی با هم در تشخیص بیماری استفاده می شوند. اما با توجه به این که همه علایم ممکن است به صورت پشت سر هم در یک فرد ایجاد نشود، گذشت زمان خیلی وقت ها تشخیص را قطعی خواهد کرد.

بایستی به بیمار فرصت داده شود و چند بار مراجعه کند تا مشخص شود که بیمار مبتلا به لوپوس است یا نه، زیرا ممکن است همه علائم در یک زمان و در آن واحد با هم ایجاد نشوند و همانطور که گفته شد باید حداقل 4 مورد از 11 مورد در یک

شخص موجود باشد تا به آن فرد، بیمار مبتلا به لوپوس اطلاق شود.

راه های درمان این بیماری کدام است؟

راه های درمان با توجه به این که کدام یک از علایم ذکر شده در بیمار موجود می باشد، متفاوت بوده و باید مشخص شود بیمار کدام یک از علایم را دارد؛ مثلا اگر بیمار دچار مشکلات مفصلی و یا پوستی شده باشد، داروهایی مانند استروئیدها و یا کورتون(پردنیزولون) با دوز پایین توصیه می شود. این بیماران نباید زیاد در معرض نور آفتاب قرار بگیرند، به خصوص در ساعت هایی که تابش نور آفتاب شدید است.

در این بیماران بر اساس علایم موجود، درمان شروع می شود. برای بیمارانی که اختلالات سیستم هایی مانند مغز و کلیه را به حالت شدید داشته باشند، بایستی از داروهای سایکوتوکسیک یا داروهای قوی تر که سیستم ایمنی را ضعیف می کند، استفاده شود.

آیا این بیماری بعد از درمان ممکن است عود مجدد داشته باشد؟

در درمان این بیماری، پیگیری از اهمیت خاصی برخوردار است و با توجه به اینکه برای این بیماران درمان قطعی و اساسی وجود ندارد و فقط بیماری کنترل می شود، بنابراین نیاز به پیگیری های مجدد وجود دارد. این بیماران باید بدانند که اگر در یک دوره، بهبودی پیدا کردند، بدان معنی نمی باشد که تا آخر عمر بهبودی کامل خواهند داشت، مثلا اگر مشکل کلیه این بیماران برطرف شد و مقدار دوز داروها کم شد، نباید درمان بیماری را رها کنند و بایستی هر چند وقت یک بار از لحاظ آزمایشگاهی و بالینی به دقت بررسی شوند.

عدم درمان به موقع چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟

عدم درمان به موقع، عوارض خطیری دارد، طوری که اگر این بیماران به موقع درمان نشوند و مثلا درگیری ریوی شدت پیدا کنند، احتمال فوت شدن بیمار حتمی است و یا اگر ناراحتی کلیه داشته باشند، ممکن است دچار نارسایی کلیه شده و نیاز به دیالیز پیدا کنند و کلیه تا آخر عمر کارآیی خود را از دست بدهد.

به طور کلی اگر در یکی از موارد و علایم ذکر شده، نسبت به درمان به موقع اقدام نشود، ممکن است منجر به فوت بیمار شود.

آیا راهی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد؟

با توجه به اینکه علت بیماری به طور کامل مشخص نمی باشد، بنابراین راه پیشگیری خاصی نیز وجود ندارد، ولی خانواده هایی که دچار این بیماری هستند بایستی به محض مشاهده اولین علامت، مثلا با مشاهده راش پوستی یا درد مفصل یا ورم صورت، سریعا به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند.

این بیماری همراه چه بیماری های مشابه دیگری می تواند اتفاق افتد؟

این بیماری می تواند هم زمان با سایر بیماری ها رخ دهد، مثلا چند بیماری روماتیسمی با هم موجود باشد؛ یا به همراه لوپوس، بیماری آرتریت روماتوئید هم داشته باشند؛ و یا همزمان اسکلرودرمی هم موجود باشد، ولی نباید این بیماری یا بیماری های مشابه اشتباه شود.

به عنوان مثال کسی که بیماری خونی دارد، نباید با سرطان خون اشتباه شود؛ یا بیماری که سرطان کلیه دارد، نباید با سایر بیماری های کلیه اشتباه شود.

به دلیل اینکه بیماری لوپوس، همه قسمت های بدن را درگیر می کند، در درمان این بیماری باید نهایت دقت انجام گیرد.

توصیه شما به افراد مبتلا به این بیماری کدام است؟

این بیماران بایستی به محض مشاهده اولین علامت این بیماری به پزشک مراجعه کنند، به خصوص بیمارانی که مشکل کلیوی دارند، چون اگر بلافاصله نسبت به درمان اقدام کنند، کلیه خیلی خوب به درمان جواب می دهد. اگر سریعا کلیه درمان نشود، بیمار در مدت کمی دچار نارسایی کلیه خواهد شد.

فراموش نکنید با درمان این بیماری خیلی از مشکلات بیمار حل خواهد شد و از عوارض بعدی جلوگیری می شود و تا حدود زیادی بیماری خاموش خواهد شد، ولی اگر به موقع مراجعه نشود، عوارض شدیدتری ممکن است به همراه داشته باشد.

ناشناس‎1392/03/07‎-‎14:30

امیدوارم خداوند همه ی مریض ها رو شفا بده

50

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1392/02/27‎-‎19:36

سلام
عموی من هم به این بیماری مبتلا بود و دیر اقدام کرد و درنتیجه در تاریخ 20/2/92فوت نمود

30

پاسخ کاربران به این نظر

ناشناس‎1392/05/17‎-‎01:02

اخی خدا رحمتش کنه

10

پاسخ

ناشناس‎1392/02/17‎-‎04:13

سلام من مدت بیست سال که لوپوس دارم سختی های زیادی کشیدم ولی خوشبختانه حالا بهتر هستم فقط باید امیدوار بود وتسلیم نشد

70

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1392/02/10‎-‎10:24

سلام
پسرعموی من این بیماری رو حدوده 2سال داشت و مدام هم تحت درمان بود و کارش به دیالیز کشیده شد و الان هم حدوده 4روزه که فوت کرده(ااااااااای وای)

14

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1392/02/05‎-‎00:19

من یکساله فهمیدم بیمارم خیلی میترسم احساس میکنم قراره بمیرم

02

پاسخ کاربران به این نظر

افشین ‎1392/03/02‎-‎13:07

مدیریت استرس و افکار منفی برای ما بسیار حیاتی است. من ضمن مراجعه به دکتر و تحت نظر بودن از ورزش تغذیه سالم و شوخ طبعی غافل نیستم. الان به واقع فکر میکنم: چه موهبتیه چون تا میخوام مضطرب ونگران بشم به خودم میگم: ببین باز سیستم ایمنیت قاطی میکنه! بی خیال. . .این مورد اخیر خیلی مهمه!

20

پاسخ

ناشناس‎1391/11/26‎-‎10:05

عزیزان فقط میتوانم بگویم که استرس و نگرانی را بگذارید کنار بیماری بطور حتمی برطرف میشود این تجربه شخصی منه

60

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

فاطمه زاهد ‎1391/11/02‎-‎09:34

از خداوند خواستار شفای همه بیماران هستم ، یک سال است که متوجه شدیم که دختر من که در سن هفده سالگی است دچار لوپوس است اما خدا را شکر خیلی زود تحت درمان قرار گرفت و روحیه خوبی دارد و این روحیه خوب خیلی به او کمک می‌کند طوری که او بیماری را دوست خود می‌داند

40

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

شبدا رومی ‎1391/10/24‎-‎01:58

سلام! من دو ساله این بیماری رو دارم و الان تحت کنترله. مدیریت استرس و افکار منفی برای ما بسیار حیاتی است. من ضمن مراجعه به دکتر و تحت نظر بودن از ورزش تغذیه سالم و شوخ طبعی غافل نیستم. الان به واقع فکر میکنم: چه موهبتیه چون تا میخوام مضطرب ونگران بشم به خودم میگم: ببین باز سیستم ایمنیت قاطی میکنه! بی خیال. . .این مورد اخیر خیلی مهمه!

30

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1391/10/14‎-‎12:21

هزاران متخصص هم بگن مشکلی نیست من روحیه نمیگیرم وسلام

14

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

کبری کرداریان ‎1391/09/29‎-‎22:23

من هم چند سال است که دچار این بیماری شدم والان چهل وهفت سال دارم وهنوز خوب نشدم وهر چند وقت یکبار فعال می شود وبیشتر دچار سردردهای شدید می شوم

11

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

نسرین .................... ‎1391/09/25‎-‎10:54

نسرین
سلام واقعا امیدوارم بدترین بیماری واسه دشمن ادمم پیش نیاد دختر خاله من دچار این بیماریه الانم حالش خیلی بده واسش دعا کنید.........

70

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

سحر ‎1391/09/11‎-‎12:04

واقعا خوب

00

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

حمید ‎1391/08/23‎-‎16:44

امیدوارم همه مریضا شفا پیدا کنن..شما هم دعا کنید

80

پاسخ کاربران به این نظر

افشین ‎1392/03/02‎-‎13:08

آمین

20

پاسخ

نسرین ‎1391/08/22‎-‎09:05

سلام عزیزان پسر من هم چهار سال که این بیماری رو دارد خدا رو شکر زود دکتر تشخیص داد مرتب داروهایش را مصرف میکند بیماری کنترل شده برای همه دعا میکنم امیدوارم داروی درمان قطعی این بیماری کشف شود.

60

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

فاخته ‎1391/08/19‎-‎01:18

سلام من و پدر و برادرم این بیماری رو داریم پدر و برادرم از ورم مهره ها دیسکشون بیرون زد و من هم کلیه و لگن ها و انگشتای پام آرزو داشتم ای کاش میمردم ولی این بیماری رو نمیگرفتم

56

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1391/08/14‎-‎21:27

مطالب اولیه است کمی تخصصی تر توضیح بدین

43

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

نیلو ‎1391/08/09‎-‎17:40

مطالب شما بسیار عالی بود امیدوارم تمام بیماران مبتلا به این بیماری هرچه زودتر بهبو یابند

50

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ستاره ‎1391/08/06‎-‎12:37

سلام... راجع به ارگان هایی که تحت تاثیر این بیماری قرار میگیرن مثل کلیه و ریه و ... بیشتر توضیح بدید
ممنون

51

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

هاله رهبر ‎1391/07/29‎-‎16:38

سلام ، دوستای عزیر منهم یکی از کسانی هستم که به این بیماری دچار شدم ولی بعد از دوسال درمان ، خدارو شکر علائم بیماری خاموش شد و دیگه حتی 1 قرص هم نمی خورم ، الان مدت 8 سال که از بیماری میگذره ولی خوشبختانه هیچ مشکلی ندارم ، مهمترین عامل برای بهبودی تشخیص سریع و به موقع بیماری است که خوشبختانه با داشتن دکتر خوب بیماریم در مدت 15 روز به دارو ها جواب داد و رو به بهبودی رفت . تنها رمز بهبودی تشخیص دقیق پزشک و مصرف به موقع داروها می باشد . اصلاً نگران نباشید.

181

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

مهشید ‎1391/07/07‎-‎16:41

شوهرم حدود 20ساله که این مریضی را دارد وتمام داروهایش را سر موقع می خورد .ولی سه سال هست که به دکتر مراجعه نمیکند .زمانی که سرما می خورد این مریضی اذیتش می کند

43

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

سوگند خ ‎1391/07/04‎-‎11:52

من حدود 7 سال پیش با تشخیص روماتیسم پوستی درمان رو شروع کردم.ولی چند ماهی هست که دکتر تشخیص لوپوس رو هم داده.البته در تکمیل دوره درمان کوتاهی کردم که منجر به طولانی شدن دوره درمان شده.

30

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

صبا ‎1391/06/31‎-‎11:31

خیلی ممنونم از مطالبتون.دوستان خوبم بدونید توی همه مشکلات فقط توکل بخدا آدم رو آروم میکنه.

71

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

اذین چ ‎1391/06/30‎-‎01:12

سلام خواهر من به این بیماری مبتلا شده ،ما همه از نظر روحی بهم ریختیم لطفا من را راهنمایی کنید. بیماری خواهرم با درد مفاصل و ورم شروع شده

50

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس ‎1391/06/26‎-‎00:09

سلام
یکی از عزیزام 10 ساله که به این مریضی مبتلا هست. نوزده سالشه. الان حالش خوب نیست. تو رو خدا واسش دعا کنین.

110

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس ‎1391/06/13‎-‎12:23

22سالمه.4سال پیش زانوهام درد میکرد دکترگفت چیزی نیست یکسال بعدش درد مچم اضافه شد 1 ماه پیش رفتم دکتر گفت احتمالا لوپوسه امروز تاییدش کردوگفت بادارو کنترل میشه.خیلی ترسیدم یعنی هیچوقت خوب نمیشم؟میشه ازدواج کنم؟

180

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1391/06/05‎-‎16:34

سلام.من دیشب فهمیدم که یکی از دوستای عزیزم دچار این بیماری شده.با تمام وجودم ناراحت ونگرانم براش.ولی مطمئنم با روحیه خوبی که داره خیلی زود خوب میشه.برای همه ارزوی سلامتی دارم...

00

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

عباس اکبری ‎1391/02/17‎-‎14:37

سلام عزیزانم
لوپوس مریضی خطرناکی نیست فقط بایدروحیه داشته باشین اصلا استرس وناراحتی نداشته باشین فقط توکل به خدا کنید من یه بیمار سرطان خون هستم اصلا نگران مریضیم نیستم فقط داروهام سر موقع می خورم وارامش دارم خدا سرنوشت همه ما خودش مشخص کرده و هیچ کس از فردای خودش خبر نداره من یکی از دوستای صمیمیم که هیچ مریضی نداشت دیروز در اثرتصادف فوت کرد هیچ وقت فکرش نمی کرد بمیره .فقط به خدا توکل کنید مثل یه مرد با ارامش زندگی کنید چون عمر همه ما دست خداست ما بیخود الکی هرس می خوریم لوپوس که مریضی بدی نیست فقط داروها مصرف کنید ورعایت کنید زود خوب می شید .بابا من وقتی یاد مریضیم میفتم به شهدا فکر می.کنم که مردانه به طوری که احتمال صد در صد می دادم شهید می شن به خط مقدم می رفتن ومستانه شهید می شدن اون شدت خمپاره که بدن را تکه تکه میکرد .ماباید خداروشکر کنیم خصوصا شماها که مریضی سختی ندارین

280

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ناشناس‎1391/01/28‎-‎23:33

هیچ وقت از لطف خداوند غافل نشوید

110

پاسخ کاربران به این نظر

پاسخ

ساره محمدی ‎1391/01/27‎-‎11:22

بیماری ترسناکیه
اما من اول رماتیسم داشتم
و حالا 4ساله لوپوس دارم.
ناراحتم
و افسردگی گرفتم

32

پاسخ کاربران به این نظر

ساناز ‎1393/01/07‎-‎16:52

سلام.من 19 ساله هستم .4 ساله که لوپوس دارم توی این 4 سال تجربیات زیادی به دست اوردم و اندازه ی یه متخصص روماتولوزی هم مطالعه داشتم و خیلی خوب بیماری ام را میشناسم به تو هم پیشنهاد میکنم خیلی مطالعه کنی. از بچگی ارزوی دانشگاه امیر کبیر رو داشتم و بالاخره امسال به ارزوم رسیدم و رشته ی مکانیک قبول شدم اما توی مهر به گفته ی پزشک ها به خاطر استرس کنکور و جدایی از خانواده شدیدا به هم ریختم و در طول مهر و ابان 6 سری بستری شدم.به خاطر دوز بالای دارو خیلی سریع 12 کیلو اضافه کردم و بیشترین چیزی که دلمو اتش میزد کنایه های دیگران بود که میگفتن تهران خوب بهت ساخته و درک نکردن هم اتاقی هام توی خوابگاه و خستگی و خواب الودگی بی اختیار سر کلاس استاد ها و...تصمیم گرفتم رویای چندین ساله ام رو رها کنم تا حداقل خانواده ام کمتر اذیت بشن .انتقالی گرفتم و الان دانشگاه شیراز درس میخوانم و ارامشی که الان در کنار خانواده ام دارم رو با هیچ چیز توی دنیا عوض نمی کنم و دوباره دارم ویولنم رو ادامه میدم و اعتقاد عمیقی به معجزه ی موسیقی و مدولاسیون دارم پس موسیقی رو هم بهت پیشنهاد میکنم .این جمله که بیماری زکات سلامتیه همیشه ایمانم و توکلم رو زیادمیکنه وکلام اخر نماز...

20

پاسخ

ناشناس‎1391/01/20‎-‎20:23

مطلبتون خیلی مفید بود. بنظر من استرس و عصبانیت نه اینکه بیماری را شدت میده بلکه خود عامل بیماری هم هست. یکی از دوستانم به این بیماری مبتلا شده و از این بابت خیلی استرس داره و اکثر اوقات عصبانیه و آروم و مهربون نیست. اگه اینگونه بیماران بتونند خودشون از استرس و عصبانیت دور نگه دارند نه تنها بیماریشان متوقف میشه بلکه بکلی از بین میره. بنابراین سلامتی دسست خودشونه. میخوان سالم شن یا نخوان دست خودشونه. ع ع از بستک

بیشتر

2

3

4

5ادرس

6

7

8

9

اگر از بیماری لوپوس و علائم آن اطلاعاتی می خواهید اینجا راکلیک کنید.(لوپوس 1)

در سال های اخیر بیماری های اتو ایمیون، نه تنها در ایران بلکه در اکثر کشورهای دنیا شیوع وسیعی یافته است.

یکی از این بیماری ها، لوپوس می باشد که با نام انحصاری SLE که مخفف

Systemic Lupus Erythromatosis می باشد خوانده می شود.

متاسفانه هنوز هیچ گونه درمان موثری برای این دسته از بیماری ها پیدا نشده است و بهترین درمان تنها کنترل پیشرفت بیماری است.

این بیماری می تواند به مرور زمان بسیاری از سیستم های بدن را درگیر و آن ها را تخریب کند و مشکلات زیادی برای بیمار به همراه بیاورد. مسلما تشخیص هر چه زودتر و شروع هرچه سریع تر درمان در این بیماران اهمیت به سزایی دارد.

لوپوس یک بیماری چند سیستمیک است، یعنی چند سیستم ارگان بدن را درگیر می کند در واقع لوپوس یک بیماری خود ایمنی چند سیستمی است که قسمت های مختلف بدن از جمله پوست، مفاصل، چشم، مغز، کلیه ها، قلب و ریه ها را درگیر می کند. این بیماری معمولا در خانم ها ی جوان بیشتر دیده می شود.

علایم این بیماری کدام است؟

علایم این بیماری در افراد مختلف، به یک شکل نمی باشد و هر بیمار می تواند نوعی از بیماری را بروز دهد. ضمنا این طور هم نیست که سیستم های مختلف بدن همزمان درگیر شوند، بلکه به مرور درگیر می گردند. از علایم عمومی این بیماری می توان به ضعف، بی اشتهایی ، کاهش وزن ، و بی خوابی که می تواند به صورت مزمن و به حالت کوفتگی و خستگی باشد، اشاره کرد. این علایم می توانند مدت ها قبل از این که این بیماری کسی را مبتلا کند، در شخص دیده شوند. از علایم مهم این بیماری می توان به درد و ورم مفاصل اشاره کرد.

درد و  و ورم مفاصل بیشتر در مفاصل کوچک اتفاق می افتد. اما مفاصل بزرگ هم می توانند درگیر شوند. علایم درگیری مفاصل به صورت درد، گرمی، قرمزی و تورم مفاصل مچ دست ها و مفاصل کوچک انگشتان و ناحیه آرنج، زانو، شانه، گردن و ران معمولا تظاهر می یابند. معمولا تعداد مفاصلی که درگیر می شوند کم می باشد، ولی اگر بیشتر از دو ناحیه مفصلی باشد، باید به عنوان یکی از معیارهای تشخیص این بیماری تلقی گردد. در این درگیری مفصلی، معمولا تخریب ایجاد نمی شود و آسیب دایمی در مفصل به جا نمی ماند. به عبارتی بیماری لوپوس مانند بیماری آرتریت روماتوئید باعث ایجاد تغییر شکل دایمی در مفاصل بیمار نمی شود.

از جمله ضایعات زخم مانند و قرمز رنگ و برجسته در نواحی مختلف پوست ایجاد می شود و گاهی اوقات تمام پوست حالت قرمز رنگی به خود می گیرد. در بعضی موارد، پوست دست ها و ناحیه بین بندهای انگشتان دچار قرمزی می شود. از دیگر درگیری های این بیماری، ریزش مو است که ممکن است ریزش مو گذرا و موقتی باشد و دوباره موها رشد خود را به طور طبیعی از سر بگیرند.

اما در یک ضایعه پوستی که به نام دیسکوئید لوپوس گفته می شود، ریزش مو به حالت اول بر نمی گردد و ضایعات پوستی در این نوع درگیری، به شکل ضایعات برجسته و همراه با افزایش ضخامت پوست می باشد که بعد از بهبود، به حالت اسکار(جوشگاه) باقی می مانند و در نتیجه ضایعاتی می باشند که نمای تخریبی از خود به جا می گذارند و اگر این ضایعات در پوست سر ایجاد شوند، ریزش مو شروع می شود و ریزش مو برگشت پذیر نمی باشد، ولی در خود لوپوس این ضایعات برگشت پذیر می باشند.

درگیری پوستی دیگر، به شکل لوپوس حاد می باشد. در این حالت قسمت هایی از پوست که در معرض نور قرار می گیرند مانند پوست صورت و قسمت های بالا تنه درگیر می شوند و به شکل ضایعات حلقوی و دایره ای شکل قرمز رنگ تظاهر می یابند.

همان طور که گفته شد پوست از دیگر قسمت هایی است که درگیر می شود. درگیری پوست به شکل های مختلف مشاهده می شود. در این بیماران پوست صورت نسبت به نور حساسیت پیدا می کند و در برخورد با نور، پوست این بیماران دچار قرمزی و سوزش می شود و یک حالت راش پروانه ای شکل و یک پوست قرمز رنگ روی ناحیه گونه ها و پل بینی ایجاد می شود که معمولا به شکل بال پروانه می باشد و در دیگر قسمت های پوست، ضایعات مختلفی ایجاد می کند.

از علایم دیگر این بیماری زخم های دهانی است. این زخم دهان در خیلی از مواقع درد ندارد و پزشک می تواند با معاینه به خصوص در کام سخت این ضایعات را مشخص کرده و نسبت به درمان اقدام کند.

از علایم دیگر این بیماری درگیری کلیه ها می باشد. جهت بررسی کلیه ها، آزمایشات مختلفی لازم است. این بیماران هرچند وقت یک بار بایستی آزمایش ادرار خود را چک کنند و کلیه های خود را تحت معاینه قرار دهند. در ابتدا ممکن است است تغییرات فقط آزمایشگاهی باشد، و از نظر بالینی، بیمار علامت نداشته باشد.

از علایم دیگر ورم دور پلک ها، ورم اندام ها و فشار خون می باشد و هم چنین تغییر رنگ ادرار که به سبب وجود خون در ادرار می باشد. البته گاهی اوقات ممکن است بیمار هیچ علامتی نداشته باشد و پزشک با معاینه و آزمایش ادرار به مشکل کلیه ها ببرد.

از مشکلات دیگر این بیماری، درگیری قلب می باشد که ممکن است به صورت آب آوردن دور لایه خارجی قلب، درگیری عضلات قلب و درگیری دریچه های قلبی باشد.

گاهی ممکن است درگیری ریه به وجود آید که معمولا به شکل تجمع مایع در لایه جنب می باشد. ممکن است بافت بینابینی ریه دچار التهاب شده و در نتیجه به صورت ثانویه ایجاد عفونت کند. در این بیماران ممکن است فشار خون شریان ریه بالا رود و بیمار با سرفه و تنگی نفس و خلط و درد قفسه سینه مراجعه کنند.

درگیری دیگر بیماری لوپوس، درگیری مغز می باشد این درگیری می تواند خود را به صورت شروع اختلال شناختی و اختلال حافظه نشان دهد. ممکن است فراموشی ایجاد شود و علایم عصبی و درگیری اعصاب جمجمه ای، تشنج و بی حسی یک طرفه بدن اتفاق بیفتد و حتی ممکن است تشنج هایی پیش آید که گاهی اوقات به سختی با درمان کنترل می شوند.

از علایم دیگر، افسردگی است و حتی حالت جنون هم می تواند اتفاق افتد.

از درگیری های دیگر این بیماری، درگیری شکم می باشد که می تواند به صورت درگیری لایه صفاق و التهاب لایه صفاق باشد که باعث آب آوردن شکم می شود.

درگیری چشم از دیگر درگیری های این بیماری است که می تواند به صورت تاری دید و یا به صورت درگیری عروق ته چشم باشد. گاهی اوقات تاری دید این بیماران به خاطر درگیری پرده های مغزی می باشد. بنابراین ته چشم این بیماران باید حتما معاینه شود.

از علایم دیگر این بیماری، درگیری خونی می باشد. این بیماران ممکن است دچار کم خونی شوند و پلاکت خون و گلبول های سفید خونشان کاهش پیدا کنند، به همین خاطر بایستی آزمایش خون برای این بیماران به صورت دوره ای و سرپایی انجام گیرد.

همچنین انعقاد پذیری خون در این بیماران زیاد می شود، در نتیجه باعث ایجاد لخته در سیستم عروق می شود. گاهی اوقات در وریدهای اندام تحتانی ممکن است لخته ایجاد شود.

خانم های مبتلا به این بیماری که دچار انعقاد پذیری خون می شوند ممکن است دچار سقط های خود به خودی شوند، به عبارتی یکی از علل سقط های مکرر می تواند وجود این بیماری باشد.

ادمه دارد... 

منبع:تبیان 

ادرس مطب ::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸