مفصل شانه یکی از مفاصلی است که اغلب اوقات در می رود و یا جابه جا می شود.
دررفتگی شانه عبارت است از: یک نیروی محکم که شانه را به طرف خارج می کشد و یا یک چرخش خیلی زیاد که باعث شود توپ بازو بیرون از کاسه شانه رود.
دررفتگی می تواند به سمت جلو، عقب و پایین باشد. گرفتگی عضلات درد شدیدی را به وجود می آورد که یکی از علائم دررفتگی است. باد کردن، بی حس شدن، ضعیف شدن و کبود شدن از علائم دیگر آن است. به همراه این دررفتگی، رباط ها و تاندون ها نیز پاره می شوند. خیلی به ندرت امکان تخریب عصب نیز وجود دارد.
برای درمان دررفتگی پزشک، توپ استخوان بازو را به کاسه شانه برمی گرداند. بازو باید برای چند هفته بی حرکت بماند. 3 تا 4 بار در روز از کیسه یخ برای کاهش درد شانه استفاده می شود. بعد از این که درد فروکش کرد، می توان به تدریج ورزش را برای تقویت عضلات دررفته انجام داد.
بعد از درمان، شانه دررفته و خوب شده، به آسانی می تواند صدمه ببیند. اگر رباط ها کشیده شده و یا پاره شوند، دوباره امکان دررفتن شانه وجود دارد.
شانه ای که زیاد در رفته باشد، عصب ها و بافت های اطراف آن صدمه دیده و گاهی احتیاج به عمل جراحی دارد تا رباط ها محکم شوند و یا رباط های پاره شده به هم متصل گردند
ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
هر نوع دردی که در داخل یا اطراف شانه ها بروز کند را درد شانه می گویند. درد شانه ممکن است از مفصل شانه و یا عضلات، رباط ها و تاندونهای اطراف آن ناشی شود.
درد شانه معمولا با حرکت دادن دست و یا شانه بدتر می شود.
برخی بیماری ها نیز که روی ساختار قفسه سینه یا شکم تأثیر می گذارند، مثل بیماری های قلبی یا بیماری های کیسه صفرا می تواند باعث درد شانه شود.
درد شانه ای را که در اثر مشکلات ساختاری سایر قسمت های بدن ایجاد می شود، درد راجعه می گویند.
درد شانه راجعه با حرکت دادن شانه ها بدتر نمی شود.
علل ایجاد کننده درد شانه عبارتند از:
1- اسپوندیلیت آنکیلوزان (یک بیماری مفصلی پیشرونده، مزمن و خودایمنی که اغلب ستون فقرات و استخوانهای لگن را درگیر می کند)
2- نکروز (مرگ) بافت استخوان
3- آسیب شبکه عصبی بازویی
4- شکستگی استخوان بازو
5- بورسیت (التهاب کیسه مفصلی)
6- سرطان
7- درد گردنی که به سمت شانه ها و بازو انتشار می یابد
8- درماتومیوزیت (التهاب بافت همبند همراه با تغییرات تخریبی در پوست و عضلات)
9- در رفتگی مفصل شانه
10- بارداری خارج از رحم
11- شانه یخ زده (سفت و سخت شدن مفصل شانه)
12- سکته قلبی
13- عفونت (بیماری عفونی)
14- بیماری ام اس
15- استئوآرتریت (سایش غضروف مفصل)
16- پریکاردیت (التهاب پرده دور قلب)
17- آسیب ریه و قلب در اثر فشار زیر آب (غواصی)
18- روماتیسم پلی میالژی
19- پلی میوزیت (التهاب عضلات)
20- آرتریت روماتوئید (التهاب و درد مفاصل)
21- آسیب عضله گرداننده شانه
22- جدا شدن شانه
23- آرتریت عفونی
24- بیماری زونا
25- آسیب نخاع
26- رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی و کشیدگی شانه
27- التهاب تاندون های شانه
28- پارگی تاندون شانه
29- سندرم توراسیک اوتلت
30- پارگی غضروف مفصل شانه
مراقبت در خانه
برای کاهش درد شانه به توصیه های زیر عمل کنید:
- برای کاهش درد و ورم شانه یک داروی مسکن مثل بروفن مصرف کنید.
- کارهایی را انجام ندهید که باعث درد شانه شود و یا آن را بدتر کند، مانند حمل کیف سنگین روی شانه.
- چند بار در روز و هر بار به مدت 15 تا 20 دقیقه، کیسه یخ یا کمپرس سرد را روی محل دردناک شانه قرار دهید.
مراجعه به پزشک
اگر درد شانه شما همراه با مشکلات زیر بود، یک وقت ملاقات با پزشک بگیرید:
1- ورم شانه
2- قرمزی شانه
3- سوزش و گرمی اطراف مفصل شانه
در شرایط زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
اگر درد شانه شما در اثر یک آسیب بدنی مثل تصادف ایجاد شده بود و یا همراه با مشکلات زیر بود، از کسی بخواهید شما را به بیمارستان یا اورژانس برساند:
- تغییر شکل یا جای مفصل مثل دررفتگی مفصل شانه
- عدم توانایی در حرکت دادن شانه (نمی توان شانه را تکان داد)
- درد شدید شانه
- ورم ناگهانی شانه
در شرایط زیر به اورژانس زنگ بزنید:
اگر درد شانه همراه با نفس کشیدن سخت و یا احساس فشار و تنگی در قفسه سینه باشد، می تواند نشان دهنده سکته قلبی باشد و بایستی فورا به اوژانس (115) زنگ زد.
اگر درد شانه همراه با مشکلات زیر بود، به اورژانس زنگ بزنید:
- تنگی نفس
- احساس فشار و تنگی قفسه سینه (انگار قفسه سینه تان را فشار می دهند)
- خونریزی به علت یک آسیب بدنی مثل تصادف
- دیده شدن استخوان یا تاندون شانه
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
شانه منجمد (frozen shoulder) یا جمود مفصل شانه عبارتست از درد و سفتی مفصل شانه که باعث ناتوانی در حرکت دادن آن می شود.
واژه منجمد (frozen) در این عبارت اشاره به یخ زدن ندارد، بلکه بهمعنی عدم انعطافپذیری در حرکت تاندونها، بورس، کپسول مفصلی، عضلات، عروق خونی و اعصاب مرتبط با مفصل شانه است.
این عارضه در همه سنین دیده میشود، ولی در مردان بالای 40 سال که در دوره جوانی به ورزشهای قهرمانی میپرداختهاند، شایعتر است.
جمود مفصل شانه (کپسولیت چسبنده)
ناتوانی ناشی از این عارضه ممکن است وخیم باشد و در صورتی که درمان نشود، ممکن است در طول زمان بدتر شود.
علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست، اما احتمالا یک فرآیند التهابی آن را به وجود میآورد.
گاهی جمود مفصل شانه ناشی از بیحرکتی آن برای مدت طولانی به علت آسیبدیدن، جراحی یا بیماری است.
اما در بسیاری از موارد علت آن نامعلوم است.
خوشبختانه، در اغلب موارد میتوان شانه را دوباره به حرکت در آورد (هر چند که بهبودی کامل زمان میبرد) و خود فرد نیز باید به درمان کمک کند.
علایم شایع جمود شانه
در مراحل اولیه:
- درد خفیف شانه که بهسوی درد شدید پیشرفت کرده و خواب و فعالیت طبیعی فرد را دچار اختلال میکند. درد با حرکت دادن شانه بدتر میشود.
- احساس صدای ساییدگی یا شکستن چینی هنگام حرکت شانه
در مراحل پیشرفته:
- درد بازو و گردن
- ناتوانی در حرکت دادن شانه
- درد غیر قابل تحمل شانه
چگونه شانه دچار جمود میشود؟
مرکز اصلی شانه یک مفصل توپی و حفرهای است که مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral) خوانده میشود و سر استخوان بازو یا هومروس (humerus) را به بخش خارجی خمیده استخوان کتف (scapula)، به نام حفره گلنوئید (glenoid) وصل می کند (تصویر کناری).
جمود مفصل شانه معمولا با یک جراحت (مثل شکستگی) یا التهاب بافتهای نرم مانند بورسیت (التهاب کیسه مفصلی) یا تاندینیت (التهاب تاندون) در "روتاتور کاف" (مجموعهای از عضلات و تاندونها که مفصل شانه را پایدار نگه میدارند) آغاز میشود.
التهاب باعث درد میشود که با حرکت بدتر میگردد، به این ترتیب دامنه حرکت شانه کم میشود.
هنگامی که شانه به این شیوه بیحرکت میشود، بافت همبندی اطراف مفصل گلنوهومرال (کپسول مفصل) ضخیم و منقبض میشود و توانایی طبیعیاش را برای کشیدگی از دست میدهد.
بازو جای کمتری برای حرکت کردن درون کپسول شانه پیدا میکند، و مفصل ممکن است مایع نرمکننده اش را از دست بدهد. در موارد پیشرفته، نوارهای بافت جوشگاهی (چسبندگی) میان کپسول مفصل و سر بازو به وجود میآید.
ایجاد جمود مفصل شانه ممکن است 2 تا 9 ماه طول بکشد.
اگرچه درد ممکن است به تدریج بهبود یابد، ولی سفتی مفصل ادامه پیدا میکند و دامنه حرکت مفصل محدود باقی میماند.
چه کسانی دچار جمود مفصل شانه میشوند؟
هنگامی که شما پس از التهاب تاندون یا آسیب شانه درمان فیزیکی نمیکنید و هنگامی که بیش از چند روز بازویتان را با گردن آویز بیحرکت نگه میدارید، بدون این که به طور متناوب به آن کشش بدهید، خطر جمود شانه افزایش مییابد.
بیحرکتی شانه ناشی از سکته مغزی، بیماری قلبی یا جراحی نیز ممکن است به جمود مفصل شانه بیانجامد.
سایر بیماریهایی که خطر جمود شانه را بالا میبرند، اختلالات تیروئید، بیماری پارکینسون و دیابت است.
عوامل خطر
- نادیده گرفتن آسیبهای خفیف شانه از قبیل بورسیت یا تاندونیت
- وضعیت نادرست فعالیتهای بدنی و پرداختن به ورزش های قهرمانی بهطور نامنظم
- دیابت
- بیماری عروق محیطی
- بیحرکتی
- مشاغل نشسته و کمتحرک
- شرکت در ورزش های شدید یا پربرخورد
چه کار باید کرد؟
اگر فکرمیکنید که دچار جمود مفصل شانه شده اید یا در حال دچار شدن به آن هستید، به پزشک مراجعه کنید.
برای ارزیابی دامنه حرکت شانه، پزشک از شما می خواهد تا حرکات گوناگونی را با بازویتان انجام دهید، برای مثال رساندن دست از جلوی قفسهسینه به شانه مقابل، یا از پشت برای لمس کتف طرف مقابل.
برای بررسی پارگی "روتاتور کاف" ممکن است امآرآی لازم باشد.
درمان جمود مفصل شانه
درمان شامل کاهش درد و بازگرداندن دامنه طبیعی حرکت شانه است.
پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن برای شما تجویز کند.
گذاشتن کیسه یخ بر روی شانه برای 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز ممکن است به تسکین درد کمک کند.
ممکن است پزشک تزریق داروهای کورتونی به داخل شانه یا بافتهای نرم اطراف آن را برای شما تجویز کند.
اما اساس درمان، طب فیزیکی یا حرکتدرمانی است، که ابتدا بر تمرینهایی که باعث کشش کپسول مفصل میشوند، متمرکز است و در مرحله بعد تمرینات تقویتکننده عضلات انجام میشود.
فیزیوتراپیست به شما خواهد گفت تا چه حدی باید به شانه فشار بیاورید و میتواند به شما تمرینهای مناسب را بیاموزد.
اگر به طور کامل برنامه تمرینات شانه را دنبال کنید، احتمالا میتوانید دوباره فعالیت معمول شانهتان را به دست آورید. بیش از 90 درصد افراد با اقدامات غیرجراحی بهبود پیدا میکنند. اما بهبودی کامل به گذر زمان نیاز دارد، از چندین ماه تا دو یا سه سال.
به ندرت در مواردی که بیمار به درمان پاسخ نمیدهد، جراحی باید انجام شود.
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
شانه یخی یکی از عوامل درد شانه در بیماران است . و از عواملی است که بیمار به پزشک مراجعه می کند. محدودیت حرکتی شانه و حرکت شانه با درد از علائم بیمار است . بیمار از فعالیتهای روزانه عاجز است .معمولا بیماری در اقراد بالای 50 سال بیشتر دیده میشود.
مشکل اصلی در این بیماران التهاب و خشکی کپسول مفصل شانه می باشد که منجر به محدودیت حرکتی شانه می شود.
از انجائی که عصب دهی شانه توسط اعصاب گردنی C5-6می باشد بنابر این در صورتی که C5-6ریشه های اعصاب گردنی توسط دیسک گردن و یا ارتروز گردن تحت فشار باشد بیمار علائم درد شانه پیدا می کند که ممکن است با شانه یخی اشتباه شود.
چیزی که در بیماران قوق خیلی با اهمیت می باشد وجود ارتروز و دیسک گردنی که بطور همزمان در این بیماران دیده می شود .چه بسا اغلب دردهای شانه بیماران ناشی از همین مشکلات گردن می باشد که نباید از ان غافل بود.در این بیماران در صورت درمان مشکلات گردن مشکل شانه نیز برطرف می شود.
جهت درمان اینگونه بیماران فعالیتهای ورزشی مخصوص شانه یخی و دیسک گردنی که توسط متخصص طب فیزیکی اموزش داده می شود مو ثر می باشد.همچنین بیمار باید از نظر گرفتاریهای گردنی بررسی شده و انجام الکترو میو گرافی (نوار عصب و عضله) خیلی کمک کننده می باشد.و در صورت نیاز درمان شود.
درمان داروئی نیز از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی کمک کننده می باشد. طب سورنی که توسط متخصص طب فیزیکی انجام شود در درمان این بیماران تاثیر فوق العادهای دارد.
ادرس مطب : :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
| |||||