سندروم پلیکا (درد و صدا دار شدن زانو )که ناشی از پرده پلیکا در زانو ایجاد می شود را بهتر بشناسیم

 مفمفصل زانو از کنار هم قرار گرفتن استخوان ران در بالا و  استخوان درشت نی در پایین درست شده است. دور تا دور استخوان های تشکیل دهنده مفصل به توسط یک پرده کلفت بافتی به نام  کپسول مفصلی پوشیده شده است. کپسول مفصلی تا حد زیادی در پایداری مفصل زانو موثر است. سطح داخلی کپسول مفصل زانو یک پرده بافتی نازک به نام بافت سینوویال وجود دارد. این بافت از سلول هایی تشکیل شده که مسئول ترشح مایع مفصلی هستند.

لایه سینوویال در واقع مانند یک پارچه آستری میماند که خیاط لایه ای از آن را در درون یک کت قرار میدهد. گاهی اوقات قسمتی از این پرده یا لایه سینوویال به درون فضای مفصلی چین میخورد و یک پلیسه را درست میکند. این چین یا پلیسه مانند پرده نازکی به درون فضای مفصلی برجسته میشود. به این پلیسه، پلیکا Plica هم میگویند. پلیکا معمولا در قسمت داخلی زانو است یعنی قسمتی از زانو که نزدیک به زانوی مقابل است.

پلیکا چگونه موجب درد زانو میشود

پلیکا در حالت معمولی مشکلی برای زانو ایجاد نمیکند ولی گاهی بر اثر فعالیت های بدنی خاص و حرکات مداوم در زانو این پرده تحریک میشود. حرکاتی که در آن ها زانو مکرراً خم و راست میشود مانند دویدن و دوچرخه سواری و یا زیاد از پله بالا و پایین رفتن میتواند موجب ساییده شدن مداوم پرده پلیکا به سطح داخلی زانو شده و آن را تحریک و ملتهب کند.

گاهی اوقات بر اثر یک ضربه ناگهانی به زانو (مثلا افتادن از بلندی یا برخورد زانو به داشبورد اتومبیل در حین تصادف) پلیکا تحت کشش ناگهانی قرار گرفته و ملتهب و متورم میشود. بعد از مدتی این التهاب فروکش میکند ولی بافت سینوویال پلیکا کلفت میشود. این پلیکای کلفت شده بیشتر مستعد آسیب بوده و موجب میشود بعد ها بیمار حتی با ضربات و یا فعالیت های خفیف تر دچار التهاب پلیکا و در نتیجه درد زانو شود.

علائم سندروم پلیکا چیست

مهمترین علامت سندروم پلیکا درد زانو است. همچنین موقع خم کردن زانو ممکن است یک تقه یا کلیک در درون زانو احساس شود. این تقه یا کلیک ناشی از مالیده شدن پلیکا بر روی سطح کندیل استخوان ران در درون مفصل زانو است. بندرت ممکن است التهاب پلیکا موجب تورم زانو هم بشود.

پیکان سیاه رنگ محل پلیکا را نشان میدهد

تشخیص سندروم پلیکا با توجه پزشک به سخنان بیمار و معاینه داده میشود. پزشک معالج ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی بیشتر از روش های تصویر برداری مانند  رادیو لوژی ساده سی تی و ام ار ای استفاده کند. تشخیص قطعی این بیماری معمولا با استفاده از  ارتروسکوپ و دیدن مستقیم داخل مفصل زانو است.

درمان سندروم پلیکا چیست

مهمترین اقدامات درمانی برای سندروم پلیکا عبارتند از 

• اجتناب از انجام فعالیت هایی که درد را بیشتر میکنند

• استفاده ار  داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

• سرد کردن موضع درد
• لیزر  پر توان  جهت درمان  این  بیماران  کمک شایانی  می کند
• مگنت تراپی نیز  یکی از روش های  غیر دارویی جهت درمان این بیماران   فوق  مورد استفاده  قرار میگیرد که در کلینیک دکتر نیاستی با  تجهیزات  پیشرفته روز دنیا 
• به  بیماران  سرویس درمانی  می دهی.
• 
  

در صورتیکه اقدامات فوق نتوانند درد بیمار را کاهش دهند پزشک ارتوپد با استفاده از آرتروسکوپ عامل مولد درد یعنی پلیکا را از زانو خارج میکند

 ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که خشکی و سفتی زانو ازارتان می دهد حتما اینجا را بخوانید

خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانو  به چندین علت ایجاد می شود و اغلب با درد و ورم همراه است. گاهی اوقات ممکن است کمی قرمزی، گرمی، بی حسی و سوزن سوزن شدن نیز در محل درد وجود داشته باشد.

خشکی زانو می تواند علل متفاوتی داشته باشد، اما معمولا این علل در دو دسته قرار می گیرند: عللی که در اثر آسیب یا جراحت ایجاد شده اند و آن هایی که به دلیل بیماری خاصی ایجاد شده اند.

در اینجا به علل رایج خشکی زانو می پردازیم، آن هایی که به جراحت مربوط می شوند و آن هایی که به دلیل بیماری ایجاد شده اند، و سپس در ادامه در مورد درمان این وضعیت توضیحاتی ارائه خواهیم داد.

علت ها و دلایل

خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانو اغلب به دلایل زیر اتفاق می افتد:

مایع مفصلی: وقتی زانو آسیب می بیند، اغلب مایع زیادی در مفصل جمع می شود (به اصطلاح زانو آب می آورد). میزان ورم به شدت جراحت بستگی دارد. در اثر یک آسیب جزیی، التهاب درون مفصل موجب افزایش تولید مایع سینوویال می شود. در آسیب شدیدتر، ممکن است به طور مستقیم به درون مفصل خونریزی ایجاد شود، که به آن همارتروز گفته می شود و می تواند باعث ایجاد تورم قابل توجهی شود. هر گونه تجمع آب اضافه در مفصل، می تواند باعث بروز خشکی زانو شود، چون این مایع با اشغال فضا در مفصل، حرکت آن را محدود می کند.

تورم همواره قابل مشاهده نیست. ممکن است قبل از بروز هر علامتی، مایع زیادی در مفصل تجمع کرده باشد . بنابراین ممکن است خشکی زانو با هیچ علامت دیگری همراه نباشد.

تغییرات بیومکانیکی: اگر یکی از ساختارهای زانو آسیب ببیند، می تواند موجب تغییر حرکات زانو شود. مفصل زانو برای داشتن دامنه ی حرکتی وسیع، سیستم پیچیده ای از انواع حرکات چرخشی، پیچشی و لغزشی دارد. یک جراحت می تواند این حرکات را تحت تاثیر قرار داده و حرکت مفصل را محدود کند و در نتیجه باعث خشکی زانو شود.

درد: درد نیز می تواند مانع از حرکت زانو شده و باعث بروز خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانوشود. این یک واکنش طبیعی است، وقتی با حرکت زانو دچار درد می شویم، آن را متوقف می کنیم. در مراحل اولیه ی پس از جراحت، این پاسخ بدن برای جلوگیری از آسیب بیشتر، مفید است. اما اگر ادامه یابد، عضلات و مفصل سفت شده و باعث خشکی طولانی مدت زانو می شود.

آسیب منیسک: آسیب به غضروف خاصی که مفصل زانو را می پوشاند. این امر موجب خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانو به دلیل جلوگیری از حرکت روان آن می شود. گاهی اوقات نیز ممکن است بخشی از غضروف آسیب دیده درون مفصل گیر کند و در نتیجه موجب محدود کردن حرکت آن شود؛ به این حالت قفل شدن زانو گفته می شود. در بخش پارگی منیسک می توانید در این مورد بیشتر بدانید.

پیچ خوردگی: پیچ خوردگی جزئی و کشیده شدن بیش از حد رباط زانو نیز می تواند موجب خشکی زانو شود. این امر می تواند تا حدی به دلیل بروز تورم اندکی در مفصل و همچنین به علت کاهش استقامت مفصل باشد و حرکت آن را تحت تاثیر قرار می دهد. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر به بخش پیچ خوردگی رباط مراجعه کنید.

شکستگی: شکستگی استخوان نیز به دلیل ایجاد درد، بی ثباتی و بی نظمی در مفصل زانو، می تواند موجب خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانو شود.

آسیب به رباط: آسیب به رباط هایی مثل ACL یا PCL اغلب باعث خونریزی درون مفصل می شود. معمولا در این هنگام ورم شدیدی بلافاصله ایجاد می شود و باعث محدودیت در حرکت زانو می شود. در این مورد می توانید در بخش های آسیب به ACL و پارگی PCL اطلاعات بیشتری به دست آورید.

آرتروفیبروز: این یک وضعیت نادر است که می تواند در اثر جراحت و یا عمل جراحی ایجاد شود. وقتی بافت بدن بیش از حد دچار جراحت و زخم شود، باعث محدودیت و دردناک شدن حرکت آن می شود.

التهاب تاندون (تاندونیت): التهاب یا تخریب تاندون ها می تواند باعث کشیدگی مفصل شود و با تضعیف آن، حرکت طبیعی آن را محدود کند. در این حالت معمولا تاندون پاتلاردر جلوی زانو تحت تاثیر قرار می گیرد. در این مورد در بخش زانوی پرشگران مطالب بیشتری بخوانید.

پس از ورزش: در اثر کارکشیدن بیش از حد از عضلات پا (نه لزوما آسیب دیدن)، عضلات سفت شده و باعث خشکی زانو می شوند. قبل از ورزش حتما نرمش کرده و بدنتان را گرم کنید تا از ایجاد این وضعیت جلوگیری کنید.

آرتریت روماتوئید: این یک بیماری سیستمیک و مزمن است که باعث التهاب و فیبروز مفصل ها می شود. در این شرایط، استخوان ها و غضروف ها دچار آسیب شده و باعث خشکی زانو (معمولا در هر دو پا) می شوند که اغلب با قرمزی، تورم و گرم شدن آن ناحیه همراه است. علایم این بیماری ثابت نیست و در حالات خوب و بد، در نوسان است. در این بیماری علاوه بر مفصل زانو، چندین مفصل دیگر از جمله دست ها و پاها نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.

استئوآرتروز: این بیماری بیشتر با عنوان ساییدگی زانو شناخته می شود که می تواند منجر به تخریب غضروف و استخوان شود. سطوح صاف مفصل از بین می روند و و فضای بین استخوان ها کاهش می یابد، در نتیجه موجب خشکی زانو می شود. این خشکی معمولا در اول صبح و پس از استراحت به مدت طولانی، شدیدتر است و به سرعت با فعالیت بدن شدت آن کاهش می یابد.

بورسیت (آماس کیسه های مفصلی): این حالت زمانی اتفاق می افتد که یکی از کیسه های بورسا (کیسه های کوچک پر از مایع که بین استخوان ها و تاندون ها قرار می گیرد)، دچار تورم می شوند. این کیسه ها در اثر سایش بیش از حد و یا ضربه ی ناگهانی، دچار التهاب می شوند. این کیسه ها معمولا به صورت توده های کدویی شکل یا شبیه پرتقال های کوچک هستند که اغلب در جلو یا پشت زانو قرار دارند. می توانید در بخش بورسیت، در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کنید.

نقرس: نقرس، نوعی آرتروز التهابی است که در اثر تجمع اوریک اسید و ایجاد کریستال هایی از این ماده در زانوها و پاها ایجاد می شود. علایم این بیماری به سرعت طی چند ساعت بروز می کنند و همانند خشکی زانو، مفصل ها دردناک شده و قرمز و داغ می شوند. معمولا تکرار این علایم رایج است. برای مطالغه ی بیشتر در این زمینه به بخش نقرس مراجعه کنید.

دلایل نادر دیگری نیز در مورد خشکی زانو وجود دارد، اما این موارد بسیار جدی هستند و سریعا باید بیمار تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد:

• تومور: رشد غیر طبیعی استخوان

• عفونت: مانند استئومیلیت (عفونت استخوان) یا آرتروز سپتیک (آرتروز عفونی)

تشخیص

چنانچه از خشکی زانو رنج می برید، برای بررسی علت به پزشک مراجعه کنید. پزشک از شما در مورد سوابق پزشکی و نیز فعالیت های اخیرتان سوال خواهد کرد. همچنین ممکن است برای بررسی بیشتر، عکسبرداری توسط MRI یا اشعه ی X را توصیه کند.

راه ها و روش های درمان

مانند اغلب بیماری ها، برای درمان صحیح و کامل، مهم است که ابتدا علت آن تشخیص داده شود. همواره برای تشخیص صحیح مشکل خشکی زانو، به پزشک متخصص مراجعه کنید. در زیر برخی روش های درمانی برای خشکی ، سفتی و بی حرکتی مفصل زانو آمده است:

در مواردی که مفصل زانو دچار آسیب یا جراحت شده است، در مرحله ی اول، درمان شامل مصرف دارو، بستن بریس، درما  طب فیزیکی  و برخی درمان های خاص مثل مگنت و  لیزر  می باشد.در  کلینیک دکتر  نیاستی  در مورد  اینگونه  بیماران  از  تجهیزات  پیشرفته  روز دنیا    از  جمله  لیزر  پرتوان  روباتیکو  مگنت  تاپی  بهره  می گیرد.در  کلینیک  لیزر  درمانی  دکتر نیاستی

در مورد خشکی زانو ناشی از ورم، پزشک شما ممکن است این ناحیه را تخلیه کند. برای مثال، پارگی رباط ACL باعث می شود مفصل زانو پر از خون شود. برای کاهش فشار این ناحیه، پزشک از یک سوزن برای تخلیه ی خون و مایع اضافی در این محل استفاده می کند. این کار ورم را به حداقل می رساند و همچنین خشکی زانو را بهبود می بخشد.

فیزیوتراپی نیز ممکن است در مورد خشکی زانو توصیه شود. فیزیوتراپ با شما کار خواهد کرد تا دامنه ی حرکتی زانویتان را افزایش داده و تمرینات ورزشی را برای کاهش التهاب، به شما توصیه خواهد کرد. ورزش به کشش عضلات کمک می کند و نواحی اطراف مفصل را تقویت می کند.

در مواردی که وزن بالا ممکن است در خشکی زانو نقش داشته باشد، ممکن است تغذیه ی صحیح و کاهش وزن نیز به شما توصیه شود. در مورد بیماری نقرس، تغییر در رژیم غذایی می تواند به کاهش تجمع اوریک اسید در بدن کمک کند.

حرکات کششی برای رفع خشکی زانو

کشش عضلات، موجب افزایش انعطاف پذیری می شوند و از خشکی و جراحت عضلات جلوگیری می کنند.

بالا آوردن پای کشیده

این حرکت را در حالت خوابیده به پشت و در حالی که پای راست کشیده است و پای چپ از محل زانو خم شده است و کف پا بر روی زمین قرار دارد، شروع کنید. به آرامی پای راست را با انقباض عضلات ران، حدود 30 سانتی متر از روی زمین بالا بیاورید. به مدت 3 تا 5 ثانیه در این حالت بمانید. سپس به آرامی پا را پایین بیاورید و دوباره این حرکت را تکرار کنید. سپس همین حرکت را با پای چپ انجام دهید، در حالی که پای راست خمیده است.

کشش عضلات چهارسر ران

بایستید و برای حفظ تعادل، یک دستتان را به یک صندلی یا دیوار بگیرید. یک پایتان را بالا بیاورید، مچ پا را با دست بگیرید و پاشنه ی پا به سمت باسن بیاورید. به مدت 30 ثانیه در این حالت بمانید. باید در عضلات چهار سر در جلوی ران احساس کشش کنید. زانوهایتان را در کنار هم نگه دارید. زمانی که در عضلات ران احساس کشیدگی کردید، کشش را متوقف کنید. این حرکت را با پای دیگر تکرار کنید.

 

اسکات دیوار

بایستید و پشتتان را به دیوار تکیه دهید. پاها را به عرض شانه باز کنید. زانوها را خم کرده و به آرامی بدنتان را پایین بیاورید. پشتتان باید همچنان به دیوار تکیه داشته باشد. زمانی که زانوهایتان تا زاویه ی 30 درجه خم شد، تا 5 یا 10 شماره بشمارید و سپس به آرامی خودتان را تا محل شروع بالا بکشید. چنانچه هنگام این حرکت دچار درد زانو می شوید، آن را متوقف کنید.

 

برای رفع خشکی زانو بر روی زمین بنشینید، به نحوی که پشتتان راست باشد. پایتان را در جلوی خود، صاف و در حالت استراحت قرار دهید. کف دستانتان را بر روی زمین قرار داده و به سمت مچ پایتان حرکت دهید. به مدت 30 ثانیه در این حالت بمانید. باید در عضلات همسترینگ خود در طول پشت ران ها و نیز پشت زانوها احساس کشیدگی کنید. زمانی که در عضلات خود احساس کشش کردید، حرکت دست را متوقف کنید. از خم شدن کمر و یا قفل کردن زانوها خودداری کنید.

ادرس مطب:         مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸                                   

درصورتی که نگران فقل کردن زانوی خود هستید حتما اینجا را بخوانید

قفل شدن مفصل زانو به موقعیتی اطلاق می شود که پای فرد در جای خود قفل شده و نتوان آن را خم و راست کرد که در یکی از دو دسته ی زیر طبقه بندی می شوند:

دسته ی اول، قفل شدن حقیقی زانوست که در طی آن یک مانع مکانیکی در داخل مفصل، از حرکت زانو جلوگیری می کند. این حالت معمولا زمانی اتفاق می افتد که فرد پای خود را تا حد امکان صاف می کند. دسته ی دوم، قفل شدن کاذب زانوست که در طی آن، درد شدید به طور موقتی تحرک زانو را محدود می کند. قفل شدن حقیقی زانو معمولا نادر است.

در این مقاله، به علل شایع قفل شدن زانو و روش های درمان احتمالی آن ها می پردازیم.

قفل شدن حقیقی زانو

مفصل زانو طوری طراحی شده است که می تواند خم و راست شده و اندکی نیز بچرخد. اگر چیزی در درون مفصل گیر کند، حرکت پا را محدود کرده و آن را قفل می کند. مانند این که زانو کاملا از کار افتاده و نمی تواند آن را حرکت داد. معمولا قبل از این که فرد دوباره بتواند پای خود را حرکت دهد، به چند دقیقه حرکت آرام و یا  تکان دادن نیاز خواهد بود. در برخی موارد نیز، دخالت متخصص لازم است تا قطعه ی مشکل ساز را از سر راه بردارد. به این حالت قفل شدن حقیقی مفصل زانو می گویند، زمانی که جسمی به صورت فیزیکی جلوی حرکت مفصل را گرفته باشد.

قفل شدن حقیقی زانو، بسته به موارد مختلف می تواند دردناک و یا بدون درد باشد. در این نوع از قفل شدن زانو، معمولا راست کردن پا مشکل شده و فرد نمی تواند پای خود را کاملا صاف کند.

علت ها و دلایل

1) پارگی مینیسک :

مینیسک لایه ی ضخیمی از غضروف است که سطح درونی مفصل را پوشانده و علاوه بر بازی کردن نقش ضربه گیر، حرکت مفصل را نیز روان تر می کند. اگر مینیسک پاره شود، تکه ی پاره شده ی آن ممکن است در مفصل گیر کرده و باعث قفل شدن آن گردد. شایع ترین نوع پارگی مینیسک که می تواند باعث قفل شدن زانو گردد، "پارگی دسته سطلی" نام دارد. در این حالت، قسمتی از مینیسک پاره شده ولی همچنان به مینیسک متصل می ماند و بدین صورت می تواند در اطراف آن ناحیه در حرکت باشد. با حرکت کردن مفصل زانو، این تکه ی پاره شده ممکن است به اندازه ای بزرگ باشد که در مفصل گیر کرده و باعث قفل شدن آن گردد.

پارگی مینیسک ممکن است به دلیل آسیب، معمولا در اثر چرخیدن بر روی یک زانو و یا فرسودگی تدریجی مفصل ایجاد شود. می توانید در بخش پارگی مینیسک، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

2) استخوان ضعیف و شکننده

عامل دیگری که می تواند باعث قفل شدن زانو گردد، زمانی است که تکه ای استخوان از مفصل زانو شکسته شده و پس از جدا شدن آزادانه در آن محیط گردش کند. همانند پارگی مینیسک، اگر استخوان شکسته شده نیز به جای اشتباهی برود، می تواند در آن جا گیر افتاده و باعث قفل شدن زانو در یک موقعیت خاص گردد.

تکه ی استخوان ممکن است در اثر یک آسیب و یا یک عارضه ی پزشکی مانند آرتروز و یا استئو کندریت دیسکان، شکسته شده باشد.

آرتروز

آرتروز و روند طبیعی پیر شدن فرد، می توانند احتمال قفل شدن زانو را افزایش دهند. با گذشت زمان، غضروفی که استخوان ها را در زانو پوشش می دهد فرسوده شده و به تدریج از بین می رود. غضروف تکه تکه شده ممکن است در درون مفصل زانو گیر افتاده و خم شدن آن را نا ممکن کند. اگر غضروف کاملا از بین رفته باشد، ممکن است که تراشه های استخوانی نیز در مکانیسم مفصل زانو اختلال ایجاد کرده و باعث قفل شدن آن بشوند. به این عارضه استئو کندریت دیسکان می گویند.

ورزش شدید

ورزش شدید و یا کشیده شدن ماهیچه های ران می توانند علت های ب قفل شدن زانو باشند. هر گونه ضعف یا گرفتگی در ماهیچه های خارجی ران می تواند می تواند باعث اختلال در تعادل کشکک زانو گردد. کشکک نیز تا زمانی که ماهیچه به حالت عادی خود باز نگردد، در همان حالت باقی خواهد ماند. حتی زمانی که کشکک زانو دوباره به درستی تراز شده و تعادل خود را به دست بیاورد، مدت زمان زیادی برای بازگشت دامنه ی حرکتی طبیعی به زانو طول خواهد کشید.

قفل شدن کاذب

در برخی موارد اگر درد به اندازه ی کافی شدید باشد می تواند زانو را از حرکت عادی خود باز دارد. این اتفاق زمانی می افتد که مکانیسم حفاظتی بدن فعال شده و با محدود کردن حرکات، سعی در کاهش هر گونه آسیب احتمالی دارد. این امر معمولا با اسپاسم و گرفتگی ماهیچه ها و نگه داشتن پا در یک موقعیت خاص انجام می شود. به این حالت، قفل شدگی کاذب زانو می گویند. تفاوت این حالت با قفل شدگی حقیقی زانو در این است که چیزی در درون خود مفصل گیر نیافتاده و در حالی که زانو در ابتدا قفل می شود، پس از مدت زمان کوتاهی می توان دوباره آن را حرکت داد. این عارضه معمولا یک حالت "ناگهانی" است که حرکت فرد را محدود کرده ولی به سرعت از بین می رود. قفل شدن کاذب زانو می تواند هم خم شدن و هم راست شدن زانو را محدود کند در حالی که قفل شدن حقیقی معمولا تنها راست شدن زانو را محدود می کند.

علت ها و دلایل

تورم : وجود مایع بیش از اندازه در درون کپسول مفصل، می تواند حرکت آن را محدود کرده و با دلیل فشار وارده، از خم و راست شدن پا جلوگیری کند.

التهاب : التهاب ساختار های درون و اطراف زانو نیز می تواند حرکت آن را محدود کند. شایع ترین علل این عارضه، آرتروز روماتوئید و نقرس می باشند.

حرکت نامناسب کشکک زانو : وجود مشکل در حرکت کشکک زانو بر روی شکاف جلوی زانو می تواند باعث قفل شدن کاذب زانو گردد. این عارضه معمولا بسیار دردناک است.

سندرم پلیکا : ایجاد تنش در پلیکای میانی (یک شکاف بر روی بافت سینوویال پوشاننده ی مفصل) می تواند باعث قفل شدن کاذب زانو گردد.

آسیب به زانو : ایجاد هر گونه آسیب به هر یک از ساختار های زانو که بتواند درد شدید ایجاد کند، ممکن است باعث اسپاسم عضلانی شده و منجر به قفل شدن زانو گردد. برای مثال می توان به پیچ خوردگی رباط زانو اشاره کرد.

درمان

روش درمان یک زانوی قفل شده، به علت قفل شدن آن بستگی دارد. تنها در موارد شدید، عمل جراحی لازم خواهد بود.

• اگر علت قفل شدن زانو  پارگی مینیسک است، ممکن است به شما توصیه شود که از روش هایی از قبیل یخ درمانی، دارو درمانی، تزریق PRP (پلاسمای غنی شده با پلاکت) و یا فیزیو تراپی استفاده کنید.

• استفاده از زانو بند های طبی نیز می تواند برای کاهش علائم آزار دهنده مناسب بوده و همچنین از آن حمایت کند. زانو بند طبی نه تنها زانو را مستحکم تر می کند، بلکه آن را گرم نیز نگه می دارد. برای انتخاب یک زانو بند طبی مناسب، با پزشک خود مشورت کنید.

• در برخی از موارد، می توانید با استفاده از یک پد گرم کننده بر روی زانو، از شر خشکی و گرفتگی آن خلاص شوید. برای بهبودی زانو، دمای پد را بر روی درجه های پایین تنظیم کرده و آن را به مدت 10 تا 20 دقیقه بر روی زانو ی آسیب دیده ی خود قرار دهید. در صورت دسترسی نداشتن به یک پد گرم کننده، می توانید از حوله ی گرم و یا کیسه ی آب گرم  برای درمان قفل شدن زانو نیز استفاده کنید.

• فیزیو تراپی و برخی از تکنیک های آن، برای باز کردن قفل زانو بسیار موثر اند.

• به منظور رهایی از درد و التهاب قفل شدن زانو، دارو های مخصوص وجود دارند که احتمالا پزشک آن ها را برای شما تجویز خواهد کرد. اگر درد و التهاب بسیار شدید باشند، ممکن است پزشک برای درمانقفل شدن زانوزانو، به شما توصیه کند که تحت عمل جراحی قرار بگیرید.

چند نکته

اگر در زانوی خود احساس درد می کنید، فعالیت های فیزیکی از جمله کوه نوردی، وزنه برداری، زانو زدن، دویدن و جمباتمه زدن را متوقف کنید. انجام این فعالیت ها تنها می تواند منجر به آسیب بیشتر به زانو و بد تر شدن آن گردد. همچنین، یک لیست از فعالیت هایی که برای شما درد ایجاد نمی کنند تهیه کرده و انجام این فعالیت ها را ادامه دهید.
هنگام خواب در شب، زانو های خود را خم نکنید و از چمباتمه زدن در طول خواب خودداری کنید. در عوض سعی کنید که به هنگام خواب، پا های خود را کشیده و مستقیم نگاه دارید. با احساس اولین علائم درد، بلافاصله با پزشک خود تماس گرفته و به او مراجعه کنید تا او بتوانید مشکل زانوی شما را تشخیص داده و سریعا یک راه حل برای درمان قفل شدن زانو به شما ارائه دهد.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنایی با لیزر درمانی ارتروز زانو حتما اینجا را خوانید

 بیشتر بیمارانی که به کلینک لیزر  طب فیزیکی مراجعه می کنند،از بیماری ارتروز رنج می برند.ارتروز بیماری تخریب مفاصل است. این بیمارانی مشکلات زیادی برای بیماران ایجاد می کند.بسیاری از بیماران تزریقات متعدد کورتیکواستیروئید برای درمان درد زانو داشته اند.بسیاری از بیماران  ارتروزی و درد زانو ،سابقه مصرف طولانی مدت مسکن ها را دارند. برخی نیز درمانهای طب فیزیکی وفیزیوتراپی دریافت کرده اند.همینطور بیمارانی دیده می شوند که تنها راه درمان بیماری خود راتعویض مفصل زانو می دانند.

 درصد خیلی  زیادی از بیمارانی که جهت درمان ارتروز زانو از  لیزر  استفاده می کنند  بهبودی قابل توجهی پیدا می کنند. اما اثر لیزر با تمرین درمانی مناسب و اصلاح فعالیت روزانه فرد  و شیوه زندگی  اثر قابل توجه وشگرفی در درمان ارتروز زانو دارد.بیشترین درصد بهبودی پس از یک ماه درمان مشاهده می شود.برخی بیماران نیاز به دو جلسه درمان در هفته و بمدت چندین هفته دارند. بیمار بهتر است بمدت 4 تا 5 هفته فعالیت خود را محدود کرده و دستورات متخصص طب فیزیکی را رعایت کند. سایر روشهای طب فیزیکی مثل طب سوزنی و تزریقات مختلف ممکن است برای بیمار لازم باشد.تا بهبودی کافی را بدست آورد.

ادرس ::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که بخواهید رابطه بین چاقی و زانو درد را بدانید حتما اینجا را بخوانید

گر صندوق عقب ماشین خود را با وسایل سنگین پر کنید و یا اگر اتومبیل خود را با سرنشینان کامل برانید متوجه میشوید کنترل ماشین سخت تر شده است. بدن انسان هم همینطور است.  اگر زانو های شما مجبور باشند هر روز وزن بیشتری را تحمل کنند فشار وارده به آنها بیشتر میشود. این فشار بطور مستقیم به غضروف مفصل وارد میشود. وقتی که فشاری بیش از حد تحمل به غضروف های زانو وارد میشود این بافت بتدریج خراب شده و این آغاز ساییدگی مفصل است. چاقی همین مشکلات را برای زانو ایجاد میکند. ساییدگی و آرتروز یک بیماری مفصلی شایع است که تخمین زده میشود در 37 درصد افراد با سن بیش از 60 سال وجود دارد. آرروز عامل عمده درد مفصلی است. آرتروز عامل مهمی در کاهش نیروی مولد جامعه بوده و موجب تحمیل مخارج درمانی بالایی بر دوش نظام اقتصائی جوامع میشود. آرتروز علت 97 درصد جراحی های تعویض مفصل زانو است. شیوع آرتروز زانو در حال افزایش است. این افزایش دو عامل عمده دارد مسن شدن جامعه چاق شدن مردم در یک مطالعه که در انگلستان انجام گردیده مشخص شده است که در افراد خیلی چاق احتمال آرتروز و ساییدگی زانو شش برابر افراد لاغر است. سالها قبل دانشمندان بر این عقیده بودن که علت عمده بروز بیماری های روماتیسمی بروز التهاب در بافت ها است و آرتروز (استئوآرتریت) صرفا نوعی خراب شدن مفصل بدون ایجاد واکنش های التهابی است. این عقیده در حال تغییر است. سالها قبل پزشکان فکر میکردند بافت چربی صرفا یک بافت غیر فعال است که تنها وظیفه آن ذخیره انرژی است. این عقیده هم در حال تغییر است. امروزه مشخص شده است که بافت چربی هورمون ها و بسیاری موارد دیگر را از خود ترشح میکند که بر متابولیسم بدن اثرات مهمی برجای میگذارند. بافت چربی بدن موجب ترشح سیتوکین هایی مانند لپتین Leptin ، رزیستین resistin و آدیپونکتین adiponectin میشوند. به اینها adipocytokines میگویند. بعضی محققین عقیده دارند این هورمون ها میتواند با ایجاد واکنش های التهابی و با تخریب غضروف مفصلی در بروز آرتروز و ساییدگی مفصل نقش داشته باشد. دو ماده دیگر که از بافت چربی آزاد شده و میتوانند موجب بروز التهاب شوند عامل نکروز توموری آلفا tumor necrosis factor alpha و اینترلوکین یک interleukin-1 هستند که میتوانند موجب تخریب غضروف شوند و تخریب غضروف سرآغاز بروز ساییدگی مفصل است. به دلایل ذکر شده احتمال بروز ساییدگی و آرتروز زانو در افراد چاق بیش از معمول است.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸