دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.
دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی

تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.

در صورتی که کف پا های شما میسوزد و یا داغ میکند حتما اینجا را بخوانید

 

داغ شدن پاها می تواند  به دلیل  صدمه به اعصاب پا باشد. برخی مواقع، پاهای داغ شاید همراه با  درد  باشد و استراحت شما را به هم بزند.در شرایط خاص، پای داغ  شاید هم  با احساس سوزن سوزن شدن (گزگز) و یا بی حسی پاها  باشد.

پاهای داغ (burning feet) با نام های مور مور شدن پا و یا احساس خارش و سوزش در پا نیز شناخته می شود.

 

علل داغی پا

پای داغ می تواند در اثر آسیب عصب ناشی از بیماری دیابت، قرار گرفتن در معرض مواد سمی خاص، مصرف الکل، کمبود یکی از ویتامین های گروه B و ایدز ایجاد شود.

- خستگی پاها

- پای ورزشکار : نوعی عفونت قارچی در پوست پا است.

- بیماری شارکو ماری توث : اختلال ارثی که بر اعصاب دست ها و پاها تاثیر دارد.

- نارسایی مزمن کلیه (اورمی)

- سندرم درد منطقه ای مرکب (Complex regional pain syndrome) : درد مزمن ناشی از عمکرد بد سیستم عصبی

- نوروپاتی دیابت : آسیب اعصاب در اثر بیماری دیابت

- ایدز و ویروس HIV

- کم کاری تیروئید

- سندرم تونل قوزک پا (Tarsal tunnel syndrome) : فشار غیرطبیعی بر اعصاب پا

- کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 و B6

- مصرف الکل

- بیماری لایم ( Lyme disease) : عفونت باکتریایی که توسط نیش یک انگل در بدن پخش می شود.

- نوروپاتی آمیلوئید

- عوارض داروها از قبیل: داروهای شیمی درمانی، مصرف بیش از اندازه ویتامین B6، داروهای HIV، ایزونیازید (داروی سل)، آمیودارون (دارویی برای درمان ضربان قلب نامنظم)، متفورمین (داروی دیابت) و غیره.

- مسمومیت با فلزات سنگین از قبیل: سرب، جیوه و آرسنیک

- واسکولیت : هنگامی که سیستم ایمنی اشتباها به عروق خونی حمله کند و باعث التهاب عروق خونی شود.

- سارکوئیدوز : التهاب گره های لنفاوی، ریه ها، کبد، چشمان، پوست و دیگر بافت ها

- سندرم گیلن باره : هنگامی که بدن اشتباها با سیستم ایمنی مبارزه کند و باعث التهاب اعصاب و ضعف عضلات شود.

- بیماری های مربوط به شریان ها : گردش خون ضعیف در پاها ممکن است باعث درد، مورمور شدن و داغ شدن پا گردد.

- ادم و یا حبس آب در بدن

- افزایش فشار خون

- برخی افراد هفته ها و یا ماه ها بعد از جراحی bypass معده، احساس داغ شدن پا را دارند. بعد از این عمل جراحی، ویتامین B کمتر جذب بدن می گردد و موجب اختلال در عملکرد اعصاب پاها و داغ شدن آنها می گردد.

در چه صورت باید به پزشک مراجعه کرد؟

 - اگر ناگهان پاهایتان داغ شد، مخصوصا اگر در معرض سم خاصی قرار گرفته اید.

- زخم پا، عفونت کرده باشد، مخصوصا اگر دیابت داشته باشید.

- اگر طی چند هفته مراقبت خانگی از پای داغ ، هنوز مشکل ادامه دارد.

- علائم پای داغ بدتر و دردناک تر شود.

- داغ شدن پا در تمام پا احساس می گردد.

- از دست دادن احساس در انگشتان و خود پا

مراقبت خانگی

- استراحت کنید و پاهای خود را در سطحی بالاتر قرار دهید.

- کفش های مناسب و راحت بپوشید. کف کفش دارای کفی نرم باشد.

- پاهای خود را با آب سرد بشویید.

- متعادل کردن میزان قند خون

- مصرف مکمل ویتامین B12

- عدم نوشیدن الکل

- ترک سیگار

- مصرف داروهای ضد درد و مسکن

- کفش های چرمی و جوراب های نخی و یا پشمی مناسب تر می باشند.

- استفاده از کرم خنک کننده پا

- خشک کردن پاها بعد از شستن آنها

- ماساژ پاها با پمادهایی که گردش خون را بهبود می دهند.

- مرتب ورزش کنید تا خون را بهتر به گردش درآورید.

- ویتامین B3 مصرف کنید، زیرا درمان کننده داغی پاها می باشد. نخود، لوبیا، شیر، ماست و زرده تخم مرغ دارای این ویتامین هستند.

- آویشن درمان کننده مشکلات گردش خون است. هر روز به مدت ۲۰ دقیقه، پای داغ خود را در آویشن مخلوط با آب قرار دهید تا به گردش خون بهتر کمک کند و سوزش و درد را تسکین دهد.

- پابرهنه را رفتن باعث می شود هوا در پای شما به گردش درآید و پا را خشک کند. برای درمان پای داغ، چند دقیقه پابرهنه و بدون جوراب روی علف، سنگ و ماسه و غیره راه بروید.

- ماساژ زنجبیل برای تسکین پادرد مفید است.

- زنجبیل را با روغن نارگیل، روغن زیتون و یا دیگر روغن های گیاهی مخلوط کنید و هر روز به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، پاهای خود را با این مخلوط ماساژ دهید. 

 

آدرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

بیماران دیابتی برای مراقبت بهتر از پاهای خود حتما اینجا را بخوانند.

دیابت بیماری نسبتاً شایعی است که به مرور عوارض مختلفی را ایجاد می‌کند. یکی از خطرناک‌ترین عوارض دیابت ایجاد زخمهای مزمن در پا  می‌باشد که نهایتاً می‌تواند منجر به قطع عضو گردد. بطوریکه بعد از جراحات منجر به قطع عضو، دیابت شایعترین عامل قطع عضو اندام  تحتانی است. قطع عضو یک اندام با توجه به فشاری که به اندام مقابل وارد می‌سازد نهایتاً می‌تواند باعث قطع عضو اندام مقابل نیزگردد.

هزینه‌های وارد به فرد و جامعه چه از نظر روحی و جسمی و یا اقتصادی و امکان پیشگیری ازاین عوارض باعث ایجاد درمانگاههای خاص جهت  پیشگیری و درمان بیماریهای پا در بیماران دیابتی در کشورهای پیشرفته شده است.

اساس کار این درمانگاهها آموزش بیماران است. با شناخت علل ایجاد زخمها و رعایت دستورات ساده تا حدود زیادی  می‌توان از ایجاد زخمهای  پا و نهایتاً قطع عضو بیماران دیابتی پیشگیری نمود. هدف از نگارش این مطلب انتقال و آموزش برخی از این موارد به افراد مبتلا به دیابت است و امیدواریم  بتوانیم امکانات آموزشی بیشتری را برای این بیماران در آینده نزدیک مهیا سازیم.

از افراد مبتلا به دیابت به علل مختلفی در معرض زخمهای پا می‌باشند. معمولاً چند عامل دست به دست هم داده و نهایتاً باعث ایجاد زخم می‌گردند که در صورت عدم بررسی و درمان به موقع می‌تواند برای فرد عوارض خطرناکی را به همراه داشته باشد. 

 

 از مهمترین عوامل زمینه  ساز می‌توان به درگیری اعصاب محیطی اشاره نمود که باعث کاهش حس در پاها شده و فرد را در معرض آسیب قرار می‌دهد. سایر علل شامل  آسیب‌های جزئی و مکرر، خراشیدگی‌های پوستی، عفونت، اختلال عروق خونی در اندام تحتانی و اشکال در بهبود زخم‌می‌باشد. حذف یک یا  چند عامل می‌تواند باعث کاهش ایجاد زخمهای دیابتی گردد. توصیه‌های زیر بطور کلی برای تمام افراد مبتلا به دیابت ارائه گردیده است و بهتراست در هر مورد از پزشک خود راهنمائی‌های لازم را در خواست کنید.



  روزانه پاهای خود را معاینه کنید. به محلهای قرمزی، تاول یا بریدگی دقت کنید. توجه کنید که آیا حس گرمی و سردی پاها کم نشده است؟

آیا در پاها احساس تورم نمی‌کنید؟

 اگر نمی‌توانید تمام قسمتهای پا را معاینه کنید از یک آینه استفاده کنید یا از فرد دیگری بخواهید این کار را برای شما انجام دهد. هرچه

زودتر مراقبت از زخم پا را شروع کنید خطرات بعدی کمتر است.

1) باید پاها هر روز توسط آب و صابون شستشو و سپس خشک شوند.

الف) صابون بکار رفته باید از نوع صابونهای ملایم باشد.

ب) با توجه به اینکه ممکن است حس گرما در پا اختلال داشته باشد وحتی دستها نیز دچار اختلال حسی باشند بهتر است قبل از شستشو،

دمای آب توسط آرنج کنترل شود تا از بروز سوختگی پیشگیری بعمل آید.

ج) توجه کنید که بعداز شستن پاها، آنها را کاملاً با آب شستشو دهید به نحوی که صابون کاملاً پاک شده و بر روی پوست باقی نماند.

د) پاها را با یک حوله کاملاً نرم خشک کنید، به لای انگشتان دقت بیشتری کنید. باقی ماندن رطوبت خود باعث ایجاد خشکی و ترک برداشتن

پوست می‌شود.

ه) حوله را بر روی پا فشار دهید. از مالیدن حوله به روی پوست خودداری کنید.

و) در مناطقی از پا که میخچه وجود دارد،  پس از شستشوی پا حوله را محکم روی این نواحی بکشید. برجسته بودن قسمتی از پوست باعث فشار به آن ناحیه شده و نهایتاً باعث بزرگترشدن میخچه یا پینه می‌گردد.

ز) بعد از خشک شدن پاها از کرم مرطوب کننده استفاده کنید. استفاده از کرم مرطوب کننده در صورتی که هنوز پوست مرطوب است

می‌تواند خشکی پا را شدیدتر کند.

ح) در بین انگشتان از کرم مرطوب کننده استفاده نکنید بلکه از پودر تالک استفاده شود.


مراقبت ازناخنها بسیار مهم است ناخنهای نامناسب می‌توانند منشاء عفونت گردند و بیماریهای ناخن باید بطور جدی درمان شوند. رعایت موارد

زیر در همه مبتلایان به دیابت توصیه می‌گردد.

الف) ناخنهای پا باید بطور مستقیم چیده شوند و لبة آنها اندکی از انگشتان بیرون باشد تا از ایجاد عفونت در کناره ناخن جلوگیری شود.

ب) برای چیدن ناخن از قیچی استفاده نکنید. پس از کوتاه کردن ناخنها آنها را سوهان بزنید.

  الف) هنگام پیاده‌روی بهتر است از جوراب نرم و ضخیم استفاده شود یا دو جفت جوراب نازک نخی روی هم پوشیده شود. این امر باعث

می‌شود سائیدگی پوست پا در کفش کمتر شود.

ب) سعی کنید از جورابهای نخی یا پشمی استفاده کنید و موقع پوشیدن جوراب لبه‌های جوراب چین خوردگی نداشته باشد.

ج) جورابهائی تهیه کنید که دوخت قسمت جلوی آن در جلوی جوراب نباشد بلکه خط دوخت باید زیر انگشتان پا قرار گیرد. همچنین  قسمت‌فوقانی آن فشار زیادی به ساق پا وارد نسازد.

د) محلهای دوخت داخل جوراب را بررسی کنید. نخهای اضافه را بگیرید. برجستگی داخل جوراب می‌تواند باعث ایجاد زخم پا گردد.

ه) حداقل هر روزجورابهای خود بشوید.

و) هرگز کفش بدون جوراب نپوشید.

ز) با توجه به اینکه حس گرما و سرمای پا ممکن است مختل باشد. درروزهای سرد از جورابهای گرم استفاده کنید و اگر جورابها خیس شدند فوراً آنها را تعویض کنید. 

پاهای دیابتی

مشاوره در میزان و نحوه انجام ورزش مناسب در افراد مبتلا به دیابت یا مستعد به دیابت بخصوص در افراد دارای اضافه وزن از جمله اقدامات پیشگیری و درمان دیابت است. بسیاری از افراد دچار بی حرکتی یا اضافه وزن مبتلا به بیماریهای  همراه مثل آرتروز می باشند  در این حالت درمان آرتروز و کاهش درد بیمار به بهتر شدن توانایی حرکت بیمار کمک می کند و  نهایتا باعث بیشتر شدن توانائی فرد در انجام ورزش می شود.

درگیری عصب در دیابت شایع است و خود را بصورت گز گز و مورمور شدن، احساس داغ شدن یا سرد شدن قسمتی از بدن، احساس وجود سنگ ریزه موقع راه رفتن ، حتی دردهای تیر کشنده شدید یا حالت برق گرفتگی خود را نشان می دهند 

 

.گاهی التهاب عصب علایمی شبیه به دیسک و سیاتیک ایجاد می کند و مشکلاتی در درمان بیمار ایجاد می کند.  ممکن است  تشخیص و درمان این بیماریها یکی از زمینه های کاری متخصصین طب فیزیکی است. انجام نوار عصب و عضله در صورت لزوم می تواند نوع درگیری عصب، محل و شدت آنرا تعیین کند وبه تنظیم برنامه درمانی کمک نماید.

اختلالات پا بعلت اثر دیابت بر پوست، عروق و اعصاب پا شایع است. رفع مشکلات پا با معاینه ارزیابی پا و راه رفتن و تعیین نوع کفش و کفی لازم  انجام می شود. در مواردی خاص  مثل زخم کف پا   از کفشهای مخصوص که حداقل فشار را بر کف پا وارد می کنند استفاده می شود. متاسفانه برخی از زخمهای دیابتی منجر به قطع عضو میشود. اختلال تعادل در پا در دیابت بعلت مشکلات در اعصاب پا ایجاد می شود و می تواند باعث زمین خوردن شود.ارزیابی تعادل و  تمرینات افزایش تعادل باعث پیشگیری ازاین خطر می شود.

   با توجه به استفاده از کمترین میزان دارو و اثرات پایدار درمانهای طب فیزیکی بخصوص برنامه های تمرینی برای هر بیمار، اقدامات درمانی  فیزیکی برای درمان این بیماران بسیار سودمند می باشند. این درمانها شامل ورزشهای درمانی می باشد.

 
منبع:ایران  ارتوپد  
 
ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
 

اگر بیمار دیابتی هستید دچار داغی کف پاها . گزگز مورمور دست وپاها میشوید اینجا را کلیک کنید

با گذشت زمان، سطح قند خون بالای  بیماران دیابتی می تواند به اعصاب  سراسر بدن  آسیب  برساند. هرچه سطح قند خون، بیشتر  باشداحتمال دارد شما را به آسیب های عصبی مبتلا کند. بنابراین کنترل قند خون  بسیار مهم است.
سن ، و دیابت ، عامل اصلی آسیب های عصبی است  افراد مبتلا به دیابت که مصرف بیش از حد  الکل مصرف میکنند نیز بیشتر احتمال دارد که مبتلا به  آسیب های عصبی شوندنوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی) یا نوروپاتی محیطی به معنی اختلال در کارکرد اعصاب محیطی بدن است. انتقال دوطرفه پیام‏های عصبی بین مغز یا نخاع و اندام‏های مختلف بدن از راه اعصاب محیطی صورت می‏گیرد.
اعصاب، ساختمان‏های بلند و باریکی هستند که حاوی صدها تا هزاران رشته نازک بوده، همه قسمت‏های بدن را به مغز مرتبط می‏سازند. این اعصاب پیام‏های حسی را از اندام‏ها به طرف مغز می‏برند و پیام‏های حرکتی را از مغز به اندام‏های گوناگون می‏رسانند. در نوروپاتی کارکرد این اعصاب دچار اشکال می‏شود. علامت‏های نورپاتی بیشتر شامل کاهش حس و گاهی اوقات درد در دست‏ها و پاها و ساق‏پا است.
آسیب عصبی ناشی از دیابت، می‏تواند سبب مشکلاتی در دستگاه گوارش، قلب و کارکرد جنسی شود و موجب سوء هاضمه، اسهال یا یبوست، عفونت مثانه، کاهش قدرت جنسی و تعرق بیش از حد گردد.
در بعضی افراد ممکن است ضعف و تحلیل عضلات نیز مشاهده شود.

نوروپاتی چه زمانی در افراد مبتلا به دیابت رخ می‏دهد؟
افراد مبتلا به دیابت ممکن است در هر زمانی به نوروپاتی دچار شوند اما علامت‏های آشکار نوروپاتی معمولاً در طول ۱۰ سال پس از تشخیص دیابت، پدید می‏آیند.
مطابق آمارهای موجود می‏توان گفت:
• حدود ۶۰ درصد مبتلایان به دیابت به نوروپاتی مبتلا هستند اما علامتی ندارند.
• تقریباً در ۳۰ تا ۴۰ درصد بیماران دیابتی علامت‏های نوروپاتی پدیدار می‏شوند.
نوروپاتی دیابتی به طور معمول در افراد سیگاری، بالای ۴۰ سال و کسانی که در کنترل قندخون دچار مشکل بوده‏اند، رخ می‏دهد. 

 

علل ایجاد نوروپاتی دیابتی چیست؟ 

عوامل مختلفی در ایجاد نوروپاتی دیابتی مؤثرند که می‏توان از قندخون و قشارخون بالا در افراد دیابتی نام برد. فشار خون بالا ممکن است از بین رفتن رگ‏های خونی که اکسیژن و مواد غذایی را به اعصاب حمل می‏کنند،شود. فشارخون بالا سبب تخریب اعصاب نیز می‏گردد. همچنین قندخون بالا روی بعضی فعالیت‏های شیمیایی اعصاب اثر می‏گذارد.

علامت‏های نوروپاتی دیابتی چیست؟

علامت‏های نوروپاتی دیابتی گوناگون است. بی‏حسی و کرختی در پاها اغلب نخستین علامت می‏باشد. گاهی افراد هیچ‏گونه علامتی ندارند در حالی که بعضی دیگر به علت علامت‏های نوروپاتی به شدت ناتوان می‏شوند. نوروپاتی ممکن است در عده‏ای موجب پیدایش درد و در گروهی دیگر سبب بی‏دردی (حس نکردن درد) گردد.
علامت‏های نوروپاتی در ابتدا اغلب خفیف هستند و تا مدت‏ها فرد متوجه این عارضه نمی‏شود.
آیا نوروپاتی انواع مختلف دارد؟
علامت‏های نوروپاتی با توجه به نوع اعصابی که درگیر می‏شوند متفاوت است. ممکن است اعصاب متعددی درگیر شوند و یا فقط یک چند عصب دچار اختلال گردند.


نوروپاتی منتشر حسی- حرکتی

این نوع نوروپاتی شایعترین نوع بیماری است که سبب تخریب اعصاب محیطی در پاها، ساق پا و دست‏ها می‏شود و علامت‏ها آن عبارتند از:
• بی‏حسی و کرختی یا عدم احساس درد و حرارت
• درد شدید و گرفتگی در اندام‏ها
• حساسیت بیش از حد به لمس
• از بین رفتن تعادل بدن
لازم به ذکر است که این علامت‏ها معمولاً بارزتر هستند. در این نوع بیماری به علت از دست رفتن حس اندام‏ها ممکن است فرد دچار آسیب‏ها جدی گردد ولی متوجه آنها نشود.
نوروپاتی کانونی این نوع نوروپاتی معمولاً بصورت ناگهانی بروز می‏کند و روی اعصاب خاصی اثر می‏گذارد که علامت‏های زیر را ممکن است پدید آورد:
۱٫ درد رانها
۲٫ درد شدید در ناحیه لگن
۳٫ درد  قفسه سینه، معده یا پهلوها
۴٫ ناتوانی در دیدن اشیاء
۵٫ دوبینی
۶٫ بی‏حسی یک طرفه صورت
۷٫ مشکلات شنوایی
نوروپاتی خودکار یا اتونوم
این نوع بیماری، اعصابی را که قلب و اندام‏های درونی را عصب‏دهی می‏کنند دچار اختلال می‏کند و علامت‏های آن عبارتند از:
• اشکال در کارکرد مثانه (عدم تخلیه کامل مثانه و تکرر ادرار و…)
• کاهش توان جنسی
• تخلیه کند معده
• مشکلات گوارشی مانند احساس پری معده، از دست دادن اشت‏ها و…
• اختلال در بلع غذا
• اسهال یا یبوست
• کاهش وزن
• افت شدید فشار خون زمانی که فرد از حالت نشسته به وضعیت ایستاده بر می‏گردد.(کاهش فشار خون وضعیتی)
• تعریق
نوروپاتی چگونه تشخیص داده می‏شود؟
تشخیص نوروپاتی بر پایة علامت‏ها و معاینات بالینی است که توسط پزشک انجام می‏گیرد. البته روش‏های تشخیصی دیگری مانند نوار عصب نیز وجود دارد.

نوروپاتی دیابتی چگونه درمان می‏شود؟
هدف از درمان دیابت رهایی از مشکلات ایجاد شده و همچنین پیشگیری از تخریب بیشتر اعصاب است. نخستین گام کنترل قندخون است زیرا کنترل خوب قندخون از پیدایش مشکلات جدید و بدتر شدن عوارض قلبی پیشگیری می‏کند. برای کاهش یا دفع مشکلات مختلفی که افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی دارند، روش‏های گوناگونی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‏شود.
رهایی از درد اندام‏ها
درمان درد ناشی از نوروپاتی، پشتکار و مداومت می‏خواهد. مهمترین مسأله پیگیری منظم درمان است حتی در مواقعی که درد فراموش شده باشد. پیشگیری از درد بسیار آسانتر از آن است که منتظر شویم تا درد را می‏توان به روش‏های زیر کنترل کرد:
• بهبود در نحوه کنترل دیابت: در مواردی که قرص‏ها نمی‏توانند قندخون را به خوبی کنترل کنند، ممکن است تزریق انسولین یکی از راه‏های درمان باشد.
• مسکن‏های ساده مانند استامینوفن به طور منظم استفاده شوند
• مسکن‏های قوی شب‏ها مورد استفاده قرار گیرند.
• برخی از قرص‏هایی که برای درمان نوروپاتی ناشی از دیابت به کار می‏روند. این داروها همچنین دارای اثر مضاعف در بهبود کیفیت خواب هستند.
• استفاده از پمادهای مسکن موضعی بر روی پاها گاهی کمک کننده است.
• یک محرک الکتریکی عصب نیز ممکن است کمک کننده باشد.
روش‏های درمانی دیگر مانند بلوک عصب (که در درمانگاه درد انجام می‏شود) یا مصرف ویتامین‏ها ممکن است به صورت آزمایشی به کار برده شوند ولی اغلب چندان کمک‏کننده نیستند. روغن گل پامچال نیز ممکن است اثر محافظت کننده اندکی بر نوروپاتی داشته باشد ولی درد را تسکین نمی‏دهد.
اگر شما استفاده از یک درمان مکمل را انتخاب می‏کنید، به خاطر داشته باشید که باید در کنار سایر درمان‏ها بکار برده شود نه به عنوان درمان جایگزینی برای درمان‏هایی که پزشک به شما توصیه کرده است.

مشکلات گوارشی
جهت بهبود علامت‏های گوارشی مختلف. پزشک درمان‏های گوناگونی ممکن است پیشنهاد نماید. به طور مثال به افرادی که دچار کندی هضم غذا هستند پیشنهاد می‏شود که تعداد وعده‏های غذایی را افزایش دهند و میزان غذای مصرفی در هر وعده را کم کنند، همچنین از مصرف غذاهای پرچربی و پرفیبر اجتباب نمایند.
سرگیجه و ضعف ایستادن و نشستن آهسته می‏تواند از سرگیجه جلوگیری کند. همچنین  برای بهبود ضعف اندام‏ها بهتر است از فیزیوتراپی استفاده نمود.

مشکلات مثانه
به دلیل استعداد ابتلا به عفونت ادراری در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی، لازم است مبتلایان به دیابت آب و مایعات بیشتر بنوشید و اگر دچار تکرر ادرار هستند، سعی کنند به فواصل منظم مثلاً هر ۳ ساعت یک‏بار ادرار کنند تا به یک الگوی صحیح دفع ادرار دست یابند.
دلیل اهمیت مراقبت از پاها در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی چیست؟
لازم است افراد دیابتی مراقبت‏های ویژه‏ای از پاهای خود انجام دهند. مشکلات عروقی و عصبی در دیابت می‏تواند سبب ایجاد زخم پا شود. مهم‏ترین عامل در پیشگیری از مشکلات پا کنترل صحیح قندخون و رعایت نکات بهداشتی در مراقبت از پاها است که به گوشه‏ای از آنها اشاره می‏شود:
• پاهای خود را مرتب بشویید و خشک نمایید.
• کفش‏های مناسب و اندازه بپوشید.
• درجه حرارت آب را پیش از قرار دادن پاها در آب بررسی کنید.
• ناخن‏ها را به صورت عرضی کوتاه نمایید.
• سیگار نکشید.
در پایان لازم است یادآوری نماییم که گرچه نوروپاتی در بیماران دیابتی یک مشکل شایع است، اغلب بیماران نسبت به آن آگاه نیستند. مسأله مهمی که باید به خاطر سپرد این است که در افرادی که از کاهش حس پاهای خود اطلاعی ندارند، باید مراقبت کافی از پاها به عمل آورد. این مسأله علت اهمیت معاینات دوره‏ای توسط پزشک رانشان می‏دهد.
کنترل خوب دیابت پیشرفته آسیب عصبی را کاهش می‏دهد.
با کمک گروه دیابت می‏توان علامت‏های بیماری را تسکین داد، از پیشرفت آنها جلوگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. 

 

منبع:دکتر سلام 

 

ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸