جهت اشنائی با روماتیسم مفصلی حتما اینجا را بخوانید

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب  مفصل شود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

علت رماتیسم مفصلی چیست

بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.

بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با ارتروز مچ پا و نحوه درمان ان حتما اینجا را بخوانید

آسیب های مفصل مچ پا شایع هستند، آسیب هایی مانند شکستگی و پیچ خوردگی و این آسیب ها گرچه در اکثر اوقات خوب میشوند ولی در بسیاری اوقات در دراز مدت موجب آسیب غیر قابل برگشت در غضروف مفصلی شده که وضعیتی به نام آرتروز یا استئوآرتریت یا ساییدگی مفصلی را ایجاد میکند.

مفصل مچ پا از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. در سمت بالا استخوان های تیبیا یا درشت نی و فیبولا یا نازک نی قرار گرفته و در سمت پایین استخوان تالوس یا قاپ وجود دارد. در زیر استخوان تالوس هم استخوان پاشنه یا کالکانئوس وجود دارد.

سطح رویی استخوان های ذکر شده در محل تماس به توسط یک لایه غضروف به کلفتی حدود 5 میلیمتر پوشیده شده است. این لایه غضروفی موجب لغزنده شدن سطح مفصل شده و به استخوان ها اجازه میدهد راحت تر بر روی یکدیگر حرکت کنند. غضروف همچنین حالت ارتجاعی داشته و با تغییر شکل خود موجب جذب ضربات شوکی میشود که در حین جهیدن و ضربه به مچ پا وارد میشود.

حرکات مفصل مچ پا مانند لولا بوده و فقط در جهات بالا و پایین حرکت میکند. البته مفصل بین تالوس و کالکانئوس که به آن مفصل ساب تالار Subtalar joint میگویند این توانایی را به پا میدهد که مختصری در جهات داخل و خارج هم چرخش داشته باشد.

استخوان های ذکر شده به توسط رباط یا لیگامان های قوی در کنار هم قرار میگیرند. تاندون های بسیاری از اطراف مفصل مچ پا عبور میکنند که مهمترین آنها تاندون آشیل است. این تاندون قوی و بزرگ در پشت مچ پا بوده و عضلات پشت ساق را به استخوان پاشنه متصل میکند.همترین علامت ساییدگی مفصل مچ پا درد است. این درد در ابتدا خفیف بوده و در حین فعالیت بدنی ایجاد میشود.بعد از مدتی شدت درد بیشتر میشود. درد در ابتدای شروع ورزش و فعالیت بدنی زیاد بوده و با گرم شدن بدن درد از بین میرود. با اتمام جلسه ورزشی و یا با اتمام فعالیت بدنی و با سرد شدن مجدد بدن درد دوباره زیاد شده و بعد از مدتی استراحت فروکش میکند. در مرحله بعد و با شدیدتر شدن شدت آرتروز، درد در تمام مدت فعالیت بدنی احساس میشود. با باز هم شدیدتر شدن بیماری، درد در تمام مدت استراحت احساس شده و میتواند موجب اختلال در خواب بیمار شود.

از دیگر علائم آرتروز مچ پا تورم و احساس خشکی مفصل است که با فعالیت بدنی شدیدتر میشود. با خراب شدن لایه غضروفی و ساییده شدن این لایه ها به هم مفصل صدای جیر جیر میدهد که به آن کریپتاسیون Crepitation میگویند.

بتدریج و با شدیدتر شدن آرتروز حرکت مفصل محدود شده و دیگر نمیتواند به راحتی به بالا و پایین حرکت کند. بعضی حرکات مفصل درد شدیدتری دارند و وقتی مفصل در این وضعیت ها قرار میگیرد درد موجب میشود عضلات اطراف مفصل بطور اتوماتیک و رفلکسی فعالیت خود را متوقف کنند. این توقف میتواند موجب سکندری خوردن بیمار و حتی زمین خوردن وی شود.

با پیشرفت آرتروز، استخوان مفصل هم ساییده شده و تغییر شکل میدهد که نتیجه آن تغییر شکل مفصل و زوایای بین استخوان های تشکیل دهنده آن است.روع آرتروز با خراب شدن غضروف مفصلی است. آتروز در بعضی موارد زمینه ژنتیکی داشته و در بعضی خانواده ها کارکرد غضروف زودتر از دیگر افراد و با بالا رفتن سن دستخوش تغییراتی بصورت خراب شدن میشود.

در موارد دیگر آسیب هایی که بدنبال ضربه به غضروف وارد میشود موجب شروع خرابی آن میشود. شکستگی های سطح مفصلی مچ پا میتواند موجب تخریب غضروف در محل شکستگی شود. حتی اگر بدنبال ضربه شکستگی ایجاد نشود ضربه به خودی خود میتواند چنان شدید باشد که موجب له شدن موضعی غضروف و خراب شدن سلول های آن شود. متاسفانه غضروف مانند استخوان قدرت خود ترمیمی نداشته و بعد از آسیب بجای ایجاد غضروف جدید در محل، بافت دیگری جایگزین غضروف آسیب دیده میشود که خصوصیات اصلی غضروف مانند لغزندگی و قدرت ارتجاعی و جذب ضربه خوبی ندارد. این موضوع در دراز مدت موجب آسیب و اختلال بیشتر در لایه غضروفی مفصل مچ پا میشود.

گاهی اوقات بدنبال ضربه آسیب هایی به رباط های اطراف مچ پا وارد میشد که موجب اختلال در بیومکانیک و حرکت مفصل میشود. این حرکات ناهماهنگ و نامناسب در مچ پا موجب اعمال فشار زیاد به غضروف و در نتیجه زود خراب شدن آن میگرددشخیص آرتروز مفصل مچ پا با توجه به مشکلات بیمار و معاینه وی امکانپذیر است. در مواردی ممکن است پزشک معالج برای تایید تشخیص از روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده استفاده کند.رمان آرتروز مفصل مچ پا ابتدا با اقدامات غیر جراحی شروع میشد که مهمترین آنها عبارتند از

• کاهش فعالیت های بدنی و ورزشی که موجب افزایش شدت درد میشوند
• استفاده از گرمای یا سرمای موضعی
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و داروهای ضد درد
• در مان طب فیزیکی:
•  با مکانیسم افزایش انعطاف پذیری مفصل و افزایش قدرت عضلات اطراف آن و افزایش مهارت در انجام حرکات مفصل
• درمان با لیزر پرتوان م مگنت تراپی:
• در کلینیک تخصصی  دکتر نیاستی  اینگونه بیماران  با  روش های درمان  مدرن  طب  فیزیکی  از جمله  لیزر  درمانی و  مگنت  تراپی  نیز  به  بیماران  با  ارتروز مچ پا  کمک  فراوانی  می  شود. 
• استفاده از کفش هایی با کف قوس دار Rocker sole که موجب کاهش فشار به مچ پا میشود
• استفاده از بریس های مچ پا که موجب کاهش حرکات مفصل میشود
• در موراد شدید تر تزریق کورتیکوستروئید به توسط پزشک معالج در مفصل مچ پا

در موارد شدیدتر که اقدامات ذکر شده نتواند درد بیمار را کاهش دهد از اقدامات جراحی استفاده میشود. مهمترین این اقدامات عبارتند از
آرتروسکوپی مچ پا : گاهی اوقات در روند ساییدگی مفصل مچ پا استخوان و یا قطعات غضروفی ریزی به درون مفصل جدا میشوند که موجب گیر کردن مفصل و افزایش التهاب و درد میشوند. این قطعات را یتوان با آرتروسکوپ خارج کرده و با این وسیله میتوان تا حد امکان استخوان های لبه مفصل را صاف کرده و سطح غضروف را اگر نامنظم شده منظم تر کرد
خشک کردن یا فیوژن مفصل : در مواردی که در مفصل مچ پا بسیار شدید باشد پزشک ارتوپد اقدام به جوش دادن و متصل کردن سه استخوان تشکیل دهنده مچ پا میکند. با این کار حرکات مفصل مچ پا کلا از بین میرود ولی در عوض درد بیمار هم از بین میرود. به این عمل جراحی آرترودز Arthrodesis هم میگویند. بسیاری از بیماران بعد از این عمل جراحی میتوانند به راحتی راه بروند ولی البته نمیتوانند بدوند. بیماران بعد را جراحی نیاز به کفش های مخصوص با کف قوس دار Rocker sole دارند. این نوع عمل جراحی برای افراد جوان و فعال که کارهای بدنی سنگین دارند مناسب است. یکی از فواید این عمل جراحی اینست که در آینده نیاز به جراحی های مجدد نخواهد اشت.

تعویض مفصل مچ پا : این نوع عمل جراحی میتواند ردر بیمار را از بین برود و حرکات مچ پا را هم حفظ کند. البته موفقیت عمل جراحی تعویض مفصل مچ پا مانند تعویض مفاصل ران و زانو نیست و این مفصل زودتر از دیگر مفاصل مصنوعی شل میشوند. با شل شدن مفصل مصنوعی درد بیمار مجدد شروع شده و نیاز به عمل جراحی مجدد بیمار وجود خواهد داشت.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با ارتریت تاکایاسو( التهاب دیواره عروق بزرگ بدن )حتما اینجا را بخوانید

آرتریت تاکایاسو گونه نادری از واسکولیت است، و مجموعه اختلالاتی را در پی دارد که سبب التهاب رگ های خونی می شوند. این التهابات عمدتا به آئورت (شریان بزرگی که خون را از قلب به دیگر نقاط بدن می رساند) و سرخرگ های اصلی آن آسیب می زند.

این بیماری به انسداد و تنگی عروق خونی (استنوسیس) و یا گشادی ناهنجار آنها (آنوریسم) منجر می شود. آرتریت تاکایاسو، درد سینه و دست، فشار خون بالا و نهایتا نارسایی قلبی و سکته را در پی دارد.
هدف درمان در این بیماری، از بین بردن التهابات عروقی و ممانعت از بروز عوارض بالقوه آن است. حتی با تشخیص و درمان به موقع، مدیریت آرتریت تاکایاسو ممکن است چالش برانگیز باشد.لائم مرحله اول

علائم این بیماری عموما در دو مرحله ظهور می کند. 

علائم ناخوشایندی چون:

• خستگی
• کاهش وزن سریع و ناخواسته
• دردهای عضلانی
• درد مفاصل
• تب خفیف

تمام افراد علائم اولیه را ندارند، ممکن است این التهابات سالها عروق را مورد تهاجم قرار داده باشند اما هیچ علامتی از آن به چشم فرد نیاید.
علائم مرحله دو
علائم مرحله دو زمانی بروز می کنند که التهابات، باعث تنگی عروق شده باشند. در این مرحله، در بافت ها و اعضای بدن کمبود خون، اکسیژن و مواد مغذی مشاهده می شود. این علائم و نشانه ها شامل موارد زیر می باشد:

• ضعف و درد دست و پا به هنگام استفاده از آن. (لنگی اعضا)
• احساس سبکی سر یا سرگیجه
• غش
• سردرد
• اختلالات حافظه
• اشکال در تفکر
• تند شدن تنفس
• مشکلات دیداری
• فشار خون بالا
• اختلاف فشار خون بین دو دست
• دشواری در یافتن ضربان قلب فرد از مچ ها، این بیماری گاهی به نام بیماری بی ضربان نامیده می شود، از این جهت که تنگی عروق، تشخیص ضربان عادی قلب را مشکل یا ناممکن می سازد.
• کاهش گلبول های قرمز خون (کم خونی)
• درد سینه
• درد های شکمیر آرتریت تاکایاسو، آئورت و دیگر شریان های اصلی خصوصا آن هایی که به سر و کلیه خون رسانی می کنند، ملتهب می شوند. در طول زمان، این التهابات سبب کلفتی رگ ها، تنگی و زخم شدن آن ها می شود. در نهایت این عوامل، سبب کاهش جریان خون در اندام های حیاتی بدن شده که منجر به پیامدهای جدی یا مرگ می شود. گاهی اوقات عروق خونی به شکل ناهنجاری گشاد می شوند و می تواند به آنوریسم و پارگی رگ ها منتهی شود.
  آنچه موجب التهاب اولیه در این بیماری میشود، هنوز مشخص نیست. آرتریت تاکایاسو یک بیماری خودایمنی است که موجب سوء عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود و طوری عروق خونی را مورد تهاجم قرار می دهد که گویی یک عامل خارجی هستند. این بیماری ممکن است با یک ویروس یا عفونت آغاز شود.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با علل و درمان ارتریت واکنشی حتما اینجا رابخوانید

آرتریت واکنشی برخلاف آرتروز عفونی با عفونت مستقیم در مفاصل به وجود نمی آید. التهاب مفاصل در آرتریت واکنشی نتیجه ی یک واکنش عفونی در جایی دیگر از بدن است که در آن سیستم ایمنی بدن بطور غیر طبیعی فعال شده باعث تورم در مفاصل می شود. این عفونتها شامل:

·         عفونت شکم (دل و روده) ، از قبیل مسمومیت غذایی یا اسهال که معمولا با اسهال خونی همراه است.

·         عفونت در مجرای تناسلی که اغلب به دلیل سرایت عفونت از طریق روابط جنسی است.

·         عفونت گلو که معمولا توسط یک باکتری به نام  استرپتوکوکبه وجود می آید.

·         علت به وجود آمدن ویروسهای عادی یا عفونتهای باکتریال از انواع دیگر هنوز دقیقا شناخته شده نیستند. یکی از نظریه ها این است که یک بار سیستم ایمنی بدن عامل عفونی اصلی درگیر می شود،و بطور واکنشی باعث تورم مفاصل و تظاهرات دیگر می شود.میکروب Chlamydia می توانند برانگیزنده ی دوره ی آرتریت واکنشی باشد. این حالت اغلب نشانه ی خاصی ندارد (مخصوصا در زنان)، اما ممکن است ادرار کردن را دردناک و موجب ترشحات از ناحیه ی تناسلی گردد.

آرتریت واکنشی معمولا به علت ارتباط با عفونتهای ابتدایی جدا از دیگر عارضه های آرتروز شناخته شده است. پزشک مربوطه در صورتی که به وجود آرتریت واکنشی شک داشته باشد سوالاتی درباره ی وضعیت سلامتی و روابط جنسی اخیرتان از شما می پرسد.

پزشکان معمولا تشخیص آرتریت واکنشی را بر مبنای وجود یک یا چند مورد از نشانه های زیر می گذارند:

·         علائم بیماری بدنبال یک عفونت در بدن ایجاد می شوند، در حالی که عفونت به قدری خفیف بوده که حتی متوجه آن نشده اید، در نتیجه پزشکان حتی زمانی که هیچ سابقه ی قطعی از عفونت ها موجود نباشد، تشخیص آرتریت واکنشی را می دهند.

·         همه ی آزمایشات برای دیگر نوعهای آرتروز منفی باشد ( مانند آرتریت رماتیسمی).

·         آرتریت با علائم نسبتا رایج آرتریت واکنشی مانند خارش و تحریک کف دست و پا یا چشمان دردناک قرمز همراه باشد.

چه آزمایش هایی وجود دارند؟

هیچ آزمایشی خاصی برای آرتریت واکنشی وجود ندارد ، اما موار زیر برای تائید تشخیص و علت به وجود آمدن عوامل نشانه ها استفاده می شود:

·         کشیدن مایع مفصل در صورت وجود و بررسی جهت رد کردن عفونت های مستقیم در مفصل مبتلا

·         گرفتن نمونه ی مدفوع یا نمونه از گلو و نواحی تناسلی که جهت آزمایش برای نشانه های التهاب یا عفونت استفاده می شود.

·         آزمایش خون برای بررسی میزان التهاب و آزمایش برای ژن (HLA-B27) .

آزمایش خون همچنین می تواند برای آزمایش آنتی بادی های مرتبط با دیگر فرم های آرتریت استفاده شود. این آنتی بادی ها شامل فاکتورهای رماتیسمی و آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) می باشند.

اگر چشمان شما دردناک و قرمز است باید برای معاینه نزد یک متخصص چشم بروید تا عدم وجود التهاب جدی در چشمان شما را بررسی کند، این عارضه به التهاب عنبیه معروف است . این التهاب با ورم ملتحمه متفاوت است. التهاب عنبیه، تورم در قسمت رنگی چشم ( عنبیه) را شامل می شود ، در حالی که ورم ملتحمه باعث تورم در قسمت سفید رنگ چشم می شود.

درمان های دارویی برای آرتریت واکنشی به ۳ گروه تقسیم می شوند:

۱.     درمان عفونت

·         آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت های داخلی در صورت ماندگاری عفونت.

      قطره ی چشم برای درمان ورم ملتحمه

·         قطره ی استروئید چشم برای درمان التهاب عنبیه

۲.     درمان التهاب

التهاب مفصل به سختی درمان می شود. این درمان ها معمولا شامل:

·         داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایندومتاسین ، دیکلوفناک و ...

·         بسته های یخ یا پدهای گرم کننده برای تسکین درد و تورم مفاصل ( آنها را در حوله ای بپیچید تا به پوست آسیب نرسانند).۳.     درمان آرتروز سخت و مقاوم

·         داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند متوتروکسات و کلروکین و...

·         تزریق برای از بین بردن مایع در مفاصل (اسپیریشن)

·         تزریق استروئید در مفاصل و عضلات

·         مقدار کمی قرص استروئید در دوره کوتاه

فعالیت های زیر باعث تسکین برخی از علائم شما می شود:

استراحت و ورزش

اگر مفاصل شما متورم است عموعا احساس خستگی و ناخوشی می کنید. خواب و استراحت زیاد کمک زیادی به بهبود شرایط شما در اولین مراحل ابتلا به آرتریت واکنشی می کند، همچنین بسیار مهم است که مفاصل را متحرک نگه داشته و قدرت عضلانی خود را حفظ کنید. ممکن است توسط یک فیزیوتراپیست یا متخصص حرفه ای انجام ورزشهایی خاص به شما توصیه شود اما باید از فشار آوردن زیاد بر روی مفاصل متورم خودداری کنید.

لیزر درمانی -مگنت تراپی

جهت کاهش و کنترل درد مفاصل  در  ارتریت  واکنشی لیزر درمانی و مگنت تراپی نیز  کمک  قابال توجهی به بیماران می کند.در کلینیک تخصصی  دکتر نیاستی  جهت  کنترل درد مفاصل  بیماران  ارتریت  واکنشی  ار  لیزر  پرتوان  و مگنت  تراپی  استفاده  می شود.

رژیم

رژیم خاصی که کمک به بهبود آرتریت واکنشی را اثبات کند موجود نیست، اگرچه مکمل های غذایی معین به کاهش التهابات کمک می کنند. یک رژیم سالم برای سلامت عمومی و حال خوش شما مهم است.

داروهای مکمل

داروهای مکمل و تناوبی در کنترل انفرادی علائم مفاصل نقش دارند. این داروها شامل طب سوزنی،‌داروهای گیاهی،‌ماساژ و مکمل های غذایی هستند

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸ 

جهت اشنائی با علل و درمان ارتروز مچ دست حتما اینجا را بخوانید

شایعترین علت آرتروز و ساییدگی مفصل مچ است ضرباتی است که به آن وارد میشود.

آسیب های وارده به مچ دست بدنبال ضربه ممکن است بصورت شکستگی باشد. گرچه اکثر این شکستگی ها بدون مشکل خاصی جوش میخورند گاهی اوقات این جوش خوردگی با مشکلاتی همراه میشود. شکستگی ممکن است بصورت کامل جوش نخورد و یا کج جوش بخورد. هر کدام از این عوامل موجب ناهمواری در سطح مفصل میشوند و این ناهمواری به مرور زمان موجب ساییده شدن سطوح ناهموار مفصلی به هم و خراشیده شدن و ساییده شدن غضروف مفصلی میشود.

گاهی اوقات بدنبال ضربات وارده به مچ دست رباط های آن دچاره پارگی میشوند. اگر این پارگی ها به درستی ترمیم نیابند مفصل دچار ناپایداری شده و در یک مفصل ناپایدار توزیع نیروها متعادل نخواهد بود. نتیجه اینست که به قسمت های خاصی از مفصل یروهای بیشتری وارد میشود که موجب آسیب غضروف و ساییدگی مفصلی میگردد.

گاهی اوقات بدنبال ضربات وارده به مفصل غضروف دچار آسیب میشود. سطح آن خراشیده شده و یا ریش ریش میشود. لهیده شده و یا حتی تکه ای از آن کنده شده و به درون فضای مفصلی میفتد. این آسیب ها در صورت عدم درمان مناسب میتوانند در دراز مدت موجب خراب شدن بیشتر غضروف و بروز ساییدگی مفصلی شوند.

درمان این بیماری در ابتدا غیر جراحی است. مهمترین اقدامات درمانی در این بیماری عبارتند از
 

• کاهش فعالیت های سنگین بدنی و ورزشی
• تغییر روش انجام دادن فعالیت ها بصورتی که فشار کمتری به مچ دست وارد شود
• انجام نرمش های کششی تقویتی برای مفصل مچ دست
• استفاده از بریس
• لیزر درمانی  جهت کنترل  و درمان  ارتروز  مچ دست  و طب  سوزنی  نیز  دزکلینیک  دکتر نیاستی  جهت  کنترل  درد و  درمان ارتروز  مچ  دست  بیماران  استفاده  می شود
• مگنت تارپی  نیز  جنت  کنتل  و درمان  درد  بیماران  مبتلا  به ارتروز  مچ دست  استفاده  می  شود.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن و یا سلکوکسیب یا ناپروکسن
• گرم کردن موضع درد
• تزریق کورتیکوستروئید در درون مفصل به توسط پزشک معالج

انجام اقدامات فوق در بسیاری موارد میتواند درد بیمار را کاهش دهد. در صورتیکه چند ماه درمان غیر جراحی تاثیر درمانی مناسبی نداشته باشد پزشک معالج ممکن است تصمیم به انجام عمل جراحی بگیرد.

آدرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸