اگر میخواهید از عمل جراحی تنگی نخاع کمری اطلاعاتی کسب کنید اینجا را کلیک کنید

آیا میدانید لامینکتومی چه نوع عمل جراحی در ستون فقرات است و چه فایده ای دارد لامینکتومی Laminectomy نوعی جراحی است که از آن برای کاهش فشار بر روی ریشه های عصبی که از ستون مهره خارج میشوند استفاده میشود. در این نوع از جراحی قسمتی از استخوانی به نام لامینا را که بر روی عصب قرار گرفته خارج میکنند تا فشار کمتری به آن وارد شود. آناتومی ستون فقرات از روی هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. قسمت اصلی تشکیل دهنده هر مهره را جسم مهره میگویند که به شکل یک استوانه کم ارتفاع است. به پشت جسم مهره یک حلقه استخوانی متصل شده که نخاع را در خود جای داده و از آن محافظت میکند. این حلقه با کنار هم قرار گرفتن چهار تیغه استخوانی درست میشود. دو تیغه که از پشت جسم مهره بیرون میزنند را پدیکول یا پدیکل Pedicle میگویند و سپس از انتهای پشتی این پدیکل ها دو تیغه دیگر خارج شده که به طرف هم میروند تا به هم متصل شوند. این تیغه های ثانویه را لامینا Lamina میگویند.   از محل اتصال پدیکل و لامینا دو زائده استخوانی خارج میشود. یک زائده که از هر طرف به سمت خارج رفته و به آن زائده عرضی مهره Transverse process میگویند و یک زائده دیگر به نام زائده مفصلی Articular process که مفاصل فاست را میسازند. در محل اتصال دو لامینا در پشت حلقه استخوانی یک زائده دیگر به پشت میرود که به آن زائده خاری یا زائده شوکی Spinous process میگویند. دو پدیکول نیمه جلویی و دو لامینا نیمه پشتی حلقه استخوانی محافظ نخاع را میسازند. هدف از انجام عمل لامینکتومی چیست نخاع در درون یک محفظه بسته به نام کانال نخاعی است که از پشت سر هم قرار گرفتن حلقه های استخوانی پشت هر مهره درست شده است. گاهی اوقات به عللی نخاع در درون این حلقه استخوانی تحت فشار قرار میگیرد و یا ریشه های عصبی که از نخاع خارج میشوند در حین خروج از این حلقه استخوانی تحت فشار قرار میگیرند.   برداشته شدن لامینا موجب کم شدن فشار از روی نخاع و ریشه های عصبی میشود این فشار به علت تنگ شدن کانال نخاعی و محدود شدن فضای درونی این حلقه استخوانی است و میتواند علل متفاوتی داشته باشد که مهمترین آنها عبارتند از هرنی دیسک بین مهره ای رشد استخوان های اضافه به نام استئوفیت یا اسپور به درون کانال نخاعی کلفت شدن رباط های اطراف کانال نخاعی جابجا شدن مهره ها و سر خوردن آنها بر روی هم تنگ شدن فضا موجب فشار به نخاع و ریشه عصبی و بروز علائم بیماری میشود. یک راه خوب برای برداشتن فشار از روی عصب برداشتن قسمتی از حلقه استخوانی است. از این حلقه استخوانی لامینا بیش از دیگر قسمت ها در دسترس است. با برداشتن لامینا میتوان حلقه بسته استخوانی را در یک طرف باز کرده و در نتیجه فشار روی نخاع و عصب را کم کرد.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

ورزشهای مناسب جهت تنگی کانال نخاع گمری و گردنی

تمرین‌های هوازی شامل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا : این ورزش‌ها را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، ۳ روز در هفته در برنامه روزانه خود داشته باشید. سپس به تدریج زمان آن را به مدت ۴۵ دقیقه ۵ تا ۷ روز در هفته افزایش دهید. توجه داشته باشید از دویدن و پریدن اجتناب کنید. ورزش‌های هوازی علاوه بر اینکه یکی از ورزش‌های خاص این بیماران هستند، تناسب اندام را نیز حفظ می‌کنند. تمرین‌های ثبات مرکزی ستون فقرات بعد از آموزش به‌وسیله کارشناسان به صورت انقباض همزمان عضلات عرضی ناحیه تحتانی شکم و عضلات عمقی ستون فقرات انجام ‌پذیرد. تمرین‌های مکنزی به‌صورت راست شدن و خم شدن به عقب در ناحیه کمر که شامل چند تمرین است، توصیه می‌شود. سعی کنید تقریبا هر روز، انجام تمرین‌های انعطاف‌پذیری را به صورت کشش عضلات کمر، شکم، لگن و عضلات ران و ساق در برنامه روزانه خود داشته باشید. بسیاری از ورزش‌های مناسب برای تنگی کانال نخاعی بر تقویت عضلات شکم و کمر تاکید دارد. این ورزش‌های کششی روی عضلاتی که انعطاف‌پذیر نیستند و سفت هستند، انجام می‌گیرد.   اگر هم ورزش‌های قدرتی و هم ورزش‌های کششی را انجام دهید، می‌توانید زودتر این درد را درمان کنید و به احتمال کمتری این درد را بار دیگر تجربه خواهید کرد. تغییراتی را در شیوه زندگی مانند نحوه مناسب نشستن، ‌اجابت مزاج، بلند کردن وزنه و... داشته باشید. همچنین در تغییر جهت به سمت طرفین نیز باید اصلاحاتی صورت گیرد. ممکن است این درد کمر ناشی از فتق دیسک یادر گیری عصب سیاتیک باشد و انجام ورزش نادرست می‌تواند درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را بدتر کند بنابراین قبل از هر برنامه ورزشی، برای تشخیص علت درد، باید نزد پزشک بروید.   تقویت عضلات گردن در ناحیه گردن به چهار سمت (جلو، عقب و طرفین)، انقباض عضلات در برابر مقاومت (مانند استفاده از دست) همراه با کشش عضلات گردن (خم کردن گردن توسط دست) توصیه می‌شود. اگر ورزش را درست انجام ندهید، باعث می‌شوید تمرین‌های ورزشی نسبتا بی‌اثر باشند و ممکن است منجر به درد یا بدتر شدن آن شوند. پس بهتر است از مربی ورزشی یا فیزیوتراپ، طرز صحیح ورزش کردن را یاد بگیرید. منبع:دکتر باقری مقدم  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

ورزشهای مناسب جهت درمان تنگی کانال نخاعی را از اینجا یاد بگیرید.

تحلیل رفتن دیسک های بین مهره ای، باعث ناپایدار شدن ستون فقرات شده و این وضعیت در درازمدت ممکن است باعث دیسک بین مهره ای یا فتق بین مهره ای، سفتی رباط ها و مفاصل و ایجاد خارهای استخوانی شود. همه این پیامدها باعث تنگ شدن کانال نخاعی و فشار بر روی ریشه های عصبی می شود که به درد و محدودیت حرکت می انجامد.

ورزش های مناسب برای تنگی کانال نخاع

در بیمارانی که دردهای اسکلتی- عضلانی در ستون فقرات (مخصوصا در مهره های گردنی و کمری) دارند و با تغییر وضعیت قرارگیری بدن، شدت درد تغییر می کند، انجام تمرین های ورزشی مناسب در بهبود وضعیت بدن امری ضروری و مفید خواهد بود. چنانچه تنگی نخاع ناشی از فتق دیسک بین مهره ای به داخل کانال نخاعی باشد و ضایعه دیگری مطرح نباشد تمرین های زیر پیشنهاد می شود:

1. تمرین های هوازی (پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا)

این ورزش ها را به مدت ?? تا ?? دقیقه، ? روز در هفته در برنامه روزانه خود داشته باشید. سپس به تدریج زمان آن را به مدت ?? دقیقه (? تا ? روز در هفته) افزایش دهید. توجه داشته باشید که باید از دویدن و پریدن اجتناب کنید. ورزش های هوازی علاوه بر اینکه یکی از ورزش های خاص این بیماران هستند، تناسب اندام را نیز حفظ می کنند.

2. تمرین های ثبات ستون فقرات

این ورزش ها باید بعد از آموزش به وسیله کارشناسان به صورت انقباض همزمان عضلات عرضی ناحیه تحتانی شکم و عضلات عمقی ستون فقرات انجام پذیرد.

3. تمرین های مکنزی

این تمرین ها باید به صورت راست شدن و خم شدن به عقب در ناحیه کمر انجام شود.

4. تمرین های کششی

سعی کنید هر روز، انجام تمرین های انعطاف پذیری را به صورت کشش عضلات کمر، شکم، لگن و عضلات ران و ساق در برنامه روزانه خود داشته باشید. بسیاری از ورزش های مناسب برای تنگی کانال نخاعی بر تقویت عضلات شکم و کمر تاکید دارد. این ورزش های کششی روی عضلاتی که انعطاف پذیر نیستند و سفت هستند، انجام می گیرد. 

5. ورزش های قدرتی و کششی

اگر هم ورزش های قدرتی و هم ورزش های کششی را انجام دهید، می توانید زودتر این درد را درمان کنید و به احتمال کمتری این درد را بار دیگر تجربه خواهید کرد.

6. اصلاح سبک زندگی

تغییراتی را در شیوه زندگی مانند نحوه مناسب نشستن، اجابت مزاج، بلند کردن وزنه و... داشته باشید. همچنین در تغییر جهت به سمت طرفین نیز باید اصلاحاتی صورت گیرد.

7. پرهیز از ورزش های نادرست

ممکن است این درد کمر ناشی از فتق دیسک یا سیاتیک باشد. در این صورت، انجام ورزش نادرست می تواند درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را بدتر کند. بنابراین قبل از هر برنامه ورزشی، برای تشخیص علت درد، باید نزد پزشک بروید.

8. تقویت گردن 

تقویت عضلات ناحیه گردن و افزایش دامنه حرکتی آن به چهار سمت (جلو، عقب و طرفین)، انقباض عضلات در برابر مقاومت (مانند استفاده از دست) همراه با کشش عضلات گردن (خم کردن گردن توسط دست) نیز توصیه می شود.

9. انجام درست تمرین ها

اگر ورزش را درست انجام ندهید، باعث می شوید تمرین های ورزشی نسبتا بی اثر باشند و ممکن است منجر به درد یا بدتر شدن آن شوند. پس بهتر است از مربی ورزشی یا فیزیوتراپ، طرز صحیح ورزش کردن را یاد بگیرید.

چرخش جانبی تنه

به پشت روی زمین دراز بکشید، زانوهایتان را بدون فشار آوردن خم کنید و تا حدی که ممکن است پنجه پاهایتان را صاف روی زمین قرار دهید. در حالی که زانوهایتان را در حالت خم شده و چسبیده به هم نگه داشته اید، آنها را به سمت چپ و پایین حرکت دهید. در حالی که در همین موقعیت قرار دارید، همین حرکت را به سمت راست انجام دهید. 10 تا 20 بار این حرکت را تکرار کنید.

جمع کردن دو زانو روی قفسه سینه 

به پشت روی سطح صافی دراز بکشید، زانوها یتان را بدون فشار به حالت خم شده درآورید. زانوهایتان را به سمت قفسه سینه تان بیاورید، بعد با دست هایتان آن را در چنگ بگیرید تا بتوانید بیشتر به سمت بالاتنه بیاورید. برای 5 ثانیه در این حالت بمانید و بعد زانوها را پایین بیاورید. این حرکت را برای 10 تا 15 بار تکرار کنید.

جمع کردن یک زانو روی قفسه سینه

این حرکت مانند حرکت قبلی انجام می شود، فقط یک زانویتان را باید روی قفسه سینه جمع کنید.

پرس به سمت بالا

به شکم روی زمین دراز بکشید، دست هایتان را زیر تنه قرار دهید و با فشار آنها به سمت بالا تنه تان را از زمین بلند کنید، در این حالت لگنتان باید در تماس با زمین باقی بماند. کمر و باسنتان را شل نگه دارید و کشش ملایمی در آنها ایجاد کنید. ابتدا 5 ثانیه در این حالت بمانید و بعد به تدریج این زمان را تا 30 ثانیه افزایش دهید. هدفتان این باشد که 10 بار این تمرین را تکرار کنید.

خم کردن تنه با پاهای کشیده

آهسته در حالی که دست هایتان به طور کشیده و مستقیم جلویتان قرار دارد از مفصل لگن، تنه تان را به جلو و پایین خم کنید تا جایی که می توانید به سمت پایین بروید و بعد به آرامی به موقعیت شروع بازگردید. این حرکت را 8 تا 12 بار تکرار کنید.

خم کردن پشت

چهاردست و پا روی زمین قرار بگیرید به طوری که کف دست ها و زانوهایتان با زمین تماس داشته باشد. سپس تنه تان را به عقب ببرید طوری که گویی روی پاشنه های پاهایتان نشسته اید و بگذارید قفسه سینه تان به زمین نزدیک شود و دست هایتان به صورت کشیده روبرویتان روی زمین قرار بگیرد.

منبع:دکتر  شجاعی 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر از تنگی نخاع کمری خود رنج میبرید اینجا را کلیک کنید.

یکی از علل شایع کمردرد تنگی کانال نخاعی است. تنگی کانال نخاعی بیماری افراد میانسال و مسن است. میدانیم که نخاع در درون کانال استخوانی قرار دارد که از پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. اگر به دلایلی این کانال تنگ شود فضای مورد نیاز نخاع کم شده و به آن فشار وارد میشود. این فشار همچنین به اعصابی که از نخاع خارج شده و به اندام تحتانی میرود وارد گشته که موجب بروز علائم بیماری میشود. کانال نخاعی در هر قسمتی از مسیر خود میتواند تنگ شود. این تنگی در ستون فقرات گردنی و یا کمری علائم متفاوتی دارد. تنگی کانال نخاعی کمری چگونه ایجاد میشود تنگ شدن کانال نخاع به علت رشد استخوان و بافت های دیگر به داخل این کانال است و این رشد بافت های اضافی جزئی از روند پیری و مسن شدن است. در حقیقت این بیماری معمولاً در افراد بالای 60-50 سال دیده میشود. در مرد و زن شیوع یکسانی دارد ولی معمولاً در خانم ها با علائم بیشتری بروز کرده و بیشتر نیاز به درمان پیدا میکند.  شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن، دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع یسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها دو مشکل را ایجاد میکند. یکی اینکه سوراخ یا دهانه ای که بین دو مهره مجاور هم و در دو طرف آنها قرار دارد تنگ میشود. این دهانه ها محل خروج ریشه های عصبی از نخاع هستند. پس به این اعصاب فشار وارد میشود. مشکل دیگر اینست که با نزدیکتر شدن مهره ها به هم فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میشود که آنهم به نوبه خود موجب آرتروز و سائیدگی مفصل میشود.                در مفصلی که سائیده میشود شروع به ساختن استخوان های اضافه در اطراف خود میکند. همچنین لیگامان های اطراف مفصل هم کلفت تر میشوند. مفاصل بین مهره ای هم همین کار را میکنند. این استخوان های اضافی و لیگامان های کلفت شده هم دهانه بین مهره ای و هم کانال نخاع را تنگ تر میکند. مجموعه این عوامل موجب افزایش فشار بر روی ریشه های عصبی میشوند که در حال خروج از نخاع هستند. در بعضی افراد کانال نخاعی بصورت مادرزادی تنگ است. این وضعیت در مردان بیشتر دیده میشود و علائم آن معمولاً در سنین 50-30 سالگی بروز مکند.

منبع : ایران ارتوپد  ادرس مطب ::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸