جهت اشنائی با چگونگی رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی شست و پنجه پا حتما اینجا را بخوانید

درد شست پا در ناحیه زیر پنجه پا مشکلی است که معمولا در حین تمرینات و مسابقات ورزشی ایجاد میشود و علت آن صدمه دیدن مفصل بزرگ شست پا بخصوص لیگامان های زیر آن است.

آناتومی

 انگشت شست پا از دو بند تشکیل شده است. بندی که ناخن شست در روی آن وجود دارد و بند عقبی که به کف پا نزدیک تر است. محل اتصال بند عقبی به کف پا مفصل بزرگی است که به آن  مفصل متاتارسوفالینژیالMetatarsophalangeal میگویند. این مفصل از مهمترین مفاصل اندام تحتانی است و در حین راه رفتن بسیار فعال است.

در حین راه رفتن ممکن است تا 8 برابر نیروی وزن به این مفصل وارد میشود. در سطح کفی مفصل یعنی قسمتی که رو به زمین قرار گرفته است کپسول مفصلی و تاندون های عضله خم کننده کوتاه شست و دو استخوانچه ریز بنام استخوان های سزاموئید وجود دارد.

مکانیسم کشیدگی و رگ به رگ شدن شست پا چیست

این عارضه به علت خم شدن شدید شست پا به بالا و عقب ایجاد میشود. مفصل بزرگ شست پا بطور طبیعی میتواند حدود 80 درجه به بالا خم شود. اگر فشاری به شست پا وارد گردد بطوریکه موجب شود این مفصل بیش از حد تواناییش به بالا خم شود میتواند موجب کشش شدید بافت نرم زیر مفصل و در نتیجه پاره شدن کپسول مفصل و یا لیگامان ها و تاندون های زیر و اطراف مفصل شود و آسیب به این بافت ها موجب بروز علائم این عارضه میشود.

گاهی اوقات شدت آسیب به حدی است که میتواند موجب صدمه دیدن  غضروف مفصل یا در رفتگی مفصل شود ولی شدت آسیب اکثرا در حد اسپرین Sprain یا کشیدگی مفصل متاتارسوفالاتژیال اول است.

علت نامگذاری این آسیب به نام Turf Toe آنست که این مشکل در کسانی که روی زمین های مصنوعی مثل زمین چمن مصنوعی بازی میکنند بیشتر دیده میشود. در هنگام بازی روی این سطوح به علت اینکه اصطکاک و چسبندگی کفش و این سطوح زیاد است در حین باز و دویدن، پنجه کفش محکم به سطح زمین میچسبد ولی پاشنه بر اثر وزن بدن که روی به جلو میرود از زمین بلند میشود و موجب میگردد شست پا بشدت به طرف بالا خم شود.

همچنین این زمین ها سطح سخت تر و غیر قابل انعطاف تری نسبت به زمین چمن دارند که این هم میتواند موجب بیشتر شدن احتمال این آسیب شود. این عارضه در ورزشکارانی که ورزش های فوتبال، راگبی، کشتی و یا ورزش های نمایشی رزمی را انجام میدهند بیشتر دیده میشود.

عوامل زیر احتمال بروز این آسیب را بیشتر میکنند

• انجام ورزش های فوتبال، راگبی، کشتی و یا ورزش های نمایشی رزمی

• بازی روی زمین های سفت یا با کفی مصنوعی

• اگر دامنه حرکتی مچ شما زیاد است

• اگر دامنه حرکتی مفصل شست شما کم است

• اگر کفش ورزشی شما خیلی نرم و قابل انعطاف است.

ادرس مطب مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با درمان بیماریهای مفصلی حتما اینجا رابخوانید(قسمت دوم)

 روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خودایمنی است که مهمترین علائم آن درد و محدودیت حرکتی در بعضی مفاصل بدن بخصوص مفاصل کوچک دست است.

مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از

1. کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
2. کاهش درد و محدودیت مفصل
3. کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود
4. درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری

هدف دوم درمان روماتیسم مفصلی : کاهش درد و محدودیت حرکت مفصل

همانطور که گفته شد داروهای سری قبل به مدت زمان زیادی برای اثر کردن نیاز دارند پس بیماران نیاز به مصرف همزمان داروهایی دارند که سریعتر اثر کرده و درد و محدودیت حرکتی در مفاصل را زودتر کاهش دهد. این داروها نمیتوانند سیر بیماری و یا پیشرفت آن و تخریب مفصلی را تغییر دهند و تنها موجب کاهش علائم بیمار بصورت کاهش درد و التهاب مفصل میشوند. این داروها سه دسته اند

Non-steroidal anti-inflammatories یا NSAIDs

به این داروها معمولا داروهای ضدالتهابی هم میگویند. این داروها انواع متفاوتی داشته و قدرت و عوارض جانبی آنها با یکدیگر فرق دارد. پزشک معمولا برای هر بیمار چند تا از آنها را امتحان میکند تا ببیند کدامیک از انها برای بیمارش مناسب تر بوده و بیمار به آن پاسخ درمانی بهتری میدهد. از عوارض شایع همه این داروها، مشکلات معده و در بعضی اوقات خونریزی گوارشی است. پس پزشک معالج معمولا همراه با این داروها، از داروهای محافظ معده هم استفاده میکند. 
پس از اینکه تاثیر داروهای دسته قبل بعد از گذشت چند هفته شروع شد، ممکن است پزشک معالج مصرف این داروهای ضد التهابی را کاهش داده یا مصزف آنها را قطع کند. مهم ترین این داروها عبارتند از آسپرین،بروفن، سلکسیب، ایندومتاسین، دیکلوفناک، ناپروکسن،

استامونفن و یا کدئین هم میتوانند درد بیمار را کاهش دهند ولی تاثیر ضد التهابی ندارند.

استروئیدها steroids یا داروهای حاوی کورتن

ازاستروئیدهاهم معمولا در چند هفته اول که تاثیر داروهای گروه اول هنوز آغاز نشده است استفاده میشود. گاهی پزشک معالج این داروها را مستقیما در داخل مفصل ملتهب تزریق میکند. متاسفانه مصرف طولانی مدت این داروها آثار جانبی مانند پوکی استخوان، چاقی، نازک شدن پوست، لاغر شدن عضلات و کم کردن قدرت ایمنی بدن و در نتیجه افزایش آمادگی بیمار به عفونت را در پی دارد.

هدف سوم درمان روماتیسم مفصلی : کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود

این هدف یا توجه به موارد زیر مقدور است

• بیمار باید سعی کند تا حد امکان فعال باقی بماند. در این بیماری به علت درد مفاصل بیمار سعی میکند کمتر آنها را حرکت دهد و همین امر بتدریج موجب ضعیف شدن عضلات اطراف مفاصل میشود. نرمش مداوم میتواند موجب کاهش درد و بهبود کارایی مفاصل شود. شنا ورزش خوبی برای این بیماران است.

• میتوان با تغییر در وسایل و ابزارهایی که در طول روز استفاده میشوند ناتوانی های بیمار را تا حدودی مرتفع کرد.

• وقتی شکل مفصل خیلی تغییر میکند و مفصل دچار آسیب شدید میشود میتوان با عمل جراحی کارکرد آن را بهبود داد.

در بعضی موارد انواع خاصی از اعمال جراحی میتواند به بیمار کمک کرده و کارکرد اندام وی را بهتر کند. مهمترین آنها عبارتند از

• خارج کردن برجستگی های زیر پوست که به آنها ندول Nodule میگویند به توسط عمل جراحی

•  خارج کردن برجستگی های استخوانی و یا خارج کردن لایه سینوویال اطراف تاندون ها . هر دو این عوامل میتوانند تاندون را تحت فشار قرار دهند

• درمان پارگی تاندون با پیوند تاندون یا جابجا کردن تاندون ها

• خارج کردن لایه سینوویال مفصل

• آزاد کردن رباط عرضی مچ دست برای درمان علائم سندروم تونل کارپ

• در صورت تخریب شدید مفصلی جوش دادن استخوان های دو طرف مفصل در موارد خاص

• در موارد آسیب شدید مفصل، تعویض آن با مفصل مصنوعی

هدف چهارم درمان روماتیسم مفصلی : درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری

پزشک معالج سعی میکند عوارض بیماری مانند مشکلات ریه، قلب، عروق خونی، کم خونی و مشکلات دیگر را درمان کند. بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی باید تا آنجا که ممکن است وزن خود را کاهش دهد، سیگار نکشد و فشار خون خود را کنترل کند. اگر در این بیماران قند یا چربی خون بالا است باید این مشکلات به خوبی درمان شوند. این بیماران اگر سن بالای 65 سال دارند یا داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی را مصرف میکنند باید هر سال از واکسن آنفلوانزا استفاده کنند. این بیماران نیاز به رژیم غدایی خاص دارند و بعضی از آنها باید از بریس های خاص برای کاهش حرکات مفصلی استفاده کنند.

مطالعات اخیر نشان داده است که رعایت بهداشت دهان و دندان و معالجه بیماری های احتمالی لثه میتواند موجب کاهش فعالیت بیماری شود.

ادرسمطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با نحوه درمان روماتیسم مفصلی حتما اینجا را بخوانید(قسمت اول)

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خود ایمنی است که بیشتر مفاصل کوچک دست را گرفتار میکند گرچه مفاصل بزرگ بدن مانند مفصل ران و زانو هم میتوانند در این بیماری دچار تخریب شوند.

در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، طب  فیزیکی  وارتوپدیست با یکدیگر همکاری میکنند. 
متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.

متخصص طب  فیزیکی با استفاده از  تجهیزات  پیشرفته روز دنیا  جهت  کنترل  درد  بیماران  علاوه  بر  تجویز  دارو  استفاده  می کنند   درکلینیک  تخصصی  دکتر نیاستی  لیزر درمانی  طب  سوزنی و  مگنت  تراپی  جهت  درمان  و کنتل  درد بیماران  روماتیسمی  همه  روزه  اسنتاده  می  شود.همجنین  حراکات  اصلاحی  مفاصل  و  اندام ها  توسط  پزشک  متخصص  به  بیماران  اموزش  داده  می شود  .ار  طرفی  با  نرمش های خاص سعی میشود حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه داریم و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند. 
متخصص ارتوپد هم در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را برای بیمار انجام میدهد تا کارایی مفصل بهتر شود.

هیچ معالجه قاطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد با این حال درمان هایی که پزشک انجام میدهد برای کاهش درد و مشکلات بیمار است. 

مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از

• کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل

•   کاهش درد و محدودیت مفصل

•   کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود

•   درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری

 

هدف اول درمان روماتیسم مفصلی : کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل

این هدف با انجام اقدامات زیر پیگیری میشود

داروهایی که مسیر بیماری را تا حدودی تغییر میدهند Disease-modifying antirheumatic drugs

این داروها هم موجب کاهش علائم بیماری شده و هم تا حدودی تخریب مفصلی را کم میکنند. این داروها با تاثیر روی واکنش های شیمیایی بدن موجب مهار روند التهاب در مفاصل میشوند.

مهم ترین این داروها عبارتند از متوترکسات methotrexate ، سولفاسالازین sulfasalazine ، طلا gold ، پنی سیلامین penicillamine ، لفلونومید leflunomide ، هیدروکی کلوروکین hydroxychloroquine ، آزاتیوپرین azathioprine ، سیکلوسپورین cyclosporine .

پزشک معالج معمولا چند تا از این داروها ( حداقل دو تا) را با هم برای درمان به بیمار تجویز میکند که در غالب اوقات متوترکسات یکی از آنها است. تاثیر این داروها روی درد و تورم سریع نیست و گاهی برای شروع تاثیر این داروها باید بمدت چند هفته و یا حتی چند ماه مصرف شوند پس حتی اگر با مصرف این داروها تغییر خاصی در بیمار ایجاد نشد وی نباید ناامید شده و دارو را قطع کند.

پزشک معالج برای مانیتور کردن بیماری معمولا از یک آزمایش خونی به نام CRP استفاده میکند. با شروع تاثیر داروها و کاهش التهاب، سطح CRP در خون کاهش پیدا میکند. پس از کنترل شدن بیماری با دارو، پزشک معالج معمولا درمان دارویی را تا آخر عمر بیمار ادامه میدهد البته ممکن است بعد از مدتی مقدار مصرف دارو را کمی کاهش دهد.

هر کدام از این داروها عوارض جانبی به همراه دارد. اگر بیمار به یکی از این داروها حساسیت داشته و یا عوارض جانبی دارو برای بیمار زیاد باشد پزشک معالج نوع دارو را تغییر میدهد. بعضی از عوارض جانبی مصرف این داروها جدی و خطرناکند مانند آسیب به کبد یا کاهش سلول های خونساز. پزشک معالج بطور مرتب بیمار را تحت آزمایشات دوره ای قرار میدهد تا چنانچه عوارضی بروز کند قبل از شدید شدن تشخیص داده شده و دارو عوض شود.

داروهای Anti-TNF-alpha

این دسته از داروها نسبتا جدید هستند. TNF-alfa یا tumor necrotizing factor- alpha ماده ایست که در بدن بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی موجب بروز التهاب مفصلی میشود و این دسته دارویی اثر این ماده را در بدن مسدود کرده یا تغییر میدهند. این داروها التهاب را کاهش داده و موجب کاهش آسیب مفصلی مشوند. مهمترین این داروها عبارتند از etanercept, infliximab, adalimumab and certolizumab . مشکلات این داروها یکی اینست که باید حتما بصورت تزریقی تجویز شوند و دیگر اینکه گران هستند.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با چگونگی تشخیص بیماری روماتیسم مفصلی حتما اینجا را بخوانید

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که علائم عمده آن درد و محدودیت حرکتی در بعضی مفاصل بدن بخصوص مفاصل کوچک دست است.

تشخیص روماتیسم مفصلی 

تقریبا تمامی علائم بالینی و نشانه های آزمایشگاهی روماتیسم مفصلی میتواند به علت بیماری های دیگر هم ایجاد شود. این بدان معنا است که هیچ علامت بالینی یا تست آزمایشگاهی اختصاصی وجود ندارد که با انجام آن بتوان تشخیص قطعی این بیماری را مطرح کرد ولی پزشک میتواند با مشاهده چند تا از علائم زیر تشخیص روماتیسم مفصلی را مطرح کند

• علائم بالینی که در مقالات قبلی ذکر شده است

• تست بررسی پروتئین خاصی در خون به نام Rheumatoid factor یا RF که در دو سوم بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی مثبت میشود. البته این آزمایش در یک بیستم افراد طبیعی هم مثبت میشود پس وجود آن علامت قطعی وجود بیماری نیست. تست آزمایشگاهی جدیدتر برای این بیماری بررسی وجود آنتی بادی خاصی در خون به نام cyclic citrullinated peptide یا CCP است که بیشتر از تست قبلی اختصاصی بیماری روماتیسم مفصلی است.

• بالا بودن تست ESR و CRP که نوعی آزمایش خون هستند.

• بررسی مایع مفصلی که معمولا تعداد گلبول های سفید در آن به بالای 10 هزار ( با ارجحیت گلبول های سفید تک هسته ای) میرسد.

• علائم رادیولوژیک در عکس ساده مفصل بصورت کم شدن فاصله مفصلی، استئوپروزو پوکی در استخوان های اطراف مفصل، خوردگی استخوان های اطراف مفصل و در موارد پیشرفته تغییر شکل مفصل

در تصویر سمت راست کاهش فاصله مفصلی در مقایسه با تصویر سمت چپ دیده میشود. کم شدن فاصله مفصلی از علائم ابتلا به روماتیسم مفصلی است

سیاه شدن استخوان در اطراف مفاصل در تصویر بالا نشانه پوکی استخوان اطراف مفصل است که از علائم رادیولوژیک روماتیسم مفصلی است.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با مراحل مختلف روماتیسم حتما اینجا را بخوانید

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که مشخصه اصلی آن درد و تورم مفاصل بخصوص مفاصل کوچک دست است. با گذشت زمان مفاصل گرفتار شده میتوانند دچار تغییر شکل شوند.

مراحل بیماری روماتیسم مفصلی چیست

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در اکثر اوقات بتدریج و در عرض چند هفته بروز میکند. این علائم معمولا در ابتدا بصورت احساس خشکی حرکتی در انگشتان و مچ دست یا در کف پا بخصوص در صبح بعد از برخاستن از خواب است که بتدریج در طول روز از شدت آن کاسته میشود. در اوائل بیماری این علامت فقط در بعضی از روزها وجود دارد ولی بتدریج هر روز احساس میشوند. بعد از مدتی در همان مفاصل درد و تورم ایجاد میشود و ممکن است بتدریج مفاصل بیشتری از بدن درگیر شوند. در درصد کمی از بیماران سیر بیماری بصورت های دیگر دیده میشود بطور مثال

• درد و تورم بسرعت و در عرض چند روز در بسیاری از مفاصل بدن بروز میکند

تورم مختصر انگشت در اوائل ابتلا به روماتیسم مفصلی

• درد و تورم و خشکی بمدت چند روز و در چند مفصل بدن ایجاد شده و بعد از چند روز علائم فروکش میکند. بعد از مدتی دوباره این دوره شروع شده و خاموش میشود و این دوره ها به تناوب تکرار میشوند

• درد و تورم فقط در یک یا دو مفصل (اغلب اوقات زانو) است. این شکل از بیماری بیشتر در خانم های جوان دیده میشود

• گاهی اوقات در ابتدا علائم بیمار بصورت علائم غیر مفصلی مانند درد عضلانی، کم خونی، کاهش وزن و تب است و علائم مفصلی کمتر دیده میشود

شدت آرتریت روماتوئید در بیماران مختلف، متفاوت است. بیماری معمولا بصورت مزمن و عود کننده است یعنی مدت طولانی ادامه میابد ولی علائم آن گاهی اوقات زیاد شده و شعله ور میشود و گاهی اوقات فروکش کرده و کاهش میابد. گاهی اوقات فاصله بین دوره های شعله ور شدن بیماری ماهها و یا حتی سالها است. در هر دوره شعله ور شدن بیماری آسیب بیشتری به مفاصل درگیر وارد میشود و این آسیب ها بتدریج موجب ناتوانی و از کارافتادگی بیمار میشود. بندرت ممکن است بیماری فروکش نکند و بطور مداوم در حال شدت یافتن باشد. در این بیماران آسیب های مفصلی بسرعت ایجاد شده و پیشرفت میکند.

تغییر شکل مفاصل دست بعد از گذشت مدتی از بیماری

آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب  غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی مشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد. استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند. این آسیب های مفصلی بتدریج ایجاد میشوند ولی سرعت پیشرفت آنها از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود.

معمولا در ابتدای بیماری نمیتوان پیش بینی کرد که آیا سیر آن سریع یا آهسته است.

اهمیت تشخیص زودرس رماتیسم مفصلی چیست

وقتی پزشک به آرتریت روماتوئید مشکوک شود معمولا بیمار را به یک متخصص بیماری های روماتیسمی  از جمله متخصص طب  فیزیکی یا  روماتولوژیست   معرفی میکند تا ایشان بیمار را تحت بررسی های بیشتری قرار دهد. متخصص طب  فیزیکی یا  روماتولوژیست با بررسی های تخصصی، بیماری را در صورت وجود تشخیص و درمان را هر چه سریع تر شروع میکند. شروع زود هنگام درمان در این بیماری بسیار مهم است چون هرچه در شروع درمان تاخیر بیشتری صورت گیرد عوارض بیماری بیشتر شده و مفاصل بیشتر دچار تخریب غیر قابل بازگشت میشوند.در کلینیک  تخصصی  دکتر نیاستی بیماران  روماتیسمی  علاوه  بر  درمانهای  داروئی * درمانهای  فیزیکی  جهت  بهبود  عملکرد  مفاصل و افضایش  کیفیت  زندگی  نیز  بهرهمند  می  شوند

ادرس مطب:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸