جهت اشنایی و استفاده از ورزش شنا برای تناسب اندام حتما اینجا را بخوانید

تناسب اندام با ورزش شنا

ورزشکاران برای بهبود آسیب هایی که در طول مسابقات به آنها وارد می گردد و همچنین برای رهایی از دردهای مفصلی، شنا را انتخاب می کنند. افرادی که دچار رماتیسم و یا سایر ناتوانایی های جسمی هستند، می توانند با استفاده از شنا، هم تناسب اندام خود را حفظ کنند و هم درد خود را تا میزان بسیار زیادی کاهش دهند. 
● با بدن خود خوب رفتار کنید 
 شنا برای همه افراد به ویژه کسانی که محدودیت های جسمانی داشته و قادر به انجام سایر ورزش ها نمی باشند، مفید است. 
شنا ورزشی است که در آن تمام عضلات بدن به کار گرفته شده و برای بیماران رماتیسمی، و کسانیکه اضافه وزن دارند، مناسب میباشد. شناور بودن در آب سبب می شود یک تناسب عمومی به بدن القا شود، فشار آب سبب می شود مفاصل سفت شده و خطر آسیب رسیدن به بدن در مقایسه با ورزش هایی که در خشکی انجام می شود پایین بیاید. 
زمانیکه در آب شناور هستید، بدن تنها ۵۰% از وزن اصلی خود را تحمل می کند، در این حالت وزن سینه ۲۵% تا ۳۰% شده و وزن گردن نیز به ۱۰% کاهش پیدا می کند.
ورزشکاران برای بهبود آسیب هایی که در طول مسابقات به آنها وارد می گردد و همچنین برای رهایی از دردهای مفصلی، شنا را انتخاب می کنند. افرادی که دچار رماتیسم و یا سایر ناتوانایی های جسمی هستند، می توانند با استفاده از شنا، هم تناسب اندام خود را حفظ کنند و هم درد خود را تا میزان بسیار زیادی کاهش دهند. 
شنا همچنین برای افرادی که دچار بیماری هایی هستند که ممکن است در اثر فعالیت های شدید بدنی افزایش پیدا کند، نیز مثمر ثمر واقع خواهد شد. حتی به افرادی که دچار آسم هستند نیز توصیه می شود که از بین ورزش های متفاوت شنا را انتخاب کنند. چراکه هوای مرطوب و گرم سبب می شود تحریک کمتری در مجاری تنفسی آنها ایجاد شود.
فواید شنا در تناسب اندام نه تنها در هنگام شنا فشار زیادی به بدن وارد نمی شود، بلکه بهترین راه برای ایجاد تناسب اندام نیز محسوب می شود. هنگام شنا کردن تمام عضلات بدن به کار گرفته می شوند که در این میان می توان به ماهیچه های شانه، کمر، شکم، پا، باسن، و ران اشاره کرد و از آنجایی که مقاومت آب ۱۲ برابر هواست، سبب می شود که قدرت و نیروی فرد افزایش پیدا کند. 
شنا کردن هم سبب افزایش نیروی جسمانی می شود و هم دستگاه تنفسی را تقویت می کند که با توجه به این مطلب کمتر ورزشی را می توان پیدا کرد که شامل چنین مزایایی باشد. اما آیا شنا می تواند به شما در کاهش وزن کمک کند؟
سؤالات مختلفی در این مورد مطرح می شود و اغلب افراد سؤال می کنند که شنا چگونه می تواند به سوختن کالری کمک کند؟" تحقیقاتی در این زمینه انجام شده که حاکی از آن است که کاهش وزن از طریق شنا کردن قدری مشکل است. 
زمانیکه در آب غوطه ور می شویم، این فرورفتگی در آب سبب می شود که متابولیسم بدن کاهش پیدا کند، زمانیکه متابولیسم آرام شود، بدن نیاز به کالری کمتری پیدا می کند و بالطبع میزان کمتری از کالری سوخته میشود. 

 شنا نیز مانند سایر ورزش ها نیاز به ممارست و تداوم داشته و برای بدست آوردن نتیجه مطلوب باید از یک برنامه مدون استفاده شود. برای کاهش وزن از طریق شنا، ابتدا باید یک مرحله تند و با فشار زیاد (سرعتی) را انجام دهید، سپس فشار خون را پایین آورده، وارد یک مرحله کند و استقامتی شوید. 
اگر طبق این دستور العمل شنا نکنید، مثل این است که در حال پیاده روی نرم و آهسته هستید. 

 از کجا باید شروع کرد . برای شروع می توانید مربی شنا بگیرید یا به استخر های گروهی ملحق شوید. البته برخی از استخر ها هستند که نام "حرفه ای" را به ابتدای اسم مجموعه ورزشی خود اضافه کرده اند؛ نباید کلمه "حرفه ای" شما را به اشتباه بیندازد و تصور کنید که فقط افرادی که شنا را به طور کامل بلد هستند می توانند به این استخر ها وارد شوند؛ نه!
این مجموعه ها دوره های ابتدایی، متوسط و پیشرفته را برگزار می کنند و حتی کلاس های تفریحی نیز دارند.در جلسات اول، انجام حرکات ریتمیک شنا و نفس گیری قدری مشکل به نظر میرسد. 
مربیان شما را به تدریج با نحوه درست انجام حرکات و نفس گیری آشنا می کنند. آنها در هر زمان به طور مجزا بر روی یک مبحث تمرین می کنند.اگر جزء افراد مبتدی هستید، به آرامی شروع کنید؛ ابتدا می توانید تنها برای ۱۰ دقیقه شنا کنید. با ۳ تا ۵ مرتبه تمرین در طول هفته، مدت زمان شنا کردن را به ۳۰ دقیقه برسانید. البته در این نیم ساعت باید گرم کردن و سرد کردن را نیز بگنجانید. در زمان باقیمانده هم بر روی قدرت، سرعت، و کیفیت ارائه کار خود تمرکز کنید. 
یاد گرفتن شنا نیازمند مدت زمان زیادی است؛ ما روی خاک زندگی می کنیم به همین دلیل آب برایمان کمی غریب و ناآشنا است." راههای بسیار زیادی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند از پس شنا کردن بر بیایید. 
می توانید حرکات را بر روی تخته شنا انجام دهید و در امتداد طول استخر راه بروید و حرکات را در خشکی اجرا کنید.سو معتقد است که مبتدی ها می توانند وارد قسمت کم عمق شوند و با راه رفتن تنها حرکات دست را اجرا کنند. سپس سر خود را نیز در آب فرو ببرند و نفس گیری را نیز تمرین کنند.
یک لباس شنای راحت و عینک مناسب از ملزومات کار به شمار می رود. اگر احساس می کنید که هنوز نمی توانید سر خود را درون آب فرو ببرید، می توانید بعداً از عینک استفاده کنید.

"برای بدست آوردن تناسب اندام، شنا بهترین انتخاب است و برای بدن نیز هیچ گونه مشکلی ایجاد نمی کند. احساس می کنم که این ورزش باعث ایجاد آرامش نیز می شود.""زمانیکه گوش گیر ها را در گوشتان قرار می دهید، و کلاه شنا را بر سر میگذارید، فقط شمایید و آب؛ تلفن همراه یا... وجود ندارد و همه چیز بی رنگ می شود

آدرس مطب مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که گردن درد ازارتان می دهد حتما اینجا را بخوانید

ستون فقرات گردن شما از مهره‌هایی تشکیل شده است که جمجمه را به تنه وصل می‌کند. در بین این مهره‌ها، دیسک‌ها قرار دارند که فشار واردشده به مهره‌ها را جذب می‌کنند. استخوان‌ها، عضلات و رباط‌های گردن در کنار یکدیگر وزن سر را تحمل می‌کنند و اجازه حرکت دادن سر در جهات مختلف را می‌دهند. هرگونه اختلال ساختاری، التهاب یا آسیب به این بافت‌ها می‌تواند موجب گردن درد شود.                                                                                                

بسیاری از افراد در موقعیت‌های خاصی احساس خشکی و بی‌حرکتی در گردن خود می‌کنند. در بسیاری از موارد این حالت بر اثر عادات بد حرکتی، روند طبیعی تحلیل رفتن بدن یا بر اثر استفاده بیش‌ازحد از گردن ایجاد          می‌شود. گاهی اوقات نیز درد گردن بر اثر یک حادثه مانند زمین خوردن، آسیب ورزشی یا تصادف با ماشین به  وجود می‌آید.                                                                                                                                                                                                

                        ساختار (آناتومی) گردن                                                                                       

ستون فقرات در ناحیه گردن شامل هفت مهره می‌شود. کانال نخاعی از درون این مهره‌ها عبور می‌کند و از درون این کانال، طناب نخاعی می‌گذرد. در بین هر دو مهره، دیسک‌های بین مهره‌ای قرار دارند و شاخه‌های عصبی        گردن نیز از اطراف مهره‌ها عبور می‌کنند. سایر بافت‌های نرم و اجزای موجود در گردن شامل پوست، عضلات       گردن، رگ‌ها و عروق گردنی، غدد لنفاوی، غده تیروئید، غده پاراتیروئید، نای، مری و حنجره می‌شود.                     

علت‌ها و دلایل گردن درد                                                                               

• دلایل درد گردن عبارت‌اند از:
• ناهنجاری‌های استخوانی و مفصلی
• آسیب به گردن بر اثر حوادث
• عادات حرکتی غلط و وضعیت قرارگیری ناصحیح گردن (هنگام نشستن یا ایستادن)
• بیماری‌های فرسایشی گردن
• وجود تومور
• درد عضلانی

سایر علائم همراه با درد گردن                                                                     

درد گردن معمولاً به‌صورت احساس دردی مبهم است که با حرکت دادن گردن یا چرخاندن سر به جهتی خاص، شدید‌تر می‌شود. سایر علائم مربوط به درد گردن شامل بی‌حسی، گزگز و سوزن سوزن شدن، حساسیت به لمس، درد تیر کشنده، مشکلات بلع، لرزش، شنیدن صدا در سر، سرگیجه، سبکی سر وتورم غدد لنفاوی می‌شود.            

بسته به علت گردن درد، گاهی اوقات درد گردن با درد کمر نیز همراه است. این حالت بر اثر بیماری التهابی          ستون فقرات (اسپوندلیت آنکیلوزان) ایجاد می‌شود.                                                                                                                     

تشخیص علت گردن درد                                                                             

در تشخیص علت درد گردن، مرور کردن سوابق بیمار و علائم او بسیار مهم است. در هنگام معاینه، پزشک به محل درد، شدت آن و انتشار درد به نقاط دیگر توجه می‌کند. توجه به شدید‌تر شدن درد در حالت‌های مختلف یا با حرکت دادن سر نیز بسیار مهم است. پزشک همچنین در مورد آسیب‌هایی که در گذشته به گردن شما واردشده و درمان‌هایی که انجام داده‌اید سؤالاتی می‌پرسد. پزشک در هنگام معاینه به نقاطی که به لمس کردن حساس       هستند توجه می‌کند و سیستم عصبی گردن را نیز معاینه می‌کند تا مطمئن شود که سیستم عصبی هم درگیر       شده است یا خیر. انجام آزمایشات و تست‌های بیشتری که برای تشخیص علت گردن درد به کار می‌روند شامل      رادیوگرافی از گردن، CT اسکن، تست نوار عصب و عضله، و تست سرعت هدایت عصبی می‌شود.                            

راه و روش‌های درمان گردن درد                                                                 

برای گردن درد‌های خفیف می‌توانید از روش‌های درمانی زیر استفاده کنید:                                                                        

• مصرف داروهای مسکن غیر تجویزی
• گذاشتن کمپرس سرد یا گرم در محل درد
• گرم کردن گردن با دوش آب گرم، کمپرس سرد یا پد حرارتی
• متوقف کردن فعالیت‌های فیزیکی برای چند روز
• انجام حرکات اصلاحی برای افزایش دامنه حرکتی گردن مانند حرکت گردن به چپ، راست، بالا و پایین. این کار به کشش عضلات گردن کمک می‌کند.
• خوابیدن روی سطح سخت با پشتی که به‌خوبی از گردن شما حفاظت می‌کند. می‌توانید بدین منظور از پشتی طبی مخصوص گردن استفاده کنید.
• از پزشک خود در مورد استفاده از یک گردن بند طبی نرم، سؤال کنید. توجه داشته باشید که نباید به مدت طولانی از گردن بند طبی استفاده کنید. انجام این کار باعث ضعیف شدن عضلات گردن شما می‌شود. لازم است در بازه‌های زمانی منظم گردن بند طبی را باز کنید تا عضلات گردن شما ضعیف نشوند.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست به‌طور تخصصی در تشخیص و درمان گردن درد‌های مکانیکی مهارت دارد. امروزه دیگر از روش‌های جا انداختن گردن، به علت خطراتی که این کار دارد، استفاده نمی‌شود. حتی متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی نیز در هنگام انجام درمان دستی گردن از حرکت‌های بسیار آرام استفاده می‌کنند. فیزیوتراپیست شما به‌خوبی به این مسئله آگاه است که درد گردن تنها به مفاصل و عضلات گردن مربوط نمی‌شود. او وضعیت شما را به‌طور کامل ارزیابی می‌کند و از اطلاعات به‌دست‌آمده برای تدوین برنامه درمانی که مناسب شرایط شماست استفاده می‌کند. ترکیب روش‌های درمان مخصوصی که فیزیو‌تراپیست شما در مفاصل و عضلات گردن انجام می‌دهد، با ورزش‌های کششی و قدرتی گردن، راه بسیار مؤثری برای رفع درد گردن، خشکی و گرفتگی گردن و سردرد گردنی می‌باشد. درصورتی‌که به‌دقت به دستورالعمل‌های فیزیوتراپ عمل کنید، به‌سرعت گردن درد شما بهبود خواهد یافت.

• درمان دستی
• ماساژ: ماساژ درمانی تاریخچه‌ی بسیار کهنی در بسیاری از فرهنگ‌ها دارد. امروزه انواع مختلفی از روش‌های ماساژ درمانی برای درمان بسیاری از مشکلات ازجمله تسکین درد، توانبخشی بعد از آسیب ورزشی، کاهش استرس، کاهش اضطراب و کاهش تنش و افسردگی استفاده می‌شود.

• الکتروتراپی: از روش الکتروتراپی برای تسکین درد استفاده می‌شود. در این روش برای شروع روند بازسازی بدن از واکنش بدن به اعمال انرژی (الکتریکی، امواج صوتی، امواج نوری یا مغناطیسی) استفاده می‌شود. الکتروتراپی و مدالیته‌های درمانی موضعی دیگر به‌صورت کوتاه‌مدت و بدین منظور انجام می‌شوند که فیزیوتراپیست بتواند روش‌های درمانی بلندمدت دیگر مانند ورزش و حرکات اصلاحی را اجرا کند. درد بسیاری از بیماران بلافاصله بعد از استفاده از الکتروتراپی و مدالیته‌های درمانی تسکین می‌یابد اما لازم است این موضوع را به خاطر داشته باشید که استفاده از این روش‌ها درست مانند مصرف داروی مسکن می‌باشد و لازم است برای بهبودی کامل، درمان بلندمدت خود را دنبال کنید. دستگاه‌های الکتروتراپی شامل موارد زیر می‌شود:
1. اولتراسوند: اولتراسوند یکی از روش‌های عکس‌برداری و یکی از ابزارهای تشخیصی در پزشکی است. این وسیله امواج صوتی را به بدن می‌فرستد، این امواج به ساختار‌های درونی بدن نفوذ می‌کند و سپس منعکس می‌شود و سپس امواج منعکس‌شده توسط دستگاهی به‌صورت تصویر روی یک صفحه نقش می‌بندد. این تکنولوژی خصوصاً برای مشاهده تضاد بین بافت‌های جامد در بدن و مایعات بدن مفید است. نحوه عملکرد این دستگاه دقیقاً مشابه دستگاه‌های ردیاب در کشتی‌ها برای دیدن فضای زیر آب می‌باشد.
2. الکتروتراپی با دستگاه TENS :TENS مخفف Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation و به معنای تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست می‌باشد. این دستگاه از طریق الکترودهایی که روی پوست قرارداده می‌شود و توسط ارسال جریان الکتریکی، عصب‌ها را تحریک می‌کند و می‌تواند موجب تسکین درد کوتاه‌مدت در بیمار شود.
3. مگنت‌تراپی: اثرات درمانی دستگاه مگنت‌تراپی شامل افزایش جریان خون و اکسیژن‌رسانی و فعال کردن روند بازسازی سلول‌ها می‌باشد. با افزایش جریان خون میزان اکسیژن‌رسانی به محل آسیب‌دیده افزایش می‌یابد و در نتیجه روند درمان تسریع می‌شود. این دستگاه اثرات درمانی فوری دارد و حتی در درمان دردهای مزمن نیز مؤثر است. بیمارانی با مشکلات گوناگون ازجمله آرتروز، کمردرد، درد مفصلی و خارهای استخوانی، تسکین درد قابل‌توجهی را پس از استفاده از این دستگاه گزارش کرده‌اند. این دستگاه همچنین برای افزایش تراکم استخوان در افراد مبتلا به پوکی استخوان و بهبود سریع شکستگی‌های استخوان مفید است.
4. لیزر تراپی : 
5. یکی از  روشهای  موثر  درمان  گزدن درد نیز  لیزر  درمانی پرتوان   می باشد که  در تسکین درد و  کنترل  التهاب ناحیه  ریشه های  عصب  گردن و  التهاب  رباطهای نواحی  ستون  فقرات  کمک موثر می کند.
6. در کلینیک  دکتر نیاستی همواره جهت درمان  گردن درد  از  تجهیزات  پیشزفته  روز دنیا از جمله لیزر پرتوان  و  مگنت تراپی و  طب  سوزنی  جهت درمان گردن درد بهره گرفته و همه روزه  پذیرای بیماران  زیادی  میباشد
7. 
   

• ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

SHARE →

در صورتی که از درد کشاله ران رنج می برید حتما اینجا را بخوانید

علل شایع درد کشاله ران عبارتند از:

– کشیده شدن عضلات، تاندون یا رباط‌های پا: این مشکل اغلب در افرادی که ورزش‌های مانند هاکی، فوتبال و فوتسال انجام می‌دهند رخ می‌دهد.

– فتق: این مشکل زمانی رخ می‌دهد که یک نقطه‌ی ضعیف در دیواره‌ی عضلات شکم وجود داشته باشد؛ این نقطه‌ی ضعیف به اندام‌های داخلی اجازه می‌دهد که از این طریق فشار وارد کنند.

– بیماری و آسیب وارد شدن به مفصل ران

– آسیب دیدن رباط استخوان انتهای کمر: ممکن است بارها و بارها درد کشاله ران ناشی از آسیب دیدن رباط استخوان انتهای کمر با آسیب دیدن فتق اشتباه گرفته شود.

– آسیب دیدن استخوان تهیگاهی ماهیچه کمر: التهاب تاندون استخوان تهیگاهی ماهیچه کمر اغلب ناشی از یک آسیب حاد است که معمولاً به علت حرکات سریع رخ می‌دهد. این آسیب به دلیل صدمات ناشی از استفاده بیش از حد و خم کردن مکرر مفصل ران نیز اتفاق می‌افتد.

– سستی رباط در نقطه اتصال استخوان شرمگاهی (رباط مفصل ناحیه تناسلی)- تورم کیسه‌های مفصلی ران

– مشکلات ستون فقرات در کمر نزدیک دنده‌های پایینی

– مراحل مختلف بارداری

علل کمتر شایع درد کشاله ران عبارتند از:

– التهاب بیضه یا زائده‌ی طویل عقب بیضه و ساختارهای وابسته به آن

– پیچ خوردن طناب بیضه‌ای که به بیضه متصل است (پیچش بیضه)

– تومور بیضه

– سنگ کلیه

– التهاب روده کوچک یا بزرگ

– عفونت پوست

– بزرگ شدن غدد لنفاوی

– عفونت مجاری ادراری

در صورتی که درد خفیف کشاله ران خود به خود در حال خوب شدن باشد نیازی به پزشک نیست اما برای مواردی که منجر به درد و ناراحتی شدید می‌شود، به مراقبت‌های پزشکی ویژه نیاز است.

تشخیص درد کشاله ران

---

در بیشتر موارد درد کشاله ران به مراقبت و درمان پزشکی نیازی نیست. با این حال اگر درد شدید و طولانی و همراه با تب یا تورم وجود داشته باشد، باید برای درمان نزد پزشک بروید. ممکن است این علائم نشان از یک بیماری شدیدتری باشد.

پزشک علائم شما را بررسی می‌کند و در مورد فعالیت‌های بدنی که اخیراً انجام داده‌اید از شما سؤال می‌پرسد. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند که مشکل را تشخیص دهد. سپس پزشک در صورت لزوم یک معاینه فیزیکی از ناحیه کشاله ران و تست‌های دیگری روی شما انجام می‌دهد.

تست فتق

پزشک یک انگشت روی کیسه‌ی بیضه (کیسه‌ای که بیضه‌ها در آن قرار دارند) فرو می‌کند و از شما می‌خواهد که سرفه کنید. سرفه کردن فشار شکم را افزایش می‌دهد و روده‌ها را به جلو، به سوی دهانه فتق هل می‌دهد.

اولتراسوند و اشعه ایکس

اگر استخوانی شکستگی دارد، بیضه توده دارد و یا تخمدان‌ها کیست دارند و این‌ها باعث درد کشاله ران شده‌اند، انجام این تست‌ها می‌تواند در تشخیص این عوامل به پزشک کمک کند.

شمارش کامل سلول‌های خون (CBC)

این نوع آزمایش خون می‌تواند در صورت وجود عفونت، آن را تشخیص دهد.

درمان متداول برای درد کشاله ران

---

از آنجایی که درد کشاله ران می‌تواند دلایل متنوعی داشته باشد، نوع درمان به نتایج معاینه و تست‌های انجام‌شده بستگی دارد. همان‌طور که قبلاً ذکر شد، آسیب دیدن رباط و تاندون یک دلیل شایع درد کشاله ران است. در این موارد، پزشک معمولاً مصرف داروهای ضد التهاب، استراحت کامل و گذاشتن یخ روی ناحیه مورد نظر را توصیه می‌کند. اگرچه این روش درمانی درد را به طور موقت تسکین می‌دهد، اما رباط‌ها و تاندون‌های ضعیف را ترمیم نمی‌کند. شواهد حاکی از آن است که این درمان‌ها مانع از فرایند درمان بافت نرم می‌شود و زوال و انحطاط آنها را سرعت می‌بخشد.

درمان اولیه

– استراحت. به مدت 5 تا 7 روز استراحت کنید و پس از آن وضعیت خود را بررسی کنید.

– برای 15 تا 20 دقیقه روی ناحیه مورد نظر یک بسته یخ قرار دهید، در هر روز 3 تا 4 بار این کار را انجام دهید تا تورم و درد ناحیه کاهش پیدا کند.

– برای اعمال فشار روی ناحیه و کاهش تورم آن، از باندهای الاستیکی یا پانسمان استفاده کنید.

– مصرف آسپیرین، استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند درد را تسکین دهد. آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن علاوه بر تسکین درد، التهاب را نیز کاهش می‌دهند.

– در صورتی که قدرت عضلات ناحیه مورد نظر به طور قابل‌توجهی کم شد و یا اگر با گذشت دو هفته علائم بیماری به طور قابل‌توجهی فروکش نکرد، نزد پزشک بروید.

درمان دستی

درمان دستی باید در اسرع وقت اجرا شود.

اولین چیزی که پزشکان باید در درمان آسیب کشاله ران انجام دهند، انجام یک تجزیه و تحلیل بیومکانیکی است. در این فرایند، پزشکان راه رفتن بیماران را در الگوهای حرکتی متفاوت ارزیابی می‌کنند. سپس لازم است پزشک نواحی مورد نظر را با لمس کردن با دست معاینه کند تا اعلام کند که در حال حاضر محدودیتی وجود دارد یا خیر. در این جا پزشک یک تغییر در استحکام طبیعی بافت را احساس خواهد کرد. هنگامی که ناحیه‌ای که نیاز به درمان دارد شناسایی شد، درمان دستی می‌تواند آغاز شود. اشکال مختلفی از درمان وجود دارد که می‌تواند نتایج خوبی را بدست دهد؛ آنها عبارتند از: رهاسازی فعال، تکنیک گرستون، ماساژ درمانی و نوار بستن به صورت دستی.

ورزش

تمرینات کششی

در طول 48 ساعت اول تا شش هفته بعد از آسیب وارد شدن، کلاژن تشکیل می‌شود و برای ترمیم ناحیه آسیب‌دیده مصرف می‌شود. اگر فرد مصدوم تمرینات کششی را به طور صحیح انجام دهد، اکثریت کلاژن تولیدشده در جهت ترمیم بافت مصرف می‌شود، در این صورت بافت ترمیم‌شده قوی‌تر و در انجام کارهای خود تواناتر است. اگر فردی تمرینات کششی انجام ندهد، بافت در الگوهای نامنظمی تشکیل می‌شود و این منجر به تولید بافت ضعیف‌تری می‌شود که به راحتی دوباره آسیب می‌بیند.

تمرینات تقویتی

تغییر وضعیت دوباره‌ی بافت می‌تواند تا 12 ماه بعد از آسیب طول بکشد. در طول این مرحله، اندازه و قطر الیاف کلاژن افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر، این افزایش به نیرویی که به بافت وارد می‌شود بستگی دارد. اگر شخص مصدوم تمرینات تقویتی مناسبی انجام دهد، کلاژن به حالت مقاومت در برابر تنش واردشده تغییر وضعیت می‌دهد. بدون تمرینات تقویتی مناسب، امکان آسیب دیدن مجدد بسیار بالاست و مهم نیست که بیمار چه نوع درمانی دریافت کرده است.

تمرینات تعادلی- آموزش ورزش‌های تحریک‌کننده اعضای درونی بدن

ساختارهای عصبی که درون ساختار بافت نرم جاسازی شده‌اند (مانند رباط‌ها، تاندون‌ها، فیبرهای عضلانی، فیبرهای پوششی)، اغلب در صدمات آسیب می‌بینند. هرگونه آسیب وارده به این ساختارها می‌تواند در کاهش ثباتشان تأثیر داشته باشد که می‌تواند منجر به ایجاد مشکلاتی شود.

خوشبختانه این آسیب را می‌توان با ورزش‌های تعادلی و محرک جبران کرد. برخی از تمرینات محرک مورداستفاده برای بیماران عبارتند از:

با یک پا بایستید. این یک تمرین اولیه‌ی خوب است. سپس می‌توان به صورت آهسته از این حالت به حالت چمباتمه زدن با یک پا به صورت جزئی پیشرفت کرد. همه‌ی این ورزش‌ها را در یک محدوده‌ی حرکتی خالی از درد انجام دهید.

آموزش تخته تعادل، سختی تمرینات تخته تعادل را از تمرینات تعادلی دو پا به یک تمرین تک پا که با حرکات کامل بدن ترکیب می‌شود افزایش می‌دهد. وقتی شما آماده باشید، حتی می‌توانید برای انجام روش تک پا با چشمان بسته نیز تلاش کنید.

جراحی

برای درمان درد کشاله ران به ندرت به عمل جراحی نیاز می‌شود اما اگر عضلات کشاله ران به طور کامل ملتهب شود و برای درمان به جراحی نیاز داشته باشد، درمانگر فیزیکی بعد از عمل جراحی در سریع‌ترین شیوه ممکن در کاهش درد، حرکت و تقویت ران و بازگشت به فعالیت‌های عادی به شما کمک خواهد کرد.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که از درد لگن و باسن رنج می برید حتما اینجا را بخوانید

درد لگن می‌تواند در اثر آسیب‌دیدگی‌ها یا بیماری‌های خاصی به وجود بیاید.

التهاب تاندون‌ها

شایع‌ترین علت بروز درد مزمن در ناحیه لگن، التهاب تاندون‌ها یا همان تاندونیت می‌باشد. این عارضه اغلب در اثر فعالیت شدید و بیش از حد مفصل لگن ایجاد می‌شود. درد ناشی از التهاب تاندون‌ها می‌تواند بسیار شدید باشد، اما معمولاً ظرف چند روز بهبود پیدا می‌کند.

آرتروز

آرتروز شایع‌ترین علت درد درازمدت یا مزمن لگن شناخته می‌شود. آرتروز می‌تواند باعث درد، سفتی و حساسیت مفاصل و ایجاد مشکل برای راه رفتن بیمار شود. بیماری آرتروز انواع مختلفی دارد:

استئوآرتروز در نتیجه فرسودگی و ساییده شدن غضروف‌های اطراف یک مفصل در اثر پیری و افزایش سن به وجود می‌آید.

مصدومیت از ناحیه مفصل، مانند شکستگی استخوان، می‌تواند باعث آرتروز ناشی از مصدومیت شود که علائم آن شبیه به استئوآرتروز است.

آرتروز عفونی که به خاطر بروز عفونت در ناحیه مفصل و تخریب غضروف‌های مفصلی در اثر عفونت ایجاد می‌شود.

آرتروز روماتیسمی که یک عارضه مربوط به سیستم ایمنی بدن است و در اثر حمله سیستم ایمنی به مفاصل بدن ایجاد می‌شود.

بورسیت تروکانتر

بورسیت تروکانتر یکی دیگر از علل شایع درد لگن است. این عارضه هنگامی اتفاق می‌افتد که بورس یا همان کیسه پُر از مایع مفصلی که در نزدیکی مفصل لگن قرار دارد دچار التهاب گردد. عوامل متعددی می‌تواند باعث به وجود آمدن بورسیت تروکانتر شود که از شایع‌ترین آن می‌توان به مصدومیت از ناحیه لگن، کارکرد بیش از حد مفاصل، وضعیت نادرست بدن در هنگام نشستن، ایستادن یا راه رفتن و نیز بیماری‌های دیگری از قبیل آرتروز روماتیسمی اشاره کرد. این عارضه در بین زنان بسیار شایع‌تر از مردان است.

شکستگی‌های ناحیه لگن

شکستگی‌های ناحیه لگن در افراد مسن و بیماران مبتلا به استئوپروز بسیار شایع است. استئوپروز یک بیماری است که در اثر آن، استخوان‌ها به خاطر کهولت سن یا عوامل دیگر، ضعیف و شکننده می‌شوند. شکستگی‌هایی که در ناحیه لگن اتفاق می‌افتد باعث درد ناگهانی و شدید لگن می‌شود و باید به سرعت تحت درمان و مراقبت‌های اورژانسی قرار گیرد. شکستگی لگن می‌تواند موجب بروز عوارض و پیامدهای دیگری مانند تشکیل لخته خون در پاها شود. برای درمان شکستگی لگن معمولاً لازم است که عمل جراحی انجام شود. همچنین به احتمال زیاد باید بعد از عمل جراحی تا زمان بهبودی کامل از روش‌های درمان فیزیکی برای بیمار استفاده شود.

سایر علل درد لگن که شیوع کمتری دارد

بعضی از بیماری‌ها با میزان شیوع کمتر وجود دارند که می‌تواند باعث درد لگن شود. از جمله این بیماری‌ها شامل سندروم مفصل ران صدا دهنده و استئونکروز یا بافت‌مردگی بی‌خونی (نکروز آواسکولار) می‌باشد.

سندرم مفصل ران صدا دهنده

مشخصه اصلی این عارضه که در بین رقصنده‌ها و قهرمانان ورزشی بسیار شایع است، ایجاد یا احساس صدا در مفصل ران یا لگن است. این صدا معمولاً در هنگام راه رفتن و یا برخاستن از روی صندلی از ناحیه لگن شنیده می‌شود. این عارضه معمولاً درد ندارد اما در برخی از موارد می‌تواند با درد لگن همراه باشد. اگر لگن صدا دهنده همراه با درد باشد، معمولاً آن را به عنوان نشانه‌ای از پارگی غضروف و یا وجود تکه‌هایی از بافت غضروف آسیب‌دیده به صورت سرگردان در داخل مفصل ران، می‌دانند.

استئونکروز

بیماری استئونکروز یا بافت‌مردگی بی‌خونی هنگامی اتفاق می‌افتد که خون به طور موقت یا دائم به استخوان‌ها نمی‌رسد. این شرایط می‌تواند باعث تحلیل رفتن استخوان‌های پشتیبانی کننده از اندام‌ها شود. البته وضعیت بافت غضروفی در اوایل ابتلاء به این بیماری، حالت طبیعی دارد اما در نهایت با پیشرفت بیماری، غضروف هم  تحلیل می‌رود. مجموعه این عوامل باعث می‌شود که استخوان دچار شکستگی یا ترک خوردگی شود. مصدومیت از ناحیه مفصل، مصرف مداوم داروهای استروئیدی، مصرف بیش از حد الکل و استفاده از روش‌های درمان سرطان از مهم‌ترین عواملی هستند که می‌توانند خطر ابتلاء به بیماری استئونکروز را افزایش دهند. اما در بسیاری از موارد، علت اصلی این عارضه هرگز مشخص نمی‌شود.

درد لگن در چه زمانی به مراقبت‌های اورژانسی نیاز دارد؟

---

‌اگر درد لگن شما بیش از چند روز تداوم داشته باشد، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درد لگن با خونریزی همراه باشد و یا مشاهده کنید که استخوان یا ماهیچه لگن نمایان شده است و یا صدای کوبش از مفصل ران شنیده می‌شود و یا قادر به تحمل وزن خود نیستید، باید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر احساس می‌کنید که شکل مفصل ران شما دچار تغییراتی شده است و یا متورم شده و درد شدید دارد، باید فوراً به مراقبت‌های اورژانس مراجعه کنید.

در صورتی که درد لگن با هر یک از علائم زیر همراه باشد، لازم است که بلافاصله به پزشک یا مراقبت‌های اورژانس مراجعه کنید:

• ورم مفصل
• حساسیت
• سختی مفصل
• گرم شدن
• قرمز شدن

اینها می‌تواند نشانه‌های عوارض خطرناکی از قبیل آرتروز عفونی باشد که یکی از عفونت‌های مفصلی خطرناک به شمار می‌رود. اگر آرتروز عفونی به سرعت درمان نشود، می‌تواند منجر به ناهنجاری شکل مفصل و بیماری استئوآرتروز گردد.

درد لگن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

---

پزشک شما برای تشخیص اینکه درد لگن ناشی از عوارضی از قبیل آرتروز باشد، سؤالاتی را از شما می‌پرسد. از جمله اینکه آیا درد شما در زمان‌های خاصی از روز، شدیدتر می‌شود؟ آیا درد لگن بر توانایی راه رفتن شما هم اثر گذاشته است؟ اولین بار در چه زمانی علائم درد را احساس کردید؟ همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد چند قدم راه بروید تا بتواند وضعیت لگن شما را در حال حرکت ببیند. علاوه بر آن، پزشک دامنه حرکت مفصل آسیب‌دیده را اندازه‌گیری می‌کند و آن را با مفصل سالم مقایسه می‌کند.

پزشک می‌تواند با استفاده از آزمایش‌های عکسبرداری، اطلاعات دقیق‌تری از وضعیت استخوان‌ها، غضروف‌ها و سایر بافت‌های مفصل لگن شما به دست آورد.

روش‌های درمان درد لگن کدام است؟

---

روشی که برای درمان درد لگن مورد استفاده قرار می‌گیرد، به علت ایجاد این عارضه بستگی دارد. برای دردهای ناشی از ورزش و فعالیت شدید مفصل، معمولاً استراحت دادن به مفصل برای تسکین درد آن کافی است. این نوع از درد معمولاً در عرض چند روز برطرف خواهد شد.

داروها

اگر درد شما به خاطر ابتلا به آرتروز باشد، پزشک داروهایی را برای تسکین درد و رفع سختی مفصل لگن تجویز می کند. ممکن است پزشک، شما را به یک پزشک متخصص دیگر معرفی کند که توصیه‌های بیشتری به شما ارائه کند و یا به یک متخصص درمان فیزیکی ارجاع دهد تا ورزش‌هایی را برای حفظ تحرک و فعالیت مفصل لگن به شما آموزش دهد.

برای درمان دردهای ناشی از مصدومیت، معمولاً بیمار بستری می‌شود و داروهایی از قبیل ناپروکسن برای رفع ورم و درد مفصل لگن برای او تجویز می‌شود.

داروهای تزریقی

تزریق داخل مفصلی

کورتیزون که به روش “تحت هدایت سونوگرافی” مستقیماً به داخل مفصل تزریق می‌شود، می‌تواند درد لگن را تا حد زیادی کاهش دهد. در این روش، تزریق با دقت خیلی بالایی انجام می‌شود و پزشک رادیولوژیست می‌تواند داروی تزریقی را مستقیماً به داخل ناحیه مورد نظر هدایت نماید تا خواص درمانی و تسکینی آن به حداکثر ممکن برسد.

تزریق در ماهیچه پسواس

تزریق در ماهیچه پسواس که تحت هدایت سونوگرافی انجام می‌شود، غالباً برای مواردی انجام می‌گیرد که پزشک علت درد لگن را مربوط به تاندون پسواس تشخیص داده باشد. تاندون پسواس یک تاندون بلند است که از مفصل لگن به طرف بیرون امتداد پیدا می‌کند.

تزریق در ناحیه بورس تروکانتر

تزریق به این روش برای بیمارانی تجویز می‌شود که بورس یا کیسه مفصلی آنها در سمت خارج مفصل لگن دچار التهاب شده باشد. همچنین از این روش برای بیمارانی که درمان فیزیکی و داروهای ضد التهاب در تسکین درد آنها نتیجه‌بخش نبوده است، استفاده می‌شود. اگر تشخیص پزشک آن باشد که درد لگن شما به صورت مزمن یا ناشی از خرابی مفصل است، برنامه درمانی شما شامل روش‌های مختلفی از جمله تزریق داروهای مسکن خواهد بود.

روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست  (TENS)

روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست که به اختصار با نام روش TENS شناخته می‌شود، می‌تواند در کوتاه‌مدت در تسکین درد لگن یا زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتروز مؤثر باشد. در این روش، یک جریان الکتریکی ضعیف از طریق الکترودهایی که بر روی پوست در اطراف ناحیه محل درد قرار داده می‌شوند، به سمت مسیرهای عصبی در بدن فرستاده می‌شود. این جریان الکتریکی باعث ممانعت از انتقال پیام‌های درد به مغز می‌شود. همچنین این جریان الکتریکی ضعیف می‌تواند تولید هورمون‌های اندورفین که در تسکین درد نقش دارند را نیز تحریک کند.

طب سوزنی

قبل از آنکه از هر روش درمانی برای تسکین درد لگن استفاده کنید، حتماً در مورد گزینه‌های مختلف با پزشک خود مشورت کنید.

دو مورد از روش‌های درمانی کلی‌نگر (هالیستیک) برای درمان درد لگن، شامل کایروپرکتیک و طب سوزنی می‌باشد. در روش طب سوزنی، سوزن‌های بسیار ریزی به صورت موقتی در قسمتی از بدن که دچار درد شده است، فرو برده می‌شود تا به بهبودی آن کمک کند.در  کلینیک  دکتر نیاستی با  تکنیکهای  پیشرفته  طب  سوزنی و  بروز جهت  درمان  اینگونه  بیماران  بکار گرفته  می  شود.

درمان فیزیکی

درمان فیزیکی یکی از اجزاء مکمل برنامه‌های درمانی گروهی است که به منظور معاینه و درمان درد لگن استفاده می‌شود. اهمیت درمان فیزیکی در آن است که بیمار بتواند درک صحیحی از علت‌های بروز درد لگن خود به دست آورد و بتواند با تیم پزشکی خود جهت طرح‌ریزی یک برنامه درمانی کامل و جامع همکاری نماید. توانبخشی به روش درمان فیزیکی، برای بیمار فواید بسیار زیادی دارد. این روش می‌تواند به عنوان یک درمان غیر تهاجمی در مواردی که بیمار قادر به انجام عمل جراحی نمی‌باشد، مورد استفاده قرار گیرد.

لیزر درمانی 

بیمارانی  که  با  درد لگن  و  باسن  مراجعه  می کنند  یکی  از  روشهای  مناسب  درمانی جهت  اینگونه  بیمارام  لیزر  پرتوان  جهت  درمان  درد و  کنترل  التهاب  ناحیه  درگیر  می باشد  بدلیل  عمق  زیاد  مفصل  لگن  لیز  با عمق  نفوذ مناسب  جهت  درمان درد  بیمار  کمک  قابل  ملاحظه ای  به  بیمار  می کند.در کلیتنیک  لیزر  درمانی دکتر نیاستی  همه روزه  بیماران زیادی  جهت  درمان  دردهای  لگن  و  باسن  جهت درمان  مراجعه  می کنند.

ماساژ بافت‌های عمقی

ماساژ بافت‌های عمقی، روشی برای کنترل دردهای مزمن در ناحیه لگن است که مبنای آن، اصلاح و تنظیم لایه‌های بافت‌های همبند و ماهیچه‌های عمقی در بدن می‌باشد. در این روش از وارد کردن فشارهای عمقی همراه با ضربات خفیف بر روی ناحیه آسیب‌دیده استفاده می‌شود.

نکات خاصی که لازم است برای استفاده از روش ماساژ بافت‌های عمقی در ناحیه لگن مد نظر قرار گیرد، عبارت است از:

• نقاط منشأ تحریک که در واقع “گره‌های درد” در مفصل لگن هستند را شناسایی کنید.
• برای این منظور باید به صورت طاق باز بخوابید و کمر خود را کاملاً صاف نگه دارید.
• با یک انگشت خود به آرامی بر روی نقاطی در اطراف مفصل لگن فشار وارد کنید.
• هنگامی که نقاط تحریک کننده یا نقاط منشأ درد را شناسایی کردید، با استفاده از نوک انگشتان خود به آرامی این نقاط را ماساژ بدهید و به تدریج، فشار ماساژ را تا جایی که تحمل آن را داشته باشید، افزایش دهید.
• نقاط منشأ درد باید خیلی آرام و تنها در یک جهت ماساژ داده شود.

درمان‌های دستی

درمان دستی شامل حرکت دادن و دست‌ورزی مفصل لگن و قسمت پایین ستون مهره‌ها می‌باشد. تحقیقات نشان داده است که این روش در بیماران مبتلا به استئوآرتروز برای تسکین درد لگن و پایین کمر مؤثر است. حرکت دادن بافت‌های نرم و نقاط منشأ درد با استفاده از حرکات دست راهکار مؤثری برای بازیابی دامنه حرکت مفاصل و عملکرد طبیعی آنها و نیز تقویت ماهیچه‌ها می‌باشد. روش کشش و حرکت دادن با دست می‌تواند برای کاهش فشارهای درون – مفصلی مورد استفاده قرار گیرد تا دامنه حرکت مفصل و توانایی عملکردی آن بهبود پیدا کند. دردهای غیر آرتروزی ناحیه لگن را نیز می‌توان به طور موفقیت‌آمیزی با استفاده از روش درمان دستی، ورزش درمانی و تمرینات عصبی – عضلانی برطرف نمود.

ورزش‌ها

ورزش یکی از بهترین راهکارها برای تسکین درد لگن است. انجام ورزش‌های اختصاصی لگن می‌تواند به اصلاح و حفظ دامنه حرکت مفصل و نیز تقویت عضلاتی که وظیفه حمایت از مفصل لگن را بر عهده دارند، کمک کند. کشش عضلات و تاندون‌هایی که در اطراف مفصل لگن قرار دارند نیز می‌تواند در رفع دردهای ناشی از برخی عوارض ناحیه لگن و کاهش خطر آسیب‌دیدگی آن در آینده، تأثیر زیادی داشته باشد.

جراحی

برای درمان شکستگی‌ها، ناهنجاری‌های شکلی و برخی دیگر از آسیب‌دیدگی‌های مفصل لگن، ممکن است نیاز باشد که بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد و یا مفصل لگن تعویض شود. در جراحی تعویض مفصل لگن، پزشک جراح مفصل آسیب‌دیده را برمی‌دارد و به جای آن یک مفصل مصنوعی قرار می‌دهد. اگرچه جراحی تعویض مفصل نیاز به استفاده از روش‌های درمان فیزیکی برای سازگار شدن و عادت کردن بیمار به مفصل جدید نیز دارد، اما یک جراحی کاملاً رایج است که در اغلب موارد با موفقیت انجام می‌گیرد.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با علل و درمان غیر جراحی پاره گی منیسک زانو حتما اینجا را بخوانید

پارگی منیسک مانند بسیاری از آسیب‌دیدگی‌های زانو می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد و متأسفانه آسیب بسیار شایعی است. در واقع آسیب منیسک یکی از انواع آسیب‌های غضروفی زانو است که بیشترین فراونی وقوع را داند.

منیسک چیست؟

منیسک یک قطعه غضروفی در داخل زانو است که به عنوان ضربه‌گیر و تثبیت‌کننده مفصل زانو عمل ‌می‌کند. این قطعه از ساییدگی و فرسایش استخوان‌ها جلوگیری می‌کند، اما چرخش مفصل زانو می‌تواند باعث پاره ‌شدن مینسک شود. در برخی موارد، تکه‌ای از غضروف پاره شده در داخل مفصل زانو گیر می‌کند و باعث قفل شدن زانو می‌شود.

علت‌ها و دلایل

پارگی منیسک در ورزش‌هایی که برخورد در آنها زیاد است مانند فوتبال و نیز در ورزش‌های بدون برخورد مانند والیبال که مستلزم پرش و تغییر ناگهانی بازیکن است، بسیار شایع می‌باشد. این آسیب هنگامی روی می‌دهد که شخص در حال دویدن به طور ناگهانی تغییر مسیر دهد و غالباً به طور همزمان با سایر آسیب‌دیدگی‌های زانو مانند پارگی رباط صلیبی جلویی اتفاق می‌افتد. خطر پارگی منیسک بخصوص در ورزشکاران مسن‌تر بسیار بالاتر است زیرا با افزایش سن، استحکام مینسک کاهش پیدا می‌کند، به طوری‌که بیش از 40 درصد افراد بالای 65 سال از این آسیب‌دیدگی رنج می‌برند.

علائم و نشانه ها

علائم پارگی منیسک عبارت است از :
•    درد در ناحیه زانو
•    ورم زانو
•    احساس ترک خوردن یک جسم در زمان آسیب‌دیدگی
•    مشکل شدید در خم و راست کردن زانو
•    گیر کردن یا قفل کردن مفصل زانو

بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی ممکن است درد زانو چندان شدید نباشد. حتی ممکن است یک بازیکن با وجود آسیب‌دیدگی به بازی ادامه دهد، اما هنگامی که ورم زانو شروع می‌شود، احساس درد و آسیب‌دیدگی نیز آغاز می‌شود.

پزشک معالج برای تشخیص پارگی منیسک از شما یک امتحان کامل می‌گیرد. ابتدا در مورد اینکه چگونه این آسیب‌دیدگی اتفاق افتاده است سؤال می‌کند. ممکن است برای تشخیص شکستگی احتمالی استخوان‌ها نیاز به تصویربرداری با اشعه ایکس باشد. همچنین ممکن است برای ارزیابی دقیق‌تر و تشخیص جزئیات بیشتری از وضعیت غضروف زانو، به اسکن MRI نیاز باشد.

راه‌ها و روش‌های درمان

درمان پارگی منیسک به اندازه و موقعیت پارگی بستگی دارد. عوامل دیگری از قبیل سن مصدوم، میزان فعالیت و آسیب‌دیدگی‌های دیگری که ممکن است با آن همراه باشد نیز بر نوع درمان اثر می‌گذارد. قسمت بیرونی منیسک که اغلب تحت عنوان “ناحیه قرمز” شناخته می‌شود از ذخیره خونی خوبی برخوردار است و در مواردی که پارگی کوچک باشد، می‌تواند به خودی خود ترمیم شود. اما دو سوم داخلی منیسک که اصطلاحاً “ناحیه سفید” خوانده می‌شود، فاقد ذخیره خونی مناسب است. بنابراین پارگی در این ناحیه به طور خود به‌ خود ترمیم نمی‌شود، زیرا جریان خون در این قسمت وجود ندارد تا بتواند عناصر غذایی مسؤل ترمیم آسیب‌دیدگی را به این ناحیه بیاورد.

لیزر پرتوان  و  مگنت  تراپبی  جهت  کاهش و کنترل  در  بیماران  کمک  قابل  توجهی  می کند بیمارانی  که  دچار  پاره گی  منیسک  زانو  هستند  جهت  درمان غیر  جراحی  به  کلینیک  دکتر نیاستی  مراجعه  می کنند.

خوشبختانه همه پارگی‌های منیسک نیاز به جراحی ندارند. اگر زانو قفل نمی‌کند، ثبات کافی دارد و علائم آسیب‌دیدگی به خودی خود برطرف شود، درمان‌هایی غیر از جراحی می‌تواند کفایت کند. برای تسریع در بهبود پارگی منیسک می‌توانید:

•    زانو را استراحت دهید. اگر زانو درد می‌کند فعالیت‌هایی که نیاز به راه رفتن دارد را کاهش دهید. برای کمک به تسکین درد زانو از عصاهای زیر بغل استفاده کنید.
•    روی زانو یخ بگذارید تا درد و ورم آن کاهش یابد. این کار را به مدت 2 تا 3 روز و یا تا زمانی که درد و ورم زانو به طور کامل برطرف شود، هر 3 تا 4 ساعت یک مرتبه و هر مرتبه 15 تا 20 دقیقه انجام دهید.
•    زانو را فشرده کنید. از یک باند کشی یا زانوبندهای پلیمری مخصوص برای کنترل ورم زانو استفاده کنید.
•    زانو را بالا نگه دارید. برای این کار در زمان نشستن یا لم دادن، یک بالش زیر پاشنه پا قرار دهید.
•    داروهای ضد التهاب مصرف کنید. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی به کاهش درد و ورم زانو کمک می‌کند. اما این داروها می‌تواند برخی اثرات جانبی از قیبل افزایش زخم‌ها و خونریزی به همراه داشته باشد. بنابراین این داروها باید فقط در موارد خاص و با دستور پزشک مصرف شود.
•    برای کاهش تنش در ناحیه زانو، تمرین‌های کششی و تقویت کننده انجام دهید. از پزشک بخواهید که درمان‌های فیزیکی و حرکتی مناسب به شما توصیه کند.
•    از فعالیت‌های فیزیکی آسیب‌زا مانند دویدن و پریدن خودداری کنید.

این درمان‌های مراقبتی همیشه نمی‌توانند برای بهبود پارگی منیسک کافی باشد. اگر پارگی بزرگ باشد و یا علائمی از قبیل ناپایداری یا قفل کردن زانو مشاهده شود، ممکن است برای ترمیم یا برداشتن تکه‌های ناپایدار نیاز به جراحی باشد. البته این یک جراحی بسیار ساده است و بیمار در همان روز جراحی می‌تواند ترخیص شود. ممکن است بعد از جراحی برای محافظت از زانو به بریس نیاز باشد.

برای 85 تا 90 درصد از افرادی که برای درمان پارگی منیسک عمل جراحی انجام می‌دهند، نتایج رضایت‌بخشی در کوتاه مدت به دست می‌آید. اما در دراز مدت در افرادی که آسیب‌دیدگی منیسک، بزرگ و ترمیم‌ناپذیر باشد ممکن است ریسک ابتلا به آرتروز زانو افزایش یابد.

بهبودی

زمان بهبودی کامل زانو به عوامل مختلفی از جمله شدت پارگی منیسک بستگی دارد. در صورت انجام عمل جراحی، بهبودی کامل ممکن است بسته به نوع روش جراحی مورد استفاده و سایر عوامل، بین 4 تا 6 هفته طول بکشد. اما به خاطر داشته باشید که سرعت بهبود آسیب‌دیدگی در افراد مختلف، متفاوت است. در اغلب موارد از درمان‌های فیزیکی بعد از جراحی برای کاهش عوارض و تسریع در بهبودی استفاده می‌شود.

اگر تیم پزشکی شما موافقت کند می‌توانید در طول مدت زمانی که تا بهبودی کامل زانو طول می‌کشد، فعالیت جدیدی که باعث تشدید آسیب‌دیدگی نشود داشته باشید. برای مثال دونده‌ها می‌توانند تمرین شنا انجام دهند.

تا زمان دستیابی به نتایج زیر، فعالیت‌های فیزیکی که در گذشته انجام می‌داده‌اید را از سر نگیرید:

•    بتوانید زانو را به طور کامل و بدون احساس درد خم و راست کنید.
•    هنگام راه رفتن، دویدن آرام، دویدن سریع یا پریدن هیچ‌گونه احساس دردی در ناحیه زانو نداشته باشید.
•    زانو ورم نداشته باشد.
•    قدرت زانوی آسیب‌دیده برابر با قدرت زانوی دیگر باشد.

اگر قبل از بهبودی کامل زانو فعالیت شدیدی انجام دهید، ممکن است باعث آسیب‌دیدگی بیشتر زانو شود.

تمرین‌های مناسب برای بهبود آسیب‌دیدگی مینسک:

•    کشش ملایم زانو
•    کشش پاشنه
•    کشش ساق پا در حالت ایستاده
•    کشش عضلات پشت ران روی دیوار
•    بلند کردن مستقیم پا 
•    کشش ران پا در حالت خوابیده به دمر
•    حرکت زانو از بغل
•    چمباتمه زدن کنار دیوار در حالی‌ که یک توپ بین کمر و دیوار باشد

پیشگیری

معمولاً جلوگیری از پارگی منیسک به سادگی امکان‌پذیر نیست، چرا که معمولاً در اثر سوانح یا مصدومیت‌های ناگهانی اتفاق می‌افتد. اما رعایت نکات زیر می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی زانو را کاهش دهد:
•    با انجام حرکات ورزشی منظم، ماهیچه‌های ران پا را قوی نگه دارید.
•    قبل از شروع ورزش یا فعالیت‌های بدنی شدید ابتدا با انجام حرکات سبک، بدن را گرم کنید.
•    در خلال ورزش یا کارهای سنگین گاهی به بدن استراحت دهید. خستگی ماهیچه‌ها می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی را افزایش دهد.
•    کفش دارای استحکام کافی و سایز مناسب بپوشید.
•    انعطاف‌پذیری بدن را حفظ کنید.
•    هرگز شدت فعالیت‌های کاری خود را به طور ناگهانی زیاد نکنید، بلکه این کار را به آرامی انجام دهید.

ادرس مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸