جهت اشنائی با علل ایجاد و درمان واریس پا حتما اینجا را بخوانید

وریدهای واریسی معمولا بصورت طنابهایی برجسته و آبی رنگ درست زیر سطح پوست دیده می شوند. در هر قسمتی از بدن می توان این وریدها را دید، اما بیشتر پاها درگیر می شوند. وریدهای متورم و پیچ در پیچ قابل رویت که گاهی به وسیله مویرگ های پرخونی به نام وریدهای با نمای عنکبوتی شکل احاطه شده اند، همان وریدهای واریسی سطحی هستند.این وریدها دردناک و ظاهرا بد شکل هستند، اما معمولا بی ضرر هستند.هی اوقات این وریدها متورم می شوند حین تماس حساس هستند. مانع جریان خون می شوند که در این صورت باعث تورم ناحیه ، خارش پوست و درد در ناحیه مبتلا می شوند. پاهای ما علاوه بر شبکه ورید سطحی یک شبکه وریدی داخلی یا عمیق هم دارد. در مواردی نادر، ورید داخلی پا به حالت واریسی در می آید.

این وریدهای واریسی عمقی معمولا دیده نمی شوند، اما می توانند باعث تورم یا درد در سراسر پا بشوند. در وریدهای واریسی عمقی ممکن است لخته های خون هم تشکیل شود.مشکل واریس نسبتا شایع است و بسیاری از مردم در خانواده خود این مشکل را دارند.
احتمال بروز واریس در زنان ۲برابر مردان است.علت واریس چیست؟ شریان ها که خون پر اکسیژن را از قلب به سراسر بدن می برند دیواره ای عضلانی و ضخیم دارند که دارای بافت الاستیک است.وریدها خون را از بدن به قلب برمی گردانند که دیواره آنها عضلانی است و شبکه ای از دریچه ها درون آنها وجود دارد که فقط به سمت قلب باز می شوند.
وقتی خون در وریدها به حرکت در می آید دریچه ها به نوبت باز می شوند تا خون حرکت کند و به جلو برود و بعد بسته می شوند تا خون به عقب برنگردد.در وریدهای واریسی ، این دریچه ها خوب کار نمی کنند به صورتی که خون در وریدها جمع می شود و عضلات براحتی نمی توانند خون را به سمت قلب حرکت دهند.
خون به جای این که از یک دریچه به دریچه دیگر به جریان در آید به صورت جمع شده در ورید حرکت می کند، فشار وریدی و احتمال احتقان ورید زیاد می شود و ورید متورم شده حالت پیچ در پیچ پیدا می کند. به دلیل این که وریدهای سطحی عضلات دیواره ای قوی ندارند احتمال واریس در این وریدها بیشتر از وریدهای عمقی است ، چرا که دیواره عضلانی وریدهای عمقی قوی تر است.هر شرایطی که باعث فشار بیش از حد روی پاها یا شکم شود می تواند منجر به واریس شود. شایع ترین فشار زمان بارداری ، در افراد چاق یا افرادی که طولانی مدت می ایستند، وجود دارد.
یبوست مزمن و در بعضی موارد نادر تومورها هم می توانند باعث واریس شوند. ماندن در حالت ساکن احتمال واریس را زیاد می کند، زیرا عضلات در حالتی که فرد بی حرکت است به پمپ کردن خون کمک نمی کنند. با بالا رفتن سن ، وریدها ضعیف تر می شوند و احتمال واریس بیشتر می شود.در قدیم می گفتند چهارزانو نشستن باعث واریس می شود در حالی که این باور غلط است؛ اما اگر کسی واریس داشته باشد چهار زانو نشستن آن را بدتر می کند.
علایم واریس چیست؟ رگهای خونی برجسته به رنگ آبی تیره بخصوص در پاها درد پا، احساس سنگینی در پا و حساس شدن آنها که اغلب با تورم پاها پس از ایستادن طولانی مدت همراه است.موارد زیر را نیز به خاطر داشته باشید و در صورت بروز آنها حتما به پزشک مراجعه کنید:اگر تورم بیش از حد یا وقتی پوست روی وریدهای واریسی پوسته پوسته شد، زخمی شده تغییر رنگ داد یا مستعد خونریزی شد احتمال ابتلا به درماتیت (التهاب پوست) ناشی از توقف خون در رگ وجود دارد.
ممکن است در این صورت برای اجتناب از گرفتاری بیشتر و پیشگیری از مشکلات جدی در گردش خون جراح ، ناچار به برداشتن وریدهای مبتلا شود. اگر وریدهای واریسی قرمزرنگ هستند باید به پزشک مراجعه شود زیرا احتمال دارد به فلبیت (التهاب رگ) مبتلا باشید. اگر بر اثر حادثه ای وریدهای واریسی پاره یا بریده شوند برای کنترل خونریزی و پیشگیری از عوارض باید به پزشک مراجعه شود. درمان واریس نوع خفیف واریس معمولا به درمان نیاز ندارد.
در این موارد در خانه با انجام کارهایی می توان درد و ناراحتی را تسکین داد.وریدهای واریسی سطحی به طور طبیعی به درمان نیاز ندارد، اما نباید از آنها غافل شد. ممکن است پزشک برای تسکین درد و فراهم کردن راحتی برای بیمار جوراب های الاستیک مخصوص واریس را توصیه کند.
این جوراب ها به عضلات پای شما کمک می کنند که با تمرکز فشار در نزدیکی وریدها خون را به سمت بالا پمپ کنند. باید صبحها بعد از بیدار شدن و قبل از این که از بستر حرکت کنید، این جوراب ها را بپوشید. در بستر که هستید پاها را بلند کنید و بالا ببرید، سپس جورابها را بپوشید. 
جوراب ها نباید در قسمت مچ پا یا کشاله ران فشار وارد کنند و تنگ باشند در روز باید این جوراب ها را در طول روز چندین بار به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه پای خود را بالاتر از سطح بدن نگه دارید.گاهی پزشک برای تسکین تورم و درد، داروهای ضدالتهاب مثل آسپرین یا بروفن را تجویز می کند. اگر احساس کردید پوست اطراف وریدهای واریسی زخمی شده یا تغییر شکل داده اند یا اگر بدون نشانه های خارجی احساس درد مداوم دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید؛ چراکه ممکن است وریدهای عمقی شما مبتلا شده باشند. در بیشتر موارد لازم نیست وریدهای واریسی برداشته شوند. اگر واریس خیلی اذیت کرد با چند روش می توان آنها را برداشت.
وریدهای عنکبوتی را براحتی می توان به وسیله لیزر برداشت.در کلینیک دکتر نیاستی بیمارانی دچار واریس  پا  هستند جهت درمان   از  لیزر  پیشرفته  استفاده  می شوددر کلینیک  لیزر  دکتر نیاستی علاوه بر  درمان  واریس  ممکن  است  بیمار  همزمان  از  ارتروز  زانو  نیز رنج  ببرد که  با لیزر درمانی  هر  کنترل  می  شوند..در مواردی که واریس حالت خفیفی دارد، جراح با روش اسکلروتراپی درمان را انجام می دهد یعنی ماده ای شیمیایی به نام عامل اسکلروزینگ به درون ورید تزریق می شود تا دیواره های آن روی هم بخوابد و دیگر نتواند خون را جابه جا کند و به عبارتی ورید واریسی از مسیر خون حذف شود و خون از وریدهای دیگر به حرکت درآید. 
در موارد شدیدتر با عمل جراحی ورید مبتلا به واریس برداشته می شود.متاسفانه هیچ درمانی نمی تواند از تشکیل واریس مجدد جلوگیری کند. قبل از اقدام درمانی باید با جراح عروق مشورت کنید تا راه درمانی مناسب برایتان در نظر گرفته شود.چگونه می توان از تشکیل واریس جلوگیری کرد؟
به طور منظم ورزش کنید. تناسب وزن و فعالیت بهترین راه برای قوی نگهداشتن عضلات پا و به حرکت درآمدن خون در بدن است.وزنتان را کنترل کنید و از چاقی بپرهیزید.-از غذاهای کم چرب ، کم نمک و کم شیرین استفاده کنید. آب زیاد بنوشید.
اگر کارتان طوری است که باید در طول روز سرپا بایستید، هر از گاهی پاهای خود را به حالت کشش درآورده و نرمش دهید تا جریان خون زیاد شود و فشار وریدی کاهش یابد.-از مصرف دخانیات خودداری کنید. 
تحقیقات نشان داده است سیگار باعث افزایش فشارخون و بدترشدن واریس می شود.-اگر باردار هستید به جای آن که به پشت بخوابید روی پهلوی چپ بخوابید تا فشار وارده از رحم روی وریدهای لگن به حداقل برسد. این وضعیت باعث می شود جریان خون به جنین هم راحت تر برسد.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که از تومورهای دست اطلاعاتی میخواهید حتما اینجا را بخوانید

تومورهای دست را میتوان به دو دسته تومورهای استخوانی و تومورهای بافت نرم تقسیم کرد. شایعترین تومور استخوانی دست انکندروم و شایعترین تومورهای بافت نرم دست، گزانتوم، گانگلیون و تومور  گلوموس است.

گزانتوم Xanthoma شایعترین تومور بافت نرم دست است که در زیر پوست لمس میشود. البته این تومور میتواند در آرنج، زانو، پا و باسن هم یده شود. این تومور معمولا از  تاندونهای فلکسور یا اکستنسور دست منشا میگیرد و علت آن تجمع کلسترول در این بافت ها است. 

تومور معمولا بصورت یک برجستگی تخت یا گرد به اندازه یک نخود و یا حتی به بزرگی یک گردو در زیر پوست دست به چشم میخورد. این تومور سفت و بدون درد است و حاشیه آن از بافت های اطراف کاملا مشخص است. رنگ تومور زرد رنگ بوده و همانطور که گفته شد بافت تشکیل دهنده آن مملو از کلسترول است. این تومور معمولا در کسانی که کلسترول خون بالایی دارند مشاهده میشود. در دیابت، گزانتوم در سیروز کبدی و بعضی انواع سرطان هم دیده میشود.

 

این تومور خوش خیم بوده و تبدیل به تومور بدخیم نمیشود. وجود گزانتوم باید بیمار را متوجه بیماریهای زمینه ای مانند بالا بودن سطح کلسترول خون کند.

پایین آوردن سطح کلسترول خون ممکن است بتواند این تومور را درمان کند. مشکل بیمار با این تومورها معمولا به علت شکل بد آنها است. البته وقتی خیلی بزرگ میشوند یا در محل های خاصی قرار میگیرند ممکن است در کارکرد دست هم ایجاد اختلال کنند. در این موارد میتوان آنها را با استفاده از عمل جراحی خارج کرد.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که بخواهید اطلاعاتی از ارتریت مفاصل دست پیدا کنید حتما اینجا را بخوانید

دست از  مفاصل  متعددی تشکیل شده است که حرکت روان و بدون درد آنها مورد نیاز است تا بتوانیم کارهای روزمره خود را انجام دهیم. از انجام کارهای بسیار ظریف و دقیق مثل خیاطی یا تعمیر ساعت تا کارهای قدرتی مثل آهنگری همگی نیاز به هماهنگی دقیق و حرکت مناسب این مفاصل دارند. آسیب هر کدام از این مفاصل میتواند فعالیت روزمره ما را دچار اختلال کند. هر کدام از مفاصل دست میتوانند با شدت های متفاوت و به علل مختلفی آسیب ببینند.

آرتریت دست چگونه ایجاد میشود

 غضروف مفصلی لایه سفید رنگ و نرم و لغزنده ایست که روی  سطح استخوان را در ناحیه مفصل میپوشاند و موجب میشود تا استخوان ها براحتی در ناحیه مفصلی روی هم حرکت کرده و بلغزند. این لایه همچنین به عنوان یک جذب کننده شوک و ضربات وارده به استخوان عمل میکند. در آرتریت این لایه آسیب میبیند و بدنبال این آسیب حرکت مفصل دردناک و محدود میشود.

آرتریت مفاصل دست ممکن است به علت بعضی بیماری های روماتیسمی بوجود آید که مهمترین آنها ارتریت روماتوئید است. در این بیماری لایه سینوویال ( که سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانده و مسئول ترشح مایع سینوویال است) رشد کرده و ملتهب میشود و مایع زیادی ترشح میکند. این التهاب بتدریج موجب آسیب و از دست رفتن غضروف مفصلی شده که نتیجه آن درد و محدودیت حرکتی است.

علت دیگر آرتریت مفاصل دست  استئو ارتریت است. این بیماری معمولاً در سنین بالاتر از 50 سالگی بروز میکند. در این بیماری غضروف مفصل کم کم از بین میرود. در نتیجه استخوان های بدون غضروف روی یکدیگر سائیده میشوند که نتیجه آن درد و محدودیت حرکت است.

علت دیگر آرتریت مفاصل دست تروما Trauma یا ضرباتی است که به دست وارد میشود. این ضربات میتوانند با ایجاد  شکستگی  و دررفتگی، آسیب لیگامانی یا آسیب غضروف مفصل کارکرد آنرا دچار اختلال کنند. اگر این آسیب ها به درستی درمان نشوند مثلا شکستگی داخل مفصلی بد   جوش بخورد یا آسیب لیگامانی خوب ترمیم نشود میتوانند در دراز مدت در مفاصل دست ایجاد آرتریت کنند. احتمال ایجاد آرتریت در یک دست آسیب دیده هفت برابر یک دست سالم است حتی اگر آسیب وارده به آن به درستی درمان شده باشد.

 علائم آرتریت دست چیست

 مهمترین علائم آرتریت دست عبارتند از 

• درد : درد معمولا بعد از فعالیت با دست بیشتر میشود. گاهی درد بلافاصله بعد از فعالیت ایجاد نمیشود و چند ساعت بعد یا حتی چند روز بعد احساس میشود. گاهی درد در صبح بیشتر بوده و با احساس خشکی مفاصل همراه است. هرچه بیماری بیشتر پیشرفت میکند ممکن است درد با انجام فعالیت کمتری تشدید شود. در موارد شدید ممکن است درد فرد را از خواب بیدار کند. درد معمولاً در روزهای سرد سال شدیدتر میشود.

• تورم : وقتی فشار زیادی به مفصلی که دچار آرتریت است وارد میشود ممکن است متورم شود. این تورم ممکن است به علت ترشح مایع سینوویال باشد. همچنین ممکن است استخوان ها در نزدیکی مفصل بزرگ شوند که براثر آن مفصل بزرگ میشود.

• گرما : مفصل ممکن است در لمس گرم باشد. این به علت واکنش التهابی بدن است.

• صدا دادن مفصل : ممکن است در حین حرکت مفصل احساس سائیده شدن یا خرت خرت در آن وجود داشته باشد که به آن کریپتاسون Crepitation میگویند. علت ایجاد صدا اینست که لایه غضروفی مفصل از بین رفته و استخوان ها روی هم سائیده میشوند که تولید صدا میکنند.

• محدودیت حرکت : وقتی آرتریت شدت میگیرد مفصل دچار خشکی شده و نمیتواند مثل قبل به نرمی حرکت کند. دامنه حرکتی مفصل کاهش میابد.

• کاهش قدرت دست : ممکن است توانایی دست در گرفتن اشیاء و مشت کردن کاهش یابد. این کاهش بخصوص در آرتریت روماتوئید شدیدتر است.

ادر سمطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که دچار درد و تورم پشت قوزک خارجی پا می شوید حتما اینجا را بخوانید

از انتهای پایینی عصلات پرونئالکه در پشت ساق است تاندونی خارج میشود که از پشت قوزک خارجی عبور کرده و در لبه خارجی پا سیر میکند. دو عضله به نام ها پرونئال بلند و پرونئال کوتاه وجود دارند. تاندون پرونئال بلند بعد از عبور از پشت قوزک خارجی به کف پا رفته و به  متاتارس اول پا ( متاتارس مربوط به انگشت شست پا) متصل میشود.

تاندون پرونئال کوتاه از پشت قوزک خارجی عبور کرده و به متاتارس پنجم پا ( متاتارس مربوط به انگشت کوچک) منصل میشود. وظیفه این دو تاندون خم کردن مچ پا به پایین ( همان کاری که در هنگام ایستادن به روی پنجه پا انجام میدهیم) و چرخش مچ پا به بیرون است.

تاندون پرونئال در پشت قوزک خارجی است

التهاب تاندون پرونئال بیماری است که بر اثر کار کشیدن بیش از حد از تاندون پرونئال ایجاد میشود. این کشش و التهاب ممکن است بصورت ناگهانی و بر اثر وارد شدن ناگهانی یک نیروی بزرگ به پا ایجاد شود و یا ممکن است بتدریج و در طول چند هفته تا چند ماه و بر اثر وارد شدن کشش های مداوم به تاندون بوجود آید. فشار و کشش زیاد به این تاندون موجب آسیب به آن و ایجاد پارگی های میکروسکوپی در آن میشود.

بتدریج الیاف محکم تشکیل دهنده تاندون خاصیت خود را از دست داده و ضعیف میشوند. بدنبال این حالات تاندون ملتهب میشود. افراد مسن بیشتر در معرض این بیماری هستند چون در سنین بالا تاندون ها ضعیف تر میشوند و بنابراین زودتر آسیب میبینند.

علائم تاندنیت یا التهاب تاندون پرونئال چیست

مهمترین آنها عبارتند از

• درد و تورم در سمت خارج و پشت قوزک خارج پا

• درد در حین فعالیت بیشتر شده و با استراحت کم میشود

• درد با فشار دادن تاندون پرونئال در پشت قوزک خارجی بیشتر میشود

• وقتی مچ پای بیمار را با دست به سمت داخل میچرخانیم درد بیشتر میشود

• وقتی بیمار خودش مچ پایش را به سمت خارج میچرخاند درد بیشتر میشود

•  عضلات پشت ساق سفت هستند.

در کلینیک دکتر نیاستی  با  روش درمان ی  لیزر تراپی پرتوان  و مگنا تراپی   به  بیمارا  جهت  کنترل  درد و  کاهش  التهاب   زباطهائی که  از  کناز خارجی  مچ پا حرکت می کند کمک فراوانی می شود 

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که دچار درد و تورم مداوم مچ پای خود هستید حتما اینجا را بخوانید

ستئوکندریت دیسکان نوعی آسیب سطح فوقانی تالوس است. در این بیماری  غضروف قسمتی از سطح فوقانی تالوس از بین میرود و علت آن نرسیدن خون به استخوان زیر این غضروف است.

آناتومی مچ پا

 مفصل مچ پا از سه استخوان تشکیل شده است. این مفصل در قسمت بالایی شامل  دو استخوان درشت نی و نازک نی بوده و در قسمت پایینی، استخوان قاپ یا تالوس Talus قرار گرفته است. دو استخوان بالایی یعنی درشت نی و نازک نی، نه تنها در بالای تالوس قرار گرفته اند بلکه طرفین آنرا هم احاطه کرده اند. استخوان درشت نی در طرف داخل روی تالوس را میپوشاند. این قسمت از درشت نی را قوزک داخلی مینامند. استخوان نازک نی هم در طرف خارج روی تالوس را پوشانده که به این قسمت، قوزک خارجی میگویند.

 مفصل مچ پا به نسبت زانو مفصل کوچکتری است. با اینحال نیروی وزن بیشتری به آن وارد میشود بطوریکه در هر سیکل قدم برداشتن نیرویی در حدود 10-5 برابر وزن فرد به این مفصل وارد میشود. پس تعجبی ندارد که حتی آسیب بسیار جرئی در این مفصل موجب دردهای آزاردهنده ای شود.

علت استئوکندریت دیسکان چیست

استئوکندریت دیسکان معمولا به علت نرسیدن خون به قسمتی از سطح فوقانی استخوان تالوس بوجود میاید و معمولا ضربه در ایجاد آن نقش دارد. گاهی اوقات بیمار میتواند ضربه یا حادثه مشخصی مثل  پیچ خوردگی مچ پا را در آغاز شروع بیماری به یاد بیاورد. ولی گاهی هم این سابقه حادثه یا ضربه وجود نداشته یا بسیار کمرنگ است و ایجاد بیماری ممکن است به آرامی و بتدریج باشد. 

معمولا در هنگام پیچ خوردن پا لیگامان هایی که استخوان های مچ را به هم متصل میکنند آسیب میبینند ولی ممکن جهت نیروهایی که به مچ پا وارد میشوند به نحوی باشد که موجب شود تالوس بشدت به سطح تحتانی درشت نی در ناحیه مفصلی ضربه زده و به تالوس آسیب برسد. این ضربه ممکن است به حدی شدید باشد که تکه کوچکی از استخوان در سطح بالایی تالوس در محل مفصل، شکسته شود.

گاهی اوقات غضروف روی این استخوان آسیب ندیده و همین غضروف سالم، مانع جابجا شدن شکستگی میشود. ممکن است غضروف روی استخوان شکسته شده هم آسیب ببیند. در این حال احتمال بهبودی شکستگی کمتر شده و قطعه استخوانی ممکن است جابجا شود. شکسته شدن این قطعه استخوانی موجب میشود تا خونرسانی آن دچار اختلال شده و ممکن است بعد از مدتی این قطعه استخوانی بمیرد.

گاهی اوقات بدنبال ضربه اولیه شکستگی ایجاد نمیشود بلکه ضربه موجب قطع خونرسانی به قسمتی از استخوان سطح فوقانی تالوس شده و این قسمت از استخوان بتدریج مرده یا به اصطلاح دچار  نکروز Necrosis میشود. در این حالات در حین ضربه اولیه درد شدیدی بوجود نمیاید و یا درد زود بهبود میابد و بعد از مدتی بیمار فراموش میکند که ضربه ای به مچ پایش وارد شده است.

در ابتدا فقط قطعه ای از استخوان سطح فوقانی تالوس دچار کاهش خونرسانی شده است. با پیشرفت بیماری، استخوان مشکل دار از بقیه استخوان تالوس مجزا میشود. در مراحل بعدی و با شدیدتر شدن بیماری، قطعه مشکل دار از جای خود جابجا میشود. اگر قطعه استخوانی نکروز شده بدون جابجایی باشد ممکن است در  رادیوگرافی ساده قابل تشخیص نباشد.

 
اختلال خونرسانی در قسمتی از استخوان

جدا شدن قطعه مشکل دار از تنه اصلی استخوان در مرحله پیشرفته تر

جابجا شدن قطعه نکروز شده

علائم و تشخیص

 اگر در حین ضربه اولیه شکستگی ایجاد شود علائم ممکن است شبیه یک پیچ خوردگی ساده مچ باشد. درد و تورم وجود داشته و بیمار نمیتوند راه برود. اگر بیماری مزمن شود علائم بصورت درد منتشر و تورم در ناحیه مچ پا است. اگر قطعه شکسته شده جابجا شود ممکن است بطور کامل اتصالاتش را از دست داده و بصورت یک قطعه آزاد در درون مفصل حرکت کند. در این حال ممکن است قطعه در بین سطوح مفصلی گیر کرده و موجب گیر کردن مچ پا شود. حرکات مفصل ممکن است در این بیماری کاهش یابد.

 
استئوکندریت دیسکانت در طرف خارجی

استئوکندریت دیسکانت در طرف قوزک داخلی

اگر قطعه جابجا شده باشد رادیوگرافی ساده ممکن است به تشخیص کمک کند. در غیر این صورت ممکن است نتیجه عکسبرداری طبیعی گزارش شود. تشخیص قطعی این بیماری معمولا با استفاده از   سی تی اسکن یا ام ار ای MRI صورت میگیرد.

ادرس مطب : مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸