اگر می خواهید بدانید چه عواملی باعث افتادگی مچ پا پس از جراحی دیسک کمر می شود حتما اینجا را بخوانید.

عضلات جلوی ساق پا توسط رباطهای مربوطه به انگشتان و مچ پا وصل می شوند در صورت فعالیت صحیح این عضلات مچ پا به طرف عقب خم می شود(dorsiflexion).بنا بر این در صورت اختلال در فعالیت این عضلات قدرت  به عقب خم شدن مچ پا کاهش یافت و یا از بین میرود. 

عوامل متعددی در کاهش قدرت این عضلات نقش دارند از جمله اسیب عصب پرونئال در ناحیه گردن استخوان نازک نی در کنار زانو و اسیب عصب سیاتیک بخش پرونئال مشترک در ناحیه باسن و لگن.همچنین اسیبهائی که بیماران در حین عمل جراحی و یا پس از عمل جراحی دیسک کمر پیدا میکنندباعث تخریب عصب سیاتیک شده و منجر به افتادگی مچ پا می شوند. 

اسیب عصب سیاتیک خصوصا ریشه های کمری 4-5 L بدلائل مختلف از جمله قطع شدن ریشه عصب در حین جراحی و تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی توسط قطعه ای از تکه های دیسک که در حین جراحی کاملا تخلیه نشده اند در کانال استخوانی که ریشه های عصبی از نخاع خارج می شوند؛ اتفاق می افتد. 

پس از عمل جراحی دیسک نیز عموما چسبندگیهای پس از جراحی در ناحیه عمل فشار مضاعفی به ریشه های

عصب  وارد می کنند و مو جب اسیب  ریشه های عصب  سیاتیک شده و باعث افتادگی مچ پا می شود. 

 سندروم دم اسب 

   ( cauda equina sx)  بیمار علاوه بر فلجی اندام دچار بی اختیاری اداری نیز می شوند. 

التهاب پرده مننژ نیز  چه در قسمت داخلی و چه در قسمت خارجی اتفاق می افتد گاهی این التهاب با عث بهم چسبیدن ریشه های عصبی با  هم  شده و باعث فجی اندام تحتانی می شود.

گاهی بیمارانی هستند که بیماری نوراپاتی محیطی دارند و توجه زیادی به نوروپاتی نشده و  بیمار بدلیل دیسک کمر جراحی می کند و پس از جراحی اثار تخریبی نوروپاتی بیشتر ظاهر می شود و بیمار مدتی پس از جراحی دیسک کمر دچار افتادگی مچ پا می شود. 

بیماران بدلیل افتادگی مچ پا پس از جراحی دیسک کمر به مراکز الکترودیاگنوسیس(نوار عصب و عضله ) مراجعه می کنند.پس از بررسی دقیق  عصب سیاتیک توسط متخصص طب فیزیکی دقیقا میزان اسیب عصب سیاتیک و محل اسیب عصب  سیاتیک مشخص می شود. 

در صورتی که بیمار  نوروپاتی محیطی نیز داشته باشد نیز گزارش می شود. 

از انجائی که اسیب عصب در ناحیه کمر بدلیل طول بلند عصب از ناحیه کمر تا انتهای پا  قدرت ترمیم عصب بشدت کاهش می یابد .ذر صورت قطع کامل عصب بیمار نتیجه خوبی در اینده پیدا نمی کند. و پزشکان جهت درمان اغلب به روشهای اصلاحی در مچ پا جهت بیماران مبادرت میورزند. 

گاهی به بیمار پیشنهاد می شود که باید تا 2 سال صبر کند که عصب وی برگردد یک شوخی بیش نیست و چنین اتفاقی کمتر ممکن است بیفتد بدلیل اینکه حتی اگر عصب فرصت رشد کردن داشته باشد و خود را به انتهای اندام برساند دیگر عضله ای نیست که به ان اتصال یافته و بیمار را از حالت فلجی خارج کند. 

این بیماران اغلب کاندید فیکس کردن مچ پا  به روش تری پل(triarthrodesis)و یا جابجائی عضلات (tendon transfer  پشت ساق پا به طرف جلوی پا می شوند.تا از اینطریق جبران افتادگی مچ پا شده باشد و فرد در حین حرکت دچار افتادن مکرر نشود. 

ادرس مطب : مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸