آرنج یک مفصل لولایی شکل است که به اتصال سه استخوان بازو شامل شعاع و اولنای ساعد (زند زبرین و زند زیرین) و استخوان قسمت بالایی بازو کمک می‌کند. استخوان‌ها توسط رباط‌ها نزدیک یکدیگر نگه داشته می‌شوند. رباط اولیه همان رباط متوازی وسطی (MCL) در داخل آرنج و رباط متوازی جانبی (LCL) در خارج آرنج است. عضلاتی که مفصل را احاطه کرده‌اند مسئول حرکت آرنج هستند.
ما در کلینیک خود انواع روش‌های درمانی غیر جراحی را ارائه می‌دهیم؛ تکنیک‌های ورزشی شما را بررسی می‌کنیم و در صورت وجود هرگونه علل بیومکانیکی که موجب درد آرنج شما شود، آنها را بازبینی می‌کنیم. به منظور کمک به حفظ نتیجه درمان، یک برنامه‌ی توانبخشی برای بیمار آماده می‌شود.
ابعاد مختلف طب فیزیکی و روش‌های درمانی ما جهت ارتقاء دامنه حرکت و کمک به کاهش درد عرضه می‌شوند.
آسیب‌های وارده به آرنج
آسیب وارده به آرنج می‌تواند نسبتاً جدی فرض شود زیرا صدمه دیدن عصب مفصل بازو می‌تواند منجر به مشکلات دائمی عضلات ساعد، مچ دست، دست و انگشتان شود.
در واقع آسیب‌های وارده به آرنج شامل شکستگی و دررفتگی می‌شود که باعث ورم کردن، عدم حرکت و کجی استخوان می‌شود.
ورزش‌هایی که حداکثر احتمال وارد آمدن آسیب به آرنج را دارند عبارتند از تنیس، راکت بال، اسکواش، گلف و وزنه‌برداری.
آسیب‌های رایج و علل آن
آسیب‌هایی که در ورزش‌ها به آرنج وارد می‌شوند، در اشکال مختلفی آشکار می‌شوند که با توجه به محل و علت آسیب متفاوت هستند.
دررفتگی آرنج
این یکی از جدی‌ترین و شایع‌ترین صدمات حاد آرنج است. به طور معمول دررفتگی آرنج ناشی از افتادن روی یک بازوی باز و کشیده شده است که اغلب در نتیجه‌ی یک ورزش برخوردی یا افتادن از یک ارتفاع رخ می‌دهد.
شکستگی آرنج
شکستگی آرنج اغلب به دلیل افتادن روی یک بازوی باز رخ می‌دهد. به طور معمول شکستگی باعث درد حاد، تورم، کبودی و بد شکلی مفصل می‌شود. معمولاً شکستگی آرنج با دررفتگی آن در ارتباط است و معمولاً با جراحی درمان می‌شود.
درد آرنج تنیس‌بازان (تنیس البو)
این وضعیت معمولاً توسط یک عضله‌ی تحریک‌شده در ساعد که به دسته‌ی استخوانی در خارج از آرنج متصل است، مشخص می‌شود. تنیس البو یکی از شایع‌ترین انواع آسیب‌هایی است که ناشی از استفاده‌ی بیش از حد از آرنج است.
درد آرنج پرتاب‌کننده‌ی توپ
این وضعیت در ورزشکارانی که به صورت ناگهانی و با قدرت، مچ دست خود را به سمت پایین و داخل می‌برند رخ می‌دهد؛ این حرکت به عنوان بخشی از حرکت موردنیاز در ورزش آنها است. در این آسیب تاندون عضلات فلکسور ملتهب می‌شوند. شایع‌ترین ورزشکاران آسیب‌دیده عبارتند از: پرتاب‌کننده‌ی توپ بیس‌بال، گلف بازان، پارو زَن‌ها و بازیکنان تنیس.
درد آرنج بازیکنان خردسال بیس‌بال
در این وضعیت، به هر دو صفحات رشد در انتهای استخوان ساعد در مفصل صدمه وارد می‌شود. این نوع آسیب معمولاً به دلیل حرکات پرتابی اتفاق می‌افتد.
درد آرنج پرتاب‌کننده
حرکت پرتابی در ورزش‌ها باعث فشرده شدن ساختار بیرونی آرنج و کشش ساختار درونی آن می‌شود. با گذشت زمان، این فشرده شدن منجر به سیخ زدن و لب پریده شدن استخوان می‌شود و کشیده شدن بیشتر منجر به کشش رباط‌ها می‌شود. این نوع صدمات در میان بازیکنان بیس‌بال و دیگر ورزشکاران پرتاب‌کننده بسیار شایع است.
پارگی تاندون عضله دوسر
به طور کلی پارگی تاندون عضله دوسر در ورزشکاران مسن‌تر رخ می‌دهد. این عارضه اغلب پس از بلند کردن مکرر اجسام یا یک آسیب حاد، درد شدید و احساس پاره شدن عضله اتفاق می‌افتد. معمولاً پارگی تاندون عضله دوسر با انقباض ناگهانی این عضله مشخص می‌شود.
گیر کردن عصب اولنار
در این نوع آسیب استخوان آرنج درگیر است؛ در واقع استخوان آرنج یک ناحیه‌ی در معرض است که در آن عصب اولنار در اطراف آرنج عبور می‌کند. این عصب می‌تواند به صورت مزمن ملتهب شود و در مسیر تنگ خود در اطراف آرنج گیر کند؛ این عارضه باعث ایجاد درد بسیار زیادی می‌شود.
درد آرنج گلف بازان (گلف البو)
التهاب تاندون‌ها که در اطراف آرنج رخ می‌دهد با نام گلف البو شناخته شده است. التهاب تاندون‌ها در درجه اول تاندون‌های درونی آسیب‌دیده را شامل می‌شود. این آسیب‌ها در هنگامی که چوگان گلف با توپ تماس پیدا می‌کند یا وقتی که چوگان به صورت تصادفی با زمین برخورد می‌کند، رخ می‌دهند.
درمان
طرح درمان با در نظر گرفتن عوامل زیر آماده می‌شود:
محل، نوع و شدت آسیب، مدت زمانی که از وقوع آسیب گذشته است، سن، وضعیت سلامتی و فعالیت‌هایی مانند ورزش‌ها، کار یا سرگرمی‌ها.
هنگامی که آسیب به آرنج وارد شد، بررسی کنید که آیا درد بیش از حد، تورم یا عدم توانایی در حرکت آرنج دارید یا خیر. در این موقعیت مراحل زیر را دنبال کنید:
فوراً درخواست کمک پزشکی کنید، بازوی آسیب‌دیده را آتل ببندید، با استفاده از یک نوار الاستیکی آن را محکم نگه دارید، در فواصل 10 تا 30 دقیقه‌ای روی ناحیه آسیب‌دیده یک بسته یخ بگذارید.
درمان با R.I.C.E (استراحت، یخ گذاشتن، فشار، بالا نگه داشتن)
- استراحت ناحیه‌ی آسیب‌دیده و به کار نبردن آن.
- قرار دادن یک بسته یخ روی ناحیه‌ی آسیب‌دیده به مدت 15 تا 20 دقیقه، 4 تا 8 بار در روز.
- استفاده از یک باند الاستیک برای فشار وارد کردن به ناحیه آسیب‌دیده و کاهش ورم آن.
- بالا نگه داشتن بخش آسیب‌دیده برای کاهش ورم آن.
داروها
داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs) مانند آسپیرین و استامینوفن، رایج‌ترین انواع داروهای تجویزشده برای صدمات آرنج هستند.
تزریق کورتیکواستروئید
گاهی اوقات برای درمان مشکلات دردناک عضلانی از روش تزریق کورتیکواستروئید استفاده می‌شود. با این حال شواهد بالینی محدودی برای حمایت از کاربرد آنها به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای درد آرنج وجود دارد.
کورتیکواستروئیدها نوعی دارو هستند که محتوی نسخه‌های بشر ساخته‌ی هورمون کورتیزول می‌باشند.
لیزر درمانی
لیزر درمانی برای درمان صدمات اسکلتی عضلانی حاد یا مزمن و شرایط بحرانی و بهبود جراحات، تنها از یک طول موج نور گسیل‌شده از یک دیود لیزری با شدت کم یا از دیودهای شب نما با شدت بالا استفاده می‌کند.
شوک درمانی
دلیل اینکه رشد بافت جدید کمک خیلی زیادی می‌کند این است که کلمه‌ی التهاب تاندون‌ها به این معنی است که تاندون ملتهب شده است؛ در واقع زمانی که این تاندون‌ها بافت‌برداری می‌شوند (هیچ سلول ملتهبی وجود ندارد یعنی تاندون ملتهب نیست)، تاندون در حال انحطاط است. بهترین درمان برای یک بافت در حال انحطاط، رشد بافت جدید است تا به آن اجازه دهد بهبود یابد و از بین رفتن آن را متوقف کند. شوک درمانی این کار را انجام می‌دهد.
فیزیوتراپی
تحقیقات نشان می‌دهد که فیزیوتراپی مؤثرترین روش درمانی در ارائه‌ی یک تسکین پایدار است. ما انواع مختلفی از تکنیک‌ها را استفاده می‌کنیم، ازجمله:
- حرکت‌های خاص برای اطمینان از درست بودن بیومکانیک‌ها.
- طب سوزنی برای تسکین التهاب موضعی و رفع کردن نقاط محرک در عضلات.
- برنامه‌های ورزشی خانگی: بنابراین شما نیز می‌توانید به پیشرفت روند بهبودی خود کمک کنید.
- تکنیک‌های عصبی برای آزاد کردن تنش‌های عصبی مضر.
- درمان با دست (دست‌کاری) بافت‌های نرم خاص به منظور به حالت طبیعی در آوردن بافت نرم اطراف مفصل
طب سوزنی
طب سوزنی یک روش درمانی عاری از دارو است که با استفاده از سوزن موجب بهبود می‌شود. سوزن‌های طب سوزنی به داخل پوست بیمار در نقاط خاص بدن قرار داده می‌شوند. این نقاط به منظور بهبود عملکرد بدن و ارتقاء روند طبیعی بهبود خود به خودی بدن در نظر گرفته می‌شوند.
تزریق به نقاط محرک
سوزن زدن به صورت خشک (مانند طب سوزنی) یا تزریق دارو به نقاط محرک، یک نوع پرولوتراپی است که می‌تواند درد، اسپاسم و عدم حرکت را تخفیف دهد. این نقاط محرک که به آنها محل‌های محرک یا گره‌های عضلانی نیز می‌گویند، از توده‌های حساس و قابل‌لمس یا از گروه‌های فایبری در عضلات ساخته شده‌اند.
روش PRP
پرولوتراپی (PRP) با روش تزریق، مشکلات اسکلتی عضلانی را درمان می‌کند. این تزریق‌ها به رباط‌ها، تاندون‌ها و مفاصل انجام می‌شود تا بافت همبند را تقویت کند و درد را کاهش دهد. نام‌های دیگر روش پرولوتراپی عبارتند از: تکثیر درمانی، اسکلروتراپی و درمان تزریقی احیاکننده.
ماساژ
ماساژ درمانی (به عنوان ماساژ عمیق بافت نیز شناخته می‌شود) تنش ساختمان عضلانی را آزاد خواهد کرد و اغلب بافت‌های اسکار را می‌شکند تا دامنه‌ی حرکت را در یک ناحیه خاص افزایش دهد. به طور معمول ماساژ عمیق بافت برای آسیب‌های مزمن سودمند است.
تکنیک آزادسازی فعال (ART)
ART یک روش بسیار خاص از آزادسازی عضلات است که هدف آن بازگردانی کارائی بافت و حرکت و عملکرد عضلات، تاندون‌ها و رباط‌ها است و هرگونه عصب یا عروق خونی گیر کرده ناشی از چسبیدگی را آزاد می‌کند. (این تکنیک با ماساژ دادن انجام می‌شود).
درمان فیزیکی
تمرینات طب فیزیکی به منظور تقویت عضلات اطراف مفاصل ملتهب طراحی شده‌اند. این تمرینات به کاهش درد، سفتی و التهاب مفاصل کمک می‌کند و به شما اجازه می‌دهد فعال و پویا باقی بمانید.
- ادرس مطب:کرمانشاه پارکینگ شهرداری خیابان حاج محمد تقی ساختمان ابن سینا طبقه اول تلفن:08337212444
(