در صورتی که نگران بی حسی وسر شدن پای خود هستید حتما اینجا را بخوانید

خواب رفتن و بیحس شدن و سِر شدن اندام تحتانی معمولا نشانه اختلال  در فعالیت اعصاب این ناحیه بوده و شایعترین علت آن فشار به ریشه های عصبی کمر به علت هرنی دیسک بین مهره ای یا تنگی کانال نخاعی است.

در تنگی کانال نخاعی، به علت رشد استخوان های نابجا و زیادی و یا  به علت رشد رباط ها در درون کانال استخوانی ستون مهره، جا و فضا برای نخاع و ریشه های عصبی آن  کم میشود. به همین علت این اعصاب در ناحیه کمر تحت فشار قرار میگیرند. در هرنی یا فتق  دیسک بین مهره ای هم جابجا شدن دیسک موجب فشار به ریشه های عصبی میشود.

فشار به عصب موجب میشود پیام های عصبی در طول آن حرکت نکنند و در  واقع این فشار موجب فلج شدن موقت عصب میگردد. 

 پس وقتی ریشه های عصبی در ناحیه کمر فشرده  میشوند پیام های حسی نمیتوانند به خوبی در طول عصب منتقل شوند و در نتیجه فرد حس میکند  اندام تحتانی وی خواب رفته و سر شده است.

در هنگام ایستادن و راه رفتن گودی کمر و لوردوز بیشتر میشود و همین  امر میتواند موجب فشار بیشتر بر روی ریشه های عصبی شده و احساس خواب رفتگی اندام را  تشدید کند. با مدتی نشستن، گودی کمر موقتا رفع شده و فشار از روی اعصاب برداشته میشود.

متخصص طب فیزیکی در بررسی این بیماران از معاینه و   نوار  عصب و  عضله جهت  بررسی  میزان  فشاری که  به  ریشه های  عصب سیاتیک وارد می شود استفاده کرده و بر  اساس میزان فشاری  که به  ریشه های  عصبی  وارد می شود تصمیم  به  درمان  غیر جراحی  بیمارن  گرفته  می  شود.همچنین از تصویربرداری هایی مانند ام آر آی استفاده میکند.  بعد از مشخص شدن نوع بیماری درمان لازم برای بیمار صورت میگیرد. در بسیاری از بیماران  میتوان با چند روز استراحت و سپس چند ماه انجام نرمش های طبی برای تقویت عضلات کمر  و شکم بر این مشکل غلبه کرد.همزمان  طب  سوزنی  جهت کنترل ودرمان  درد بیماران  کمک شایانی  می کند . 

در  کلینیک تخصصی  طب  فیزیکی  و طب  سوزنی  دکتر نیاستی  همراه  با درمان بروش طب  سوزنی از  ورزش درمانی  نیز جهت درمان تحت فشار بودن عصب و  ریشه های  عصب  سیاتیک بهره گرفته و  روزانه  بیماران زیادی  را تحت درمان  قرار می دهد. البته بعضی بیماران هم برای درمان نیاز به عمل جراحی خواهند  داشت. 

 :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸