راهکارهای مناسب جهت جلوگیری از دیسک کمر را حتما از اینجا یاد بگیرید

تجربه کمردرد در بین 80 درصد مردم با منشا عضلانی گفت: با این وجود علل دیگری مانند بیرون زدگی دیسک، رماتیسم، پوکی استخوان،‌ عفونت‌ها و مشکلات احشاء داخل شکمی هم می‌تواند به بروز کمردرد منجر شود.

راهکارهای جلوگیری از کمردردهای عضلانی عبارتند از: 

  پرهیز از اقداماتی مانند ایستادن طولانی در یک وضعیت، نشستن طولانی در یک وضعیت، برداشتن اجسام با کمر خمیده، انجام کارهای سنگین و حرکت های چرخشی ناگهانی با برداشتن بار در ناحیه کمر .
با توجه به علت عضلانی اغلب کمردردها با رعایت یکسری نکات در محافظت از کمر و انجام ورزش مستمر و همچنین مصرف دارو برای کنترل التهاب عضله و دیسک قابل کنترل هستند.
 تصور غلطی در جامعه وجود دارد که بیرون زدگی دیسک کمر مساوی است با جراحی در صورتی که جراحی فقط در موارد خاص و نادری از کمردردهای دیسکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای عموم کمردردها می‌توان ازطب سوزنی و فیزیوتراپی، لیزر و گاهی اوقات تزریقات داخل نخاعی هم بهره برد.
 مواردی که جراحی دیسک را ضروری می‌کند مقاومت برخی بیماران به درمانهای دارویی پس از دو ماه است که بیماران را در معرض خطر جدی و پیشرونده آسیب اعصاب داخل نخاع قرار می دهد.
 

منبع:سلامت نیوز 

:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر حامله هستید و عضلات پشت ساق پایتان میگیرد حتما اینجا را بخوانید

درمان کرامپ یا گرفتگی عضلات پا در زنان حامله

 گرفتگی عضلات بخصوص در سه ماهه سوم بارداری در خانمهای حامله شایع است.

زنان حامله میتوانند این ورزش را  پیش از خواب برای جلوگیری از کرامپ شبانه انجام هند:

1-به اندازه یک بازو از دیوار فاصله بگیرید وروبه دیواربایستید.دستان خود را روی دیوارمقابلتان قرار داده و درهمین حال پای راست را به پشت پای چپ حرکت دهید. در حالیکه زانوی پای راست را صاف  ومستقیم نگه داشته اید وپاشنه پای راست هم روی کف اتاق است، به آرامی پای چپ را به سمت جلو خم کنید.حالت کشش را برای 30 ثانیه حفظ کنید.مراقب باشید که پشت خود را صاف نگه دارید ولگن بسمت جلو باشد. پای خودرا به سمت داخل یا خارج نچرخانید و روی نوک پنجه یا  نوک انگشتان پا هم نایستید.  پاها راعوض کرده واین حرکت تکرار کنید.

2- خانمهای حامله باید فعالیت خود راحفظ کنند وبا نظر پزشک  بطور منظم ورزش کنند

3- همچنین زنان حامله دچار کرامپ عضلانی شبانه با نظر پزشک می توانند از مکملهای حاوی منیزیم استفاده کنند.  زنان حامله می توانند غذاهای غنی ازمنیزیم مانند غلات کامل ،لوبیا،بامیه، اسفناج پخته،میوه خشک شده، گردو،فندق ،بادام و دانه های دارای منیزیم  فراوان ،مانند : تخمه کدو ،کنجد ،دانه کتان یابزرک ،بادام زمینی ،تخمه افتابگردان، مصرف کنند

4- مایعات کافی بنوشید

5-کفش مناسب  بپوشید

 6- میتوانید از کیف آب گرم یا یخ  استفاده کنید .هرکدام رابیش از 20 دقیقه در یک نوبت نباید استفاده کنید زیرا به بدن اسیب میرساند. وبرای جلوگیری از اسیب به پوست بدن کیسه اب گرم یا کیسه  محتوی قطعات کوچک یخ  را لای حوله بپیچید. استفاده از گرمای زیاد و آب داغ در اطراف شکم بخصوص سه ماه اول بارداری برای زنان باردار ممنوع است.

7-حمام آب گرم مفید است

8- میتوانید برای پیشگیری از عود گرفتگی عضله  چنددقیقه پیش ا ز خواب  قدم بزنید وهنگام خواب پاهای خود رابالا قرار دهید.

9-ماساژ به نحوی که باعث کاهش تورم پا شود

10- استفاده از جورابهای فشاری با تجویز پزشک

در درمان گرفتگی عضلات درخانمها ی حامله باید به تاثیر  برخی داروها ودرمانها بر روی جنین توجه داشت و داروها باید توسط پزشک تجویز شود. همچنین اگر گرفتگی عضله ، اختلال درخواب ایجاد می کند، در صورت شدید بودن درد یا،  داشتن ورم یا تب به پزشک مراجعه کنید 

منبع: دکتر رئیسی 

 :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر گرفتگی عضلات پشت ساق پا از خواب بیدارتان میکند حتما اینجا را بخوانید

علل گرفتگی عضلات پا هنگام شب:

گرفتگی ساق پا شکایت شایعی در کلینیکهای طب فیزیکی ونوار عصب است.

در بیشترمواقع گرفتگی (کرامپ)شبانه عضلات علت شناخته شده ای ندارد و اسیبی به بدن وارد نمی سازد و قابل درمان است.با این حال  گرفتگی عضلات پا ،در موارد نادر می تواند نشانه بیماری هایی مانند بیماری شریانهای محیطی یا دیابت(مرض قند) باشد. با افزایش سن  و حاملگی احتمال ایجاد این اختلال بیشتر می شود

بیماری(سندرم) بی قراری پاها گاهی مواقع با گرفتگی شبانه عضلات پا، اشتباه رفته می شود. اما بی قراری پاها با گرفتگی عضلات متفاوت است ودرد بی قراری پاها کمتر از گرفتگی عضلات است.  درد ناشی از ادم و ورم پاها نیز می تواند با این وضعیت اشتباه گرفته شود.بااینحال پزشک میتواند با  گرفتن شرح  حال  وبررسی دقیق، نوع بیماری  را تشخیص دهد.

 سایر بیماریهایی که با گرفتگی عضلات پاها همراه است شامل موارد زیر می باشد:

بیماریهای ساختاری:

کف پای صاف

 بیماری شریانهای محیطی(مانند تنگی عروق بعلل گوناگون)

تنگی کانال نخاعی

بیماریهای متابولیک( اختلال سوخت و سازبدن)

بیماری ادیسون (نارسائی کورتکس غدد ادرنال یا فوق کلیوی که علائمی مانند کم خونی ،ضعف،خستگی وپوست تیره در ان دیده می شود )

الکلیسم

سیروز(بیماری مزمن اختلال عملکرد کبد است وعللی مانند هپاتیت ،الکلیسم وکبد چرب انرا بوجود می اورد)

 هیپوتیروئیدی( کم کاری غده تیروئید است که علائمی مانند خستگی وضعف وادم غیر گوده گذار در پاها دارد)

بیماری مزمن کلیوی

دیابت نوع1

دیابت نوع2

ام اس

ای ال اس

داروهای ایجاد کننده گرفتگی عضلات پا

داروهای ضد افزایش فشارخون(مانند بتا بلوکر(پروپرانولول؛ آتنولول وسایر داروها)

داروهای دیورتیک(ادرار اور) مانند فورسماید(لازیکس)،هیدروکلرو تیازید،تریامترن اچ

داروهای ضد بارداری خوراکی(Oral contraceptive pills-ocp)

داروهای پائین اورنده کلسترول خون  از دسته استاتین  ها مانند لووستاتین ،سیمواستاتین؛اتورواستاتین باعث گرفتگی ودرد عضلات می شود که میتواند در قسمتی یا سرتاسر شبانه روز باشد

 سایر شرایطی که منجر به گرفتگی عضلات پا می شود:

دهیدراتاسیون(کم ابی بدن که میتواند ناشی از کم خوردن اب یا تب وگرما ی زیاد وتعریق یا بیماریهایی مانند اسهال ،استفراغ یا ادرار زیاد باشد)

 خستگی عضلانی و ورزش شدید

 حاملگی: معمولا در سه ماهه سوم ایجاد می شود  باید بعد از تولد نوزاد بهبود یابد

نشستن طولانی مدت

کمبود پتاسیم در مواد غذایی(کم مصرف کردن میو ه)

 اختلا ل غده پاراتیروئید( اختلال تنظیم کلسیم)

کمبود غذایی منیزیم

 مسمومیت با سموم مانند سرب

برخی از بیماریها مثل میوتونی بصورت گرفتگی عضلانی خود را نشان می دهند که با سرما بدتر می شود

 منبع: دکتر رئیسی  

 :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که تمایل دارید اطلاعاتی جامعی در نحوه درمان ارتروز زانو بدانید حتما اینجا را بخوانید

درمان های متفاوتی برای استئوآرتریت یا سائیدگی مفصل زانو وجود دارد که بعضی از آنها ممکن است در بعضی از افراد تاثیر بیشتری داشته باشد و در بسیاری اوقات بیمار باید با پزشک خود در انتخاب نوع درمان مشارکت فعال داشته باشد.  مهمترین اهداف درمان کاهش درد و برگشت کارایی و فعالیت به زانو است. بیماری در ابتدا خفیف است ولی ممکن است با کذشت زمان پیشرفت کرده و شدیدتر شود. درمان هم در مراحل ابتدایی بیشتر شامل درمان های غیر جراحی است و در مراحل پیشرفته تر ممکن است عمل جراحی مورد نیاز باشد. درمان غیر جراحی چهار پایه دارد که عبارتند از : تغییر در روش زندگی مهمترین این تغییرات شامل کاهش وزن است. بسیاری البته نه همه کسانی که استئوآرتریت زانو دارند، چاق هستند و این وزن زیاد موجب میشود فشار بیشتری به زانو وارد شده که نتیجه آن افزایش شدت درد و پیشرفت بیماری است. گاهی اوقات کاهش فقط چند کیلو گرم وزن میتواند درد زانو را تا حد زیادی کاهش داده و کارآیی زانو را افزایش دهد. بیمار باید تا حد امکان از دو زانو و چهار زانو نشستن اجتناب کرده و تا حد امکان برای نشستن از صندلی و برای خوابیدن از تختخواب استفاده کند. توالت های سنتی فشار زیادی را به مفصل زانو وارد میکنن. پس به بیماران توصیه میشود تا از توالت های به اصطلاح فرنگی استفاده کنند. استفاده از پله برای این بیماران مناسب نیست و راه پیمایی بر روی زمین های سراشیب یا سربالایی مشکل بیمار را بیشتر میکند. نوع ورزش هایی که بیمار انجام میدهد هم مهم است. بیمار باید از ورزش هایی که شامل دویدن و جهیدن هستند اجتناب کند. شنا و دوچرخه سواری ورزش های مناسبی برای استئوآرتریت زانو هستند. نرمش نرمش جزء بسیار مهمی در درمان است. نرمش میتواند دامنه حرکات زانو را افزایش داده و عضلات اطراف زانو را تقویت کند. برای نیل به این مقصود نرمش های طبی بخصوصی طراحی شده اند که بیمار میتواند زیر نظر فیزیوتراپیست آنها را یاد گرفته و انجام دهد. این نرمش ها چند هدف عمده را دنبال میکنند. در اولین مرحله سعی میشود تا دامنه حرکات زانو توسط نرمش های کششی افزایش یابد. این نرمش ها سعی در افزایش قابلیت کش آمدن لیگامان ها و کپسول مفصلی و عضلات اطراف زانو دارند تا بدین وسیله دامنه حرکات زانو را افزایش دهند. در مرحله بعد با انجام نرمش های بخصوصی سعی در افزایش قدرت عضلات ران میشود. با افزایش قدرت این عضلات بخصوص عضله چهارسر ران درد زانو تا حد زیادی تخفیف میابد. نرمش های متعددی در مراحل بعدی میتوانند هماهنگی بین کارکرد اجراء مختلف زانو را افزایش داده و بیمار را آماده انجام بهتر حرکات روزمره زندگی کنند. وسایل حمایتی استفاده از این وسایل مانند عصا، کفش های مخصوص و یا استفاده از زانوبند میتواند کمک کننده باشد. اقدامات دیگر مثل استفاده از سرما یا گرما و آب درمانی ممکن است در کاهش درد بیمار موثر باشند. درمان دارویی داروهای متعددی در کنترل درد این بیماران بکار برده میشوند. ممکن است درد یک بیمار با داروی خاصی کاهش یابد که این دارو برای بیمار دیگر موثر نباشد. برای هر بیمار ممکن است داروهایی بکار رود که با داروهای بیمار دیگر ممکن است متفاوت باشد. مهمترین دسته دارویی که در کنترل این بیماری کاربرد دارد داروهای ضد التهابی هستند. سردسته این داروها اسپرین است. بروفن، ایندومتاسین، دیکلوفناک، ناپروکسن، مفنامیک اسید، پیروکسیکام و سلکوکسیب در این دسته دارویی قرار میگیرند. تاثیر این داروها کمابیش مانند یکدیگر است و میتوان آنها را جایگزین یکدیگر کرد. البته این داروها ممکن است در عوارض جانبی قدری با یکدیگر متفاوت بوده و بعضی از آنها ممکن است در بعضی از بیماران تاثیر بیشتری داشته باشد. این داروها التهاب مفصل را کاهش داده و میتوانند درد را تا حدود زیادی کاهش دهند. نیاز بیماران به این داروها متفاوت است. گاهی درد با مصرف مقدار کمی دارو از بین میرود و گاهی بیمار برای کاهش درد نیاز به مصرف مقدار زیادی از این داروها دارد. گرچه تعدادی از این داروها بدون نسخه پزشک برای بیمار قابل دسترس هستند ولی این داروها مانند هر دارویی ممکن است برای بیمار عوارضی داشته باشند. اگر این داروها بطور مستمر استفاده شوند بعد از مدتی تاثیر آنها کم میشود. همچنین این داروها ممکن است با بعضی دیگر از داروها بطور مثال با داروهایی که برای رقیق کردن خون از آنها استفاده میشود تداخل داشته باشند. گلوکوزآمین و کندروآیتین سولفات از دسته مکمل های خوراکی هستند و ممکن است در کاهش درد این بیماران موثر باشند. مواد موثر این داروها که همنام خود دارو هستند در واقع مولکول های بزرگی بوده که بطور طبیعی در غضروف مفصلی وجود دارند. این داروها ممکن است از منابع حیوانی تهیه شده و یا بصورت صناعی ساخته شوند. تاثیر این داروها بیشتر در مراحل ابتدایی استئوآرتریت است. گرچه این ها مواد طبیعی هستند و در دسته مکمل های غذایی قرار میگیرند ولی استفاده از آنها ممکن است با بروز عوارضی مثل سردرد، تهوع، استفراغ و ضایعات پوستی همراه باشد. هیالورنیک اسید از دیگر داروهای مورد استفاده است که معمولا بصورت تزریق داخل مفصلی از آن استفاده میشود. درمان های دیگر استفاده از درمان هایی مثل طب سوزنی یا طب فشاری گرچه تاثیر اثبات شده ای ندارند ولی اگر به دست افراد قابل اطمینانی انجام شوند ممکن است در مواردی موثر باشند. با این وجود اگر تصمیم به استفاده از این روش ها دارید باید حتما قبل از اقدام پزشک معالج خود را در جریان قرار دهید. درمان جراحی اگر درد استئوآرتریت به درمان های غیر جراحی ذکر شده پاسخ ندهد پزشک معالج ممکن است تصمیم به استفاده از درمان های جراحی بگیرد. این درمان ها عبارتند از : آرتروسکوپی : استفاده از آرتروسکوپی که در آن لوله های باریکی به داخل مفصل زانو فرستاده میشود و از طریق آنها داخل زانو دیده شده و در صورت لزوم پزشک جراح از طریق آن میتواند اقدامات درمانی را در زانو انجام دهد. استئوتومی زانو : در این روش قسمت بالایی استخوان درشت نی و گاهی قسمت پایینی استخوان ران به توسط پزشک در اطاق عمل شکسته شده و استخوان ها در وضعیت جدیدی در کنار هم قرار میگیرند تا امتداد استخوان ها و امتداد مفصل زانو تصحیح شود. تعویض مفصل : تعویض مفصل زانو در موارد تخریب شدید مفصلی انجام میشود. در این نوع عمل جراحی قسمت هایی از استخوان سطح مفصلی زانو برداشته شده و با قسمت های مصنوعی جایگزین میشوند. منبع:ایران ارتوپد  :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با خواص مواد پروبیوتیک و تاثیر ان بر کاهش وزن حتما اینجا را بخوانید

 فرآورده‌های پروبیوتیک حاوی باکتری‌هایی هستند که اثرات مفیدی در سلامت مصرف کننده دارند و موجب وزن سالم می‌شوند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، فلور روده انسان حاوی انواع باکتری‌هاست؛ بسیاری از این باکتری‌ها برای گوارش بهینه غذا مفید هستند و دسته‌ای از آنها که به باکتری‌های پروبیوتیک معروف هستند علاوه بر کمک به گوارش مولکول‌های پیچیده، ترکیباتی مانند ویتامین‌ها و آنتی بیوتیک‌های مختلف را تولید می‌کنند که برای بدن مفید است.

بهتر است بدانید منبع باکتری‌های پروبیوتیک لبنیات و میوه‌ها هستند؛ فرآورده‌های پروبیوتیکی حاوی باکتری‌های مفیدی هستند که اثرات مفیدی در سلامت مصرف کننده دارند.

مجموعه‌ای از مطالعات نشان داده‌اند که فلور روده اشخاصی که اضافه وزن دارند و به خصوص افراد چاق دارای ویژگی‌های خاصی است که منجر به عدم تعادل بین انواع مختلف باکتری‌های روده می‌شود و این مطالعات نشان داده‌اند که مکمل‌های پروبیوتیک برای کم کردن وزن بهتر از رژیم غذایی هستند.

یک تیم پزشکی در دانشگاه لاوال در کبک ـ کانادا برای آزمون این فرضیه که پروبیوتیک‌ می‌تواند به توازن پویایی میکروبیوت روده کمک کند و به نفع باکتری‌هایی است که موجب وزنی سالم در انسان می‌شوند، 125 نفر داوطلب که دارای اضافه وزن بودند را به مدت سه ماه در یک رژیم غذایی قرار دادند.

در آغاز شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شدند؛ نیمی از آنها از دو قرص در روز که حاوی پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس رامنوسوس) بود مصرف کردند در حالی که گروه دوم نوعی دارو نما مصرف می‌کردند.

پس از 12 هفته از رژیم غذایی، نتایج طرح اولیه برای همه یکسان بود؛ محققان در این آزمون مشاهده کردند مصرف کنندگان پروبیوتیک به طور متوسط 4.4 کیلوگرم کاهش وزن داشتند و در مقابل گروه دوم که دارونما مصرف کرده بودند 2.6 کیلوگرم کاهش وزن داشتند و این نتایج در زنان دو برابر مردان بود.

پس از 12 هفته دیگر گروه دوم که دارونما مصرف می‌کردند وزنی ثابت داشتند در حالی که گروه اول که پروبیوتیک مصرف می‌کردند به طور متوسط 5.2 کیلوگرم وزن کم کردند.

مصرف پروبیوتیک تولید لپتین (هورمون گرسنگی) می‌کند و گرسنگی را کاهش می‌دهد؛ اما این اثرات در مردان مشابه نبود و محققان معتقدند این موضوع شاید به مقدار مصرف آنها ربط داشته باشد.

برای اینکه باکتری‌ها در فلور روده مفید واقع شوند و به طور موثر رشد کنند باید یک محیط حمایتی که نیاز به یک رژیم غذایی درست دارد، یعنی چربی کمتر و فیبر بیشتر، مصرف شود.

2014-07-07 14:16 سلامت 

ادرس:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸