جهت اشنائی با انواع قوس پشتی(قوز) حتما اینجا را بخوانید

کیفوز به معنای افزایش قوس ستون فقران سینه ای به سمت جلو است. البته ستون فقرات در قسمت سینه ای خود کمی به سمت جلو انحنا دارد. این انحنا معمولا 45-20 درجه است. اگر این انحنا از 50 درجه بیشتر باشد به آن کیفوز میگویند. انواع کیفوز عبارتند از

کیفوز وضعیتی Postural kyphosis

شایعترین نوع کیفوز ستون مهره است و در واقع یک نوع افزایش قوسی است که بطور طبیعی در ستون مهره سینه ای وجود دارد. این عارضه بیشتر در نوجوانان دیده میشود و در دختران بیشتر است. این بیماران معمولا دختران جوان و چاقی هستند که تحرک و فعالیت بدنی زیادی ندارند. علت دیگر کیفوز وضعیتی بیماری های مفصل ران است.

اگر به هر علتی ( مثلا دررفتگی دو طرفه مفصل ران) مفصل ران در ناحیه لگن نتواند بطور کامل باز شود، بیمار برای ایستادن مجبور است لگن خود را به جلو بچرخاند. این چرخش لگن به جلو موجب افزایش قوس ستون مهره کمری میشود و ستون مهره سینه ای هم که در بالای ستون مهره کمری است برای جبران آن، قوسی در خلاف جهت ایجاد میکند که همان کیفوز سینه ای است.
این بیماری بندرت دردناک است. کیفوز وضعیتی بندرت موجب بروز مشکلی در زمان بزرگسالی میشود.

کیفوز شوئرمن Scheuermann’ Kyphosis

شوئرمن نام رادیولوژیست دانمارکی است که اولین بار این عارضه را شرح داد. این بیماری هم در نوجوانان با سن حدود 16-10 سال یعنی سن بلوغ بروز کرده و معمولاً شدت قوس ستون مهره در این بیماری بیش از کیفوز نوع قبل است.

مشکل این بیماران بجز تغییر شکلی که در ستون مهره ایجاد شده است دردی است که ممکن است در ایستادن و نشستن طولانی مدت بیشتر شود. البته شدت درد اکثرا در حین فعالیت های بدنی و ورزشی هم بیشتر شود. این در حتی بدون درمان بهد از پایان بلوغ بطور خودبخود بهبود میابد.

رادیوگرافی ساده مهره های این بیماران تغییر شکلی را نشان میدهد بطوریکه چند مهره متوالی بجای استوانه ای بودن بصورت گوه دیده میشوند و ارتفاع مهره در جلو کمتر از عقب آن میشود.

کیفوز مادرزادی Congenital Kyphosis

تشکیل مهره ناقص گوه شکل در کیفوز مادرزادی

در این نوع کیفوز، ستون مهره جنین در زمانی که در شکم مادر است خوب تشکیل نشده است. ممکن است دو یا چند مهره از یک طرف به هم چسبیده باشد یا یم مهره بصورت ناقص تشکیل شده باشد که در نتیجه آن بعد از تولد با رشد بچه قوس ستون مهره بتدریج بیشتر میشود.

اسپوندیلیت انکیلوزان

اسپوندیلیت انکیلوزان یک نوع رماتیسم ستون مهره است که میتواند موجب کیفوز شود

تخریب یا تغییر شکل مهره

این تغییر شکل میتواند به علت شکستگی یا عفونت یا تومور مهره و یا به علت پوکی استخوان ایجاد شود.

ضعف عضلات ستون مهره

این وضعیت میتواند در جریان بیماری هایی مثل دیستروفی های عضلانی، فلج اطفال و فلج مغزی ایجاد شود. در این موارد عضلات اطراف ستون مهره قدرت کافی ندارند تا آنرا صاف  مستقیم نگه دارند. 

منبع:ایران ارتوپد 

 ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر میخواهید با علائم ارتروز زانو دقیق تر اشنا شوید حتما اینجا را بخوانید

مهمترین علامت آرتروز و ساییدگی زانو درد است. در این بیماری درد به آهستگی شروع شده و شدت آن به آرامی افزایش میابد. در ابتدا درد فقط بعد از راه پیمایی های طولانی ایجاد میشود ولی با شدت یافتن بیماری ممکن است با چند قدم راه رفتن هم زانو درد شروع شود.
شدت درد بعد از راه رفتن، بالا رفتن از پله و زانو زدن هم افزایش میابد. معمولا دمای محیط هم روی شدت درد موثر است بطوریکه درد در هوای سردتر شدیدتر است.

بعد از مدتی مفصل متورم میشود که میتواند به علت ضخیم شدن بافت سینوویال و یا به علت افزایش مایع سینوویال و یا به علت استئوفیت های زانو باشد.

مفصل ممکن است سفت شود بطوریکه بیمار نمیتواند زانو را کاملا خم یا راست کند. درد و تورم و حتی خشکی مفصلی معمولا در صبح ها و یا بعد از مدتی بیحرکتی زانو شدیدتر میشود.

از دیگر علائم استئوآرتریت پیشرفته زانو تغییر شکل مفصل است و این عارضه بیشتر در مواقعی پیش میاید که آسیب یک سمت زانو بیش از سمت دیگر باشد. بطور مثال وقتی که قسمت داخلی زانو یعنی قسمت بین کندیل داخلی استخوان ران و پلاتوی داخلی تیبیا بیشتر دچار ساییدگی شود ساق به سمت داخل منحرف شده و زانو به صورت پرانتزی در میاید که به آن ژنو واروم Genu varum میگویند.

کاهش فضای مفصلی از علائم رادیولوژیک ساییدگی است

تشخیص ساییدگی زانو

پزشک معالج بعد از دیدن راه رفتن بیمار دامنه حرکت و تورم زانو را معاینه و بررسی میکند. در رادیوگرافی ساده به علت نازک شدن غضروف مفصلی فضای مفصل کاهش میابد. بعد از مدتی استخوان زیر غضروف متراکم تر و سفت تر میشود که در تصویر رادیولوژی بصورت سفیدتر دیده میشود. از دیگر علائم رادیوگرافی اسئوآرتریت یا آرتروز رانو ایجاد استئوفیت Osteophyte است. استئوفیت به استخوان های اضافی گفته میشود که در لبه سطوح مفصلی ایجاد میگردد.
 

منبع:ایران  ارتوپد 

 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر می خواهید از جدید ترین اطلاعات از ارتروز زانو بدانید اینجا را کلیک کنید

یک مطالعه جدید نشان داده است که راه رفتن میتواند منجر به بهبودی کارآیی حرکتی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو شود. این مطالعه که نتایج آن در مجله Arthritis Care & Research منتشر شده است نشان میدهد که راه رفتن به میزان 6 هزار قدم یا بیشتر در روز میتواند کارکرد حرکتی این بیماران را بهتر کند. بطور مثال این بیماران با این میزان از فعالیت میتوانند بهتر از پله بالا و پایین رفته و یا بهتر از صندلی بلند شوند. تعداد زیادی از بالغین مبتلا به ساییدگی و آرتروز مفصل زانو هستند و این بیماری مهمترین علت محدودیت در کارآیی سیستم حرکتی بدن انسان در سنین بالا است. مبتلایان به آرتروز مفصل زانو در راه رفتن و استفاده از پله دچار مشکل هستند و بسیاری از آنها برای حرکت نیاز به کمک دارند. در مطالعه ذکر شده محققین تعداد 1788 بیمار را که مبتلا به آرتروز زانو بودند و یا در ریسک ابتلا به آن قرار داشتند مورد مطالعه قرار دادند. آنها میزان راه رفتن روزانه بیماران را ثبت کرده و دو سال بعد، میزان محدودیت هایی که در فعالیت های بدنی آنها وجود داشت مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه نشان داد که هر 1000 قدم بیشتر راه رفتن در روز میتواند موجب 18-16 درصد افزایش در کارایی حرکتی افراد شود. مطالعه همچنین نشان داد که راه رفتن به میزان کمتر یا بیشتر از 6 هزار قدم در روز را میتوان به عنوان یک معیار برای پیش بینی وضعیت حرکتی بیمار در نظر گرفت. این محققان میگویند راه رفتن یک فعالیت بدون خرج است که میتوان با کمک آن کارکرد حرکتی را در افراد مبتلا به آرتروز زانو و یا در افراد مستعد به آن بهتر کرد. آنها به همه افراد توصیه میکنند تا حداقل روزی 3 هزار قدم راه بروند و بتدریج این میزان را تا 6 هزار قدن افزایش دهند. منبع:ایران ارتوپد  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که میخواهید روش دقیق ماساژ صورت را یاد بگیرید حتما اینجا را بخوانید

با کمک انگشتان هر دو دست ، اول ناحیه خط وسط و سپس هر دو طرف سر را به روش های فشاری (An) و لغزشی (Tui) مثل شانه کردن ماساژ می دهید روش فشاری (An) ده بار و روش مالشی (Tui) بیست بار در مسیر خط سر ، انجام می شود (خط فرضی سر از وسط محل رویش مو در پیشانی تا میانه سر حد انتهای  رویش مو در ناحیه گردن است .) نواحی جانبی سر نیز با خط فرضی که از محاذات چشم ها در دو طرف تا پشت گردن به طور مستقیم کشیده می شود مشخص می گردد .این نوع ماساژ روی میگرن های مختلف و اختلالات خواب شبانه ، هیجان ، حواس پرتی ، ریزش مو و احساس فشار در جمجمه تاثیر دارد و از بروز آن ها جلوگیری می کند .(شکل 45)

در حالی که انگشتان در پشت سر و کف دست ها را روی لاله های هر دو گوش قرار داده ایم ، با انگشتان اشاره خود 20 ضربه نیمه آرام به محل استقرارشان در پشت سر وارد کرده و در این لحظات زبان خود را به سقف دهان چسبانده و سپس هماهنگ با ضربه های انگشتان عمل بلع انجام می دهیم .این عمل روی حس شنوایی و تقویت آن تاثیر خوبی دارد .(شکل 46)

با نوک انگشتان شست محل تقاطع امتداد انتهای ابرو با مژه ها را با روش فشار و مالش (An - Rou) بیست بار ماساژ بدهید .(شکل 2)

با انگشتان خم کرده توسط استخوان میانی ، انگشتان وسطی با روش کششی (Mo) ابروها و زیر چشم ها را ماساژ بدهید .با این ماساژ می توان از نزدیک بینی و خستگی چشم ها جلوگیری کرد . (شکل 47)

با نوک انگشتان شست یک دست ، سوراخ های بینی را فشار داده و با نوک انگشت شست نواحی فوقانی بینی را با روش مالشی (Mo) بیست بار ماساژ بدهید. این عمل در طرف دیگر نیز تکرار می شود.شما با ماساژ از ابتلا به رینیت ، سینوزیت و زکام جلوگیری خواهید کرد .(شکل 48)

با نوک انگشت اشاره بین پرده های بینی و لب بالا و نوک انگشت اشاره دیگر در زیر لب پایین قرار می گیرد و در یک لحظه با نوک هر دو انگشت با روش کششی (Mo) در مخالف جهت همدیگر به تعداد 20 بار ماساژ بدهید . این عمل ، فشار خون پایین را تعدیل و سرگیجه را رفع و انرژی بیشتری به شما می دهد .(شکل 49)

نواحی زاویه لب ها را با نوک انگشتان اشاره در جهت مخالف همدیگر با روش کششی (Mo) بیست بار ماساژ بدهید .(شکل 50)

در حالی که کف دست ها را با مالش به همدیگر کمی گرم کرده ایم در هر طرف ، چهار انگشت خود را روی حدقه چشم قرار بدهید و با روش کششی (Mo) در خلاف جهت همدیگر 20 بار ماساژ بدهید .این روش ماساژ در سلامتی چشم ها موثر بوده و هر گونه خستگی های چشم را از بین می برد.(شکل 51)

منبع:پزشک انلاین 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر میخواهید از عمل جراحی تنگی نخاع کمری اطلاعاتی کسب کنید اینجا را کلیک کنید

آیا میدانید لامینکتومی چه نوع عمل جراحی در ستون فقرات است و چه فایده ای دارد لامینکتومی Laminectomy نوعی جراحی است که از آن برای کاهش فشار بر روی ریشه های عصبی که از ستون مهره خارج میشوند استفاده میشود. در این نوع از جراحی قسمتی از استخوانی به نام لامینا را که بر روی عصب قرار گرفته خارج میکنند تا فشار کمتری به آن وارد شود. آناتومی ستون فقرات از روی هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. قسمت اصلی تشکیل دهنده هر مهره را جسم مهره میگویند که به شکل یک استوانه کم ارتفاع است. به پشت جسم مهره یک حلقه استخوانی متصل شده که نخاع را در خود جای داده و از آن محافظت میکند. این حلقه با کنار هم قرار گرفتن چهار تیغه استخوانی درست میشود. دو تیغه که از پشت جسم مهره بیرون میزنند را پدیکول یا پدیکل Pedicle میگویند و سپس از انتهای پشتی این پدیکل ها دو تیغه دیگر خارج شده که به طرف هم میروند تا به هم متصل شوند. این تیغه های ثانویه را لامینا Lamina میگویند.   از محل اتصال پدیکل و لامینا دو زائده استخوانی خارج میشود. یک زائده که از هر طرف به سمت خارج رفته و به آن زائده عرضی مهره Transverse process میگویند و یک زائده دیگر به نام زائده مفصلی Articular process که مفاصل فاست را میسازند. در محل اتصال دو لامینا در پشت حلقه استخوانی یک زائده دیگر به پشت میرود که به آن زائده خاری یا زائده شوکی Spinous process میگویند. دو پدیکول نیمه جلویی و دو لامینا نیمه پشتی حلقه استخوانی محافظ نخاع را میسازند. هدف از انجام عمل لامینکتومی چیست نخاع در درون یک محفظه بسته به نام کانال نخاعی است که از پشت سر هم قرار گرفتن حلقه های استخوانی پشت هر مهره درست شده است. گاهی اوقات به عللی نخاع در درون این حلقه استخوانی تحت فشار قرار میگیرد و یا ریشه های عصبی که از نخاع خارج میشوند در حین خروج از این حلقه استخوانی تحت فشار قرار میگیرند.   برداشته شدن لامینا موجب کم شدن فشار از روی نخاع و ریشه های عصبی میشود این فشار به علت تنگ شدن کانال نخاعی و محدود شدن فضای درونی این حلقه استخوانی است و میتواند علل متفاوتی داشته باشد که مهمترین آنها عبارتند از هرنی دیسک بین مهره ای رشد استخوان های اضافه به نام استئوفیت یا اسپور به درون کانال نخاعی کلفت شدن رباط های اطراف کانال نخاعی جابجا شدن مهره ها و سر خوردن آنها بر روی هم تنگ شدن فضا موجب فشار به نخاع و ریشه عصبی و بروز علائم بیماری میشود. یک راه خوب برای برداشتن فشار از روی عصب برداشتن قسمتی از حلقه استخوانی است. از این حلقه استخوانی لامینا بیش از دیگر قسمت ها در دسترس است. با برداشتن لامینا میتوان حلقه بسته استخوانی را در یک طرف باز کرده و در نتیجه فشار روی نخاع و عصب را کم کرد.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸