اگر از افتادگی مج دست خود به دلیل اسیب عصب رادیال رنج میبرید اینجا را بخوانید.

عصب رادیال از اعصاب مهم اندام فوقانی است که پس از منشا گرفتن از شبکه بازویی در ناحیه گردن تمام طول بازو و ساعد را طی کرده و در انگشتان پایان می یابد. علائم آسیب عصب رادیال عصب رادیال از ساعد به پایین فقط حسی است و در بالاتر از آن هم شاخه های حسی و هم حرکتی دارد. پس آسیب به این عصب میتواند هم ایجاد اختلال حسی و هم حرکتی کند. در صورتیکه آسیب کامل باشد حس پوستی در قسمتی از اندام بطور کامل از بین رفته و حرکات عضلات مربوطه هم فلج میشوند و اگر آسیب عصب نسبی باشد کاهش حس و ضعیف شدن عضلات بوجود میاید. علائم آسیب های عصب رادیال بسته به محلی که در آن عصب آسیب دیده متفاوت است. هر چه محل آسیب بالاتر بوده و به ریشه اندام نزدیک تر باشد بافت های بیشتر متاثر میشوند. در مواردی که محل آسیب عصب رادیال ناحیه مچ دست باشد مهمترین علائم آن کاهش یا از بین رفتن حس پشت دست و انگشتان دست در طرف خارجی دست. در مواردی که محل آسیب عصب رادیال، بازو و آرنج و یا بالای ساعد باشد بجز علائم ذکر شده به علت فلج شدن عضلات باز کننده یا اکستانسور مچ دست و انگشتان دست، بیمار نمیتواند مچ و انگشتان دست را به پشت بالا بیاورد و مچ دستش آویزان به پایین است. به این حالت Wrist drop میگویند.     افتادن مچ دست به پایین از علائم آسیب عصب رادیال است درمان آسیب های عصب رادیال در مواردی که بدنبال اصابت جسم نافذ به اندام، علائم آسیب عصب رادیال بوجود بیاید نیاز به عمل جراحی وجود دارد. پزشک جراح زخم را بازتر کرده و عمق آنرا کاوش کرده و هر گونه پارگی عصب را ترمیم میکند. در مورد آسیب شاخه های حسی عصب رادیال چون این اعصاب اثر گذاری مهمی در کارکرد لمسی دست ندارند ممکن است نیاز به عمل جراحی نداشته باشند. در مواردی که علائم آسیب عصب بدنبال ضربه به اندام ایجاد شود ولی زخمی ایجاد نشده باشد (مانند شکستگی های بسته بازو) اکثر آسیب ها خودبخود خوب میشوند. در این موارد پزشک معالج چند ماه صبر میکند تا کارکرد عصب خودبخود درست شود و در صورت عدم بازگشت، محل آسیب احتمالی را با جراحی جستجو کرده و آسیب های احتمالی را ترمیم میکند. در صورتیکه عصب به علت جابجا شدن استخوان تحت فشار قرار گرفته باشد با جااندازی شکستگی یا دررفتگی، علائم آسیب عصبی نیز برطرف میشود. در مواردی که ترمیم عصب حرکتی رادیال موفقیت آمیز نباشد پزشک جراح از روش جابجا کردن تاندون های دست برای بازگرداندن حرکت اکستانسیون به مچ دست استفاده میکند. در مراقبت   از آسیب های عصب رادیال چه درمان جراحی انتخاب شود و چه عامل فشارنده عصب برطرف شده و برای بازگشت کارکرد عصب صبر شود، باید مفاصلی که به علت فلج شدن عضلات مربوطه خوب حرکت نمیکنند به توسط آتل و اسپلینت در وضعیت مناسب قرار بگیرند. همچنین بیمار یا همراهان وی تا وقتی حرکات ارادی مفصل امکانپذیر نشده است، باید با کمک دست سالم خود چند بار در روز تمامی مفاصل اندام را در تمام جهات حرکت دهد تا دچار خشکی نشوند.

منبع:ایران ارتو پد  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر دچار بریدگی ساعد بوسیله شیشه ویا چاقو شدید و در حال حاضر از ضعف عضلات دست رنج می برید اینجا را کلیک کنید.

قطع شدن اعصاب ساعد و فلج عضلات دست   بنده در سه ماه پیش ساعدم با شیشه بریده شد و اعصاب محیطی مدین و النار  قطع گردید لذا همان موقع توسط اورژانس ترمیم گردید و پس از مدتی که مراجعه کردیم دکتر گفت ترمیم اعصاب موفق بوده  ولی الان مشکلی که دارم این است که عضلات

اگر از پاره گی رباط های مچ دست نگران هستید اینجا را بخوانید.

تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند که عضله را به استخوان متصل میکنند.  با انقباض عضله، تاندون حرکت میکند و با حرکت تاندون استخوان و مفصل هم حرکت میکنند. قسمت اعظم عضلاتی که موجب حرکت انگشتان دست میشوند در ساعد قرار داشته و به توسط تاندون های بلندی به انگشتان متصل میشوند. آناتومی تاندون های دست انگشتان دست دو نوع تاندون دارند. تاندون های فلکسور Flexor tendon و تاندون های اکستانسور Extensor tendon.  هر انگشت دست دو تاندون فلکسور دارد بجز شست که یک تاندون فلکسور دارد. این تاندون ها در سطح کفی دست و انگشت قرار دارند ( سطحی از دست یا انگشت را که مو ندارد و پوست آن روشن تر بوده و وقتی جسمی را میگیرید با آن در تماس قرار میگیرد را سطح کفی یا پالمار Palmar و سطح مقابل آنرا سطح پشتی یا دورسال Dorsalمینامند).  این تاندون ها بین پوست و استخوان انگشت قرار گرفته اند. یکی از این تاندون های فلکسور به بند انتهایی انگشت چسبیده و آنرا خم میکند. به این تاندون، خم کننده عمقی انگشت Flexor digitorum profundus FDP میگویند. تاندون دیگر به ند وسطی انگشت میچسبد و آنرا خم میکند. به این تاندون، خم کننده سطحی انگشت Flexor digitorum sublimis FDS میگویند. تاندون های اکستانسور انگشتان در سطح پشتی آن واقع شده و مسئول راست کردن انگشتان هستند.  آسیب تاندون انگشت شایعترین آسیب تاندون های دست پارگی آنها است و شایعترین علت پاره شدن این تاندون ها اصابت اجسام تیز و برنده مثل چاقو، شیشه یا لبه تیز فلزات است. گاهی اوقات پارگی تاندون فلکسور انگشت به علت راست شدن شدید یک انگشت خم شده است. مثلا وقتی یک ورزشکار رزمی، لباس حریف را گرفته و حریف با عقب رفتن سعی در خارج کردن لباس از دست وی میکند مفصل انتهایی انگشت وی به ناگهان از حالت خم شده راست میشود و همین حرکت میتواند به علت وارد آوردن کشش زیاد روی تاندون فلکسور عمقی انگشت موجب پاره شدن آن شود. چون در انگشتان دست، اعصاب بسیار نزدیک به تاندون ها قرار گرفته اند، در بسیاری موارد آسیب تاندونی عصب هم آسیب دیده است. در بیماری آرتریت روماتوئید تاندون های فلکسور ضعیف میشوند و ممکن است بدون اینکه نیروی زیادی به آنها وارد شود پاره شوند. علائم پارگی تاندون دست  مهمترین آنها عبارتند از    • ناتوانی در حرکت دادن مفصل انگشت    • باز ماندن انگشتی که تاندون آن پاره شده است    • درد در هنگام خم کردن انگشت    • زخم در سطح کفی انگشت    • تورم خفیف روی مفصل انتهایی انگشت در سطح کفی    • درد در حین لمس قسمت کفی انگشت  تشخیص پارگی تاندون دست  هر آسیبی در دست را باید به پزشک نشان داد. بسیاری اوقات بیمار فکر میکند آسیب دست یا انگشت وی خفیف بوده و خوب میشود. بعد از گذشت مدتی که بهبودی را مشاهده نمیکند به متخصص ارتوپدی مراجعه میکند ولی متاسفانه همین تاخیر میتواند موجب عواقب جبران ناپذیری در دست شود. اینکه بعد از ضربه شما میتوانید انگشت خود را خم و راست کنید به هیچ وجه نشانه سالم بودن تاندون های دست شما نیست. ممکن است حتی با وجود آسیب به تاندون فلکسور سطحی انگشت یا آسیب به تاندون اکستانسور انگشت، شما بتوانید انگشت خود را خم و راست کنید. پس به محض هرگونه ناراحتی در دست بعد از ضربه به پزشک مراجعه کنید. درمان پارگی تاندون دست  درمان پارگی تاندون های انگشتان در اکثر قریب به اتفاق موارد عمل جراحی است. جراحی هرچه زودتر انجام شود نتایج بهتری دارد. در حین جراحی پزشک دوسر تاندون را در کنار هم قرار داده و بخیه میزند. بعد از اتمام جراحی، دست در آتل گچی قرار داده میشود تا حمایت شود. دستورات پزشک ارتوپد در مورد طرز تعویض پانسمان یا طرز نگهداری آتل یا حرکت دادن یا ندادن انگشت دست بعد از جراحی نهایت اهمیت را برای رسیدن به نتیجه مطلوب دارد. جراحی تاندون های دست یکی از جراحی هایی است که نیازمند همکاری بسیار نزدیک بیمار با پزشک است. بدون رعایت دقیق و کامل توصیه های پزشک نتیجه مطلوب از جراحی حاصل نمیشود.

منبع: ایران ارتوپد  ادرس

:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر از کیست مچ دست خود نگران هستید اینجا را کلیک کنید.

گانگلیون یا کیست سینوویال مچ دست شایعترین توده یا تومور خوش خیم دست است. منشا این توده از کپسول مفصلی مچ دست و گاهی اوقات از غلاف سینوویال تاندون میباشد. علت بروز این توده به روشنی مشخص نشده است با این حال ممکن است ضربات مکرر واره به مچ یا حرکات مکرر و یکنواخت مچ دست موجب این بیماری شود. به این توده غلیظک هم میگویند. علائم بالینی گانگلیون شایعترین علامت این بیماری که موجب مراجعه بیمار به پزشک میشود وجود یک توده برجسته در پشت مچ دست است. این توده سطحی نرم و گرد و یکنواخت دارد. گاهی اوقات توده نرم بوده ولی در اکثر موارد سفت است. توده ممکن است دردناک باشد و در مواردی درد بیمار تظاهر بیشتری از برجسته بودن آن دارد. از دیگر علائم گانگلیون فشار آن به اعصاب مچ دست است. این فشار میتواند موجب فلج عصب و بروز علائمی مانند بیحسی یا گزگز کند. از دیگر علائم گانگلیون احساس ضعف و ناراحتی در دست است.  شایعترین محل گانگلیون پشت مچ دست است. دومین محل شایع قدام (جلو) مچ دست نزدیک شریان رادیال است و سومین محل شایع گانگلیون در قدام و قاعده انگشتان دست میباشد. گانگلیون های خلف (پشت) دست معمولا ثابت ، نرم و گرد می باشند . در درون کیست های گانگلیونی، مایعی زرد رنگ، ژلاتیتی و چسبناک وجود دارد. گانگلیون های کف دست معمولا سفت و دردناک هستند . سیر بالینی گانگلیون چیست  کیست های گانگلیونی ممکن است به مرور زمان بزرگتر یا کوچکتر شده و یا حتی محو شود. پس اندازه آن متغیر است. معمولا در هنگامی که بیمار فعالیت های زیادی را با مچ دست انجام میدهد کیست بزرگتر میشود. کیست ممکن است مدتی محو شده و پس از مدتی دوباره عود کند. در بسیاری اوقات بیماری حتی بدون درمان پس از چند سال محو میشود. درمان گانگلیون گانگلیون توده خوش خیم و بی ضرری است و در بسیاری اوقات خودبخود خوب میشود پس معمولا نیازی به درمان ندارد و پزشک به بیمار اطمینان میدهد که توده مشکلی برای وی ایجاد نخواهد کرد. در صورتی که گانگلیون دردناک باشد استفاده از بریس های مچ دست میتواند به رفع درد کمک کند.  بعضی درمان ها بصورت سنتی انجام میشوند مانند ضربه ناگهانی به توده و ترکاندن آن و یا گذاشتن یک سکه روی توده و بستن آن. تاثیر این درمان ها مشخص نیست. درمان های دیگری مانند خارج کردن مایع کیست با سوزن و تزربق کورتیکوستروئید در درون کیست هم وجود دارد. در همه درمان های ذکر شده احتمال عود توده وجود دارد. مطمئن ترین درمان با کمترین احتمال عود درمان جراحی است. این جراحی در صورتی که با بیهوشی عمومی انجام شود احتمال عود کمتری در مقایسه با جراحی با بیحسی موضعی دارد. روش دیگر برداشتن کیست با روش آرتروسکوپی است که زخم محل جراحی در این روش کوچکتر از روش های جراحی سنتی است. در تمام روش های ذکر شده کل کیسه بافتی که توده را درست کرده است همراه با مایع درون آن یکجا از بدن خارج میشود.

منبع :ایران ارتوپد  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنائی با علائم و درمان ارتروز مچ دست اینجا را بخوانید.

آرتروز مچ دست

آرتروز یا استئوآرتریت مچ دست، بیماری است که در آن غضروفی که روی استخوان های تشکیل دهنده مفصل را پوشانیده، به تدریج خراب و ساییده می شود.

شایع ترین علت آرتروز مچ دست، ضرباتی است که به آن وارد می شود.  

آسیب های وارده به مچ دست به دنبال ضربه ممکن است بصورت شکستگی باشد. گرچه اکثر این شکستگی ها بدون مشکل خاصی جوش می خورند، گاهی اوقات این جوش خوردگی با مشکلاتی همراه می شود.

شکستگی ممکن است به صورت کامل جوش نخورد و یا کج جوش بخورد. هر کدام از این عوامل موجب ناهمواری در سطح مفصل می شوند و این ناهمواری به مرور زمان، موجب ساییده شدن سطوح ناهموار مفصلی به هم و خراشیده شدن و ساییده شدن غضروف مفصلی می شود.

گاهی اوقات به دنبال ضربات وارده به مچ دست، رباط های آن دچاره پارگی می شوند. اگر این پارگی ها به درستی ترمیم نیابند، مفصل دچار ناپایداری شده و در یک مفصل ناپایدار، توزیع نیروها متعادل نخواهد بود.

نتیجه این است که به قسمت های خاصی از مفصل، نیروهای بیشتری وارد می شود که موجب آسیب غضروف و ساییدگی مفصلی می گردد.

گاهی اوقات به دنبال ضربات وارده به مفصل، غضروف دچار آسیب می شود. سطح آن خراشیده شده و یا ریش ریش می شود. لهیده شده و یا حتی تکه ای از آن کنده شده و به درون فضای مفصلی می افتد.

این آسیب ها در صورت عدم درمان مناسب می توانند در درازمدت موجب خراب شدن بیشتر غضروف و بروز ساییدگی مفصلی شوند.

مهم ترین علامت آرتروز مفصل مچ دست، درد آن است. این درد در ابتدا فقط در موقع انجام فعالیت های سنگین بدنی مانند بلند کردن اشیای سنگین ایجاد می شود.

با شدت یافتن بیماری، درد حتی در حین انجام فعالیت های سبک هم ایجاد می شود.

این درد معمولا در شروع انجام فعالیت بدنی است و بعد از گذشت چند دقیقه کاهش یافته یا کاملا از بین می رود.

با اتمام فعالیت بدنی و سرد شدن بدن درد دوباره شروع می شود. در حالات شدیدتر بیماری، درد حتی در حالت استراحت هم احساس می شود.

از دیگر علائم آرتروز مچ دست، ورم آن است. خشک شدن و محدودیت حرکتی در مچ دست و صدا دادن آن در حین حرکت هم، در موارد شدیدتر بیماری ایجاد می شود.

پزشک متخصص از رادیوگرافی ساده برای کمک به تشخیص آرتروز مچ دست کمک می گیرد.

درمان این بیماری در ابتدا غیر جراحی است که عبارتند از:

- کاهش فعالیت های سنگین بدنی و ورزشی

- تغییر روش انجام دادن فعالیت ها، به صورتی که فشار کمتری به مچ دست وارد شود- انجام نرمش های کششی تقویتی برای مفصل مچ دست

- استفاده از بریس (آتل)

- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن

- گرم کردن محل درد

- تزریق کورتیکوستروئید در درون مفصل توسط پزشک متخصص

انجام اقدامات فوق در بسیاری موارد می تواند درد بیمار را کاهش دهد.

در صورتی که چند ماه درمان غیر جراحی تاثیر درمانی مناسبی نداشته باشد، پزشک معالج ممکن است تصمیم به انجام عمل جراحی بگیرد. 

   منبع :  تبیان                                                                                                                                                             

                            ادرس مطب  :               :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸