ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی
تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.دکتر علی نیاستی-متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و طب سوزنی
تشخیص و درمان غیر جراحی کمر درد- دیسک-سیاتیک بیماری های عضله و استخوان - مفاصل - روماتیسم- آرتروز زانو - کاهش وزن و تناسب اندام-فیس لیفت وزیبائی و شادابی صورت.اگر از درد مچ پا شاکی هستید اینجا را بخوانید.
درد مچ پا میتواند بسیار آزار دهنده باشد. این درد راه رفتن را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داده و میتواند موجب کاهش میزان فعالیت های روزمره فرد شود. مچ پا به علل زیادی دچار درد میشود. درد مچ پا میتواند حاد یا مزمن باشد، میتوان همراه با محدودیت حرکتی یا تورم باشد.
از علل شایع درد مچ پا آرتروز یا ساییدگی مفصل مچ پا است. این ساییدگی معمولا به دنبال آسیب های قبلی وارده به مچ پا ایجاد میشود. بطور مثال بدجوش خوردن شکستگی های داخل مفصلی مچ پا میتواند موجب بروز ساییدگی یا آرتروز مفصلی شود. این بیماری معمولا همراه با درد و محدودیت حرکتی و تورم در مچ پا است. استئوکندریت دیسکانت مچ پا بیماری است که در آن به قسمتی از استخوان در مفصل مچ پا خون نرسیده و این قسمت دچار نکروز میشود. استئوکندریت مچ پا میتواند موجب بروز درد و تورم در مچ پا شود. درد در جلو یا پشت مفصل مچ پا میتواند به علت ایمپینجمنت یا گیر مچ پا باشد. این بیماری به علت گیر کردن بافت نرم مچ پا در بین استخوان ها ایجاد میشود.
درد در اطراف قوزک میتواند به علل زیر ایجاد شود
یکی از علل درد مچ پا مشکلات تاندون پرونئال است.
درد در پشت مچ پا میتواند به علت مشکلات تاندون آشیل ایجاد شود
انواع بیماری های روماتیسمی، بعضی تومورهای استخوانی و تومورهای بافت نرم اطراف مچ پا و همچنین عفونت های مفصل و دیگر بافت های مچ پا هم میتواند موجب بروز در مچ پا گردد. درد حاد مچ پا میتواند بدنبال آسیب های وارد به آن ایجاد شود. این آسیب ها میتوانند موجب شکستگی در استخوان ها مچ پا، دررفتگی مفصل و یا آسیب به بافت نرم اطراف مچ پا (بطور مثال پیچ خوردن مچ پا و یا پارگی تاندون آشیل) ایجاد شود. | |
منبع: اران ارتوپد.
ادرس مطب : مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸ |
افرادی که از خشکی صبحگاهی شاکی بده و از سفتی ستون فقرات رنج میبرند اینجا را بخوانند.
اسپوندیلیت آنکیلوزان، یک بیماری روماتیسمی دردناک و پیشرفت‌کننده است که معمولا مفاصل ستون‌فقرات را درگیر میکند ولی میتواند سایر مفاصل را نیز در برگیرد و حتی میتواند روی سایر اندام‌ها (چشم، ریه، روده و قلب) اثر بگذارد. اسپوندیلیت آنکیلوزان یا a.s به وضعیتی گفته میشود که در آن، همه یا برخی از مفاصل ستون فقرات باهم درآمیخته و یکپارچه میشوند. برخی پزشکان، این بیماری را با نام «روماتیسم ستون فقرات» معرفی کرده‌اند. در گفتگو با دکتر محمدمهدی امام، فوق‌تخصص روماتولوژی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، به بررسی این بیماری عجیب پرداخته‌ایم.
تعریف بیماری روماتیسم ستون فقرات یا اسپوندیلیت انکیلوزان.
اسپوندیلیت آنکیلوزان یا روماتیسم ستون فقرات یعنی چسبیدن ستون مهره‌ها به هم. مشخصه اصلی این بیماری چسبیده شدن ستون مهره است که تقریبا در دوسوم بیماران اتفاق می‌افتد. این بیماری بیشتر در افراد جوان و در دهه دوم و سوم زندگی آنها دیده میشود و در مردان سه برابر بیشتر از زنان است، در حالی که در گذشته این میزان ۹ برابر بود. علت کم شدن این میزان آن است که چون در زنان بیماری as خیلی غیرعادی بروز پیدا میکند و ممکن است از ستون مهره شروع نشود، پزشکان متخصص دچار سردرگمی می‌شدند ولی با اطلاعات جدید و آشنایی بیشتر پزشکان با بروز این بیماری در خانم‌ها، این رقم سه برابر نسبت به مردان کاهش پیدا کرده است. بروز بیماری بعد از ۵۰ سالگی خیلی کم است، اگرچه ممکن است دیده شود زیرا بیش از ۹۵ درصد بیماری تا این سن بروز پیدا میکند.
▪ علت بروز این بیماری چیست؟
ـ علت اینکه چرا این بیماری به وجود می‌آید، هنوز مشخص نیست اما as یکی از بیماری‌هایی است که ژنتیک در آن بسیار دخالت دارد. ما سه بیماری در زمینه روماتولوژی داریم که عامل ژن در آن بسیار قوی است: پسوریازیس، لوپوس و همین as که زمینه فامیلی دارد و با ژن خاصی به نام b۲۷ همراهی قوی دارد، به‌طوری که بیش از ۹۰ درصد بیماران as دارای این ژن هستند، گرچه برخی مواقع در as ثانویه یعنی asای که ثانویه به بیماری‌ها به خصوص بیماری‌های روده‌ای ظاهر میشود، ممکن است این ژن نقش کم رنگ‌تری داشته باشد ولی در غالب موارد as زمینه ژنتیکی دارد. حتی در بستگان این بیماران ممکن است as به طور کامل بروز نکند اما علایم خفیفی را از as در آنها پیدا کنیم. به عنوان مثال به جای اینکه این افراد دردهای ستون مهره‌ای پیدا کنند دردهایی در کف پاشنه، دردهایی بین دو کتف و قسمت جلوی سینه دارند که گاهی اوقات میتواند طولانی‌مدت باشد، به طوری که کاملا برای پزشکان گمراه‌کننده است تا اینکه متوجه زمینه فامیلی آنها بشویم و بدانیم که این افراد در بستگان‌شان بیماری as دارند و این علایم غیرعادی، علایم ثانویه as است، البته این‌طور نیست که اگر ژن وجود داشته باشد، فرد حتما به این بیماری مبتلا شود. خیلی از افراد ژن را دارند ولی مبتلا نیستند. شیوع b۲۷ بر اساس زمینه ژنتیکی جامعه بسیار متفاوت است ولی چیزی حدود ۲ درصد افراد جامعه ممکن است این ژن را داشته باشند ولی همه آنها به as مبتلا نمی‌شوند اما خطر ابتلا در این افراد بالاتر از دیگر افرادی است که این ژن را ندارند. علاوه بر این علت دیگری برای بیماری مطرح شده است و آن هم عفونت است.
عفونت خاصی به نام کلبسیلا در ایجاد این بیماری دخیل دانسته شده است که این میکروب به خصوص از راه دستگاه گوارش وارد بدن میشود و ممکن است به دلیل شباهت‌اش با ساختمان‌های مفاصل و ستون مهره، علایم واکنش بدن نسبت به این میکروب را در ستون مهره‌ها و مفاصل پیدا کنیم. پس در یک زمینه ژنتیکی مشخص که b۲۷ است فرد دچار عفونت‌های خاصی میشود و این عفونت خاص به ایجاد بیماری as در این افراد منجر میشود. به همین دلیل هم است که بیشتر افراد علایم خود را در دهه دوم و سوم زندگی‌شان نشان می‌دهند چون به هر حال یک بار با این میکروب تماس داشته‌اند و بیماری در این مدت بروز میکند و به همین دلیل است که هر چه سن بالاتر میرود شیوع as کمتر میشود.
ایا با آنتی‌بیوتیک، این بیماری قابل درمان است؟
ـ نه! این‌طور نیست که شما بتوانید جلوی بیماری را با درمان آنتی‌بیوتیکی بگیرید. عفونت نقشی در بروز بیماری as دارد اما تنها عامل تعیین‌کننده نیست. اینکه چرا بعضی دچار این بیماری میشوند و برخی دیگر نمی‌شوند، هنوز مشخص نیست. امروزه نقشه‌های ژنتیکی ریزتری را از این بیماری پیدا کرده‌اند که بعضی از آنها خیلی قوی‌تر با این بیماری همراهی دارد و احتمال ابتلا به as را بیشتر میکند.
▪ با توجه به اینکه این بیماری، ارثی است؛ آیا میتوان از آن پیشگیری کرد؟
ـ نه! متاسفانه این بیماری راه پیشگیری ندارد و در افرادی که ژن آن را دارند احتمال بروز وجود دارد و در صورتی که بروز پیدا کند، مراجعه سریع به پزشک و جلوگیری از پیشرفت بیماری و گرفتن آموزش‌های لازم بسیار مهم است تا بیماری عوارض خود را به صورت زمین‌گیر شدن افراد ایجاد نکند.
ایا این بیماری قابل درمان می باشد؟.
ـ امروزه درمان‌های تخصصی در این بیماران داریم که دست ما را در درمان این بیماران بازتر کرده است. بسیاری از بیماران به خصوص افرادی که در مراحل اولیه بیماری مراجعه میکنند درمان موفق‌تری خواهند داشت، چرا که اگر روماتیسم دیر درمان شود به تدریج ستون مهره به هم چسبیده میشود و کلیه حرکات ستون مهره با مشکل مواجه میشود و با پیشرفت بیماری، به تدریج قسمت‌های فوقانی‌تر و حتی تا گردن گرفتار میشود، به طوری که این بیماران حتی گردن‌شان را نمی‌توانند بالا بیاورند و مجبورند بیشتر زمین را نگاه کنند. گرچه این بیماری مرگ و میر را زیاد نمی‌کند ولی در ایجاد معلولیت نقش مهمی دارد. اما متاسفانه درمان‌ها بسیار گران هستند و هزینه درمانی بیماران معمولا در ماه به حدود یک و نیم میلیون تومان می‌رسد و تا زمانی که درمان‌ها را ادامه دهند، نتیجه خواهند گرفت و چنانچه درمان قطع شود، علایم بیماری باز خواهد گشت. برای درمان داروهای مختلفی داریم که مهمترین آنها داروهای ضد التهاب هستند. درمان‌های مکمل دیگری هم داریم که کمتر در گرفتاری‌های ستون مهره استفاده می‌کنیم و بیشتر برای درگیری‌های مفصلی و چشمی این بیماران استفاده میشود. توجه داشته باشید که نقش آموزش در این بیماران بسیار مهم است، چراکه اگر به این بیماران آموزش داده شود و توصیه‌های لازم برای جلوگیری از پیشرفت ناهنجاری‌های ستون فقرات داده شود، زندگی بسیار مناسب‌تری را خواهند داشت. شاید نقش عمده آموزش‌های بیماران، جلوگیری از پیشرفت بیماری و ایجاد زندگی بهتر برای آنها است. در کشورهایی که از نظر هزینه‌های مالی، مشکلات درمانی دارند، نقش آموزش‌های بیماران در جلوگیری از پیشرفت پررنگ‌تر است.
● علایم بیماری
علایم بیماری بر اساس سن و جنس میتواند بسیار متغیر باشد. افرادی که کاملا علایم مشخص بیماری را دارند که معمولا مردان دهه دو و سه هستند، با دردهای ستون مهره مراجعه میکنند. دردهای ستون مهره تا مدت‌ها با دیسک کمر اشتباه گرفته می‌شد و غالب بیماران ام‌آرآی و حتی عمل جراحی دیسک کمر را انجام می‌دادند. همان‌طور که می‌دانید نتیجه ام‌آرآی در ۳۰ درصد موارد مثبت کاذب میشود، یعنی حتی افرادی که تا به امروز کمردرد را تجربه نکردند و الان هم کمردرد ندارند اگر ام‌آرآی انجام دهند در یک‌سوم آنها دیسک‌های ظریفی دیده میشود اما برخلاف دیسک، درد بیماران مبتلا به as حالت التهابی دارد. درد دیسک معمولا با استراحت بهتر میشود ولی درد بیماران روماتیسم ستون فقرات با استراحت بدتر میشود و صبح‌ها با سفتی صبحگاهی بلند میشوند که این کاملا برخلاف دیسک است، البته سفتی صبحگاهی در افرادی که قوس کمرشان زیاد است و یا افرادی که بستر مناسبی ندارند نیز دیده میشود ولی این سفتی صبحگاهی خیلی کوتاه‌مدت است و سفتی فرد بعد از یک تا دو دقیقه بعد از بیدار شدن از بین میرود ولی در بیماران مبتلا به روماتیسم ستون فقرات سفتی صبحگاهی بسیار طولانی مدت است و معمولا بیش از یک ساعت طول می‌کشد.
پس علامت عمده این بیماری دردهای ستون مهره‌ای است که حالت التهابی دارد و با استراحت بدتر و با فعالیت، به تدریج بهتر میشود. گاهی اوقات بیماران دچار دردهایی در قسمت‌های تحتانی ستون مهره و به خصوص در ناحیه باسن میشوند. این دردها ممکن است اوایل متناوب باشد. این محل، محل مفاصل ساکروایلیاک است که در این بیماری تقریبا در تمامی موارد درگیر میشود. در اوایل دردها حالت متناوب دارد، به طوری که مدتی این باسن و مدت دیگر باسن بعدی درد دارد و بعد از مدت دیگری ممکن است دردها ثابت باقی بمانند. این دردها هم حالت التهابی دارد، یعنی صبح‌ها بعد از استراحت بیشتر است و با فعالیت به تدریج بهتر میشود. اگر بخواهیم از دردهای ستون مهره غیرعادی نام ببریم که به خصوص در خانم‌ها و در افراد جوان‌تر دیده میشود، دردهای بین دو کتفی است که مدت‌های طولانی باقی می‌ماند. البته شاید مهمترین علت دردهای بین دو کتف، علل عضلانی باشد ولی درد این یبماران شب‌ها شدت پیدا کرده و صبح‌ها کاهش پیدا میکند.
گاهی اوقات بیماران دچار دردهایی در قسمت جلوی سینه به خصوص روی استخوان جناق و اطراف آن میشوند که این دردها معمولا مدت‌ها توسط متخصصان قلب مورد بررسی قرار می‌گیرند و در نهایت علت آن را دردهای عضلانی عنوان میکنند، در حالی که ممکن است این دردها شروع بیماری روماتیسم ستون فقرات باشد. از علایم دیگری که در این بیماران دیده میشود درگیری محل اتصال لیگامان‌ها و تاندون‌ها به استخوان است، به خصوص اینکه این بیماران دچار دردهایی در ناحیه زیر و پشت پاشنه میشوند که ممکن است مدت‌ها با خار پاشنه اشتباه گرفته شود. گاهی اوقات محل اتصال تاندون‌ها در اطراف زانو و شانه ممکن است درگیر شود و از لحاظ تشخیصی سردرگمی ایجاد کند. از علایم دیگر این بیماری درگیری‌های مفصلی است که در بچه‌ها و خانم‌ها میتواند اولین علامت باشد بدون اینکه ستون مهره درگیر شده باشد. در پا مفاصل معمولا متورم میشوند، گرم میشوند و باد میکنند و با روماتیسم‌های دیگر اشتباه گرفته میشوند، به خصوص اگر ستون مهره‌ها درگیر نباشد.
از علایم دیگر این بیماری درگیری‌های چشمی است که ممکن است سال‌ها قبل از بروز روماتیسم و یا بعد از بروز آن خود را نشان دهد که به قرمزی یکطرفه چشم همراه با تاری دید منجر میشود، البته خوشبختانه کمتر عوارض چشمی مزمن مانند چسبندگی در این بیماران دیده میشود ولی این حملات میتواند به صورت تکرارشونده تا مدت‌ها ادامه پیدا کند. ندرتا بیماری دارای عوارضی در ریه، قلب و دستگاه گوارش است که البته زیاد شایع نیست ولی در بیماران میتوان مشاهده کرد.
روزنامه سلامت
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
با علل و عوامل بیماری گیلن باره بیشتر اشنا شویم
<><>
تعریف : |
علائم و نشانه های بیماری ام اس را بیشتر بشناسیم.
نشانه های بیماری ام اس
سیستم ایمنی بدن در بیماری ام‌اس به بافت چربی درون مغز حمله کرده و نقاط مختلفی را درگیر میکند؛
«ام اس» ترس ندارد
به محض اینکه دستش کمی گزگز میکند یا چشم‌هایش سیاهی میرود، می‌ترسد و می‌گوید: «حتماً ام‌اس گرفته‌ام». ضعف و بیحسی اندام‌ها نیز برای او برابر است با بیماری ام‌اس و این بیماری هم یعنی پایان زندگی فعال و پویا.
با اینکه بسیاری از مردم این چنین فکر میکنند، اما پزشکان میگویند گاهی ام‌اس مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمی‌کند بنابراین بسیاری از مبتلایان میتوانند به زندگی عادی‌شان ادامه دهند؛ به این معنی که حتی شاید یکی از همکاران یا دوستان نزدیکتان هم ام‌اس داشته باشد و شما هیچ وقت متوجه مشکلش نشوید.
ام‌اس در گروه بیماری‌های خودایمن قرار میگیرد، توضیح می‌دهد: در بیماری‌های خودایمن، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بدن خود فرد حمله میکند که ام‌اس نیز یکی از این نوع بیماری‌هاست.
سیستم ایمنی بدن در بیماری ام‌اس به بافت چربی درون مغز حمله کرده و نقاط مختلفی را درگیر میکند؛ بنابراین علائم بیماری با توجه به ناحیه‌ای که درگیر میشود، متفاوت خواهد بود؛ علائم بینایی، حرکتی و حسی از جمله مشکلاتی است که فرد با آن روبه‌رو خواهد شد.
ام‌اس بیشتر در سنین جوانی و در دوران طلایی زندگی بروز میکند و به همین دلیل رسیدگی و درمان آن اهمیت ویژه‌ای دارد. علاوه بر این، احتمال روبه‌رو شدن با این بیماری نیز برای خانم‌ها کمی بیشتر از آقایان است.
نشانه‌های متنوع ولی پایدار
نشانه‌های بیماری ام‌اس متنوع و متفاوت است، اما باید توجه داشته باشید هیچ یک از این نشانه‌ها، در ام‌اس موقت و گذرا نیست و حداقل باید یک روز ادامه داشته باشد.
شایع‌ترین حالت درگیری بیماری با علائم حسی نمایان میشود، می‌گوید: در چنین شرایطی معمولاً فرد در قسمت‌های انتهایی هر دو دست و هر دو پا (قسمت‌هایی از بدن که فرد از دستکش و جوراب استفاده میکند) سوزش و گزگز شدیدی را احساس خواهد کرد.
وی تاکید میکند: سوزش و گزگز مربوط به بیماری ام‌اس بسیار شدید و مداوم است و به همین دلیل افرادی که گاهی چنین حسی دارند، نباید نگران مبتلاشدن به ام‌اس باشند.
در حالت دیگری از درگیری‌های حسی بیماری ام‌اس، نیمی از بدن فرد یا قسمت پایین‌تر از سینه او در یک طرف بدن بی‌حس میشود.
در مورد دومین نشانه بیماری ام‌اس چنین می‌گوید: تاری دید یکی از علائم شایع این بیماری است؛ البته در این مورد هم باید دقت داشته باشید که همه افراد سالم و کسانی که هیچ مشکلی ندارند نیز ممکن است گاهی این حالت را تجربه کنند، بویژه زمانی که فرد به صورت ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته برمی‌خیزد، اما دردناک شدن یکی از چشم‌ها هنگام حرکت به طرفین و از دست دادن بینایی همان چشم پس از گذشت چند ساعت یا چند روز، یکی از نشانه‌های بیماری ام‌اس است.
وی با اشاره به مشکلات حرکتی بیماران نیز توضیح می‌دهد: گاهی شخص متوجه کاهش قدرت و توانش میشود؛ به عنوان مثال ممکن است هنگام بالا رفتن از پله حس کند پاهایش ضعیف‌تر از قبل شده است و گاهی نیز یک سمت بدن فرد دچار ضعف شدید میشود.
یکی دیگر از علائم بیماری ام‌اس مشکلات تعادلی است؛ در این حالت شخص کم‌کم حس میکند تعادل ندارد، دائم زمین میخورد یا هنگام راه رفتن بدنش به یک طرف متمایل میشود.
هیچ یک از علائم ام‌اس گذرا و لحظه‌ای نیست؛ به این معنی که تاری دید، عدم تعادل، کاهش قدرت و... حتماً باید حداقل 24 ساعت ادامه داشته باشد تا بتوان به بروز این بیماری شک کرد بنابراین افراد نباید با تجربه کردن لحظه‌ای چنین علائمی، نگران ابتلا به ام‌اس شوند.
ام‌اس انواع مختلفی دارد
بسیاری از افرادی که دچار این مشکل هستند، هیچ وقت با علامت خاصی روبه‌رو نمی‌شوند؛ به طوری که حتی تا زمان فوت، این بیماری بروز نمی‌کند و چه‌بسا افرادی که به دلایل دیگری مانند تصادف مورد بررسی پزشکی قرار می‌گیرند و در آن زمان بیماری ام‌اس آنها که هیچ علامتی نداشته است، تشخیص داده میشود. درصدی از بیماران نیز فقط یک بار دچار علائم بیماری میشوند و این مساله دیگر هیچ وقت تکرار نمی‌شود.
وی با تاکید بر این که عمده بیماران مبتلا به ام‌اس، هر چند ماه یک بار با علامت جدیدی روبه‌رو میشوند، می‌گوید: اغلب بیماران چنین وضعیتی دارند که به این نوع ام‌اس عودکننده ـ بهبودیابنده می‌گوییم.
البته در گروهی از این بیماران ممکن است بیماری به شکل پیش‌رونده تغییر کند یا این که برای تعداد کمی از افراد از ابتدا ممکن است ام‌اس به شکل پیش‌رونده وجود داشته باشد که در این حالت بیماری دائم بدتر میشود.
درمان بیماری ام‌اس
بدون تردید چگونگی درمان بیماری یکی از مهمترین سوالاتی است که برای مبتلایان پیش می‌آید؛ اینکه بیماری به صورت کامل درمان میشود یا نه؟ علائم بهبود آن چیست؟ و...
بیماری ام اس به چند گروه اصلی بیماری تقسیم‌بندی میشود، که شامل:
دسته اول درمان‌ها هنگام حملات بیماری صورت میگیرد که در این دوران بیمار باید در بیمارستان بستری شود.
دومین دسته، درمان‌های پیشگیری است؛ در این شرایط با توجه به وضعیت بیمار از داروهای متفاوتی استفاده میکنند که با کمک آنها تعداد حملات بعدی کمتر میشود.
سومین گروه درمان‌ها، مربوط به علائم بیماری است و بیماران باید بدانند عوارض بیماری مانند خستگی بیش از حد، تکرر ادرار و سفتی اندام‌ها با دارو تا حد زیادی قابل درمان است.
ام‌اس مانع زندگی عادی نمی‌شود
متاسفانه اغلب افراد تصور میکنند ام‌اس به معنای ناتوانی کامل فرد است و تنها تصویری که از مبتلایان به ام‌اس در ذهن آنها نقش می‌بندد، فردی است که روی صندلی چرخدار نشسته و توانایی حرکت ندارد. در حالی که بسیاری از بیماران میتوانند زندگی عادی خود را بدون هیچ مشکلی ادامه دهند.
مردم معمولا از بیماری افرادی که علائم خاصی ندارند، آگاه نیستند و شاید حتی ندانند یکی از همکاران یا دوستانشان به این بیماری مبتلاست، اما درصد کمی از بیماران که شرایط بدی دارند، همیشه مورد توجه قرار می‌گیرند و به همین دلیل مردم بیماری ام‌اس را با توجه به آن نشانه‌ها می‌شناسند.
مبتلایان به ام‌اس تا جایی که خیلی خسته نشوند، میتوانند هر فعالیتی را که در توانشان هست، انجام دهند.
بیماران مبتلا به ام‌اس نیز میتوانند مانند سایر افراد ازدواج کنند، باردار شوند و زایمان طبیعی داشته باشند، اما از نظر اخلاقی شخص موظف است بیماری‌اش را به همسرش اطلاع دهد.
برای پیشگیری از بیماری تنها کاری که میتوان انجام داد، اجتناب از مصرف دخانیات است؛ چون عواملی که باعث بروز بیماری میشود مانند ژنتیک، جنسیت، ناحیه جغرافیایی و ویروس‌هایی که در سال‌های قبل فرد به آنها مبتلا شده است، هیچ کدام قابل کنترل نیست.
اختلالات خلقی مانند افسردگی نیز در این بیماران شایع است که بسادگی درمان میشود.
منبع : بیتوته
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
اگر از اب اوردن زانوی خود نگران هستید اینجا را کلیک کنید.
آب آوردن زانو که در طب به آن افوزیون یا افیوژن زانو Knee effusion میگویند به معنی تجمع زیاد مایع در مفصل زانو است.
آناتومیدر اطراف مفصل زانو پرده بافتی محکمی به نام کپسول مفصلی وجود دارد که دورادور آن را گرفته و مانند کیسه ای آن را دربر میگیرد. درون این کیسه یا کپسول، مایع مفصلی وجود دارد. در واقع استخوان های مفصل زانو غرق در این مایع مفصلی است. البته مقدار این مایع در حالت معمولی کم و در حد چند سانتیمتر مکعب است. این مایع به توسط سلول های خاصی به نام سلول های سینوویال ترشح میشوند. این سلول های سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانده اند.
آسیب شناسیدر بعضی بیماری ها یا بدنبال بعضی ضربات وارد شده به زانو سلول های سینوویال شروع به ترشح مقادیر فراوانی از مایع مفصلی میکنند. بطور مثال در بیماری روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتویید این مایع به مقدار زیادی ترشح میشود و یا بدنیال کشیده شدن منیسک زانو این سلول ها شروع به ترشح مقدار زیادی مایع میکنند. با تجمع این مایع در زانو، مفصل متورم شده و ورم آن از روی زانو دیده میشود. کپسول مفصلی زانو به پشت کشکک و به بالاتر از آن گسترش یافته است. وقتی مایع زیادی در مفصل زانو جمع میشود اولین جایی که به راحتی ورم میکند بالای کشکک است. ترشح زیاد مایع در مفصل موجب تجمع آن میشود و در زبان مردم به این وضعیت آب آوردن زانو میگویند. وقتی زانو آب میاورد معمولا همراه با آن درد زانو هم وجود دارد گرچه این وضعیت میتواند بدون درد هم باشد. وقتی آب زیادی در مفصل جمع میشود ممکن است زانو خوب خم نشود.
علل آب آوردن زانو چیستمهمترین علل آب آوردن زانو بیماری های روماتیسمی، آرتروز یا ساییدگی زان و ضربات وارد شده به آن است. البته عفونت ها، بیماری های متابولیک مانند نقرس کاذب و تومروها هم میتوانند موجب آب آوردن زانو شوند. وقتی برای اولین بار ضربه شدیدی به زانو وارد میشود این ضربه میتواند موجب پارگی منیسک یا رباط صلیبی شود. پارگی این بافت ها معمولا همراه با خونریزی است. این خون درون مفصل زانو جمع شده و در این حال مفصل ورم کرده و بسیار دردناک است. بتدریج و حتی بدون درمان خون جذب شده و درد بیمار بعد از چند هفته تا چند ماه از بین میرود ولی زانو ناپایدار میشود. وقتی زانو ناپایدار است و به اصطلاح لق است بدنیال یک حرکت نابجا پیچ میخورد. این پیچ خوردن میتواند با درد شدیدی همراه باشد و بعد از چند ساعت تا چند روز زانو ورم میکند و آب میاورد. این آب آوردن به علت تحریک بافت سینوویال ایجاد شده است. کشیدگی شدید بافت سینوویال در حین پیچ خوردن زانو موجب تحریک آن به ترشح مقادیر زیادی مایع مفصلی میشود. معمولا این آب بعد از چند هفته خودبخود جذب شده و ورم زانو میخوابد. در ساییدگی و آرتروز زانو ممکن است ورم و آب آوردن زانو دائمی باشد چون بافت سینوویال مکررا تحریک میشود و مایع ترشح میکند. در بیماری های روماتیسمی مانند روماتیسم مفصلی هم در هنگام عود و حمله بیماری، مایع زیادی درون زانو ترشح شده و زانو آب میاورد.
تشخیصتشخیص آب آوردن زانو به توسط پزشک با نگاه کردن به زانو و لمس کشکک و بالای آن صورت میگیرد. وقتی که تورم زانو به علت آب آوردن آن باشد بالای کشکک متورم شده و با فشار بر روی کشکک میتوان آن را بالا و پایین برد. پزشک میتوان آب زانو را با سوزن بکشد. به این کار آرتروسنتز Arthrocentesis میگویند. بعد از کشیدن آب زانو ارسال آن به آزمایشگاه میتواند به تشخیص علت ایجاد کننده آن کمک کند.
درمان آب آوردن زانو چیستالبته میتوان آب زانو را کشید و آن را بیرون آورد. وقتی تورم زانو و بدنبال آن درد زانو هم زیاد باشد کشیدن آب آن ممکن است بتواند شدت درد را کاهش دهد. با این حال درمان اساسی اب آوردن زانو مشخص کردن علت بروز آن و درمان آن علت است. وقتی آب زانو کم است میتوان با استراحت و حرکت ندادن زانو، دراز کشیدن و بالا نگه داشتن آن و سرد کردن زانو به بدن کمک کرد تا آن را زودتر جذب کند. | ||
|
   |