در صورتی که نگران درد گردن و دیسک گردن خود هستید حتما اینجا را بخوانید

بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسان‌ها، فرایند فرسایشی دیسک بین ستون‌مهره‌ها از سن 30 تا 40 سالگی آغاز می‌شود و دیسک به‌تدریج آب خود را از دست می‌دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می‌یابد، انعطاف‌پذیری‌اش نیز کمتر می‌شود. عواملی هم به این فرسایش سرعت می‌بخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوان‌کننده‌ای به نام دیسک‌گردن می‌شوند.

گردن به قسمتی از بدن مهره‌داران گفته می‌شود که بین سر و تنه قرار می‌گیرد و شامل نسج نرم در بیرون و ستون‌فقرات گردنی و بخشی از نخاع در قسمت وسط آن است.

وزن سر را ستون‌مهره‌ و بخشی از آن را نیز عضلات اطراف تحمل می‌کنند.

ستون‌فقرات گردنی، بر خلاف دیگر مهره‌های بدن که حرکت کمی در کنار یکدیگر دارند، کاملا متحرک است، بنابراین بیشترین میزان چرخش و حرکات به جلو و عقب را در گردن مشاهده می‌کنیم.

گردن از 7 مهره و 8 ریشه عصبی تشکیل شده است. این 8 ریشه کنترل تنفس، حرکات سر روی بدن و حرکات دست را بر عهده دارند و بین هر دو مهره، دیسک قرار گرفته است.

ساختمان دیسک از یک حلقه بیرونی و یک هسته مرکزی تشکیل شده است.

در اثر ساییدگی دیسک، به‌تدریج حلقه احاطه‌کننده پاره می‌شود و هسته مرکزی از محل پارگی بیرون می‌زند. به این برجستگی، فتق دیسک بین مهره‌ای می‌گویند که باعث فشار روی ریشه‌های عصبی می شود و درد آغاز می‌شود.

صاحبان مشاغلی مثل دندان‌پزشکی و کاربران طولانی‌مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت‌ها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می‌کنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به دیسک گردن هستند

درد دیسک گردن

درد ناشی از دیسک گردن، به دو شکل بروز می‌کند:

1- درد مکانیکی

این نوع درد، موضعی است و در خود ستون‌فقرات احساس می‌شود، یا اینکه خیلی نزدیک مهره‌هاست.

بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمی‌کند و به‌تدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده می‌شود، به طوری که شب‌هنگام به اوج خود می‌رسد.

2- درد انتشاری

دردهای ریشه‌ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می‌شوند، یعنی می‌توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.

این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق‌گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک‌انگشتان نزدیک‌تر می‌شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی‌حسی آشکار می‌شود، یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می‌دهیم، به‌راحتی می‌توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.

پزشک از روی انگشت بی‌حس‌شده می‌تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده است، مثلا بی‌حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی‌حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.

چرا به دیسک گردن مبتلا می‌شویم؟

انسان‌ها شغل‌های متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره می‌کنیم.

در صاحبان مشاغلی مثل دندان‌پزشکی، حروف‌نگاری، کاربران طولانی‌مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت‌ها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می‌کنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می‌کنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سر و گردن وارد می‌شود و به آن صدمه می‌خورد.

یکی از ورزش‌های کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتی‌‌گیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فن‌ها، فشار زیادی به ستون‌فقرات گردنی‌شان وارد می‌کنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستون‌فقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال نخاع کمی تنگ‌تر شود، عارضه چندانی پدید نیاید.

برخی از افراد هم به‌طور مادرزادی دچار ناهنجاری‌های ستون‌فقرات هستند.

تشخیص دیسک گردن

وقتی علایم و نشانه‌ها، دیسک‌گردن را نشان می‌دهد، باید بررسی‌های تکمیلی آغاز شود.

رادیوگرافی ساده، ام‌آرآی و نوار عصب اطلاعات بیشتری می‌دهد و با کنار هم قرار دادن یافته‌ها، تصمیم درستی نیز برای درمان دیسک گردن گرفته می‌شود.

درمان دیسک گردن

1- درمان نگهدارنده

با رعایت نکته‌های بسیار ساده و جزیی می‌توان بیماری را درمان کرد. در بیرون‌زدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال می‌شود و بدن هم به‌طور خودکار آن را خنثی می‌کند.

دیسک گردن یک بیماری خودمحدودشونده است و با مداخلات بهینه‌سازی فرایند شغلی و وضعیت‌های مناسب هنگام کار، بهبودی حاصل می‌شود

بی‌حرکت‌ نگه‌داشتن گردن بسیار مفید است، زیرا فشار وارده کمتر می‌شود و به مرور بیرون‌زدگی سر جای اول خود برمی‌گردد.

برای این کار گردن‌بندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قوی‌تر کردن آن تمرینات ورزشی کمک می‌کند تا روند بهبودی سریع‌تر طی شود.

2- درمان جراحی
اگر بعد از درمان‌های نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت می‌یابد، اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟

افراد زیر باید جراحی کنند:

- افرادی که نقص پیشرونده دارند، یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شده‌اند و احساس می‌کنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمی‌دارند، یا زمین می‌‌‌خورند و دست‌هایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شده‌اند.

- گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برند و به درمان با وجود همه اقدام‌ها پاسخ نمی‌دهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگی‌شان شده است.

- برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود می‌یابند، ولی وقتی به محل کارشان بازمی‌گردند، دوباره همه علایم آغاز می‌شود.

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتیکه از فتق دیسک گردن رنج می برید حتما اینجا رابخوانید

این بیماری در واقع بخشی از فرآیند پیری اسکلت بدن است ولی از آن جا که گردن کمتر از کمر متحمل وزن است کمتر دچار آرتروز یا فتق دیسک می شود.اصطلاح دیسک گردن یا کمر که بین عامه مردم رواج دارد، اشتباه است زیرا دیسک داشتن بیماری نیست و دیسک چیزی است که همه ما داریم.

این فتق دیسک بین مهره های گردن یا کمر است که عارضه است.خود دیسک نسج طبیعی بین مهره های گردن یا کمر است که باید وجود داشته باشد.بنابراین علایمی که ذکر می کنیم مربوط به فتق دیسک بین مهره ای است. در ناحیه گردن، ۷ مهره داریم که ۲ مهره بالا دیسک ندارد و شایع ترین محل فتق، قسمت پایین گردن است.این بیماری چنان که ذکر شد، وابسته به سن است و هر قدر سن بالاتر برود، احتمال ابتلا به آن بیشتر می شود. دسته ای از افراد ممکن است زودتر به آن مبتلا شوند. مثل افرادی که به علت حرفه خود گردنشان به مدت طولانی در یک حالت ثابت قرار دارد.خیاط ها، جراح ها، بناها و نقاش ها که مجبورند گردنشان را ثابت نگه دارند یا سرشان را به هنگام کار بالاتر از بدن بگیرند ممکن است زودتر به این بیماری دچار شوند.

علایم بیماری

بیشتر بیماران ممکن است در اثر ابتلا به این بیماری با ۳ دسته علایم مواجه شوند دسته اول علایم موضعی ناحیه گردن شامل درد، محدود شدن حرکات گردن، درد در بین شانه ها و کشیده شدن آن تا قاعده جمجمه است. گاهی فتق دیسک روی ریشه های عصبی که از کنار آن رد می شود، فشار وارد می کند و بیمار دچار علایم ریشه ای می شود. این علایم به صورت گزگز و مورمور در انگشتان دست است.

گاهی بیمار از درد و ضعف عضلانی در ناحیه باز و یا شانه شکایت می کند و گز گز و مور مور را هم در انگشتان احساس می کند. در نهایت ممکن است دیسکی که دچار عارضه شده روی نخاع فشار وارد کند که در این صورت عارضه خطرناک است زیرا ممکن است به نخاع آسیب بزند و فرد را ویلچرنشین کند. در واقع تفاوت فتق دیسک بین مهره ای کمر و گردن این است که در گردن ما با مشکل تحت فشار قرار گرفتن نخاع رو به رو هستیم در حالی که در کمر، فتق دیسک به ریشه های عصبی فشار می آورد و نخاع در آن ناحیه وجود ندارد.علایم دیررس بیماری شامل بی اختیاری ادرار و مدفوع یا فلجی کامل است که بهبودی بیمار در این مرحله امکان پذیر نیست اما با تشخیص علایم زودرس زودتر می توان به درمان اقدام کرد.

علایم دیسک گردن

از مهم ترین علایم زودرس بیماری این است که بیمار نمی تواند حرکات ظریفی را که قبلا با دست انجام می داده است، انجام بدهد، به عنوان مثال دستخط خوب بیمار حالا ناخوانا شده یا در بستن دکمه های لباس ناتوان شده است .

گاهی بیمار به هنگام راه رفتن تلوتلو می خورد یا کاری را که قبلا با دست چپ خوب انجام می داده است، حالا نمی تواند به همان خوبی انجام بدهد.پزشک متخصص در ابتدا با معاینه بالینی و گرفتن شرح حال بیمار عارضه را تشخیص می دهد و برای تایید تشخیص می تواند رادیوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن را تجویز کند. نکته این جاست که تشخیص اصلی بررسی های پاراکلینیکی نیست بلکه معاینه بالینی و شرح حال بیمار اهمیت بالایی دارد.

درمان دیسک گردن

مانند بیشتر بیماری های اسکلتی  عضلانی تغییر شیوه زندگی اولین قدم برای درمان است. تغییر وضعیت گردن اولین اصل است و کار پرخطری که فرد داشته و باعث بیماری شده است باید در ساعات محدودی انجام شود. آموزش بیمار برای این که گردنش کمتر تحت فشار قرار بگیرد اصل بسیار اساسی در این زمینه است و هم زمان داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل بروفن و ناپروکسن به تسکین درد بیمار کمک می کند. گاهی داروهای شل کننده عضلات تجویز می شود و در موارد شدیدتر ممکن است کورتن تجویز شود.

هم چنین تقویت عضلانی با کشش عضلات گردن با درمانهای فیزیکی در درمان عارضه نقش موثری دارد. فیزیوتراپی ، اصلاح شیوه زندگی و مصرف دارو به مبتلایان به این بیماری کمک می کند تا به میزان ۷۰ تا ۸۰ درصد از بیماری نجات پیدا کنند. به این ترتیب که دیسکی که بیرون زده به تدریج آبش را از دست می دهد و دوباره به جای اولش بر می گردد. بنابراین این تصور که فتق دیسک بین مهره ای گردن یک بیماری برای تمام عمر است، اشتباه است و دسته زیادی از بیماران بهبود پیدا می کنند.

جراحی آری یا نه

 10-5درصد بیماران نیاز به جراحی پیدا میکنند و به طور معمول نتیجه  جراحی فتق دیسک گردن در صورتی که بیمار مناسب انتخاب شود و جراح تکنیک مناسبی به کار ببرد تا ۹۵ درصد رضایت بخش و بیمار بسیار راضی است. ناگفته نماند که در 90-۸۰ درصد موارد نیاز به عمل جراحی پیدا نمی شود و درمانهای فیزیکی و طب سوزنی ، اصلاح شیوه زندگی و مصرف داروها، بیمار را از انجام عمل جراحی بی نیاز می کند.بیماری که حداقل ۶ هفته درمان طبی را انجام و مقاومت نشان داده یا بیماری که دچار علایم نخاعی شده باشد کاندید عمل جراحی است.

نکته این جاست که عمل دیرهنگام برای بیمارانی که سال هاست درد دارند ممکن است نتیجه رضایت بخشی نداشته باشد هم چنانکه جراحی زودهنگام ثمربخش نیست. بنابراین برای جراحی باید به موقع تصمیم گرفته شود بنابراین قانون کلی در دیسک گردن و کمر این است که در عین این که نباید جراحی را زود انجام داد، خیلی دیر هم نباید اقدام کرد چون ممکن است نفعی به حال بیمار نداشته باشد.

در جراحی ازناحیه جلوی گردن با یک برش ۲ تا ۳ سانتی دیسک معیوب از جلوی گردن برداشته و پروتز جایگزین آن می شود. در گذشته از بدن خود بیمار استخوان گذاشته می شد اما در حال حاضر دیسک مصنوعی به جای دیسک معیوب قرار داده می شود، استفاده از پروتز باعث می شود محدودیت حرکتی برای بیمار به وجود نیاید و بتواند گردنش را به خوبی حرکت دهد.

این عمل مانند هر عمل جراحی دیگری عارضه دارد و شایع ترین آن بلع دردناک است . از آن جا که جراحی کنار مری انجام می شود بیمار تا مدت ها به هنگام غذا خوردن ، احساس درد می کند. گاهی صدای بیمار به علت آسیب دیدن عصب صوتی تغییر می کند اما در طول زمان بهتر می شود. عفونت و آسیب به عصب و نخاع هم ممکن است روی دهد اما با وجود تجهیزات امروزی در اتاق های عمل، این آسیب ها به ندرت رخ می دهد و نگرانی از این بابت وجود ندارد.

نکته قابل ذکر این است که بعضی بیماری های زمینه ای در بروز فتق دیسک بین مهره ای گردن نقش دارد مثل ابتلا به آرتریت روماتوئید . خوب است بدانید فتق دیسک بین مهره ای ۲ نوع نرم و سفت دارد و بیشتر نوع نرم آن شایع است. در نوع نرم خود دیسک به نخاع فشار می آورد اما در نوع سخت استخوان هایی که دچار آرتروز شده است به نخاع فشار می آورد. از این بیماری تحت عنوان آرتروز هم یاد می کنند اما در واقع همان فتق دیسک بین مهره ای گردن است. سابقه شکستگی گردن، بیماری های مادرزادی، اتصال مهره های گردنی به یکدیگر، انحنای مهره های گردنی، سابقه عمل جراحی و مشکلاتی از این دست در برخی موارد در بروز عارضه نقش دارد.

استفاده از گردن بندهای طبی فقط به مدت ۲ هفته مجاز است

گردن بندهای طبی مثل کمربندهای طبی برای استفاده طولانی مدت ساخته نشده اند و استفاده درازمدت از این وسایل به ضرر بیمار است.  استفاده طولانی مدت از این گردن بندها باعث ضعف عضلانی و آسیب بیشتر به گردن می شود. زیرا در درازمدت عضلات گردن ضعیف تر و در برابر فشار آسیب پذیرتر می شود. بنابراین استفاده از کمربند طبی یا گردن بند طبی فقط به مدت ۲ هفته تجویز می شود و نه بیشتر. نکته این جاست که نوع نرم این گردن بندها که مردم تمایل بیشتری به استفاده از آن دارند فقط خاصیت گرم کردن موضعی گردن را دارد. 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر گرفتار گردن درد هستید ودنبال درمان مناسب میگردین حتما اینجا را بخوانید

یبماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسان ها فرایند فرسایشی دیسک بین ستون مهره ها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می شود و دیسک به تدریج آب خود را از دست می دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می یابد، انعطاف پذیری اش نیز کمتر می شود.

بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسان ها فرایند فرسایشی دیسک بین ستون مهره ها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می شود و دیسک به تدریج آب خود را از دست می دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می یابد، انعطاف پذیری اش نیز کمتر می شود. عواملی هم که به این فرسایش سرعت می بخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوان کننده ای به نام دیسک گردن می شوند.گردن به قسمتی از بدن مهره داران گفته می شود که بین سروتنه قرار می گیرد و شامل نسج نرم در بیرون و ستون فقرات گردنی و بخشی از نخاع در قسمت وسط آن است. وزن سر را ستون مهره  و بخشی از آن را نیز عضلات اطراف تحمل می کنند. ستون فقرات گردنی، برخلاف دیگر مهره های بدن که حرکت کمی در کنار یکدیگر دارند، کاملا متحرک است، بنابراین بیشترین میزان چرخش و حرکات به جلو و عقب را در گردن مشاهده می کنیم. گردن از ۷ مهره و ۸ ریشه عصبی تشکیل شده است. این ۸ ریشه کنترل تنفس، حرکات سر روی بدن و حرکات دست را بر عهده دارند و بین هر ۲ مهره، دیسک قرار گرفته است. ساختمان دیسک از یک حلقه بیرونی و یک هسته مرکزی تشکیل شده است. در اثر ساییدگی دیسک، به تدریج حلقه احاطه کننده پاره می شود و هسته مرکزی از محل پارگی بیرون می زند. به این برجستگی، فتق دیسک بین مهره ای می گویند که باعث فشار روی ریشه های عصبی و پدیده درد آغاز می شود. درد ناشی از دیسک، به دو شکل بروز می کند.

درد مکانیکی

این نوع درد، موضعی است و در خود ستون فقرات احساس می شود یا اینکه خیلی نزدیک مهره هاست. بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمی کند و به تدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده می شود به طوری که شب هنگام به اوج خود می رسد.

درد انتشاری

دردهای ریشه ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می شوند یعنی می توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند. این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک انگشتان نزدیک تر می شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی حسی آشکار می شود یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می دهیم، به راحتی می توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم. پزشک از روی انگشت بی حس شده می تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده مثلا بی حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.

چرا به دیسک گردن مبتلا می شویم؟

انسان ها شغل های متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره می کنیم.

در صاحبان مشاغلی مثل دندان پزشکی، حروف نگاری، کاربران طولانی مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت ها سروگردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می کنند مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می کنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سرو گردن وارد می شود و به آن صدمه می خورد.

یکی از ورزش های کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتی  گیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فن ها، فشار زیادی به ستون فقرات گردنی شان وارد می کنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستون فقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال کمی تنگ تر شود، عارضه چندانی پدید نیاید.

برخی از افراد هم به طور مادرزادی دچار ناهنجاری های ستون فقرات هستند.

تشخیص

وقتی علایم و نشانه ها، دیسک گردن را نشان می دهد، باید بررسی های تکمیلی آغاز شود. رادیوگرافی ساده، ام آرآی و نوار عصب اطلاعات بیشتری می دهد و با کنار هم قرار دادن یافته ها، تصمیم درستی نیز برای درمان گرفته می شود.

درمان نگهدارنده:

با رعایت نکته های بسیار ساده و جزیی می توان بیماری را درمان کرد. در بیرون زدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال می شود و بدن هم به طور خودکار آن را خنثی می کند. دیسک گردن یک بیماری خودمحدودشونده است و با مداخلات بهینه سازی فرایند شغلی و وضعیت های مناسب هنگام کار بهبود حاصل می شود. بی حرکت  نگه داشتن گردن بسیار مفید است زیرا فشار وارده کمتر می شود و به مرور بیرون زدگی سر جای اول خود برمی گردد. برای این کار گردن بندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قوی تر کردن آن مانورهای ورزشی کمک می کند تا روند سریع تر طی شود.

درمان جراحی:

اگر بعد از درمان های نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت می یابد اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟

  افرادی که نقص پیشرونده دارند یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شده اند و احساس می کنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمی دارند یا زمین می   خورند و دست هایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شده اند.

گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوان کننده رنج می برند و به درمان باوجود همه اقدام ها پاسخ نمی دهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگی شان شده است.

برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود می یابند ولی وقتی به محل کارشان بازمی گردند، دوباره همه علایم آغاز می شود، به جامعه و از سرگیری زندگی روزمره و عادی، اقدامات جراحی ضرورت می یابد. 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

در صورتی که درد گردن همراه با خواب رفتن انگشتان دستتان را دارید حتما اینجا را بخوانید.

 

کاهش حس لمس در اندام فوقانی و خواب رفتن آن معمولا به علت فشاری است که به ریشه های عصبی گردن و یا اعصاب دست وارد میشود. اعصابی که از بین مهره های گردن خارج میشوند یک شبکه عصبی به نام شبکه گردنی را در ناحیه گردن میسازند. از این شبکه اعصاب متعددی خارج شده که به بازو، ساعد و دست میروند و حس و حرکت آنها را تامین میکنند.

مشکلاتی که به علل مختلف در گردن ایجاد میشوند میتوانند به این اعصاب یا ریشه های عصبی فشار آورده و موجب بروز بیحسی و خواب رفتن دست شوند. از شایعترین این مشکلات دیسک گردنی و دنده گردنی است.

در مشکلات دیسک گردنی به علت جابجا شدن دیسک به ریشه های عصبی فشار وارد میشود و در دنده گردنی به علت فشار دنده زیادی و یا عضلات متصل به آن، اعصاب اندام فوقانی تحت فشار یا کشش قرار میگیرند. این فشارها میتوانند موجب بروز علائم عصبی بصورت درد و احساس بیحسی شوند.

بعضی کارها زمینه بروز این بیماری ها را بیشتر فراهم میکنند. بطور مثال اگر کسی که زیاد با کامپیوتر کار میکند اصول کار درست با آن را رعایت نکند خود را در معرض خطر مشکلاتی که ذکر شد قرار خواهد داد. انجام فعالیت بدنی شدید که بدن به آن عادت ندارد مانند چند روز بنایی میتواند فشار زیادی به گردن و دیسک بین مهره ای آن وارد کرده و مشکلاتی را برای بیمار بوجود آورد.

درمان مناسب این مشکلات بعد از یک تشخیص درست از علت بیماری است. با معاینه درست و  انجام نوار عصب و  عضله توسط متخصص  طب  فیزیکی جهت  تشخیص درگیری اعصاب محیطی درناحیه  مچ دست-ارنج و   ناحیه  گردن (دکتر نیاستی( کامنت))  و استفاده مناسب از تصویربرداری هایی مانند رادیوگرافی ساده و یا ام آر آی میتوان در بسیاری اوقات علت بیماری را تشخیص داد.

درمان بسیاری از این بیماری ها با روش های غیر جراحی مانند مدتی استراحت، استفاده از گردن بند طبی، داروهای ضد التهابی و انجام نرمش های مناسب طبی است. در مواردی خاص بیمار ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

مسلما استفاده مناسب از کامپیوتر و قوی نگه داشتن عضلات گردن با انجام نرمش های مناسب طبی میتواند از بروز این مشکلات تا حد زیادی پیشگیری کرده و از عود آنها در آینده جلوگیری کند. 

منبع:دکتر مغاری 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر از درد گردن رنج میبرید با ورزشهای مناسب گردن درد گردن را کاهش دهید

از مهمترین اقدامات درمانی که شاید بتوان گفت مهمترین قسمت درمان  درد گردن است انجام نرمش های طبی خاصی به منظور تقویت عضلات گردن و افزایش قابلیت انعطاف لیگامان ها و عضلات گردن است. در انجام نرمش ها باید دقت کرد که آنها را بتدریج و کم کم شروع کنیم. تقویت عضلات و افزایش انعطاف لیگامان ها و عضلات نیاز به زمان دارند. اگر نرمش ها با سرعت شروع شوند یا با تعداد زیاد شروع شوند ممکن است موجب افزایش درد شوند. نرمش های گردن دو دسته اند. نرمش های کششی که همانطور که گفته شده موجب افزایش قابلیت انعطاف عضلات و رباط های گردن میشوند و نرمش های تقویتی که موجب تقویت عضلات گردن میگردند. شروع تمرینات با انجام نرمش های کشش است و بعد از مدتی باید نرمش های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه شوند. نرمش ها در سه قسمت اساسی، پیشرفته و تکمیلی توضیح داده میشوند. همیشه ابتدا با نرمش های اساسی شروع کرده و بعد از چند هفته که توانستید آنها را به تعداد کافی و به راحتی انجام دهید نرمش های پیشرفته را انجام دهید و پس از کسب مهارت در انجام نرمش های پیشرفته نرمش های تکمیلی را انجام دهید. بایستید یا بنشینید. به آهستگی و کم کم سر خود را به طرف چپ خم کنید تا گوش چپ شما با شانه شما تماس پیدا کند یا حداقل تا آنجا که ممکن است به آن نزدیک شود. با انجام اینکار باید کشش ملایمی را در عضلات طرف راست گردن خود احساس کنید. کشش زیادی ندهید. دقت کنید که شانه خود را بالا نبرید. سعی کنید شانه های تان در حالت طبیعی و افتاده باشند. این وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کنید و سپس مجددا به حالت اول برگردید. حرکت را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات با خم کردن سر به طرف راست هم انجام دهید.        بایستید یا بنشینید. به آهستگی و کم کم سر خود را به طرف جلو خم کنید. اجازه دهید تا وزن سر شما آنرا به پایین بیاورد و عضلات پشت گردن شما کشش ملایمی را احساس کند. خیلی کشش ندهید. این وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کنید و سپس مجددا به حالت اول برگردید. به آهستگی اجازه دهید سر شما تا آنجا که میتواند به سمت عقب برود. سپس به آهستگی دهان خود را یک بار باز و بسته کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و دوباره به وضعیت اولیه برگردید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. بایستید یا بنشینید. به آهستگی سر خود را به سمت چپ بچرخانید تا جاییکه احساس کشش ملایمی در ناحیه راست گردن خود بکنید. این وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کنید و سپس مجددا به حالت اول برگردید. حرکت را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف راست هم انجام دهید.  بایستید یا بنشینید. سر خود را به آهستگی و در حالیکه به هیچ طرفی خم نشده و نمی چرخد به عقب ببرید بطوریکه پوست زیر چانه شما چین دار شود و به اصطلاح غبغب پیدا کنید. این وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کنید و سپس مجددا به حالت اول برگردید. حرکت را 5-3 بار تکرار کنید.        بایستید یا بنشینید. کف دست چپ خود را بر روی سمت چپ سر خود قرار داده و کف دست را به آرامی به سر خود فشار دهید در همین حال سر خود را هم به دستتان فشار دهید بطوریکه سر و دست شما حرکت نکنند بلکه فقط به یکدیگر فشار وارد کنند. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف راست انجام دهید       بایستید یا بنشینید. در حالیکه انگشتان دست های تان را در هم فرو برده اید. کف دستهای تان را در پشت سرتان قرار دهید. کف دست ها را به آرامی به سر خود فشار دهید. در همین حال سر خود را هم به دست های تان فشار دهید بطوریکه سر و دستهای شما حرکت نکنند بلکه فقط به یکدیگر فشار وارد کنند. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. بایستید یا بنشینید. کف دست راست یا چپ خود را بر روی پیشانی خود قرار داده و کف دست را به آرامی به سر خود فشار دهید در همین حال سر خود را هم به دستتان فشار دهید بطوریکه سر و دست شما حرکت نکنند بلکه فقط به یکدیگر فشار وارد کنند. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. بایستید یا بنشینید. در حالیکه سر خود را تا جاییکه میتوانید به طرف راست چرخانده اید کف دست چپ را بر روی گونه چپ قرار داده و سر را به دست و دست را به سر فشار دهید. در این حال هیچیک نه دست و نه سر شما نباید حرکت کنند بلکه فقط باید به یکدیگر فشار وارد کنند. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف چپ انجام دهید.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس مطب : مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸