راه کارهای موثر جهت کاهش اسیب دیدگی مچ پا را در اینجا بخوانید

نتایج تحقیق پژوهشگران ایرانی نشان داده، آسیب دیدگی مچ پا شایع‌ترین مصدومیت در فوتبالیست‌هاست.
محققان ایرانی سه روش اصلی برای جلوگیری از این آسیب دیدگی‌ را با هم مقایسه کردند و دریافتند که ورزش‌های تعادلی از همه مناسب‌تر هستند.
بر خلاف آنچه که اغلب تصور می‌شود، در بین فوتبالیست‌ها آسیب دیدگی‌های ناحیه مچ پا بسیار شایع‌تر از پارگی عضله همسترینگ است، هنگامی که فوتبالیست‌ها به آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا دچار می‌شوند ، راه‌های مختلفی به کار گرفته می‌شود تا از دوباره درگیر شدن با این مشکل جلوگیری شود.
یکی از این راه‌ها انجام ورزش‌های قدرتی است که ماهیچه‌ها و رباط‌ها را قوی‌تر می‌کند و باعث استحکام بیشتر مچ پا می‌شود،‌ راه دیگر قرار دادن کفی‌های طبی در کفش‌هاست که باعث می‌شود پا در موقعیت درستی قرار بگیرد و از آسیب دیدگی‌ جلوگیری شود. انجام ورزش‌های تعادلی و قدرتی باعث می‌شود پا و مچ ساختاری پیدا کنند که بتوانند نیروهای خارجی را تحمل و کنترل کنند.
کدامیک از این راه‌ها، موثرترین راه برای کاهش آسیب دیدگی‌های مچ پاست؟
این سوالی است که محققان ایرانی سعی در جواب دادن به آن داشتند. آنها مطالعاتی بر روی 80 فوتبالیست انجام دادند که در لیگ بازی می‌کردند و برایشان مشکل آسیب دیدگی‌ مچ پا ایجاد شده بود، هر کدام از آنها در یکی از گروه‌های تمرینی زیر اسم نوشتند که در کل در هر گروه 20 نفر جای گرفتند.
- تمرینات قدرتی
- استفاده از لوازم طبی
- انجام تمرینات تعادلی
- گروه کنترل که تمرینی انجام ندادند.
این فوتبالیست‌ها در تمام فصل تحت نظر بودند. آنها همگی به طور مساوی در خطر مصدومیت بودند، اما کسانی که ورزش‌های تعادلی انجام دادند کمتر به این آسیب دیدگی‌ها دچار شدند. با این وجود، خطر آسیب دیدگی‌ در گروه ورزش‌های استقامتی و گروه استفاده از لوازم طبی نیز کم شد، اما این کاهش به میزان گروه ورزش‌های تعادلی نبود. این تحقیقات نشان می‌دهد که هر سه این راه‌ها برای کاهش خطر آسیب دیدگی‌ مناسب هستند، اما در ورزش‌های تعادلی تاثیر بیشتری در جلوگیری از آسیب دیدگی‌ مچ پا دارند. 

 

ادرس مطب :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اشنایی با علائم دیسک کمر حتما اینجا را بخواانید

بیماری  تنگی کانال نخاعی و دیسک کمر  یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که در سراسر جهان افراد زیادی را به خود مبتلا کرده است. با مرور شیوه‌های درمانی طب سنتی، طب مکمل و جایگزین در سراسر جهان این نتیجه به دست می‌آید که این بیماری از جمله بیماری‌هایی است که اگر چه طب کلاسیک  در درمان آن همیشه موفق نیست.دیسک با یک غشای فیبری، مایع ژلاتینی و یک هسته مرکزی به منظور پیشگیری از سایش بین مهره‌ای میان مهره‌های ستون فقرات قرار دارد. وقتی 2 مهره به دلایل خاص مثل برداشتن یک بار غیرمتعارف به یکدیگر نزدیک می‌شوند، دیسک تحت فشار قرار می‌گیرد. در این حالت دیسک دچار عارضه می‌شود و به این ترتیب اعصاب ریشه‌ای که از کنار دیسک عبور می‌کنند، درد را به مسیرهایی که عصب‌دهی شده مخابره می‌کنند. خطرناک‌ترین ضایعه در این زمینه گرایش هسته دیسک به سمت نخاع است که در نمونه مطرح شده نیز این بیماری وجود داشته است و بعد از آن گرایش هسته دیسک به سمت رباط خلفی است. در این شرایط میزان درد بسیار زیاد است. بیمار گزگز در پاهایش را احساس می‌کند و گاهی پاهای او کرخت می‌شود و پا به مرور حسش را از دست می‌دهد همان نکته‌ای که در پزشکی رایج از آن با عنوان فلج شدن یاد می‌شود 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که درد مفاصل خصوصا درد زانوی شما با فصل سرما افزایش می یابد حتما اینجا را بخوانید

بررسی جدیدی از مجله بالینی درد  اثبات می کند اگر زانوهایتان در  فصل سرما، درد زیادتری دارند احتمال زیاد دارد که کمبود ویتامین  D دارید و باید این ویتامین را تحت نظر پزشک مصرف کنید.مطابق با داده های این تحقیق،  کمبود ویتامین D  با ارتروز زانو ارتباط مستقیمی دارد. این نتایج، بدون در نظر گرفتن وزن هر شخص، بدست آمد. شرکت کنندگانکه اضافه وزن داشتند این تحقیق، به احتمال زیاد از کمبود ویتامین D رنج می‌بردند.

 

 کمبود ویتامین D از راه‌های مختلفی به زانوهای شما صدمه می‌زند. اول اینکه کمبود ویتامین D، میزان التهاب شما را افزایش میدهد که به نوبه خود، میزان حساسیت به درد مربوط به آرتروز را بیشتر می‌کند. سطح ویتامین D بسیار پایین، تحلیل استخوان را نیز افزایش می‌دهد که باعث کاهش کیفیت استخوان می‌شود.

کمبود ویتامین D یک مشکل فراگیر است. در واقع یک مطالعه جدید توسط مجله تحقیقات تغذیه‌ای دریافته که تقریبا 42% از آمریکایی‌ها، بطور خطرناکی دچار کمبود ویتامین D هستند. شما بیشتر ویتامین D مورد نیازتان را از قرارگیری در معرض نورخورشید دریافت می‌کنید. بنابراین تمام مشکلات مربوط به کمبود ویتامین D معمولا در فصل زمستان که اکثر مردم، نور خورشید کافی دریافت نمی‌کنند، بروز می‌کند.

 یک آزمایش خون ساده که توسط پزشک شما درخواست می‌شود، می‌تواند تعیین کند که آیا کمبود ویتامین D دارید یا خیر. اگر دچار کمبود باشید، مصرف یک مکمل ویتامین D بمدت چند ماه، می‌تواند به شما کمک کند که سطح ویتامین D بدنتان را بالا ببرید. احتمال دریافت ویتامین D بیش از حد، بسیار کم است با اینحال مقدار ویتامین D مورد نیاز شما به وزن و ترکیب بدنتان بستگی دارد. بدن شما، ویتامین D را در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند یعنی افرادی که چربی بدن بیشتری دارند، برای محدود کردمن میزان درد و کاهش کارایی به ویتامین D بیشتری نیاز دارند.

اگر درد و کاهش توان حرکتی، برای نگران کردن شما درباره میزان ویتامین D بدنتان، کافی نیستند به یاد داشته باشید بیشتر تحقیقات دریافته‌اند که کمبود ویتامین D، خطر ابتلا به زوال عقل را دو برابر می‌کند.

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت اگاهی از چگونگی دررفتگی شانه و نحوه دردمان ان حتما اینجا را بخوانید

مفصلی که به نام مفصل شانه می‌شناسیم از ارتباط سر استخوان بازو با کاسه اش در استخوان کتف به وجود می‌آید .این ، اصلی‌ترین مفصل شانه است و بیشترین حرکات شانه توسط آن صورت می‌گیرد .نکته‌ای که باید بدانیم این است که این مفصل یکی از چهار مفصل تشکیل‌دهنده شانه می‌باشد و سه مفصل دیگر نیز در شانه وجود دارد که حرکات را در جهات مختلف تسهیل می‌نمایند . یکی از این مفاصل از ارتباط انتهای خارجی استخوان ترقوه و زائده ای از استخوان کتف بنام آکرومیون به‌وجود می‌آید که به آن مفصل آکرومیوکلاویکولار یا ترقوه ای- آکرومیونی می‌گویند و در بالای مفصل اصلی‌شانه قرار می‌گیرد .

علت دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار در شانه (ACROMIOCLAVICULAR JOINT DISLOCATION) چیست ؟

ضربه مستقیم به مفصل شانه مانند زمین خوردن روی شانه یا سقوط اجسام سنگین روی سطح خارجی شانه می‌تواند به لیگامانها و عناصر نگهدارنده در مفصل آکرومیوکلاویکولار صدمه بزند . مکانیزم دیگر به صورت غیرمستقیم بوده و به دنبال زمین خوردن روی دست‌های باز اتفاق می‌افتد .در این مکانیسم انرژی حاصل از تماس دستها با زمین از طریق محور اندام به شانه منتقل شده و جمع شدن انرژی در این مفصل باعث آسیب آن می‌شود . آسیب این مفصل بیشتر در رویدادهای ورزشی رخ می‌دهد .

تقسیم‌بندی در دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار در شانه (ACROMIOCLAVICULAR JOINT DISLOCATION) :

نوع آسیبی که در این مفصل به‌وجود می‌آید بسته به میزان انرژی حاصل از رویداد رخ داده می‌تواند متفاوت باشد .

  در مواردی که شدت صدمه کم است لیگامان ها و عناصر نگهدارنده دچار حالت کشیدگی و آزردگی می‌شوند . پارگی در این لیگامانها و عناصر روی نمی‌دهد و در نتیجه جابه‌جایی یا دررفتگی در این مفصل نداریم . درد و التهاب چند روز طول کشیده و به‌تدریج با استراحت و اقدامات درمانی نگهدارنده بهتر می‌شود .

  با افزایش شدت صدمه ، لیگامان ها و عناصر دچار پارگی می‌شوند ولی این پارگی کامل نیست و در نتیجه جابه‌جایی در مفصل کم بوده و دررفتگی کامل نمی‌باشد.

  در صدمات شدید ، لیگامانها و عناصر نگهدارنده به طور کامل پاره شده و حتی گاهی عضلات اطراف مفصل شانه نیز دچار پارگی می‌شوند . در این موارد مفصل به طور کامل دچار دررفتگی شده و انتهای خارجی استخوان ترقوه جابه‌جا شده و به سمت بالا حرکت می‌کند .

علایم بالینی دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار در شانه (ACROMIOCLAVICULAR JOINT DISLOCATION) چیست و این عارضه چگونه تشخیص داده می‌شود ؟

به دنبال حادثه درد شدیدی در ناحیه شانه به‌وجود می‌آید . این درد روی مفصل آکرومیوکلاویکولار متمرکز بوده و این مفصل در لمس حساس و دردناک است . در مواردی که شدت آسیب کمتر است و پارگی در لیگامانها و عناصر نگهدارنده کامل نمی‌باشد  ، حالت نیمه دررفتگی در مفصل به وجود می‌آید که ممکن است در نگاه کاملاً طبیعی به نظر برسد یا جابجایی کمی که در مفصل به‌وجود می‌آید به‌صورت برجستگی کوچکی در انتهای خارجی استخوان ترقوه رویت شود .در افراد چاق یا عضلانی این جابجایی کم معمولاً به خوبی دیده نمی‌شود . در این موارد جهت تشخیص دقیق‌تر اقدام به رادیوگرافی شده و جابه‌جایی به‌وجودآمده در مفصل در رادیوگرافی  مورد بررسی قرار می‌گیرد . در مواردی که جابه‌جایی در رادیوگرافی مورد تردید باشد از شانه سمت مقابل نیز اقدام به عکس‌برداری شده و دو طرف با یکدیگر مورد مقایسه قرار می‌گیرند .این رادیوگرافی ها باید در حالت ایستاده گرفته شوند زیرا جابه‌جایی حتی اگر قابل توجه نیز باشد ممکن است در حالت خوابیده از بین رفته و در رادیوگرافی کاملاً طبیعی به نظر برسند . گاهی در حالت ایستاده به مچ دست دو طرف وزنه وصل  می‌کنند و در این وضعیت از دو طرف اقدام به عکس‌برداری می‌نمایند . وزنه وصل شده به مچ دست با کشیدن اندام به سمت پایین جابه‌جایی را در سمت آسیب‌دیده افزایش داده و در مقایسه با سمت مقابل این اختلاف بهتر دیده می‌شود .

در مواردی که آسیب شدید بوده و پارگی در لیگامانها و عناصر نگهدارنده کامل می‌باشد ، انتهای خارجی استخوان ترقوه از جایگاه خود روبه‌روی زائده آکرومیون استخوان کتف جابه‌جا شده و به صورت برجستگی زیر پوست رویت می‌شود . رادیوگرافی به‌عمل آمده در این موارد ، در حالت ایستاده ، این جابه‌جایی را به وضوح نشان می‌دهد .

درمان دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار در شانه (ACROMIOCLAVICULAR JOINT DISLOCATION) چیست ؟

در دررفتگی مفصل اصلی شانه جهت درمان ، اقدام به جااندازی تحت کشش می‌شود . با این کار سر استخوان بازو به کاسه خود در استخوان کتف برمی‌گردد . در دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار در شانه ، جااندازی تحت کشش  هیچ جایگاهی ندارد . جابه‌جایی انتهای خارجی استخوان ترقوه با فشار یا دست‌کاری به جای اصلی خود در مفصل برمی‌گردد ولی به علت نیروهای جابجا کننده پیرامون مفصل در جای خود باقی نمی‌ماند و بلافاصله پس از رفع فشار مجدد جابجا می‌شود . در گذشته با استفاده از چسب سعی می‌شد جابه‌جایی استخوان ترقوه را در وضعیت اصلاح‌شده نگهدارند . این روش نیز در درمان این عارضه دیگر هیچ جایگاهی ندارد . از یک طرف چسب مورد استفاده توانایی نگهداشتن استخوان جابه‌جا شده را در جای خود به مدت طولانی نداشته و از طرف دیگر پوست در زیر محل چسب دچار آزردگی و زخم می‌شد .

در مواردی که آسیب خفیف بوده و لیگامانها و عناصر نگهدارنده فقط دچار کشیدگی شده باشند یا پارگی در آن‌ها به طور کامل نباشد ، درمان آن غیر جراحی است . در مرحله اول با استفاده از استراحت ، کمپرس سرد و داروهای ضد التهاب درد را کنترل کرده و پس از یکی دو هفته ازدرمان فیزیکی جهت برگشته کامل حرکات و تقویت عضلات بهره گرفته می‌شود .در مواردی که آسیب شدید بوده و دررفتگی در مفصل  به طور کامل رخ داده باشد در بسیاری از اوقات از عمل جراحی جهت اصلاح وضعیت بوجود آمده استفاده می‌کنند . طی جراحی انتهای خارجی استخوان ترقوه را در محل اصلی خود روبه‌روی زایده آکرومیون قرارداده و لیگامانها و عناصر آسیب دیده را ترمیم کنند سپس با ابزاری فلزی مانند پین ، پیچ یا پلاک‌هائی که امروزه اختصاصاً برای این منظور ساخته شده است وضعیت اصلاح‌شده را تثبیت می‌کنند . لیگامانها و عناصر ترمیم شده در مدت دو ماه بهبود پیدا کرده و پس از آن ابزار مورد استفاده بسته به نوع مورد استفاده و شرایط موجود می‌تواند خارج شده یا در محل باقی بماند 

ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که تمایل به درمان به روش های طبیعی جهت درمان التهاب و درد زانو را دارید حتما اینجا را بخوانید

روش های طبیعی برای کاهش التهاب و درد زانو کسانی که از ورم و درد زانو رنج می برند، معمولا" به دنبال راه های درمانی غیر از مصرف دارو هستند. دلیل آن هم این می تواند باشد که درمان های پزشکی درد آن ها را تسکین نمی دهد و همچنین ممکن است عوارض جانبی مصرف دارو موجب نگرانی آن ها شود. یا شاید احساس می کنند درمان طبیعی جایگزین مناسب تری نسبت به دارو باشد. به هر حال به هر دلیلی که باشد، بسیاری از بیماران مبتلا به آرتریت ( التهاب مفصل زانو) و درد زانو از این ۵ روش درمانی برای کاهش درد زانو و علائم بیماری خود استفاده می کنند.

- ورزش منظم مؤسسه ملی آرتریت و اسکلتی عضلانی و بیماری های پوست (NIAMS) توصیه می کند که مبتلایان به آرتروز از این سه نوع ورزش استفاده  می کنند. ۱-حرکت های چرخشی مانند ورزش هایی از قبیل رقص که به حفظ حرکت طبیعی مفاصل کمک  کرده  و موجب افزایش انعطاف پذیری مفاصل می شود. ۲-ورزش های قدرتی از قبیل وزنه زدن که به نگهداری یا افزایش قدرت عضلانی کمک می کند. ۳-ورزش های هوازی و یا استقامتی مانند دوچرخه سواری که باعث بهبود آمادگی  قلبی عروقی شده و به کنترل وزن و بهبود عملکرد کلی بدن کمک می کند.

کنترل وزن در کسانی دچار ورم مفصل زانو یا درد زانو هستند، بسیار مهم است زیرا وزن اضافی فشار زیادی بر مفاصل وارد می کند.

- رژیم غذایی سالم از آنجا که تا به حال بیش از ۱۰۰ نوع آرتریت شناخته شده است، هیچ نوع ماده ی غذایی به تنهایی نمی تواند به بیمار کمک کند. با این حال، مؤسسه ی  آرتروز، دستور العمل های زیر را برای کمک به بیماران در حفظ یک رژیم غذایی و برای کمک به کنترل علائم پیشنهاد داده است. ۱- خوردن انواع مواد غذایی و نخوردن غذاهایی که با داروهای شما تداخل ایجاد می کنند. ۲- استفاده از چربی و کلسترول در حد اعتدال. ۳- خوردن مقدار زیادی سبزیجات، میوه و حبوبات. ۴- مصرف شکر و نمک در حد اعتدال. ۵- میانه روی در نوشیدن الکل ۶- مصرف مورد نیاز روزانه از ویتامین ها و مواد معدنی، از جمله کلسیم.

مکمل های غذایی این درمان ها با این حال ممکن است شامل مواد شیمیایی مشابه آنچه که در ناپروکسن و ایبوپروفن با نام های تجاری (Advil)، هستند، باشد. که می توانند معده و روده را دچارالتهاب کنند. همچنین ممکن است باعث احتباس مایعات در بدن شوند، که در این صورت ممکن است برای افراد مبتلا به فشار خون بالا یا بیماری های قلبی عروقی مشکل ساز باشد.

مکمل های سولفات کندرویتین و گلوکزآمین به طور جداگانه و یا در یک ترکیب به فروش می رسند که برای تسکین درد زانو توصیه می شود و با دیگر داروهای مسکن استفاده می شود. اگر چه اثر آن ها هنوز اثبات نشده است، ولی به نظر می رسد نسبتا" ایمن است و ممکن است برای افرادی که درد شدید دارند با وجود درمان های مرسوم مؤثر باشد. گزارشات حاکی از آن است، روغن ماهی که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ است، برای از بین بردن درد زانو و حساس بودن مفصل به لمس مفصل مؤثر است. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا اینکه بیمار نتایج را ببیند. عوارض جانبی می تواند شامل ناراحتی دستگاه گوارش و بوی تنفس باشد.

کالج روماتولوژی آمریکا اشاره کرده است، شواهدی وجود دارد که عصاره زنجبیل و پوست درخت بید می توانند درد آرتریت را کاهش دهد.

- مدیریت استرس استرس بخش طبیعی از زندگی است، اما برای افراد مبتلا به آرتریت، عوامل استرس زا عوارضی را به دنبال خواهد داشت. به نقل از مؤسسه آرتروز، کنترل استرس برای بیماران مبتلا به آرتریت ضروری است زیرا زمانی که شما احساس استرس می کنید، عضلات بدن دچار تنش می شود. این تنش عضلانی می تواند درد و خستگی را افزایش دهد و ممکن است توانایی های بیمار را محدود کند و احساس ناتوانی را بوجود آورد. استرس می تواند به افسردگی منجر شود و مجددا" باعث ایجاد چرخه استرس می شود. پس با مدیریت کردن عامل استرس می توانید باعث شکستن این چرخه  شوید.

- استفاده از سرما و گرما گرما باعث می شود درد را با ایجاد آرامش اعصاب در عضلات دردناک و افزایش جریان خون رسانی تسکین دهید. یکی از ساده ترین و مؤثرترین راه ها یک دوش گرم یا حمام به مدت ۱۵ دقیقه است. گزینه های دیگر شامل استفاده از یک هات پد و الکتریکال پد است. اگر پوست شما حساس است و یا اگر گردش خون ضعیفی دارید، از درمان حرارتی استفاده نکنید.

سرما ممکن است حساسیت درد را کم کند. سرما همچنین دارای اثر بی حس کننده است و باعث کاهش اسپاسم های عضلانی می شود. سرما درمانی را در صورتی که این عضو دارای گردش خون ضعیف یا بی حسی است، استفاده نکنید. تکنیک های سرما درمانی شامل استفاده از کمپرس سرد، شناور کردن مفاصل آسیب دیده در آب سرد و ماساژ یخ باشد. اگر از دیگر درمان های جایگزین استفاده می کنید باید با احتیاط ورزش کنید. قبل از شروع هر جایگزین درمانی یا مکمل، با پزشک مشورت کنید تا ببینید آیا این روش ها برای وضعیت خاص شما درست است یا خیر؟

ادرس مطب   :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸