اگر میخواهید از علل درد کشاله ران اگاه بشوید اینجا را کلیک کنید

درد کشاله ران ممکن است بر اثر بیماری هایی باشد که در خود کشاله ران، مفصل ران و یا لگن وجود دارد. با این حال در مواردی، منشا درد کشاله ران در ارگان های دیگر بوده و درد بطور ثانویه به کشاله ران انتشار میابد. بیماری های سیستم ادراری و تناسلی از دسته مشکلاتی هستند که درد ناشی از آنها میتواند در ناحیه کشاله ران احساس شود.

شایع‌ترین علت درد کشاله ران کشیدگی عضلانی است. کشیدگی های عضلات ناحیه کشاله ران معمولا بدنبال فعالیت های شدید بدنی و فعالیت های ورزشی ایجاد میشوند. این کشیدگی ها با مدتی استراحت و کاعش فعالیت ها بهبود میابند.
دیگر علل درد کشاله ران عبارتند از

درد کشاله ران با منشا لگن و مفصل ران

کشاله ران Groin جایی است که شکم شما تمام شده و ران شما شروع می‌شود.
علل بسیاری از دردهای کشاله ران در خود لگن یا مفصل ران است. شایعترین این علل عبارتند از

• شکستگی حاد لگن یا مفصل ران

• شکستگی استرسی لگن

• آرتریت مفصل ران به هر علتی مانند استئوآرتریت (آرتروز)، روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان

• نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران

• پوکی استخوان گذرای مفصل ران

• بورسیت

• استئیت پوبیس

• پارگی لابروم در مفصل ران

• التهاب تاندون ایلیوپسواس و بورس آن

• گیر یا ایمپینجمنت مفصل ران

• التهاب مفصل ساکروایلیاک

درد کشاله ران با منشا سیستم ادراری و تناسلی

مهم ترین علل درد کشاله ران با منشا سیستم ادراری و یا تناسلی عبارتند از:

• عفونت سیستم ادراری

• سنگ کلیه

• بیماری‌های انتقال یابنده از طریق تماس جنسی

در آقایان

• ضربه به بیضه

• التهاب بیضه (اپیدیدیمیت) مانند اوریون

• واریکوسل ( متسع شدن وریدهای اطراف بیضه)

• چرخش بیضه

• سرطان بیضه

• اسپرماتوسل

• هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه)

در خانم‌ها

• بارداری

• کیست تخمدان

• عفونت‌های لگنی در خانم‌ها

• حاملگی خارج رحمی

علل دیگر درد کشاله ران عبارتند از

درد کشاله ران میتواند به علت بیماری های دیگری باشد مانند

• هرنی یا فتق کشاله ران

• هرنی ورزشی

• سیاتیک

• التهاب غدد لنفاوی کشاله ران

• عفونت‌های سطحی یا عمقی در بافت‌های کشاله  
•  

منبع: ایران ارتوپد 

ادرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر گرفتار سل استخوانی در ستون مهره ها هستید اینجا را کلیک کنید

سل ستون مهره شایعترین سل استخوان و مفاصل بدن است بطوریکه نیمی از موارد ابتلاء سیستم اسکلتی بدن انسان به سل بصورت بروز این عفونت در ستون فقرات است.

سل چگونه ستون مهره را گرفتار میکند

در ستون فقرات شایعترین محل ابتلا به سل مهره های سینه ای و بعد از آن مهره های کمری است. عفونت سلی در ستون مهره معمولا بصورت درگیری چند مهره است. مهره های گرفتار معمولا در مجاورت هم قرار دارند ولی میتوانند با هم فاصله هم داشته و در بین آنها مهره سالم وجود داشته باشد. در مواردی ابتلا به سل ستون مهره همراه با عفونت سلی در مفاصل دیگر بدن است.

در سل ستون مهره معمولا دیسک بین مهره ای کمتر آسیب میبیند ولی گرفتاری اصلی در جسم مهره است. باسیل سل علاقه خاصی به تخریب یک سوم جلویی جسم مهره دارد. عفونت از پشت لیگامان طولی قدامی به بالا و پایین گسترش یافته و مهره های مجاور را هم درگیر میکند. با تخریب ثلث جلویی چند مهره مجاور و کاهش ارتفاع مهره های مبتلا در قسمت جلو، ستون مهره در قسمت مبتلا شده به سمت جلو تقعر پیدا کرده که موجب کیفوز میشود.

علائم سل ستون مهره

شروع علائم سل ستون مهره تدریجی است. معمولا علائم عمومی بصورت تب (که بیشتر در عصر است) و تعریق شبانه وجود دارد. بی اشتهایی، کاهش وزن، احساس ضعف و خستگی از دیگر علائم عمومی بیماری هستند.

مهمترین علائم موضعی ابتلا ستون مهره به سل عبارتند از

• احساس درد بر روی مهره های گرفتار که با حرکت ستون مهره بیشتر شده و همراه با محدودیت حرکتی است. شدت درد در شب بیشتر میشود و ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. در بر روی مهره های گرفتار با فشار به آن ناحیه بیشتر میشود.

• کیفوز و قوز که در مواردی همراه با انحراف جانبی ستون مهره بصورت اسکولیوز است

• ترشح چرکی در اطراف ستون مهره

• در مراحل پیشرفته بیماری تحت فشار قرار گرفتن نخاع با مهره تغییر شکل داده یا به توسط آبسه سلی در اطراف نخاع و بدنبال آن فلج اندام های تحتانی ( پاراپلژی) که ممکن است با اختلال در دفع ادرار و مدفوع همراه باشد.

تشخیص سل ستون مهره

در آزمایشات خون معمولا بیمار کم خونی و گاهی بالا رفتن ESR را نشان میدهد.
ممکن است تست پوستی سل (تست مانتو) مثبت باشد.

در رادیوگرافی ستون مهره در ابتدا کم شدن تراکم استخوان، کم شدن ارتفاع مهره های گرفتار در قسمت جلو، کم شدن ارتفاع دیسک بین مهره ای دیده میشود و در مراحل پیشرفته بیماری مهره ها به هم جوش میخورند.
تشخیص قطعی سل ستون مهره با کشف باسیل سل در بافت های آلوده است.

درمان سل ستون فقرات

اساس درمان سل ستون مهره درمان دارویی با آنتی بیوتیک های ضد باسیل سل همراه با عمل جراحی است. در عمل جراحی بافت های مرده خارج شده و مهره های گرفتار به هم جوش داده میشوند. عمل جراحی بخصوص در بیمارانی که دچار علائم عصبی شده اند و یا در کسانی که به علت تخریب چند مهره مجاور دچار کیفوز شدید شده اند انجام میشود. 

منبع: ایران ارتوپد 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر از لغزیدن مهره کمری خود نگران هستید اینجا را کلیک کنید

اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis به معنای سر خوردن یک مهره به سمت جلو روی مهره پایینی است. شایعترین محل بروز آن محل اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد. اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب بروز علائم عصبی در بیمار میگردد. اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره چه انواعی دارد  اسپوندیلولیستزی دو نوع عمده دارد سر خوردگی مهره ناشی از پیری Degenerative spondylolysthesis شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع دیسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها به هم، فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میکند. نتیجه آن سائیدگی مفصل بین مهره ای است. بر اثر این سائیدگی، مفصل و لیگامان هایی که مهره را سرجایش نگه میدارند ضعیف میشوند. این ضعف همراه با مشکلاتی که در دیسک ایجاد شده است موجب سر خوردن مهره بالایی روی مهره پایینی میشود. سر خوردن مهره موجب تنگ شدن کانال نخاعی و تنگ شدن محلی است که از آنجا ریشه های عصبی از بین دو مهره خارج میشوند. این عارضه در خانم ها و در سنین بالای 50 سال بیشتر است. سر خوردگی اسپوندیلولیتیک Spondylolytic spondylolysthesis قسمتی از مهره به نام قسمت بین مفصلی Pars interarticularis شکسته میشود.   این شکستگی معمولاً در زمان نوجوانی ایجاد شده ولی فرد متوجه آن نمیشود. سپس در سنین بالاتر که دیسک بین مهره ای کم کم محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده میشود فشار بیشتری به این قسمت وارد شده و موجب میشود کاملاً از هم باز شود. نتیجه آن سر خوردن مهره است. این عارضه بیشتر در مردان میانسال دیده میشود. چون در این نوع سر خوردگی، فقط قسمت تنه مهره به جلو سر میخورد و قسمت های پشتی مهره سر جایشان باقی میمانند محلی که از آنجا ریشه های عصبی از بین دو مهره خارج میشوند تنگ نشده و عصب تحت فشار قرار نمیگیرد. علائم اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره چیست  در نوع اول که ناشی از پیری است بیمار دچار کمردرد است و علائم ناشی از فشار روی ریشه عصبی مانند درد در باسن و اندام تحتانی، احساس گزگز و بیحسی در اندام تحتانی و ضعف در پاها دارد. در این بیماران خم شدن به جلو و نشستن موجب کاهش علائم عصبی میشود چون فضایی که ریشه عصبی از آن خارج میشود را بازتر کرده و فشار روی عصب کاهش میابد. مهم ترین شکایت بیمار در اسپوندیلولیستزی نوع دوم کمردرد است که گاهی به اندام تحتانی انتشار میابد.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر میخواهید از نحوه درمان بیماری لگ پرتز(سیاه شدن سر استخوان ران در بچه ها)اشنا شوید اینجا را کلیک کنید

معمولا در بچه های کم سن و سال ( سنین حدود 6-2 سال) که در رادیوگرافی اولیه تغییرات شدید نیست درمان بیماری پرتس فقط به صورت تحت نظر داشتن بیمار است. در این بچه ها احتمال تغییر شکل سر استخوان ران کمتر از دیگر گروه های سنی است.

جدای از اینکه تصمیم پزشک تحت نظر نگه داشتن بیمار باشد و یا لازم شود وی را درمان کند کاهش درد بیمار و حفظ دامنه حرکتی بیمار اهمیت دارند.

معمولاً برای کاهش درد بیمار و التهاب مفصل از داروهای ضد التهاب مثل بروفن بمدت چند ماه استفاده میشود.

ممکن است لازم باشد تا بیمار برای مدتی از عصای زیر بغل استفاده کند.

  وسعت نکروز سر استخوان ران از معیارهای مهم تصمیم گیری برای درمان است

در مواردی که محدودیت حرکتی در مفصل ران وجود داشته باشد، ممکن است دوره کوتاهی استراحت و کشش اندام و یا یک دوره فیزیوتراپی مفید باشد. در فیزیوتراپی حرکات ساده ای به کودک و والدین او آموزش داده میشود تا دامنه حرکتی مفصل بهتر شود. به این صورت که

• بچه به پشت میخوابد و زانوها را خم کرده در حالی که کف هر دو پا روی زمین است. والدین او زانوهایش را با کف دست میگیرند. بچه سعی میکند بصورت فعال زانوهایش را به هم نزدیک کرده و از هم دور کند و والدین او سعی میکنند در این حرکات به او کمک کنند.

• بچه به پشت میخوابد و پاهایش را صاف و مستقیم روی زمین نگه میدارد و سعی میکند کل اندام پایینی خود را به داخل و خارج بچرخاند.

این نرمش ها باید بصورت روزانه و هر روز چند بار با نظارت سرپرست کودک انجام شوند تا دامنه حرکتی مفصل در محدوده قابل قبولی باقی بماند.

درمان پرتس بصورت نگه داشتن سر استخوان ران در درون حفره استابولوم Containment به دو روش غیر جراحی و جراحی انجام میشود.در  روش  غیر  جراحی استفاده  از  بریس  جهت  نگهداشتن  سر  استخوان ران  در  داخل استابولوم میباشد. 

 

بریس اسکاتیش رایت جهت بیماران  لگ پرتز 

 نتیجه درمانی در این دو روش تقریبا یکسان بوده و تفاوت عمده ای با هم ندارند ولی به علت اینکه روش درمان جراحی برای بیمار راحت تر و قابل قبول تر است امروزه درمان اکثر این بیماران (در صورتیکه نیاز به درمان داشته باشند) با استفاده از عمل جراحی انجام میشود. 

منبع:ایران ارتوپد 

ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر می خواهید از نحوه تشخیص بیماری لگ پرتز(سیاه شدن سر استخوان ران )در بچه ها اگاه شوید اینجا را کلیک کنید

مهمترین علامت بیماری پرتس لنگش است و بیماری معمولا با لنگش شروع میشود. معمولا این نزدیکان بچه هستند که متوجه میشوند راه رفتن او تغییر کرده و وی در حین راه رفتن میلنگد و خود بچه متوجه آن نمیشود. این لنگش در بسیاری از اوقات بدون درد است. گاهی بچه از درد ملایمی در ناحیه لگن یا کشاله ران یا ران و یا حتی زانو احساس ناراحتی میکند. درد زانو از نکات مهم بیماری پرتس بوده و باید مورد توجه قرار گیرد. پس در هر بچه ای که از درد زانو ناراحت است پزشک معالج باید به فکر این بیماری هم باشد. در این بیماری گرچه منشا درد در مفصل ران است ولی به علت تداخل اثر اعصاب حس کننده درد در مفصل ران و زانو، درد مفصل ران ممکن است در زانو حس شود. درد در موقعی که مفصل ران حرکت میکند بیشتر است پس شدت درد با فعالیت بدنی مانند دویدن و راه رفتن بیشتر میشود و در موقع استراحت کمتر میشود. نزدیکان بچه ممکن است متوجه شوند که بچه کمتر بازی میکند و بیشتر تمایل دارد بنشیند و کمتر راه برود. علائم بیماری پرتس در طی چند ماه بتدریج ایجاد شده و شدیدتر میشوند. پس از چند ماه فعالیت بیماری کاهش پیدا میکند و در نتیجه بتدریج التهاب و درد کم کم از بین میرود. در بسیاری از اوقات پس از گذشت چند سال حتی لنگش هم خوب میشود. اگر در یکی دو سالی که بیمار فعال است سر استخوان ران تغییر شکل پیدا نکند بیماری برای همیشه خوب شده و مشکلی در آینده برای بچه ایجاد نخواهد شد ولی در صورتیکه در این مدت شکل سر استخوان ران تغییر کند گرچه ممکن است بعد از گذشت چند سال از شروع بیماری درد و حتی لنگش بیمار از بین برود ولی سالها بعد یعنی در سنین حدود 40-30 سالگی ممکن است مفصل ران شروع به ساییدگی زودرس کرده و علائم درد و لنگش مجددا برگردند. تشخیص بیماری پرتس چگونه است برای تشخیص ابتدا پزشک با والدین بچه و خود وی صحبت کرده و اطلاعاتی از مشکلات وی بدست میاورد. سپس بیمار را معاینه میکند. در معاینه ممکن است حرکات مفصل ران بخصوص دور کردن ران و گاهی چرخش داخلی آن محدود و دردناک باشد. ران اندام تحتانی مبتلا ممکن است کمی لاغرتر از طرف سالم باشد. تغییر شکل شدید سر استخوان ران در بیماری پرتس          تغییرات کم سر استخوان ران در بیماری پرتس تشخیص این بیماری معمولا به توسط رادیوگرافی ساده داده میشود و در سیر بیماری معمولاً عکس برداری های متعددی برای مشخص شدن وضعیت پیشرفت بیماری از بیمار به عمل میاید. در رادیوگرافی ساده در ابتدا تغییر در تراکم قسمتی یا همه اپی فیز سر استخوان ران دیده میشود و پس از چند ماه ممکن است تغییر شکل استخوان سر دیده شود. پزشک معالج با رادیوگرافی های سریالی که از لگن بیمار انجام میدهد وضعیت استخوان سر ران را تحت نظر میگیرد و برحسب شدت درگیری سر، نوع درمان بیمار را انتخاب میکند.

منبع: ایران  ارتوپد  ادرس  مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸