جهت اشنائی با روماتیسم مفصلی حتما اینجا را بخوانید

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب  مفصل شود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

علت رماتیسم مفصلی چیست

بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.

بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.

ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر دنبال علائم ارتریت و روش درمان ان هستید حتما اینجا را بخوانید

اگر احساس درد و سفتی در بدن  یا مشکل در حرکت  دارید، شما ممکن است  دچارآرتریت شده  باشد. انواع التهاب  باعث درد و تورم در مفاصل می شوند. اتصالات مکان هایی که دو استخوان را بهم متصل میکند، مانند آرنج و زانو می باشد. با گذشت زمان، مفصل متورم می شود. بعضی از انواع آرتریت نیز می تواند مشکلاتی را در اندام ، مانند چشم و یا پوست بوجود آورد

ورم مفصل به معنای بزرگ شدن و افزایش حجم جایی است که مفصل قرار گرفته است. شایعترین علت این افزایش حجم افزایش مقدار مایع مفصلی است. با این حال بزرگتر شدن بافت های دیگر مفصل و یا حتی بافت های اطراف مفصل هم میتواند موجب شود تا مفصل بزرگتر شود و یا حداقل بزرگتر به نظر آید.

آناتومی

مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم حرکت کرده و سطوح آنها روی هم میلغزند. روی این سطوح را لایه ای از غضروف مفصلی پوشانده است که وظیفه آن صاف و لغزنده کردن سطح استخوان و در نتیجه تسهیل حرکت است. اطراف مفصل به توسط یک پرده بافتی کلفت پوشانده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند.

سطح درونی کپسول مفصلی لایه نازکی از بافتی به نام سینوویوم پوشیده شده است که به آن لایه یا پرده سینوویال میگویند. وظیفه پرده سینوویال ترشح مایع مفصلی است. مایع مفصلی لزج و لیز است و موجب لغزنده شدن بیشتر سطوح مفصلی میشود. این مایع همچنین تغذیه سلول های غضروفی را به عهده دارد.

علل تورم مفصل

افزایش مایع درون مفصل میتواند به علل مختلفی ایجاد شود که مهمترین آنها عبارتند از

• خونریزی درون مفصل به علت شکستگی استخوان، پارگی رباط، منیسک و یا بافت سینوویوم و یا بدنبال ضربه مختصر به مفصل فردی که هموفیلی دارد. خونریزی درون مفصل را همارتروز Hemarthrosis میگویند

• ترشح بیشتر مایع مفصلی بدنبال کشیدگی و آسیب بافت سینوویال مانند آنچه در پارگی های منیسک زانو دیده میشود

• تومورهای بافت سینوویال و بدنبال آن ترشح بیشتر مایع مفصلی

• التهاب بافت سینوویال و ترشح بیشتر مایع مفصلی. به هر علتی که مفصل دچار آرتریت شود بافت سینوویال میتواند ملتهب شده و مایع بیشتری را ترشح کند.

اصولا آرتریت به معنای التهاب مفصل است و این التهاب عمدتا در بافت سینوویال ایجاد میشود. پس در هر آرتریت التهاب بافت سینوویال وجود دارد. با این حال این التهاب میتواند منجر به افزایش ترشح مایع مفصلی بشود و یا ممکن است مقدار ترشح و تولید مایع مفصلی طبیعی باقی بماند. با این حال در غالب آرتریت ها خواص و جنس مایع مفصلی تغییر میکند.

مهمترین علل آرتریت مفاصل که میتواند موجب افزایش مایع مفصلی و در نتیجه ورم مفصل شود عبارتند از

• آرتروز یا استئوآرتریت

• روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید، تب روماتیسمی، اسپوندیلیت انکیلوزان، آرتریت پسوریازیسی، لوپوس

• بیماری های متابولیک مانند نقرس و نقرس کاذب

• عفونت های مفصلی مانند عفونت های چرکی، عفونت سلی و یا عفونت های ویروسی

علل دیگر ورم مفصل عبارتند از

• رشد بافت سینوویال در بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی، عفونت سلی و یا تومورهای سینوویال

• بزرگ شدن استخوان مفصل در آرتروز

گاهی اوقات ورم مفصل به علت ورم بافت های اطراف آن بوده و خود مفصل مشکلی ندارد مانند

• تورم بورس های اطراف مفصل و ایجاد بورسیت

• تورم پوست اطراف مفصل مانند آلرژی و حساسیت

• تومور های اطراف مفصل مانند گانگلیون در مچ دست

• تنوسینوویت مانند بیماری دکرون در مچ دست 
•  

ادرس مطب:مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

ایا چیزی از بیماری ارتریت پسوریازیس میدانید؟ اگر همراه با درد مفاصل روی زانو و یا ارنج تان پوسته پوسته میشود اینجا را کلیک کنید.

آرتریت پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است، به این معنا که سلول ها و آنتی بادی های سیستم ایمنی به اشتباه بر علیه بافت های بدن حمله می کنند. در جریان پسوریازیس، چرخه حیات سلول‌های پوست بر اثر همان اشکالات سیستم ایمنی، سرعت یافته، در نتیجه چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا می‌کنند که همان پوسته‌های پسوریازیس را تشکیل می‌دهند. در بعضی بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است بعضی از مفاصل بدن دچار التهاب و در نتیجه درد و تورم شوند که به آن آرتریت پسوریازیس گفته می شود. مهمترین علائم آرتریت پسوریازیس درد و خشکی در مفصل یا مفاصل مبتلا است. در بعضی موارد مفصل ممکن است بعد از مدتی دچار تخریب شود ولی معمولا این تخریب مانند آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی شدید نیست.

به ندرت ممکن است فردی آرتریت پسوریازیس داشته باشد بدون اینکه علایم پسوریازیس را نشان دهد. با این حال اغلب شدت بیشتر علایم پوستی احتمال اینکه فردی در آینده به آرتریت پسوریازیس؛ یکی از اشکال روماتیسم التهابی، مبتلا شود را بیشتر می کند.

چگونه می توانم به تسکین و پیشگیری علایم آرتریت پسوریازیس کمک کنم؟

کافی است بیماری آرتریت پسوریازیس را بشناسید و بدانید چه انتظاراتی باید داشته باشید تا بتوانید روشهای جدیدی را یاد گرفته و در روزهایی که تاثیر بیماری بر شما حداقل است و بیماری کمتر شما را اذیت می کند، به کارها و فعالیت های روزانه تان بپردازید. وقتی روشهایی را که در آن بدنتان به آرتریت پسوریازیس واکنش نشان می دهد را بشناسید و یاد بگیرید، می توانید با استفاده از درمان های دارویی، ورزش و دیگر درمان ها ، ناراحتی ها را کم کرده و استرس و خستگی را کاهش دهید. باز هم تاکید می کنیم که برای آرتریت پسوریازیس درمانی وجود ندارد اما روشهای زیادی هست که می تواند به پیشگیری و تسکین علایم بیماری کمک کند.

آیا استفاده از بریس به درمان آرتریت پسوریازیس کمک می کند؟
پزشک ممکن است برای تسکین التهاب ناشی از بیماری یا مشکلاتی که برای استحکام یا هم ترازی مفاصل بوجود آمده، بریس تجویز کند. همچنین گاهی در آرتریت پسوریازیس آسیب های مفصلی مشاهده می شود که بریس به کاهش آنها کمک می کند. مچ بند و بریس انگشت نمونه هایی است که به مفاصل کمک می کند شبها استراحت داشته باشند و یا اینکه در حین کار و ورزش کردن آنها را در موقعیت راحتی قرار می دهد.

ذکر این نکته ضروری است که مفاصل را نباید دائماً با بریس محدود کرد. وقتی ورزش های دامنه حرکتی انجام می دهید، برای حفظ تحرک مفاصل بریس را به شکل متناوب خارج کنید.

آیا ورزش در پیشگیری از آرتریت پسوریازیس نقش مهمی دارد؟
ورزش آرام و منظم، درد و خشکی مفاصل ناشی از بیماری آرتریت پسوریازیس را از بین می برد. یک برنامه ورزشی مناسب که ترکیبی از تمرینات دامنه حرکتی و تقویتی باشد و با ورزشهای قلبی-عروقی همراه شود می تواند شما را به اهداف زیر نزدیک کند:
 

• از بین رفتن علایم روماتیسم
• حفظ حرکت طبیعی مفاصل
• افزایش قدرت و انعطاف ماهیچه ها
• حفظ وزن متعادل جهت کاهش فشار وارد بر مفاصل
• بهبود تحمل و تناسب قلبی عروقی

آیا آب درمانی در پیشگیری از علایم آرتریت پسوریازیس موثر است؟

آب درمانی یکی از برنامه های ورزشی است که در استخرهای بزرگ انجام می شود. آب درمانی باعث تسکین درد مفاصل ناشی از آرتریت پسوریازیس می شود، چون آب نیروی وارد بر مفاصل دردناک را کاهش می دهد. ورزش مناسب و مفرح نیز تاثیرات مثبت زیادی در روند درمانی آرتریت پسوریازیس دارد اما به شرط اینکه قبل از آن حرکات دامنه حرکتی، تقویتی و هوازی انجام گرفته باشد تا از بروز آسیب های احتمالی در حین ورزش جلوگیری گردد. صرفنظر از برنامه ورزشی که شما انتخاب می کنید، بهتر است ورزشی را انتخاب کنید که بتوانید آن را ادامه دهید.

ورزش می تواند در خانه انجام شود یا با کمک درمانگر فیزیکی که تمرینات را با توجه به نوع بیماری و توانایی های فیزیکی هر بیمار تنظیم می کند. برای شل و گرم شدن عضلات پیش از ورزش کردن توصیه می کنیم حرکات کششی انجام داده و یا دوش آب گرم گرفته و کیسه آب گرم روی عضلات قرار دهید. بعد از ورزش می توانید با قرار دادن کیسه یخ روی مفاصل دردناک از بروز التهاب و درد جلوگیری کنید. بطور کلی، هدف ورزش در بیماری آرتریت پسوریازیس تقویت عضلات و حفظ یا بهبود دامنه حرکتی مفاصل است. این ورزش ها باید بطور منظم دنبال شوند تا بهترین نتیجه برای بیمار حاصل گردد./

منبع:کلینیک انلاین روماتولوژی
 

ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸