اگر درد تیر کشنده از ناحیه باسن ازارتان میدهد اینجا را کلیک کنید

سندروم پیریفورمیس piriformis syndrome بیماری است که در آن به علت سفت شدن یا اسپاسم عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک آزرده میشود و این آزردگی موجب احساس درد در باسن و انتشار این درد به کمر و پشت ران میگردد. این بیماری در زنان 6 برابر مردان است. حدود 6 درصد کسانی که برای آنها تشخیص درد سیاتیکی داده میشود سندروم پیریفورمیس دارند. آناتومی عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران میچسبد. وظیفه عضله پیریفورمیس چرخش خارجی ران و دور کردن آن از محور مرکزی بدن است. اهمیت این عضله در درد های لگن و باسن ناشی از نزدیکی آن با عصب سیاتیک است. عصب سیاتیک از به هم پیوستن ریشه های عصبی که از استخوان ساکروم خارج میشوند درست میشود و سپس این عصب از زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند. عصب سیاتیک از دو عصب مجزا به نام های عصب پرونئال مشترک و عصب تیبیال درست شده است. این دو عصب در کنار یکدیگر و در یک غلاف مشترک حرکت کرده و در نزدیکی زانو از هم جدا میشوند. ارتباط عصب سیاتیک با عضله پیریفورمیس در افراد مختلف متفاوت است و همین تفاوت میتواند موجب تفاوت در آمادگی افراد برای ابتلا به سندروم پیریفورمیس شود.   بطور معمول عصب سیاتیک از جلو و زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند (1) گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از بالای عضله عبور میکند (2) گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از درون عضله عبور میکند (3) گاهی اوقات کل عصب سیاتیک از داخل عضله پیریفورمیس عبور میکند (4) علت بروز سندروم پیریفورمیس چیست سندروم پیریفورمیس بر اثر سفت شدن و کوتاه شدن عضله پیریفورمیس ایجاد میشود. نیروهای غیر متعادلی که به علت ورزش غیر اصولی و یا به علت تغییر در بیومکانیک لگن به این عضله وارد میگردند موجب میشود عضله سفت و غیر منعطف شده و در نتیجه به عصب سیاتیک که از کنار آن عبور میکند فشار وارد کرده و علائم بیماری ظاهر شوند. گاهی اوقات هم به علت ضربات مستقیمی که به پشت باسن وارد میشود عضله پیریفورمیس آسیب دیده و درون آن خونریزی میکند و این خونریزی و چسبندگی هایی که بعد از آن بین عصب و عضله ایجاد میشود موجب فشار یا کشش به عصب شده و علائم بیماری را ظاهر میکند. سندروم پیریفورمیس در اسکی بازان، رانندگان ماشین های سنگین، تنیس و دوچرخه سواری طولانی مدت بیشتر دیده میشود. علائم سندروم پیریفورمیس چیست مهمترین علائم سندروم پیریفورمیس عبارتند از درد مزمن در باسن که میتواند به پایین ران و یا کمر انتشار پیدا کند درد ممکن است با مدت طولانی ایستادن یا نشستن یا چمباتمه زدن بیشتر شود درد ممکن است همراه با اجابت مزاج باشد درد ممکن است در آلت تناسلی احساس شود درد در صبح هنگام برخاستن از خواب افزایش درد با چرخش داخلی ران و نزدیک شدن آن به محور مرکزی بدن و خم شدن ران در این بیماران برخلاف سیاتیک واقعی اختلال عصبی در اندام تحتانی وجود ندارد. فشار موضعی به پشت باسن این بیماران دردناک است. در این بیماران وقتی بیمار در حالت درازکش به پشت قرار گرفته و کل اندام تحتانی بدون خم کردن زانو بالا برده میشود دردی در پشت باسن احساس میشود. وقتی از بیمار خواسته میشود ران را از محور مرکزی بدن دور کند و به خارج بچرخاند درد بیشتر میشود. وقتی بیمار به پشت خوابیده است و ران او را به داخل میچرخانیم شدت درد بیشتر میشود. تست دیگر اینست که بیمار در کنار تخت نشسته و پاها را از کنار تخت آویزان میکند. در این حال بالا بردن زانو موجب احساس در در باسن میشود. سی تی اسکن و ام آر آی میتواند آسیب های عضله پیریفورمیس را نشان دهند علائم این بیماری تا حدود زیادی مانند مشکلات دیسک کمر است ولی در بررسی تصویربرداری نکته غیر طبیعی در ام آر آی ستون مهره دیده نمیشود.

سندروم پیریفورمیس piriformis syndrome بیماری است که در آن به علت سفت شدن یا اسپاسم عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک آزرده میشود و این آزردگی موجب احساس درد در باسن و انتشار این درد به کمر و پشت ران میگردد. این بیماری در زنان 6 برابر مردان است. حدود 6 درصد کسانی که برای آنها تشخیص درد سیاتیکی داده میشود سندروم پیریفورمیس دارند. آناتومی عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران میچسبد. وظیفه عضله پیریفورمیس چرخش خارجی ران و دور کردن آن از محور مرکزی بدن است. اهمیت این عضله در درد های لگن و باسن ناشی از نزدیکی آن با عصب سیاتیک است. عصب سیاتیک از به هم پیوستن ریشه های عصبی که از استخوان ساکروم خارج میشوند درست میشود و سپس این عصب از زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند. عصب سیاتیک از دو عصب مجزا به نام های عصب پرونئال مشترک و عصب تیبیال درست شده است. این دو عصب در کنار یکدیگر و در یک غلاف مشترک حرکت کرده و در نزدیکی زانو از هم جدا میشوند. ارتباط عصب سیاتیک با عضله پیریفورمیس در افراد مختلف متفاوت است و همین تفاوت میتواند موجب تفاوت در آمادگی افراد برای ابتلا به سندروم پیریفورمیس شود.   بطور معمول عصب سیاتیک از جلو و زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند (1) گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از بالای عضله عبور میکند (2) گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از درون عضله عبور میکند (3) گاهی اوقات کل عصب سیاتیک از داخل عضله پیریفورمیس عبور میکند (4) علت بروز سندروم پیریفورمیس چیست سندروم پیریفورمیس بر اثر سفت شدن و کوتاه شدن عضله پیریفورمیس ایجاد میشود. نیروهای غیر متعادلی که به علت ورزش غیر اصولی و یا به علت تغییر در بیومکانیک لگن به این عضله وارد میگردند موجب میشود عضله سفت و غیر منعطف شده و در نتیجه به عصب سیاتیک که از کنار آن عبور میکند فشار وارد کرده و علائم بیماری ظاهر شوند. گاهی اوقات هم به علت ضربات مستقیمی که به پشت باسن وارد میشود عضله پیریفورمیس آسیب دیده و درون آن خونریزی میکند و این خونریزی و چسبندگی هایی که بعد از آن بین عصب و عضله ایجاد میشود موجب فشار یا کشش به عصب شده و علائم بیماری را ظاهر میکند. سندروم پیریفورمیس در اسکی بازان، رانندگان ماشین های سنگین، تنیس و دوچرخه سواری طولانی مدت بیشتر دیده میشود. علائم سندروم پیریفورمیس چیست مهمترین علائم سندروم پیریفورمیس عبارتند از درد مزمن در باسن که میتواند به پایین ران و یا کمر انتشار پیدا کند درد ممکن است با مدت طولانی ایستادن یا نشستن یا چمباتمه زدن بیشتر شود درد ممکن است همراه با اجابت مزاج باشد درد ممکن است در آلت تناسلی احساس شود درد در صبح هنگام برخاستن از خواب افزایش درد با چرخش داخلی ران و نزدیک شدن آن به محور مرکزی بدن و خم شدن ران در این بیماران برخلاف سیاتیک واقعی اختلال عصبی در اندام تحتانی وجود ندارد. فشار موضعی به پشت باسن این بیماران دردناک است. در این بیماران وقتی بیمار در حالت درازکش به پشت قرار گرفته و کل اندام تحتانی بدون خم کردن زانو بالا برده میشود دردی در پشت باسن احساس میشود. وقتی از بیمار خواسته میشود ران را از محور مرکزی بدن دور کند و به خارج بچرخاند درد بیشتر میشود. وقتی بیمار به پشت خوابیده است و ران او را به داخل میچرخانیم شدت درد بیشتر میشود. تست دیگر اینست که بیمار در کنار تخت نشسته و پاها را از کنار تخت آویزان میکند. در این حال بالا بردن زانو موجب احساس در در باسن میشود. سی تی اسکن و ام آر آی میتواند آسیب های عضله پیریفورمیس را نشان دهند علائم این بیماری تا حدود زیادی مانند مشکلات دیسک کمر است ولی در بررسی تصویربرداری نکته غیر طبیعی در ام آر آی ستون مهره دیده نمیشود.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورت تمایل به ورزشهای تقویتی جهت مچ دست خود اینجا را کلیک کنید

نرمش های مچ دست به دو دسته نرمش های کششی و نرمش های تقویتی تقسیم میشوند. هدف از انجام نرمش های کششی بدست آوردن دامنه حرکتی بهتر برای این مفصل است و نرمش های تقویتی میتوانند با قویتر کردن عضلات اطراف مفصل موجب بهبود کارکرد آن شوند.

مهمترین نرمش های تقویتی مچ دست عبارتند از

خم کردن مچ دست

یک وزنه را با دست گرفته و سپس در حالیکه کف دست ما به سمت سقف است مچ دست را به بالا خم می‌کنیم بطوریکه وزنه به سقف نزدیک‌تر شود و سپس به آرامی مچ را به حالت اول بر می‌گردانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. به تدریج مقدار وزنه را افزایش می‌دهیم.

باز کردن مچ دست

یک وزنه را با دست گرفته و سپس در حالیکه کف دست ما به سمت کف زمین است مچ دست را به بالا خم می‌کنیم بطوریکه وزنه به سقف نزدیک‌تر شود و سپس به آرامی مچ را به حالت اول بر می‌گردانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. به تدریج مقدار وزنه را افزایش می‌دهیم.

خم و باز کردن مچ دست

روش دیگر انجام دادن همین نرمش اینست که سر پا می ایستیم و یک میله سنگین، مثل لوله آب را با هر دو دست میگیریم و سپس مچ هر دو دست را به تناوب و به آرامی تا جاییکه میتوانیم به سمت بالا و پایین خم و راست میکنیم. میتوان یک بار طوری میله را گرفت که کف دست ها به سمت سقف باشد و بار دیگر طوری میله را در دست ها گرفت که کف دست ها به سمت زمین قرار گیرد.

روش دیگر اینست که یک  حوله نمناک را تا می‌زنیم و دو سر آن‌را با دو دست می‌گیریم سپس تا جایی که می‌توانیم آن‌را در یک جهت می‌چرخانیم تا آب آن‌را بگیریم و به اصطلاح بچلانیم. حداکثر فشار چلاندن را به مدت 10-5 ثانیه حفظ کرده و سپس در جهت عکس حوله را می‌چلانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.       

انحراف مچ دست

ابتدا آرنج را 90 درجه خم می‌کنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس یک وزنه را با دست گرفته و ساعد را در حدی می‌چرخانیم که شست دست ما به طرف سقف باشد. سپس مچ دست را تا آنجا که می‌توانیم به طرف بالا یعنی به طرف سقف انحراف می‌دهیم. به آرامی مچ دست را به پایین آورده بطوریکه تا جایی که امکان دارد مچ دست ما به سمت انگشت کوچک دستمان خم شود.این حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.

چرخش ساعد

ابتدا آرنج را 90 درجه خم می‌کنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس یک وزنه را با دست گرفته و ساعد را تا آنجا که می‌توانیم به سمت خارج می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف سقف باشد و سپس ساعد را تا آنجا که می‌توانیم به طرف داخل می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف کف اطاق باشد. این حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.  

منبع:ایران ارتوپد 

ادرسمطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر تمایل به یادگیری نرمشهای کششی مچ دست دارید اینجا را کلیک کنید

تمرینات و حرکات کششی و تقویتی جزء مهمی از درمان بیماری ها و مشکلات مچ دست است. در بسیاری از ضایعات اندام فوقانی، مچ دست دچار محدودیت حرکتی شده و نیاز به بازپروری دارد. بطور مثال بعد از شکستگی ساعد اگر درمان بصورت گچ گیری باشد یا به توسط عمل جراحی انجام شده باشد بعد از جوش خوردن شکستگی، مچ دست دچار محدودیت حرکت میشود. برای پیشگیری از ایجاد این محدودیت حرکتی و یا وقتی این محدودیت بوجود آمد برای درمان آن نیاز به انجام حرکات کششی و تقویتی مچ وجود دارد. در پیچ خوردن مچ دست یا شکستگی های مچ دست و بطور کلی در هر آسیبی که به اندام فوقانی از ساعد به پایین وارد میشود خطر محدودیت حرکتی مچ دست وجود داشته و بدون انجام نرمش های کششی و تقویتی مچ دست درمان ناقص است.

در زیر نرمش های مچ دست به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. این نرمش ها دو دسته اند. دسته اول نرمش های کششی و دسته دوم نرمش های تقویتی است. معمولا ابتدا نرمش های کششی را انجام داده و وقتی دامنه حرکتی مچ دست بهتر شد نرمش های تقویتی را هم به آنها اضافه میکنیم.

مهمترین نرمش های کششی مچ دست عبارتند از

خم و راست کردن مچ دست

مچ دست‌های خود را تا آنجا که می‌توانید به پایین و سپس به بالا ببرید و این کار را در سه ست ده تایی انجام دهید. منظور از " تا آنجائیکه می‌توانیم" اینست که تا آنجا که قدرت داریم و تا آنجا که درد بگیرد.
       

انحراف مچ دست

مچ دست‌های خود را تا آنجا که می‌توانید به چپ و راست ببرید درست مثل حرکاتی که در حین دست دادن در مچ دست انجام می‌شود. و این کار را در سه ست ده تایی انجام دهید. منظور از " تا آنجائیکه می‌توانیم" اینست که تا آنجا که قدرت داریم و تا آنجا که درد بگیرد.
            

کشش مچ دست

با دست سالم پشت دست مشکل دار را گرفته و با فشار آن‌را به پایین خم می‌کنیم و این حالت را 30-15 ثانیه نگه می‌داریم. دقت کنیم که تا جایی فشار را ادامه می‌دهیم که درد مختصری در مچ دست احساس شود و در 30-15 ثانیه‌ای که فشار را ادامه می‌دهیم باید این احساس درد مختصر وجود داشته باشد. سپس با دست سالم کف دست مشکل دار را به سمت عقب فشار می‌دهیم تا جائیکه درد مختصری در مچ دست احساس شود و این فشار را 30-15 ثانیه حفظ می‌کنیم. این حرکات را 5-3 مرتبه در هر جهت تکرار می‌کنیم. در حین انجام این حرکات آرنج باید در حالت مستقیم بوده و خم نشود.
     

این نرمش را میتوان به صورت دیگری هم انجام داد. ابتدا روبروی یک میز می ایستیم و کف دست های خود را روی میز قرار میدهیم. سپس در حالیکه آرنج های ما کاملا در حالت صاف و کشیده است سعی میکنیم تنه خود را به سمت جلو متمایل کرده و به این طریق به مچ دست فشار آوریم بطوریکه مچ با فشار باز شود. بر عکس آن هم به این صورت است که روبروی یک میز می ایستیم و پشت دست های خود را روی میز قرار میدهیم. سپس در حالیکه آرنج های ما کاملا در حالت صاف و کشیده است سعی میکنیم تنه خود را به سمت عقب متمایل کرده و به این طریق به مچ دست فشار آوریم بطوریکه مچ با فشار خم شود.

چرخش ساعد

ابتدا آرنج را 90 درجه خم می‌کنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس ساعد را به سمت خارج می‌چرخانیم بطوریکه کف دست به سمت سقف اطاق باشد و پشت دست به سمت کف اطاق مثل اینکه می‌خواهیم چیزی را در کف دست خود قرار دهیم. این حالت را برای 10-5 ثانیه حفظ می‌کنیم. سپس در حالیکه آرنج همچنان 90 درجه خم است ساعد را به داخل می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف کف زمین قرار گیرد و پشت دست ما به طرف سقف باشد. این حالت را هم 10-5 ثانیه حفظ می‌کنیم.

هر حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. اگر نمی‌توانیم چرخش دست در دو جهت را به طور کامل انجام دهیم اشکالی ندارد. تا آنجا که قدرت داریم و می‌توانیم این چرخش را انجام می‌دهیم. باید تا جایی ساعد را در هر دو جهت بچرخانیم در انتهای حرکت درد مختصری در آرنج یا مچ دست احساس شود و در تمام 10-5 ثانیه‌ای که دست را در این حالت نگه داشته‌ایم باید این درد احساس شود.

آدرس:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر نگران سیاه شدن استخوانهای کوچک مچ دست خود(استخوان لونیت) هستید اینجا را کلیک کنید

مرحله سوم بیماری کین باخ که در آن                           استخوان لونیت تغییر شکل داده است

مرحله چهارم بیماری کین باخ

استخوان یک بافت زنده است و مانند هر بافت دیگری نیاز به تغذیه از راه خون دارد. اگر خونرسانی به استخوان قطع شود، میمیرد که به آن استئونکروز Osteonecrosis میگویند. در بیماری کین باخ Kienbock خونرسانی به یکی از استخوان های مچ دست که به آن استخوان لونیت Lunate میگویند متوقف میشود.

علت بیماری کین باخ

 اینکه به چه علت خونرسانی به این استخوان متوقف میشود هنوز به درستی مشخص نشده است ولی میدانیم که توقف خونرسانی و سیاه شدن این استخوانچه شایع تر از سیاه شدن یا نکروز دیگر استخوانچه های مچ دست است. بعضی از مبتلایان به این بیماری سابقه ضربه به مچ دست را ذکر میکنند. در اغلب افراد دو رگ عمده خونرسانی به استخوان لونیت را به عهده دارند. بعضی از افراد فقط یکی از این رگ ها را دارند. این گروه، مستعد به این بیماری هستند.

علائم بیماری کین باخ

 علائم عمده این بیماری عبارتست از :

• درد و تورم مچ دست

• محدودیت حرکت مچ دست

• کاهش قدرت مشت کردن

• احساس درد در فشار مستقیم به روی استخوان

• درد در حین چرخش مچ دست

تشخیص بیماری کین باخ

 این بیماری مانند هر بیماری دیگر در ابتدا خفیف بوده و بتدریج شدیدتر میشود. سیر پیشرفت بیماری را به چهار مرحله تقسیم میکنند.

• در مرحله اول مفصل دردناک است ولی در رادیوگرافی ساده نکته غیر طبیعی خاصی دیده نمیشود. بسیاری از این بیماران را به اشتباه پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن تشخیص میدهند. در این مرحله اگر از بیمار ام آر آی به عمل آید به تشخیص کمک میکند.

• در مرحله دوم در رادیوگرافی ساده رنک استخوان لونیت سفیدتر دیده میشود. درد و محدودیت حرکت بیمار در این مرحله شدیدتر میشود.

• در مرحله سوم استخوان مرده بتدریج تغییر شکل میدهد. روی خودش خرد شده و کوچکتر میشود. علائم بیمار در این مرحله شدیدتر است.

• در مرحله چهارم تغییرات سائیدگی مفصلی در استخوان های اطراف لونیت هم ایجاد میشود.

درمان بیماری کین باخ چیست

 درمان این بیماری بسته به مرحله پیشرفت بیماری و سطح فعالیت بیمار و عوامل دیگر متغیر است. در بعضی از موارد درمان جراحی ممکن است بتواند به بیمار کمک کند. ممکن است بتوان با جراحی خاصی با پیوند استخوان یا کشش مفصلی، خونرسانی مجدد به استخوان را تحریک کرد.

گاهی اوقات با جراحی دیگری، طول استخوان زند اعلی را کم کرده تا فشار روی استخوان لونیت کم شود و عروق فرصت پیدا کنند تا دوباره خونرسانی به استخوان را برقرار کنند.

اگر بیماری در مرحله سوم بوده و تغییر شکل داده باشد ممکن است پزشک معالج تصمیم به خروج استخوان لونیت بگیرد.
عمل جراحی دیگری که در حالات پیشرفته بیماری و برای کاهش درد از آن استفاده میشود جوش دادن چند تا از استخوان های مچ دست است. 

منبع:ایران ارتوپد 

ادرس  مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر میخواهید از علل درد کشاله ران اگاه بشوید اینجا را کلیک کنید

درد کشاله ران ممکن است بر اثر بیماری هایی باشد که در خود کشاله ران، مفصل ران و یا لگن وجود دارد. با این حال در مواردی، منشا درد کشاله ران در ارگان های دیگر بوده و درد بطور ثانویه به کشاله ران انتشار میابد. بیماری های سیستم ادراری و تناسلی از دسته مشکلاتی هستند که درد ناشی از آنها میتواند در ناحیه کشاله ران احساس شود.

شایع‌ترین علت درد کشاله ران کشیدگی عضلانی است. کشیدگی های عضلات ناحیه کشاله ران معمولا بدنبال فعالیت های شدید بدنی و فعالیت های ورزشی ایجاد میشوند. این کشیدگی ها با مدتی استراحت و کاعش فعالیت ها بهبود میابند.
دیگر علل درد کشاله ران عبارتند از

درد کشاله ران با منشا لگن و مفصل ران

کشاله ران Groin جایی است که شکم شما تمام شده و ران شما شروع می‌شود.
علل بسیاری از دردهای کشاله ران در خود لگن یا مفصل ران است. شایعترین این علل عبارتند از

• شکستگی حاد لگن یا مفصل ران

• شکستگی استرسی لگن

• آرتریت مفصل ران به هر علتی مانند استئوآرتریت (آرتروز)، روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان

• نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران

• پوکی استخوان گذرای مفصل ران

• بورسیت

• استئیت پوبیس

• پارگی لابروم در مفصل ران

• التهاب تاندون ایلیوپسواس و بورس آن

• گیر یا ایمپینجمنت مفصل ران

• التهاب مفصل ساکروایلیاک

درد کشاله ران با منشا سیستم ادراری و تناسلی

مهم ترین علل درد کشاله ران با منشا سیستم ادراری و یا تناسلی عبارتند از:

• عفونت سیستم ادراری

• سنگ کلیه

• بیماری‌های انتقال یابنده از طریق تماس جنسی

در آقایان

• ضربه به بیضه

• التهاب بیضه (اپیدیدیمیت) مانند اوریون

• واریکوسل ( متسع شدن وریدهای اطراف بیضه)

• چرخش بیضه

• سرطان بیضه

• اسپرماتوسل

• هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه)

در خانم‌ها

• بارداری

• کیست تخمدان

• عفونت‌های لگنی در خانم‌ها

• حاملگی خارج رحمی

علل دیگر درد کشاله ران عبارتند از

درد کشاله ران میتواند به علت بیماری های دیگری باشد مانند

• هرنی یا فتق کشاله ران

• هرنی ورزشی

• سیاتیک

• التهاب غدد لنفاوی کشاله ران

• عفونت‌های سطحی یا عمقی در بافت‌های کشاله  
•  

منبع: ایران ارتوپد 

ادرس مطب :  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸