شانه منجمد”، “شانه یخ زده“، “شانه فریز شده“، “چسبندگی شانه“، “فروزن شولدر” و “کپسولیت چسبنده” همگی اسامی یک بیماری است که در زبان انگلیسی به آن “Frozen Shoulder” یا “Adhesive Capsulitis” گفته می شود.
در بیماری شانه منجمد، هم شانه دردناک می شود و هم دامنه حرکتی آن بطور قابل توجهی کاهش می یابد و بیمار نمی تواند دست خود را بالای سر و یا به پشت خود ببرد، یعنی شانه به “خشکی” (Stiffness) مبتلا می شود.
در بیماری شانه منجمد کپسول شانه سفت، چروکیده و کوتاه شده و حجم داخل آن کاهش می یابد. کپسول شانه یک کیسه محکم است که از یک طرف سر استخوان بازو را در بر می گیرد و از طرف دیگر به لبه سطح مفصلی استخوان کتف، یعنی به لبه گلنوئید متصل می شود و با حرکات شانه، سر بازو داخل آن می چرخد.
در بیماری شانه منجمد ابتدا شانه دردناک می شود و پس از مدتی حرکت آن هم محدود می شود. اوایل بیمار مبتلا به شانه منجمد نمی تواند دستش را به پشتش برساند و کم کم نمی تواند آن را بالا ببرد و یا از بدن دور کند.
با گذشت زمان درد شانه کمتر شده ولی محدودیت حرکتی آن باقی می ماند. در نهایت پس از مدتی حرکات شدیداً محدود می شود. کم کم بیماری شانه منجمد خود به خود رو به بهبودی می گذارد و به اصطلاح یخ آن آب می شود و درد ها از بین رفته و حرکات شانه تقریباً طبیعی می شود.
برای کاهش درد بیمار مبتلا به شانه منجمد می توان از داروهای ضد درد معمولی، ورزش درمانی استفاده می شود. ولی یکی از روش هایی که در درمان شانه منجمد تاثیر بسیار زیادی دارد لیزر درمانی شانه منجمد است که در مرکز طب فیزیکی دکتر نیاستی بزودی از روش لیزر درمانی نیز برای درمان کلیه بیماران مبتلا به شانه منجمد استفاده می شود.
ادرس ::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
شانه منجمد (frozen shoulder) یا جمود مفصل شانه عبارتست از درد و سفتی مفصل شانه که باعث ناتوانی در حرکت دادن آن می شود.
واژه منجمد (frozen) در این عبارت اشاره به یخ زدن ندارد، بلکه بهمعنی عدم انعطافپذیری در حرکت تاندونها، بورس، کپسول مفصلی، عضلات، عروق خونی و اعصاب مرتبط با مفصل شانه است.
این عارضه در همه سنین دیده میشود، ولی در مردان بالای 40 سال که در دوره جوانی به ورزشهای قهرمانی میپرداختهاند، شایعتر است.
جمود مفصل شانه (کپسولیت چسبنده)
ناتوانی ناشی از این عارضه ممکن است وخیم باشد و در صورتی که درمان نشود، ممکن است در طول زمان بدتر شود.
علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست، اما احتمالا یک فرآیند التهابی آن را به وجود میآورد.
گاهی جمود مفصل شانه ناشی از بیحرکتی آن برای مدت طولانی به علت آسیبدیدن، جراحی یا بیماری است.
اما در بسیاری از موارد علت آن نامعلوم است.
خوشبختانه، در اغلب موارد میتوان شانه را دوباره به حرکت در آورد (هر چند که بهبودی کامل زمان میبرد) و خود فرد نیز باید به درمان کمک کند.
علایم شایع جمود شانه
در مراحل اولیه:
- درد خفیف شانه که بهسوی درد شدید پیشرفت کرده و خواب و فعالیت طبیعی فرد را دچار اختلال میکند. درد با حرکت دادن شانه بدتر میشود.
- احساس صدای ساییدگی یا شکستن چینی هنگام حرکت شانه
در مراحل پیشرفته:
- درد بازو و گردن
- ناتوانی در حرکت دادن شانه
- درد غیر قابل تحمل شانه
چگونه شانه دچار جمود میشود؟
مرکز اصلی شانه یک مفصل توپی و حفرهای است که مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral) خوانده میشود و سر استخوان بازو یا هومروس (humerus) را به بخش خارجی خمیده استخوان کتف (scapula)، به نام حفره گلنوئید (glenoid) وصل می کند (تصویر کناری).
جمود مفصل شانه معمولا با یک جراحت (مثل شکستگی) یا التهاب بافتهای نرم مانند بورسیت (التهاب کیسه مفصلی) یا تاندینیت (التهاب تاندون) در "روتاتور کاف" (مجموعهای از عضلات و تاندونها که مفصل شانه را پایدار نگه میدارند) آغاز میشود.
التهاب باعث درد میشود که با حرکت بدتر میگردد، به این ترتیب دامنه حرکت شانه کم میشود.
هنگامی که شانه به این شیوه بیحرکت میشود، بافت همبندی اطراف مفصل گلنوهومرال (کپسول مفصل) ضخیم و منقبض میشود و توانایی طبیعیاش را برای کشیدگی از دست میدهد.
بازو جای کمتری برای حرکت کردن درون کپسول شانه پیدا میکند، و مفصل ممکن است مایع نرمکننده اش را از دست بدهد. در موارد پیشرفته، نوارهای بافت جوشگاهی (چسبندگی) میان کپسول مفصل و سر بازو به وجود میآید.
ایجاد جمود مفصل شانه ممکن است 2 تا 9 ماه طول بکشد.
اگرچه درد ممکن است به تدریج بهبود یابد، ولی سفتی مفصل ادامه پیدا میکند و دامنه حرکت مفصل محدود باقی میماند.
چه کسانی دچار جمود مفصل شانه میشوند؟
هنگامی که شما پس از التهاب تاندون یا آسیب شانه درمان فیزیکی نمیکنید و هنگامی که بیش از چند روز بازویتان را با گردن آویز بیحرکت نگه میدارید، بدون این که به طور متناوب به آن کشش بدهید، خطر جمود شانه افزایش مییابد.
بیحرکتی شانه ناشی از سکته مغزی، بیماری قلبی یا جراحی نیز ممکن است به جمود مفصل شانه بیانجامد.
سایر بیماریهایی که خطر جمود شانه را بالا میبرند، اختلالات تیروئید، بیماری پارکینسون و دیابت است.
عوامل خطر
- نادیده گرفتن آسیبهای خفیف شانه از قبیل بورسیت یا تاندونیت
- وضعیت نادرست فعالیتهای بدنی و پرداختن به ورزش های قهرمانی بهطور نامنظم
- دیابت
- بیماری عروق محیطی
- بیحرکتی
- مشاغل نشسته و کمتحرک
- شرکت در ورزش های شدید یا پربرخورد
چه کار باید کرد؟
اگر فکرمیکنید که دچار جمود مفصل شانه شده اید یا در حال دچار شدن به آن هستید، به پزشک مراجعه کنید.
برای ارزیابی دامنه حرکت شانه، پزشک از شما می خواهد تا حرکات گوناگونی را با بازویتان انجام دهید، برای مثال رساندن دست از جلوی قفسهسینه به شانه مقابل، یا از پشت برای لمس کتف طرف مقابل.
برای بررسی پارگی "روتاتور کاف" ممکن است امآرآی لازم باشد.
درمان جمود مفصل شانه
درمان شامل کاهش درد و بازگرداندن دامنه طبیعی حرکت شانه است.
پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن برای شما تجویز کند.
گذاشتن کیسه یخ بر روی شانه برای 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز ممکن است به تسکین درد کمک کند.
ممکن است پزشک تزریق داروهای کورتونی به داخل شانه یا بافتهای نرم اطراف آن را برای شما تجویز کند.
اما اساس درمان، طب فیزیکی یا حرکتدرمانی است، که ابتدا بر تمرینهایی که باعث کشش کپسول مفصل میشوند، متمرکز است و در مرحله بعد تمرینات تقویتکننده عضلات انجام میشود.
فیزیوتراپیست به شما خواهد گفت تا چه حدی باید به شانه فشار بیاورید و میتواند به شما تمرینهای مناسب را بیاموزد.
اگر به طور کامل برنامه تمرینات شانه را دنبال کنید، احتمالا میتوانید دوباره فعالیت معمول شانهتان را به دست آورید. بیش از 90 درصد افراد با اقدامات غیرجراحی بهبود پیدا میکنند. اما بهبودی کامل به گذر زمان نیاز دارد، از چندین ماه تا دو یا سه سال.
به ندرت در مواردی که بیمار به درمان پاسخ نمیدهد، جراحی باید انجام شود.
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
شانه یخی یکی از عوامل درد شانه در بیماران است . و از عواملی است که بیمار به پزشک مراجعه می کند. محدودیت حرکتی شانه و حرکت شانه با درد از علائم بیمار است . بیمار از فعالیتهای روزانه عاجز است .معمولا بیماری در اقراد بالای 50 سال بیشتر دیده میشود.
مشکل اصلی در این بیماران التهاب و خشکی کپسول مفصل شانه می باشد که منجر به محدودیت حرکتی شانه می شود.
از انجائی که عصب دهی شانه توسط اعصاب گردنی C5-6می باشد بنابر این در صورتی که C5-6ریشه های اعصاب گردنی توسط دیسک گردن و یا ارتروز گردن تحت فشار باشد بیمار علائم درد شانه پیدا می کند که ممکن است با شانه یخی اشتباه شود.
چیزی که در بیماران قوق خیلی با اهمیت می باشد وجود ارتروز و دیسک گردنی که بطور همزمان در این بیماران دیده می شود .چه بسا اغلب دردهای شانه بیماران ناشی از همین مشکلات گردن می باشد که نباید از ان غافل بود.در این بیماران در صورت درمان مشکلات گردن مشکل شانه نیز برطرف می شود.
جهت درمان اینگونه بیماران فعالیتهای ورزشی مخصوص شانه یخی و دیسک گردنی که توسط متخصص طب فیزیکی اموزش داده می شود مو ثر می باشد.همچنین بیمار باید از نظر گرفتاریهای گردنی بررسی شده و انجام الکترو میو گرافی (نوار عصب و عضله) خیلی کمک کننده می باشد.و در صورت نیاز درمان شود.
درمان داروئی نیز از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی کمک کننده می باشد. طب سورنی که توسط متخصص طب فیزیکی انجام شود در درمان این بیماران تاثیر فوق العادهای دارد.
ادرس مطب : :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
حدود دو درصد افراد جامعه که معمولاً سن آنها بین 40 تا 60 سال است دچار محدودیت شدید در حرکات شانه و درد شانه میشوند. به این وضعیت شانه یخ زده یا Frozen shoulder میگویند. این بیماری ها در زنان شایعتر است.
علت این بیماری به درستی شناخته شده نیست ولی در تمامی موارد، کپسول مفصلی شانه کلفت و کوچک شده و همین عامل میتواند توجیه کننده محدودیت شدید حرکتی در این بیماری باشد.
![]() |
عوامل زیر میتوانند شرایط را برای بروز این بیماری مستعد کنند
حرکت چرخشی پاندولی
![]() |
از کمر 90 درجه خم میشوید و کف دست سالم خود را روی یک چهار پایه کوتاه قرار دهید و کل اندام فوقانی طرف مشکل دار را کاملا شل و آویزان به پایین رها کنید تا بصورت کاملا عمود بر زمین قرار گیرد. در این حال مفصل آرنج کاملا باز است. سپس سعی کنید دست خود را بصورتی حرکت دهید که اگر روی زمین قرار میگرفت یک دایره را رسم میکرد.
باید اندام فوقانی خود را طوری حرکت دهید که تمام حرکات در مفصل شانه (گلنوهومرال) انجام شود. پس نکته مهم در انجام درست این نرمش اینست که آرنج نباید حرکت کند و حرکات فقط باید در شانه باشد. باید سعی شود تا در حین انجام این نرمش عضلات اطراف شانه کاملا شل و ریلاکس باشند.
یک راه خوب برای اینکه هم عضلات اطراف شانه شل باشند و هم حرکت کنند اینست که تنه خود را بصورت دایره وار بچرخانید تا مچ دست طرف مشکل دار بصورت دایره بچرخد. ابتدا 10 دایره در جهت عقربه های ساعت و سپس 10 دایره در خلاف جهت عقربه های ساعت.
![]() |
این حرکت را میتوانید در حالت خوابیده به پشت و یا حالت نشسته انجام دهید. انگشتان هر دو دست را به یکدیگر قلاب کرده و آرنج ها را کاملا مستقیم و راست نگه دارید. سپس سعی کنید با کمک دست سالم دست طرف مشکل دار را به بالای سر برده و بعد از مدتی مکث دوباره به آرامی به پایین برگردانید. این حرکت را 20-10 بار انجام دهید.
![]() |
بر روی صندلی نشسته و آرنج و ساعد خود را روی یک میز قرار دهید سپس ساعد را تا جاییکه میتوانید به طرف خارج و سپس بطرف داخل بچرخانید. این حرکت را 10 مرتبه انجام دهید.
![]() |
روبروی یک دیوار بایستید. در حالیکه آرنج خود را در حالت مستقیم نگه داشته اید سعی کنید انگشتان دست خود را روی دیوار به سمت بالا راه ببرید مثل اینکه انگشتان شما دارند روی دیوار راه میروند. دست خود را تا جاییکه میتوانید به بالا ببرید. دست را 10 ثانیه در بالا نگه داشته و سپس به آرامی پایین بیاورید. این حرکت را سه بار انجام دهید.
با استفاده از یک چوبدستی بلند و با کمک دست سالم دست طرف مشکل دار را به سمت بالا هل میدهیم تا شانه آن طرف بالا برود.
دو سر یک ریسمان بلند را که از یک قلاب آویزان است با دو دست میگیریم. سپس با دست سالم ریسمان را به سمت پایین میکشیم تا سر دیگر ریسمان دست طرف مشکل دار را به بالا برده و بدین ترتیب شانه طرفی که محدودیت حرکت دارد به سمت بالا برود.
![]() |
سرپا ایستاده و پشت دست خود را به پشت کمر زده و سپس ساعد خود را بالا و پایین ببرید. حرکت را 10 بار تکرار کنید.