بورسیت ایسکیوگلوتئال بیماری است که به علت التهاب بورس یا کیسه بافتی خاصی در زیر استخوان نشیمنگاه بوجود میاید.
علائم بورسیت زیر لگن چیستمهمترین علامت این بیماری درد در نشیمنگاه و درست زیر توبروزیته ایسکیوم در پایین ترین قسمت لگن و باسن است. این درد در ابتدا ممکن است بعد از مدتی نشستن بیشتر شود و با ایستادن و راه رفتن تخفیف یابد. در مراحل پیشرفته تر بیماری، درد در حین فعالیت های بدنی و ورزشی مانند دویدن، جهیدن یا لگد زدن بیشتر میشود. وقتی بیماری شدیدتر میشود بیمار ممکن است در همه اوقات درد داشته باشد. تشخیص این بیماری بیشتر از طریق صحبت با بیمار و معاینه وی صورت میگیرد. ام آر آی میتوان به تائید تشخیص این بیماری کمک کند.
درمان بورسیت زیر لگن چیستاولین اقدام در درمان این بیماری کاهش فعالیت های شدید بدنی و ورزشی و اجتناب از هر حرکت یا موقعیتی است که شدت درد را بیشتر میکند. با اینکار به بدن فرصت داده میشود تا بافت های آسیب دیده و ملتهب را ترمیم کرده و به این صورت درد را از بین ببرد. ادامه ضریات و فشار های مکرر به بورس تنها موجب بدتر شدن التهاب و درد و در نتیجه سخت شدن درمان میشود. اگر التهاب بورس بطور ناگهانی و بدنبال ضربه بوجود آمده است سرد کردن محل درد با استفاده از یک کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ میتواند درد را کاهش دهد. در موارد مزمن، استفاده از گرمای موضعی میتواند مفید باشد. شدت درد را میتوان با استفاده از داروهای ضد درد و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی کاهش داد. بعد از کاهش درد باید یک دوره منظم نرمش های کششی به توسط بیمار انجام شود. مهمترین آنها انجام روزانه نرمش های کششی عضلات همسترینگ است که موجب افزایش قدرت انعطاف پذیری تاندون شده و فشار و سایش را بر روی بورس کمتر میکند. بتدریج و با کاهش درد و با افزایش قابلیت انعطاف عضلات همسترینگ بیمار میتواند به فعالیت های ورزشی برگردد. مهمترین اقدام در پیشگیری از این بیماری انجام درست و اصولی نرمش های کششی بخصوص نرمش های کششی عضلات همسترینگ قبل از شروع هر نوع ورزش است. اجتناب از نشستن به مدت طولانی بر روی سطوح سخت هم میتواند به پیشگیری از بروز این بیماری کمک کند. |
منبع:ایران ارتوپد
ادرس مطب :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸ |
انجام حرکات ورزشی مناسب میتواند برای دردهای کمر همزمان ترمیمی و پیشگیرانه باشد.
در این برنامه ورزشی سه نوع تمرین پیشنهاد میشود که ابتدا توصیه می شود ، تمرینات 2 تا 3 بار در هفته و در ادامه هفتهای یک تا 2 بار انجام شود.
هر زمان فردی که احساس کشیدگی پشت، خستگی گردنی یا کمر درد میتواند این حرکات را اجرا کند.
تمرین اول:
وی تمرین اول را اینگونه توضیح داد که فرد به کمر بخوابد، زانوها را خم کرده و فشرده کند و با دست بگیرد، زانوها را به سمت سینه بالا بیاورد و به آرامی خود را به عقب و جلو تاب دهد. فقط به عقب و جلو و نه چپ و راست.سپس به موقعیت اولیه بازگردد و دوباره تمرین کند. حدود بیست بار این حرکت انجام شود.
تمرین دوم:
فرد روی کمر دراز بکشد، دستها پشت سر و پاها خم باشند. زانوی راست را به سمت خود بیاورد. در حالی که بالاتنه و آرنج چپ به سمت زانوی راست برده می شود و به آهستگی بازدم را هم بیرون بدهد.همین حرکت را برای سمت دیگر هم تکرار کند اما این تمرین را به نوبت 12 بار برای هر طرف انجام دهد.
تمرین سوم:
فرد روی یک صندلی بنشیند در این حالت بازوها و پاها باز و کشیده و مچ پاها خم هستند. همزمان بازوها و پاها تا حد ممکن باز شوند و 8 ثانیه در این حالت نگه داشته شود و سپس رها شوند.این تمرین نیز 5 تا 8 بار تکرار شود.
وی گفت: در واقع ماهیچههای شکمی، شکم بندهای طبیعی بدن هستند که کمر را کاملاً صاف نگه میدارند به همین دلیل نباید به آنها بیتوجهی کرد.
منبع:salamatnews.com
ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
اگر از کسی که زانوی پرانتزی دارد بخواهید صاف بایستد، حتما متوجه این مشکل در دو سطح داخلی پاهای او میشوید.
درست در قسمت داخلی مفاصل زانوها قوس بیش از حدی دیده میشود و استخوانهای ران و ساق پاها در یک خط نیستند!
در اصطلاح زانوی پرانتزی به نوعی از تغییرشکلهای زاویهدار زانو میگویند که در آن دو کندیل داخلی ران از یکدیگر فاصله گرفته و نمایی شبیه به کمان یا پرانتز ایجاد میکنند.
زانوی من پرانتزی است؟
برای این که بتوانید زانوی پرانتزی را تشخیص دهید، باید از فرد بخواهید به صورت طاقباز روی کمر خود دراز بکشد. سپس هر دو پا را در حالت آزاد، کنار هم قرار داده تا بتوانید فاصله دو کندیل داخلی رانها را اندازهگیری کنید.
تشخیص زانوی پرانتزی برای کسی که اطلاعات درستی از این ناهنجاری ندارد سختتر است؛ مگر این که این تغییرشکل آن قدر زیاد شده باشد که حتی افراد غیرمتخصص نیز بتوانند زانوی پرانتزی را از زانوی سالم تشخیص دهند.
فاصله دو کندیل داخلی ران در زانوی پرانتزی درجههای مختلفی دارد. در درجه اول این ناهنجاری، فاصله دو کندیل داخلی ران به 2.5 سانتیمتر میرسد.
در درجه دوم این فاصله 2.5 تا 5 سانتیمتر بوده و اگر همین فاصله بیشتر از 5 تا 7.5 سانتیمتر باشد، زانوی پرانتزی وارد درجه سوم خود میشود. در درجه چهارم، فاصله دو کندیل داخلی ران از 7.5 سانتیمتر نیز میگذرد. حتی در صورتی که میزان فاصله دو کندیل داخلی ران کم باشد، تغییر شکل در این ناحیه توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی قابل تشخیص است.
چرا پا پرانتزی شدم؟
دلایل مختلفی وجود دارد که باعث ایجاد زانوی پرانتزی میشود؛ بررسیهای علمی نشان داده است استفاده زیاد و بیرویه از پوشک بچه میتواند باعث زانوی پرانتزی در نوزاد شود! یکی دیگر از دلیلهایی که امروز بیشتر از گذشته شاهد آن هستیم، چاقی در کودکان است. این چاقی علاوه بر هزار و یک دردسری که در حال و آینده فرزندانمان ایجاد میکند، زانوی پرانتزی را نیز به ارمغان میآورد!
از آنجا که در کودک نوپا هنوز استخوان و ماهیچهها بخوبی شکل نگرفته و تحمل وزن او را ندارند، اضافه وزن میتواند براحتی در پاها تغییر شکل ایجاد کرده و او را دچار زانوی پرانتزی کند.
از سویی اگر اضافه وزنی هم در کار نباشد، همین که بچهها زودتر از سن رشد خود شروع به راهرفتن کنند، این موضوع نیز میتواند باعث زانوی پرانتزی شود. بهجز این، مواردی مانند راشیتیسم (نرمی استخوان)، شکستگی استخوان پا، بخصوص در نزدیکی سطوح مفصلی و همچنین چرخش پاها به سمت داخل، از دیگر دلایل ایجاد زانوی پرانتزی هستند.
البته نباید مشکلات عضلانی پاها را فراموش کنیم. ضعف ماهیچه همسترینگ خارجی (دو سر رانی) یا کوتاهی ماهیچه همسترینگ داخلی (نیمه غشایی و نیمه تاندونی)، همچنین پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو نیز میتوانند زانوی پرانتزی را به دنبال داشته باشند. موارد زیادی در ایجاد این ناهنجاری سهیم هستند؛ بنابراین بهتر است برای شناسایی هر چه سریعتر چنین مشکلاتی به متخصصان پزشکی ـ ورزشی مراجعه کنید تا مانع پیشرفت آن شوید.
مهم نیست این شکلیام
متاسفانه بعضی از مردم یا والدین اصلا به ساختار قامتی خود و فرزندانشان توجهی نشان نداده و تصور میکنند بدن آنها از اول نیز به همین شکل بوده، پس هیچ اشکالی ندارد که به همین صورت هم باقیبماند! در صورتی که بعضی از همین مواردی که آنها به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد شخصی میدانند، با اصلاح نشدن عوارض جبرانناپذیری به همراه دارد. یکی از عوارضی که زانوی پرانتزی برای افراد ایجاد میکند، وارد شدن فشار زیاد به سطح داخلی مفصل زانوست.
این مشکل همیشه با ایجاد درد همراه است و شخص را بیطاقت میکند. البته کار به همین جا ختم نمیشود و زانوی پرانتزی در قسمت داخلی زانو نیز با کشش بافتهای نرم، درد مضاعفی را بهدنبال میآورد. همچنین تغییرات فرسایشی زود هنگامی که با این ناهنجاری پدید میآید، باعث ایجاد آرتروز زودرس میشود. علاوه بر این زانوی پرانتزی باعث تغییرشکل در ساختمان پا شده و در مراحل پیشرفتهتر ظاهر ناخوشایندی پیدا میکند. دست آخر نیز، فرد نمیتواند درست راه برود.
ورزش همیشه حرف اول را میزند
برای این که خود و کودکمان از مصائب و سختیهای زانوی پرانتزی نجات پیدا کنیم، بهتر است در هر سنی برای کنترل و کاهش وزن اقدام کنیم. البته ناگفته نماند همانطور که زانوی پرانتزی از دلایل مختلفی نشأت گرفته است، اصلاح کردن آن نیز روشهای مختلفی دارد. در صورتی که فردی قبل از داشتن زانوی پرانتزی، پایش دچار مشکل دیگری شده، مثلا پاهایش به سمت داخل چرخیدگی پیدا کرده باشد، ابتدا باید این تغییر شکل را اصلاح کرد و بعد از آن سراغ اصلاح زانوی پرانتزی رفت، اما در حالتی که پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو دلیل اصلی ایجاد پای پرانتزی است، باید به تقویت ماهیچههای چهارسر رانی پرداخته تا بتوانید از بروز تغییرشکل زانوها جلوگیری کنید.
برای این کار باید حرکتهایی مانند لگد زدن به توپ، زانو بلند، اسکات (نشستن روی صندلی خیالی) و بشین و پاشو را برای تقویت ماهیچههای خود انتخاب کنید. البته ناگفته نماند مقدار و درجهای که در کندیل زانوها ایجاد شدهاند، باید توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی اندازهگیری و دقیقا دلیل اصلی زانوی پرانتزی ضعف ماهیچه چهارسر رانی شناخته شود. در غیر این صورت از این تمرینها تأثیرهای مطلوبی بهدست نمیآورید.
حال اگر زانوی پرانتزی بر اثر کوتاهی ماهیچههای همسترینگ داخلی باشد، میتوانید این کارها را انجام دهید. فرد یا کودک را طاقباز میخوابانید و از او میخواهید پاهایش را دراز کند. شما مچ پای او را با دست گرفته و به سمت خارج چرخانده، همچنین به طور همزمان به سمت بالا نیز میآورید. در این حالت ماهیچههای همسترینگ داخلی کشیده شده و با تمرین و تکرار روزانه مشکل برطرف میشود.
ضعف ماهیچه
اما در صورتی که ضعف ماهیچه دوسر رانی مشکلساز شده باشد، باید این روش را به کار بگیرید: فرد یا کودک را به شکم بخوابانید. از مچ پایش گرفته و ساقش را به خارج بچرخانید. از فرد بخواهید زانویش را کمکم خم کرده و به سمت باسنش نزدیک کند. در مقابل این حرکت شما نیز به طور همزمان با دستتان از این کار جلوگیری میکنید. توجه داشته باشید باید بتدریج و در جلسههای مختلفی، میزان مقاومت را افزایش دهید! در غیر این صورت فرد دچار آسیب و درد زیادی میشود.
نکتهای که باید درباره زانوی پرانتزی حتما مد نظر داشته باشید، ایجاد تغییر شکل استخوانی است. اگر کار به تغییرشکل استخوانی برسد یا مدت زمان زیادی از این موضوع بگذرد، دیگر قابل اصلاح نیست. همانطور که گفته شد؛ شناسایی این نوع ناهنجاریها و آسیبهایی که به بدن وارد میکند، همیشه اولویت دارند. پس بهتر است از همین امروز به فکر فردا باشید و با مراجعه به متخصص پزشکی ـ ورزشی به بازیابی سلامت خود بپردازید.
منبع:jamejamonline.ir
ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
تاریخچه ماساژ
ماساژ قدیمی ترین شکل درمان جسم و روح است. یکی از نخستین مراجع مکتوب در رابطه با ماساژ را می توان در کتاب طبی سنتی چینی یافت که تاریخ آن به قبل از میلاد باز می گردد که در آن ماساژ ماهیچه ها و پوست از شایع ترین شیوه های درمان است. در سرتاسر جهان ماساژ برای افزایش تندرستی، رفع درد و رسیدن به آرامش استفاده می گردد که بطور گسترده ای میان مصریان باستان، یونانی ها و رومیان رواج داشته است.
تاریخچه ماساژ درمانی به حدود 2700 سال قبل بر می گردد. در متن کتاب امپراتور زرد (کتاب مرجع طب داخلی چین ) برای درمان فلج و تب و لرز به ماساژ پوست و پا توصیه شده است.
آموزش ماساژ صورت !
چـشمـان خـود را ببـنـدید و کف دستها را روی چشمها قرار دهید. به روی چشم هـا فشـار ملایمی وارد کرده و به آهستگی دستها را بردارید.
فواید ماساژ صورت
1-ماساژ باعث بهبود حالت عضلات و پوست صورت شده، پوست نرمتر و با قوام تر می شود.
۲-ماساژ باعث ریلکس شدن عضلات صورت وچشمها میشود.
۳-ماساژ سبب تسکین سر درد ها و دردهای ناحیه صورت میشود.
۴-ماساژصورت همچنین باعث کاهش چین وچروک ریز و کم عمق پوست میشود.
۵- تحریک جریان خون.
۶-کاهش استرس و تنش.
نکته:پیش از ماساژ صورت دستهای خود را با آب و صابون کاملا بشویید.
نکته:پیش از اقدام به ماساژ آرایش صورت خود را کاملا پاک کنید.
نکته:چنانچه پوست صورت شما دچار آکنه و یا زخم است از ماساژ دادن صورت خودداری کنید.
نکته:میتوانید در ماساژ صورت از روغنهای مخصوص نیز استفاده کنید. کف دستهای خود را به روغن آغشته کرده و به آرامی به صورت خود بمالید. (البته بغیر از ماساژ چشمها)
جهت کلی ماساژهای صورت میبایست مطابق روش زیر باشد:
۱- چـشمـان خـود را ببـنـدید و کف دستها را روی چشمها قرار دهید. به روی چشم هـا فشـار ملایمی وارد کرده و به آهستگی دستها را بردارید.
۲-جهت ماساژ چانه، شـست خـود را در وسـط چـانه قـرار دهـیـد و با حرکات چرخشی آن را ماساژ دهید.
۳- برای ماساژ پیشانی با کـف دستـها، یـکی بدنبال دیگری، روی پیشانی را از راس بینی تا خط رویش موها بکشید.
۴- از راس بیـنـی شـروع کرده، و از ابتدا تا انتهای ابروها را با انگشتان شست و اشاره نیشگون وار بکشید.
۵- زیـر استـخوانهای گـونه را با ملایمت با سوی بالا فشار دهید و بمدت ۳۰ ثانیه نگه دارید.
۶- انگشت اشاره و انـگشت میانی را دو طرف سوراخهای بینی قرار داده و در جهت زیر استخوان هــای گونه، سپس بالاتر تا گوشها بکشید و در انتها در ناحیه شقـیــقه ها یک حرکت دایره وار انجام دهید.
۷- نـوک سـه انـگشـت خود را بروی بخش فوقانی پیشانی قـرار داده و بـا کـمـی فشـار بـه سـمــت شقیقه ها و پایین بکشید.
۸- انگشتان را روی نقطه شروع ابروها گذاشته و به سمت شقیقه ها بکشید.
۹- انـگشـت اشـاره را از وسط لبـها به سمت گوشه لبها و بالا بکشید و ۳۰ ثانیه نگه دارید.
۱۰- از چـانه شروع کنید و کف دستانتان روی استخوانهای گونه و خط فـک بـه سـمت شقیقه ها و گوش مالش دهید.
۱۱- برای ماساژ چانه نوک انگشتان سبابه را روی چانه قرار داده و به سمت بـالا تـا پـایـین استخوانهای گونه بالا بکشید و ۳۰ ثانیه نگه دارید.
ماساژ چشمها:
۱- کف دست خود را به روی چشم هـا گـذاشـته و با اعمال فشاری ملایم بصورت چرخشی آنـرا ماساژ دهید.
۲- شـست و انـگشت اشـاره خـود را روی پلکهای پایین و بالا قرار داده و با ملایمت به مدت ۳۰ ثانیه ماساژ دهید. دراین ماساژ باید کره چشمها را نیز احساس کنید.
۳- دو انـگشـت خـود را در دو طرف کره چشم قرار داده و با حـرکات ملایم رو به بالا و پایین بدون اعمال فشار چشمها را ماساژ دهید.
۴- با چشمان کاملا باز و یا نیمه بسته، انگشت اشاره را در قسمت راست چشم(راست) قرار داده و سپس چشم را بسمت راست بچرخانید و در مقابل فشار انگشت روی کره چشم اندکی مقاومت کنید. برای چشم چپ نیز عکس بالا عمل کنید. این تمرین را سمت گوشه های داخلی چشم نیز انجام دهید
منبع:،javanemrooz.com،pezeshkan.org
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸
در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید.
پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است.
۱. پا را از یک طرف بلند کردن
پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. وزن بدن را روی پای چپ بیندازید. پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید. پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند. خم نشوید. پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید، استراحت کنید و ۱۰ بار دیگر هم انجام دهید. اگر برایتان سخت است تا جایی که می توانید پایتان را بالا ببرید، نه بیشتر. بعد از چندین بار تمرین، خواهید توانست پای خود را بالاتر ببرید.
۲. نشستن و بلند شدن
این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد. دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید. کف پاها باید روی زمین باشد. به آرامی بلند شوید. سپس، به آرامی بنشینید. در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند. دستان تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند. اگر برای تان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.
۳. تعادل بر یک پا
روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. به آرامی، پای خود را بالا ببرید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. به آرامی پای خود را به زمین برسانید. دوباره این حرکت را انجام دهید. این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است. اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.
۴. بالا رفتن از پله
این حرکت پا را قوی می کند. ابتدا هر دو پا روی زمین باشند. پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید). به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید. سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد. پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید. ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس ۱۰ بار دیگر انجام دهید. بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید. اگر برایتان سخت است، می توانید از دیوار و نرده برای حفظ تعادل کمک بگیرید و یا در ابتدا، از پله هایی با ارتفاع کم استفاده کنید.
۵. پیاده روی
پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد. پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است. موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید. بازوها و پاهایتان را حرکت دهید. اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.
▪ سایر ورزش های مفید
اگر ورزش کنید، وزنتان نیز کم می شود (البته با رعایت تعادل در خوردن غذا) و با کاهش وزن، فشار کمتری به مفاصل وارد خواهد شد.
سایر ورزش هایی که برای درد زانو مفید می باشند، عبارتند از: دوچرخه سواری، شنا و ورزش های آبی. ورزش های آبی برای درد مفاصل و آرتریت بسیار خوب هستند.
درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.
▪ چه قدر ورزش کنید؟
در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید. بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.
برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید. یخ درمانی و مصرف داروهای مسکن مانند: استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند برای درد مفاصل مفید باشد. اما بهتر است در اینگونه موارد، به پزشک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.
منبع:aftabir.com
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸