اگر می خواهید از نحوه صحیح خوابیدن در بیماران با کمر درد و دیسک کمر مطلع بشوید اینجا را کلیک کنید.

دمرخوابیدن چه هنگامی که دست ها بالا باشند چه هنگامی که دست ها پایین قرار گرفته باشند و یا بالش کوچک باشه یا بزرگ و یا اصلا بالشی نباشد باعث ایجاد مشکل خواهد شد. به طوری که گفته میشود یک سوم مشکلاتی که برای کمر پیش می آید مربوط به دمر خوابیدن است.

 این حالت باعث میشود تا ماهیچه های شما طوری قرار بگیرند که قادر به استراحت کردن نباشند و مفاصل شما تحت کشش قرار میگیرند و نمی توانند در هنگامی که به خواب رفته اید خودشان را آزاد قرار دهند و این در نهایت منجر به احساس خستگی در صبح میشود و انرژی زیادی را در حین خواب شب از دست خواهید داد.

طرز نادرست خواب – خوابیدن به دمر

طاق باز خوابیدن

طاقباز خوابیدن (شکم و سینه رو به بالا ) هنگامی که دست های شما زیر سرتان قرار دارد ( یعنی هنگامی که بازو بالاتر از کتف قرار میگیرد ) هم یکی دیگر از نحوه های نادرست خوابیدن است. 

این حالت خواب باعث میشود عضلات کتف و گردن شما تحت کشش قرار بگیرند و هنگامی که بیدار شوید در نواحی گردن و کتف احساس درد و کوفتگی خواهید کرد.

طرز ناصحیح خوابیدن به پشت

خوابیدن به پهلو

خوابیدن به پهلو در وضعیتی که پای بالایی خم شده و با یک پیچش کمر به روی زمین قرار گرفته است. این وضعیت عضلات و مفاصل پشت و گردن شما را تحت استرس و کشش قرار داده و در دراز مدت باعث ایجاد بد فرمی و ناراحتی در این نواحی میشود.

طرز نادرست خوابیدن به پهلو

تا اینجا عمده ترین حالت های خوابیدن را ذکر کردیم و شیوه های اشتباه را با هم دیدیم، سوالی که مطرح است این است که نحوه ی صحیح خوابیدن چیست؟ چطور حالات ذکر شده در بالا را تصحیح کنیم؟ با خواندن ادامه ی مطلب به این سوال ها پاسخ خواهیم داد.

بهتر است ابتدا تصمیم بگیرید که چطور راحت تر میخوابید؟ در کدام حالت؟ طاق باز و یا به پهلو ؟ و بر طبق آن الگوی خواب خود را اصلاح کنید.

حالت های خوابیدن درست

خوابیدن به پهلو

برای اینکه عضلات گردن و پشت خودتان رو از فشار آزاد کنید و خواب راحتی داشته باشید بهتر است یاد بگیرید وقتی که به پهلو خوابیده اید پایی را که پایین قرار دارد درون سینه خم کنید و پای دیگر را که بالا قرار گرفته است صاف بگذارید و یا هر دو پا را خم کنید.

 در این حالت بازو / دست بالایی باید بر روی ران پایی که خم شده قرار داشته باشد و دستی که پایین قرار گرفته است باید بازوی دست بالایی را بگیرد! همچنین میتوانید بالش کوچکی را در آغوش بگیرید. برای درک بهتر به تصاویر زیر دقت کنید:

طرز صحیح خوابیدن به پهلو – حالت اول

طرز صحیح خوابیدن به پهلو – حالت دوم

طرز صحیح خوابیدن به پهلو – حالت سوم

این حالات از پیچش و گرفتگی عضلات پشت شما جلوگیری می کنند و همتراز بودن گردن و بالش باعث ایجاد همگونی و فشار متناسب در عضلات گردن شده و به این ترتیب بدن شما بدون تحمل هیچ فشار اضافی و در حالت استراحت کامل به خواب خواهد رفت. کار سختی نیست! می توانید یکبار امتحان کنید و تفاوت را احساس کنید.

طاقباز خوابیدن

خوابیدن به پشت یا همون طاقباز خوابیدن گزینه ی بعدی برای خوابیدن درست است به شرطی که بالش فشاری به گردن شما وارد نکند و دست های شما به صورت موازی با بدنتان و رو به پایین قرار گرفته باشد. به یاد داشته باشید خوابیدن به این روش هنگامی که یکی از دستها بر روی سر قرار گرفته باشد ماهیچه های بزرگ پشت و گردن را تحت کشش و آزار قرار میدهد.

طرز صحیح خوابیدن به پشت – شکل ۱

طرز صحیح خوابیدن به پشت – شکل ۲

منبع:  درمان کمر درد و دیسک کمر

ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر میخواهید از چگونگی اثر طب سوزنی بر بیماران ام اس مطلع شوید اینجا را کلیک کنید.

طب سوزنی یکی از انواع طب سنتی چینی است و مبتنی بر تئوری عملکرد بدن  (شامل جریان انرژی به نام qi از طریق ۱۴ مسیر به نام کانالهای انرژی)  می باشد. با توجه به تئوری طب چینی، بیماری نتیجه یک عدم تعادل یا اختلال در جریان انرژی و یا عدم تعادل مطلوب بین نیروهای مخالف "yin" و "yang" میباشد.

نقاط حساس بدن در طب سوزنی

در طب سوزنی معمولا با قرار دادن سوزن های یکبار مصرف فلزی نازک در نقاط خاصی از پوست(در طول کانالهای انرژی)، آن نقاط را تحریک میکنند و در واقع جریان انرژی را تغییر میدهند. سایر روش های تحریک شامل فشار دادن انگشت  (که همچنین به عنوان طب فشاری و یا shiatsu در ژاپن شناخته می شود)، حجامت با فنجان کوچک گرم شده، electroacupuncture با سوزن الکتریکی و moxibustion با سوختن الیاف گیاهی به نام " Asian mugwort " می باشد. از حدود ۴۰۰ نقطه طب سوزنی بر روی بدن، در یک جلسه درمان تنها حدود۴ تا ۱۲ نقطه تحریک می شود. برای تعیین سودمندی درمان به طور کلی ۶ تا ۱۰  جلسه نیاز می باشد.

مطالعات انجام شده بر روی بیماری های مختلف

در سال ۱۹۹۷، موسسه ملی بهداشت (NIH) یک کمیته ۱۲ نفره برای بررسی مطالعات متعدد از تاثیر طب سوزنی در بیماری های مختلف تشکیل داد. کمیته به این نتیجه رسید که طب سوزنی یک گزینه درمانی معقول پس از سکته مغزی و برای کاهش سردرد، درد کمر و گردن درد می باشد.

خطرات و عوارض جانبی

کمیتهNIH  از بررسی مطالعات به این نتیجه رسیدند که طب سوزنی یک درمان بی خطر است و به خوبی قابل اجرا برای اکثر مردم (به خصوص اگر توسط یک متخصص طب سوزنی آموزش دیده انجام شود) می باشد. استفاده از سوزن های یکبار مصرف و استریل برای جلوگیری از هر گونه خطر ابتلا به هپاتیت و ایدز ، ضروری است .

 اثرات احتمالی بر روی سیستم ایمنی بدن

تاثیر احتمالی طب سوزنی بر روی سیستم ایمنی بدن، مشخص نیست. از مطالعات متعددی که در افراد مبتلا به سرطان ، آرتریت روماتوئید، لوپوس و ایدز انجام شده است میتوان نتیجه گرفت که در برخی از افراد سیستم ایمنی بدن متأثر شده، در حالی که در برخی دیگر هیچ تاثیری نداشته است.

استفاده از طب سوزنی توسط افراد مبتلا به ام اس

با توجه به دو نظر سنجی اخیر در ایالات متحده و کانادا، حدود ۲۰-۲۵٪ از پاسخ دهندگان مبتلا به ام اس  از طب سوزنی برای تسکین درد، اسپاسم، بیحسی و سوزن سوزن شدن، خستگی، افسردگی، اضطراب و مشکلات روده و مثانه استفاده کرده اند. از این افراد ۱۰-۱۵٪ مایل به ادامه طب سوزنی بوده اند. تاثیر طب سوزنی بیشتر بر روی نوع عود کننده- بهبود یابنده بوده است. طب سوزنی باعث می شود بیمار سریعتر از حالت عود خارج شود. این امر از آن جهت موثر است که هرچه عوارض بیماری برای مدت بیشتری در بدن باقی بمانند، حل آنها سخت تر می شود. طب سوزنی امکان بهبود کیفیت زندگی بیماران را نیز فراهم می آورد. (به عنوان مثال با کم کردن دفعات دفع ادرار)

توصیه هایی برای افراد مبتلا به ام اس

طب سوزنی به عنوان یک راه مکمل و نه به عنوان جایگزینی برای درمانهای استاندارد پزشکی میباشد. عوامل مختلفی مانند احساسات، تغذیه، شرایط آب و هوایی، دارو، ورزش و عوامل موروثی بر روی اثر گذاری این طب موثر است. متخصص طب سوزنی با آگاهی از این شرایط، کمک بیشتر و موثرتری به شما خواهد کرد.

عوارضی که با طب سوزنی به طور عموم پاسخ خوبی داده اند:

·ضعف عضلانی

·اسپاسم

·درد

·مشکلات بینایی

·لرزش

·عدم تعادل

·سرگیجه

·مسائل روحی و روانی

عوارضی که در برخی بیماران بهبود داشته اند:

·مشکلات مثانه

·مشکلات روده

·بی حسی/ سوزن سوزن شدن

·حافظه و عدم تمرکز

عوارض ثانویه ام اس که اغلب با طب سوزنی حل می شود:

·بی اشتهایی و اشتهای بیش از حد

·ناامیدی، عصبانیت

·اثرات جانبی درمان های معمول پزشکی

منبع :انجمن ام اس 

 ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

جهت جوگیری از کمر درد در حاملگی اینجا را بخوانبد.

دوران بارداری، دوران خاص و متفاوتی برای هر مادر می باشد که به علت تغییرات هورمونی و تغییرات ناگهانی در وزن ممکن است با مشکلاتی مواجه شود.

یکی از مشکلاتی که مادران باردار، به خصوص در ماه های آخر که وزن جنین بیشتر می شود، با آن مواجه می شوند، کمردرد می باشد. با انجام یک سری کارها می توان این کمردرد را کاهش داد و دوران بارداری راحتی را تجربه کرد.

به مادران باردار توصیه می شود:

1- در تمام طول دوران بارداری خود از کفش های طبی و مناسب استفاده کنند. کفش هایی با پاشنه های کوتاه به همراه حفظ قوس داخل پا (کفی مناسب) انتخاب کنند تا فشار وارد شده بر پاها و ستون فقرات حین راه رفتن کم شود و مشکلات ناشی از اضافه وزن مادر، به ستون فقرات او آسیبی نزند.

مادران باردار هنگام خوابیدن بالشی را بین پاهای خود قرار دهند تا اگر احساس کمردرد می کنند، این درد در خواب از بین برود

2- برای مدت طولانی در یک حالت ثابت قرار نگیرند تا خستگی بر آنها غلبه نکند؛ مثلا اگر برای مدت طولانی ایستاده اند، مکانی را پیدا کنند و بنشینند تا به کمردرد ناشی از ایستادن طولانی دچار نشوند و یا اگر برای مدت طولانی نشسته اند (مثلا پشت میز کار) و خسته شده اند، برای مدتی بایستند و یا تغییر وضعیت دهند.

3- به مادرانی که در سه ماهه اول بارداری قرار دارند توصیه می شود برای رهایی از کمردرد این تمرین ورزشی را انجام دهند:

به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوهای خود را خم کرده و به پشت خود کمی فشار بیاورید. این حالت را برای مدت 2 ثانیه حفظ کرده و سپس برای چند ثانیه استراحت کنید. این حرکت را 10 بار پشت سر هم و حدود دو تا سه بار در روز انجام دهید.

4- هنگام خوابیدن بالشی را بین پاهای خود قرار دهند تا اگر احساس کمردرد می کنند، این درد در خواب از بین برود. در طول سه ماهه دوم و سوم نیز می توان با قرار دادن بالشی نازک در زیر شکم احساس راحتی و آرامش کرد.

البته بالش های مخصوص دوران بارداری نیز در مراکز فروش وسایل پزشکی وجود دارد (تصویر کناری).

5- روزانه 20 تا 30 دقیقه پیاده روی آرام را در محلی مناسب و به دور از آلودگی هوا انجام دهند. پیاده روی با کفش مناسب علاوه بر کاهش کمردرد بارداری، فرصتی را به مادر می دهد تا بتواند با نوزاد خود صحبت کند. اگر پیاده روی در پارک و در فضای سبز انجام گیرد، روحیه ای چند برابر به مادر می دهد و مادر می تواند زیبایی های بصری خود را به جنین نیز منتقل کند.

6- اگر در دوران بارداری به کمردرد مبتلا شدید، سعی کنید با استفاده از کمپرس سرد و گرم در قسمت کمر به طور متناوب، به مدت 10 تا 15 دقیقه، باعث کاهش فشار عضلانی و ورم شوید (در مورد استفاده از این روش با پزشک خود مشورت کنید). شما می توانید ببینید که آیا حرارت سبب بهبود کمردرد شما می شود و یا بسته های یخ.

7- یکی از نکات مهمی که توصیه می شود، استفاده از کمربند یا شکم‌بند طبی در طی دوران بارداری می باشد. البته استفاده از این کمربند اگر تحت نظر پزشک باشد بهتر است. این کمربند طبی باعث می شود هنگام راه رفتن و یا ایستادن طولانی‌مدت، درد کمتری در کمر ایجاد شود.

8- استحمام با آب گرم پس از یک روز خسته کننده، برای بهبود کمردرد مناسب به نظر می رسد.

9- می توانید روش های ماساژ درمانی را برای تسکین کمردرد خود امتحان کنید.

10- اجسام سنگین را بلند نکنند؛ مثل یک کودک و یا کیف و وسایل سنگین. بلند کردن اجسام سنگین توسط خانم باردار، علاوه بر اینکه احتمال بروز کمردرد را در او بیشتر می کند، احتمال سقط ناگهانی جنین را هم افزایش می دهد.

11- به مادران باردار، مخصوصا از ماه سوم حاملگی به بعد توصیه می شود هرگز به پشت خود نخوابند. خوابیدن به پشت می تواند فشار زیادی را به کمر وارد کند. همچنین در سه ماهه آخر بارداری ممکن است در اثر این نوع خوابیدن، بند ناف به دور گردن جنین بپیچد و منجر به خفگی او شود. بنابراین به پشت خوابیدن مادر هم به ضرر جنین است وهم به ضرر مادر. به مادران باردار توصیه می شود به پهلوی چپ خود بخوابند.

12- اگر کمردرد مادر شدید بود و با استفاده از روش های بالا، درد آن تسکین پیدا نکرد، می تواند با مراجعه به یک فیزیوتراپیست ماهر و با تجربه، درد کمر را تسکین دهد.

13- برخی از پزشکان استفاده از طب سوزنی را برای کاهش درد کمر، در طی دوران بارداری مجاز می دانند. ولی توصیه می کنیم قبل از انجام طب سوزنی در دوران بارداری، حتما با پزشک خود (پزشک متخصص زنان که تحت نظر او هستید) مشورت کنید.

به مادران باردار، مخصوصا از ماه سوم حاملگی به بعد توصیه می شود هرگز به پشت خود نخوابند

14- مادران باردار نباید خیلی خود را خسته کنند و یا مدت زیادی بایستند. در دوران بارداری باید بیشتر استراحت کنند. طبق تحقیقات مشخص شده است زنان بارداری که شاغل هستند و باید مدت زمان زیادی را بایستند یا بنشینند، بیشتر از زنانی که در این دوران استراحت می کنند، به کمردرد مبتلا می شوند. بنابراین خواب و استراحت کافی برای مادران باردار توصیه می شود.

15- به مادران باردار توصیه می شود در صورت ابتلا به هر گونه درد مزمن و شدید در ناحیه کمر، سریعا به پزشک متخصص مراجعه کنند. کمردرد شدید در این دوران ممکن است در اثر عفونت کلیه و یا بیماری دیگری باشد که در صورت عدم درمان، عواقب بدی را برای مادر و جنین به دنبال خواهد داشت.

البته باید گفت پزشک متخصص اجازه ندارد، برای بهبود کمردرد بارداری، دارو تجویز کند. اما اگر همه روش ها امتحان شد و پزشک نتیجه ای نگرفت، ممکن است بنا بر وضعیت سلامتی مادر و جنین، دارو نیز تجویز کند.  

منبع:تبیان 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر میخواهید از چگونگی علل ایجاد پوکی استخوان اشنا بشین اینجا را کلیک کنید.

عامل ایجاد کننده پوکی استخوان را بشناسیم

 استخوان بافت زنده ای است که از دو لایه داخلی و خارجی تشکیل شده است. لایه داخلی ضخیم بوده و از شبکه های محکمی تشکیل شده که توده استخوانی را ایجاد می کند. در بدن انسان استخوان ها به طور مرتب ساخته شده و از بین می روند.

البته سرعت این روند در تمام عمر فرد یکسان نیست، به طوری که توده استخوانی در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی به حداکثر میزان خود می رسد و سپس به تدریج کاهش می یابد.

حداکثر توده استخوانی در افراد مختلف متفاوت است و به عوامل ارثی، تغذیه، فعالیت بدنی و شیوه زندگی در طول دوره رشد بستگی دارد.

اگر میزان تخریب استخوان بیش از ساخته شدن آن باشد، فضاهای بین شبکه های داخلی استخوان بزرگ می شوند و اصطلاحا پوکی استخوان اتفاق می افتد.

در این وضعیت، استخوان ضعیف شده و با کوچک ترین ضربه دچار شکستگی می شود. این پدیده در سنین سالمندی شایع بوده اما با اقدامات ساده ای می توان آن را به تاخیر انداخت یا شدت آن را کاهش داد.

پوکی استخوان اغلب تا زمان شکستگی استخوانی علامتی ندارد

اهمیت پوکی استخوان در آن است که اغلب تا زمان شکستگی استخوانی علامتی ندارد. ستون فقرات، استخوان ران، لگن، مچ دست و انتهای ساعد به ترتیب شایع ترین محل هایی هستند که در اثر پوکی استخوان دچار شکستگی می شوند.

بسیاری از شکستگی های ستون فقرات تنها با درد شدید پشت همراه هستند و علامت دیگری ندارند. انحراف ستون مهره ها در اثر جوش خوردن خودبخودی آنها می تواند از علایم این بیماری باشد.

چه عواملی ایجاد کننده پوکی استخوان هستند؟

1-سن: با بالارفتن سن، تراکم استخوان در هر دو جنس به تدریج کاهش می یابد؛ به طوری که از حدود ۴۰ سالگی نیم تا یک درصد در سال کاهش می یابد.

2-جنس: پوکی استخوان در زنان به دلیل کم بودن توده استخوان و پدیده یائسگی شایع تر است؛ به طوری که زنان در هر سنی ۴ تا ۵ برابر مردان دچار شکستگی استخوان می شوند.

3-یائسگی و کاهش هورمون های جنسی: هورمون های جنسی نقش مهمی در استحکام استخوان ها دارند. بنابراین هر عاملی از جمله یائسگی که باعث کم شدن این هورمون ها شود پوکی استخوان را تسریع می کند.

4-سابقه فامیلی: در صورت سابقه شکستگی در بستگان نزدیک (پدر، مادر، خواهر و برادر) احتمال ابتلا به شکستگی تا دو برابر افزایش می یابد.

5-نژاد و عوامل ارثی: نژاد آسیایی و افرادی که پوست و موی روشن دارند، بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند.

6-جثه بدنی: استخوان بندی ظریف و جثه کوچک تر موجب افزایش احتمال پوکی استخوان می شود.

7-بیماری های همراه: برخی بیماری ها نظیر بیماری های مزمن کبد و کلیه، دیابت نوع۱، افزایش هورمون تیروئید و پاراتیروئید، اختلالات هورمون های جنسی، اسهال مزمن و اختلالات سوء جذب، بی اشتهایی عصبی، پیوند اعضا و برخی سرطان ها باعث افزایش احتمال ابتلا به پوکی استخوان می شوند.

8-مصرف داروها: مصرف طولانی مدت داروهای حاوی کورتون، داروهای ضد صرع و داروهایی که برای درمان بیماری های تیروئید مصرف می شوند؛ موجب بروز پوکی استخوان می شود. این دسته داروها حتما باید با تجویز پزشک و درصورت نیاز با مکمل های دارویی مانند کلسیم و ویتامین «د» مصرف شوند.

9-ورزش و فعالیت بدنی: ورزش سبب افزایش رشد استخوانی بویژه در کودکی و دوران بلوغ می شود. ورزش مناسب و متناسب با سن به طور مستمر موجب افزایش تراکم استخوانی می شود.

10-رژیم غذایی: کلسیم باعث قوی شدن استخوان ها می شود. ویتامین «د» نیز مانند کلیدی است که باعث ورود کلسیم به استخوان ها و استحکام آنها می شود. مصرف این دو ماده در رژیم غذایی به پیشگیری از پوکی استخوان کمک می کند.

11-مصرف دخانیات و الکل: مصرف دخانیات شامل سیگار، قلیان، پیپ و چپق موجب اختلال در جذب کلسیم و ساخت استخوان، یائسگی زودرس، کاهش وزن و تخریب هورمون های جنسی می شود که به تسریع پوکی استخوان می انجامد. مصرف الکل نیز با کم کردن فعالیت سلول های سازنده استخوان موجب پوکی استخوان می شود.

پوکی استخوان چگونه منجر به شکستگی می شود؟

حدود ۵ درصد زمین خوردگی ها منجر به شکستگی می شوند

 مسلما استخوان هایی که استحکام کافی برای حفظ تعادل بدن را نداشته باشند، به راحتی متعاقب نیروهای جزیی مانند زمین خوردن و یا سقوط از پله دچار شکستگی می شوند.

به همین دلیل شایع ترین علت شکستگی های ناشی از پوکی استخوان سقوط و زمین خوردن است. عواملی مانند موانع محیطی، نور کم، اختلال بینایی، فراموشی و استفاده از داروهای خواب آور در افزایش احتمال سقوط و شکستگی نقش دارند.

پوکی استخوان علامتی ندارد اما با مشاهده علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

• کاهش قد به میزان حدود ۳ سانتی متر نسبت به دوران جوانی
• قوز درستون فقرات که به تازگی ایجاد شده باشد
• شکستگی دراثر ضربه خفیف یا زمین خوردن جزیی

اگر به پوکی استخوان مشکوک شدیم، چه کنیم؟

بخاطر داشته باشید که پوکی استخوان براحتی قابل تشخیص و درمان است. تشخیص پوکی استخوان توسط پزشک و با اندازه گیری تراکم استخوان انجام می شود.

اندازه گیری تراکم استخوان یک ر وش بدون درد است که با استفاده از دستگاه مخصوصی انجام شده و حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد.

در صورت تشخیص پوکی استخوان با بکارگیری توصیه های دارویی و غیردارویی می توان از پیشرفت پوکی استخوان و شکستگی استخوان که مهم ترین عارضه آن است پیشگیری کرد.

رعایت رژیم غذایی، ترک مصرف دخانیات و فعالیت بدنی مناسب از پیشرفت پوکی استخوان جلوگیری می کند. داروهای موثر در افزایش توده استخوان باید با تجویز پزشک مصرف شوند. در صورت نیاز به این داروها آنها را مطابق دستور دارویی و بطور مستمر استفاده کنید.

در صورت بروز پوکی استخوان برای پیشگیری از شکستگی چه باید کرد؟

با پیش بینی دستگیره و نرده در محل پله، آشپزخانه و حمام؛ کنترل مستمر موانع عبور و مرور و استفاده از صندلی یا چهارپایه در حمام و آشپزخانه از زمین خوردن جلوگیری کنید.

همچنین اگر از داروهای آرام بخش استفاده می کنید حتما محل رفت و آمد خود را در شب کنترل کنید تا مانعی سر راه شما نباشد.

چگونه از بروز پوکی استخوان پیشگیری کنیم؟

برای پیشگیری از پوکی استخوان قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب به دریافت ویتامین «د» کمک می کند.

از منابع کلسیم و ویتامین «د» به اندازه کافی در رژیم غذایی خود استفاده کنید.

از مصرف دخانیات به هر شکل (سیگار و قلیان) خودداری کنید.

ورزش مستمر و متناسب را در برنامه زندگی خود بگنجانید.

پزشکان چه توصیه های غذایی برای پیشگیری از بروز پوکی استخوان دارند؟

غلات، لبنیات، حبوبات، سبزی، ماهی و میوه را در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف روزانه سه لیوان شیر یا ماست کم چرب (یا دو قطعه پنیر بجای هر لیوان شیر) می تواند کلسیم مورد نیاز روزانه بدن را تامین کرده به سلامت استخوان ها کمک می کند.

از مصرف نوشابه یا قهوه خودداری کرده و دوغ کم نمک را جایگزین آن کنید. روزانه ۶ تا ۸ لیوان آب بنوشید.

ماهی ها، جگر و تخم مرغ منابع غذایی حاوی ویتامین «د» هستند؛ از آنها در برنامه هفتگی غذایی خود استفاده کنید.

اگر قادر به انجام انواع ورزش ها نیستید حداقل سه بار در هفته به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیاده روی کنید.

پیاده روی بهترین جایگزین برای انواع ورزش ها جهت جلوگیری از پوکی استخوان است.
 

ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸

اگر میخواهید از چگونگی پیشگیری پوکی استخوان اشنا شوید اینجا را کلیک کنید.

 

چگونه می‌شود استخوان های لگن را قوی کرد؟
پوکی استخوان، عارضه‌ای که در آن استخوان‌ها ضعیف و باریک می‌شوند،هر سال پوکی استخوان باعث تعداد بسیاری از شکستگی‌های استخوانی می‌شود و اغلب این شکستگی‌ها در استخوان‌های لگن، ستون فقرات و مچ رخ می‌دهند.
احتمال ابتلا به پوکی استخوان بسته به سن، نوع بدن، میزان هورمون استروژن، ترکیب ژنتیکی، نژاد، سبک زندگی، میزان فعالیت جسمی، رژیم غذایی و ابتلا به برخی از بیماری‌ها متفاوت است.

زنان به طور خاص بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند، زیرا در چند سال ابتدای پس از یائسگی به میزان سریعی دچار تحلیل استخوان‌ها می‌شوند. پیشگیری باید مدت‌ها پیش از یائسگی شروع شود، اما علاوه بر مصرف کافی کلسیم و ویتامین D ، ورزش کردن اساس پیشگیری از پوکی استخوان است.
ورزش نه تنها مانع از تحلیل ‌رفتن استخوان ها می شود، بلکه توانایی حفظ تعادل بدن را بهبود می‌بخشد و عضلاتی را که ما برای قائم ایستادن به آنها تکیه می‌کنیم، تقویت می‌کند.

این اثرات مثبت ورزش، به پیشگیری از سقوط که یکی از علل اصلی شکستگی‌ها است کمک می‌کند. شکستن لگن، به خصوص در زنان سالمند، ممکن است به معلولیت دایمی، افسردگی و نیاز به مراقبت طولانی‌ مدت منجر شود.
این هشت تمرین ورزشی می‌توانند باعث استحکام استخوان‌های لگن شوند:
1- ایستادن روی صندلی
یک صندلی را به دیوار تکیه دهید. در جلوی صندلی بنشینید. زانوها‌ی‌تان را خم کنید و کف پاهای‌تان را روی زمین بگذارید. در وضعیت نیمه خمیده، به طوری که بازوهای‌تان متقاطع و دست‌های‌تان روی شانه باشد، به پشت صندلی تکیه دهید. در حالی که سر و گردن و کمرتان را صاف نگه ‌داشته‌اید، بالاتنه‌تان را جلو بیاورید و به تدریج از روی صندلی بلند شوید. مدتی در این حالت بمانید. بعد دوباره به آهستگی روی صندلی بنشینید و به وضعیت اولیه خود بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار تکرار کنید. استراحت کنید و بار دوم تمرین‌ها را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید و دست‌های‌‌تان را به صورت متقاطع روی سینه قرار دهید.
2- فشار رو به جلوی لگن
بایستید و پاهای‌تان را به اندازه عرض لگن از هم باز کنید. برای اطمینان از اینکه می‌توانید تعادل‌تان را حفظ کنید، یک میز یا پیشخوان را با دستتان بگیرید. پای راست‌تان را جلو بگذارید و پاشنه پای راست‌تان را روی زمین محکم کنید. زانوی راست‌تان باید به طور مستقیم بالای قوزک پای‌تان باشد،‌ نه جلوتر از آن. پای عقبی‌تان را با پنجه‌اش روی زمین قرار دهید.

سر، گردن، پشت و لگن‌تان را به صورت قائم و در یک خط قرار دهید. بدن‌تان را پایین بیاورید تا زمانی که ران راست شما تقریبا موازی با کف زمین قرار بگیرد (زانوی پای عقبی‌تان پایین‌تر قرار خواهد گرفت). نگذارید که مفصل راست لگن‌تان پایین سطح زانوی راست قرار گیرد. مدتی در این حال بمانید. با فشار به عقب، به وضعیت اول بازگردید. همین کار را با طرف چپ بدن‌تان انجام دهید. بعد دوباره این حرکات را تکرار کنید تا زمانی که با هر طرف بدن 8 بار آن را انجام دهید. وقتی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، بازوهای‌تان را در کناره بدن‌تان یا در جلو نگه‌دارید، یا سعی کنید در دست‌تان وزنه بگیرید.

3- چمباتمبه زدن با دمبل
بایستید، به طوری که پاهای‌تان به اندازه عرض شانه‌های‌تان از هم فاصله بگیرد. در حالی که بازوهای‌تان در کنار بدن‌تان و کف دست‌های تان رو به بدن‌تان قرار دارد، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید. به آرامی روی زانوهای‌تان خم شوید و باسن‌تان را به اندازه 20 سانتی‌متر یا بیشتر پایین بیاورید (اما نگذارید که لگن‌تان پایین‌تر از سطح زانوها قرار بگیرد). مدتی در این حالت بمانید.

به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. استراحت کنید و بعد دوباره این تعداد حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، وزن وزنه‌ها را افزایش دهید. همچنین می‌توانید این تمرین را با نگه‌ داشتن وزنه‌ها در سطح گوش‌ها و بالای شانه‌ها انجام دهید.
4- باز کردن لگن
در 40 سانتی‌متری پشت صندلی بایستید. برای حفظ تعادل، دست‌ هایتان را به پشتی صندلی بگیرید.‌ تنه‌تان را به اندازه 45 درجه خم کنید و به آهستگی پای راست‌تان را به ‌طور مستقیم از پشت‌تان بالا ببرید. تا جایی که می‌‌توانید بدون خم کردن زانوی‌تان، پا را بالا ببرید، یا اینکه روی صندلی بیشتر خم شوید. به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید و به وضعیت شروع بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار انجام دهید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.
5- بلند کردن پا از پهلو
پشت صندلی‌تان بایستید، در حالی که پاهای‌تان کنار هم قرار گرفته اند. برای حفظ تعادل، پشتی صندلی را با دست بگیرید. در حالی که پاهای‌تان روبه‌رو‌ی‌تان قرار دارند، به آرامی پای راست‌تان را از پهلو بالا ببرید، تا زمانی که حدود 20 سانتی‌متر از زمین فاصله بگیرد. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر تمرین‌ها را انجام دهید.
6- خم کردن لگن
روی یک تشک به پشت دراز بکشید، طوری که زانوهای‌تان خم شده و کف هر دو پای‌تان صاف روی کف زمین قرار داشته باشد. کف دست‌های‌تان را روی استخوان‌های لگن قرار دهید. عضلات شکم‌تان را سفت کنید و به آرامی زانوی راست‌تان را به سمت قفسه سینه‌تان بالا ببرید، تا زمانی که پای راست‌تان حدود 30 سانتی‌متر از کف زمین فاصله بگیرد.

به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید. مفاصل لگن دو طرف را در یک سطح قرار دهید (این کار به فعال شدن عضلات شکم کمک می‌کند) و کمرتان را به تشک بچسبانید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. همین حرکت را با طرف چپ بدن هم انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.
هنگامی که آمادگی بدنی‌تان بیشتر شد، این تمرین را بدون خم کردن زانو و با نگه‌داشتن ساق پا در حالت مستقیم انجام دهید. به این شکل:

در حالی که زانوی پای راست‌تان خم شده است و کف پای راست‌تان روی کف زمین قرار دارد، ساق پای چپ‌تان را راست کنید، به طوری که روی کف زمین قرار بگیرد. بعد در حالی که ساق پای چپ‌تان در حالت مستقیم قرار دارد، آن را بلند کنید تا زمانی که زانوی این پا به سطح زانوی خم‌شده برسد.

7- بالا آوردن پشت
به صورت روی تشک دراز بکشید، به‌طوری که زانوهای‌تان راست باشد و ران‌های‌تان روی تشک قرار گرفته باشد. بازوی راست‌تان را موازی بدن‌تان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به بالا باشد. بازوی چپ‌تان را باز کنید و به طور صاف بالای سرتان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به پایین باشد. در حالی که بینی‌تان را به سمت پایین نگه‌داشته‌اید، به آرامی ساق پای راست‌تان و بازوی چپ‌تان را از زمین جدا کنید ( و تا جایی که می‌توانید آنها را بالا ببرید).

سعی کنید که دست و گردن‌تان با بازوی‌تان در یک خط قرار گیرد. مدتی به این حالت بمانید و بعد به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین تمرین را با ساق پای چپ و بازوی راست‌تان تکرار کنید. مدتی استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، سعی کنید هنگام بلند کردن بازو و ساق پا، شانه‌ها و بخش بالایی قفسه سینه‌تان را هم بالا ببرید.
8- کشش لگن
روی پشت‌تان دراز بکشید، در حالی که زانوهای‌تان خم شده است و کف پاهای‌تان صاف روی زمین قرار گرفته است. در همه مدت شانه‌های‌تان را روی زمین نگه ‌دارید. به آرامی هر دو ساق پای‌تان را به یک طرف پایین بیاورید، در حالی که زانوهای‌تان در کنار هم قرار دارد ‌و سرتان را به طرف مخالف بچرخانید.

باید کشش را در طول عضلات لگن‌ و پهلوی‌تان حس کنید. 20 تا 30 ثانیه در این حالت بمانید. زانوهای‌تان را دوباره به خط وسط بازگردانید . 

ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸