درد لگن میتواند در اثر آسیبدیدگیها یا بیماریهای خاصی به وجود بیاید.
شایعترین علت بروز درد مزمن در ناحیه لگن، التهاب تاندونها یا همان تاندونیت میباشد. این عارضه اغلب در اثر فعالیت شدید و بیش از حد مفصل لگن ایجاد میشود. درد ناشی از التهاب تاندونها میتواند بسیار شدید باشد، اما معمولاً ظرف چند روز بهبود پیدا میکند.
آرتروز شایعترین علت درد درازمدت یا مزمن لگن شناخته میشود. آرتروز میتواند باعث درد، سفتی و حساسیت مفاصل و ایجاد مشکل برای راه رفتن بیمار شود. بیماری آرتروز انواع مختلفی دارد:
استئوآرتروز در نتیجه فرسودگی و ساییده شدن غضروفهای اطراف یک مفصل در اثر پیری و افزایش سن به وجود میآید.
مصدومیت از ناحیه مفصل، مانند شکستگی استخوان، میتواند باعث آرتروز ناشی از مصدومیت شود که علائم آن شبیه به استئوآرتروز است.
آرتروز عفونی که به خاطر بروز عفونت در ناحیه مفصل و تخریب غضروفهای مفصلی در اثر عفونت ایجاد میشود.
آرتروز روماتیسمی که یک عارضه مربوط به سیستم ایمنی بدن است و در اثر حمله سیستم ایمنی به مفاصل بدن ایجاد میشود.
بورسیت تروکانتر یکی دیگر از علل شایع درد لگن است. این عارضه هنگامی اتفاق میافتد که بورس یا همان کیسه پُر از مایع مفصلی که در نزدیکی مفصل لگن قرار دارد دچار التهاب گردد. عوامل متعددی میتواند باعث به وجود آمدن بورسیت تروکانتر شود که از شایعترین آن میتوان به مصدومیت از ناحیه لگن، کارکرد بیش از حد مفاصل، وضعیت نادرست بدن در هنگام نشستن، ایستادن یا راه رفتن و نیز بیماریهای دیگری از قبیل آرتروز روماتیسمی اشاره کرد. این عارضه در بین زنان بسیار شایعتر از مردان است.
شکستگیهای ناحیه لگن در افراد مسن و بیماران مبتلا به استئوپروز بسیار شایع است. استئوپروز یک بیماری است که در اثر آن، استخوانها به خاطر کهولت سن یا عوامل دیگر، ضعیف و شکننده میشوند. شکستگیهایی که در ناحیه لگن اتفاق میافتد باعث درد ناگهانی و شدید لگن میشود و باید به سرعت تحت درمان و مراقبتهای اورژانسی قرار گیرد. شکستگی لگن میتواند موجب بروز عوارض و پیامدهای دیگری مانند تشکیل لخته خون در پاها شود. برای درمان شکستگی لگن معمولاً لازم است که عمل جراحی انجام شود. همچنین به احتمال زیاد باید بعد از عمل جراحی تا زمان بهبودی کامل از روشهای درمان فیزیکی برای بیمار استفاده شود.
بعضی از بیماریها با میزان شیوع کمتر وجود دارند که میتواند باعث درد لگن شود. از جمله این بیماریها شامل سندروم مفصل ران صدا دهنده و استئونکروز یا بافتمردگی بیخونی (نکروز آواسکولار) میباشد.
مشخصه اصلی این عارضه که در بین رقصندهها و قهرمانان ورزشی بسیار شایع است، ایجاد یا احساس صدا در مفصل ران یا لگن است. این صدا معمولاً در هنگام راه رفتن و یا برخاستن از روی صندلی از ناحیه لگن شنیده میشود. این عارضه معمولاً درد ندارد اما در برخی از موارد میتواند با درد لگن همراه باشد. اگر لگن صدا دهنده همراه با درد باشد، معمولاً آن را به عنوان نشانهای از پارگی غضروف و یا وجود تکههایی از بافت غضروف آسیبدیده به صورت سرگردان در داخل مفصل ران، میدانند.
بیماری استئونکروز یا بافتمردگی بیخونی هنگامی اتفاق میافتد که خون به طور موقت یا دائم به استخوانها نمیرسد. این شرایط میتواند باعث تحلیل رفتن استخوانهای پشتیبانی کننده از اندامها شود. البته وضعیت بافت غضروفی در اوایل ابتلاء به این بیماری، حالت طبیعی دارد اما در نهایت با پیشرفت بیماری، غضروف هم تحلیل میرود. مجموعه این عوامل باعث میشود که استخوان دچار شکستگی یا ترک خوردگی شود. مصدومیت از ناحیه مفصل، مصرف مداوم داروهای استروئیدی، مصرف بیش از حد الکل و استفاده از روشهای درمان سرطان از مهمترین عواملی هستند که میتوانند خطر ابتلاء به بیماری استئونکروز را افزایش دهند. اما در بسیاری از موارد، علت اصلی این عارضه هرگز مشخص نمیشود.
اگر درد لگن شما بیش از چند روز تداوم داشته باشد، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درد لگن با خونریزی همراه باشد و یا مشاهده کنید که استخوان یا ماهیچه لگن نمایان شده است و یا صدای کوبش از مفصل ران شنیده میشود و یا قادر به تحمل وزن خود نیستید، باید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر احساس میکنید که شکل مفصل ران شما دچار تغییراتی شده است و یا متورم شده و درد شدید دارد، باید فوراً به مراقبتهای اورژانس مراجعه کنید.
در صورتی که درد لگن با هر یک از علائم زیر همراه باشد، لازم است که بلافاصله به پزشک یا مراقبتهای اورژانس مراجعه کنید:
اینها میتواند نشانههای عوارض خطرناکی از قبیل آرتروز عفونی باشد که یکی از عفونتهای مفصلی خطرناک به شمار میرود. اگر آرتروز عفونی به سرعت درمان نشود، میتواند منجر به ناهنجاری شکل مفصل و بیماری استئوآرتروز گردد.
پزشک شما برای تشخیص اینکه درد لگن ناشی از عوارضی از قبیل آرتروز باشد، سؤالاتی را از شما میپرسد. از جمله اینکه آیا درد شما در زمانهای خاصی از روز، شدیدتر میشود؟ آیا درد لگن بر توانایی راه رفتن شما هم اثر گذاشته است؟ اولین بار در چه زمانی علائم درد را احساس کردید؟ همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد چند قدم راه بروید تا بتواند وضعیت لگن شما را در حال حرکت ببیند. علاوه بر آن، پزشک دامنه حرکت مفصل آسیبدیده را اندازهگیری میکند و آن را با مفصل سالم مقایسه میکند.
پزشک میتواند با استفاده از آزمایشهای عکسبرداری، اطلاعات دقیقتری از وضعیت استخوانها، غضروفها و سایر بافتهای مفصل لگن شما به دست آورد.
روشی که برای درمان درد لگن مورد استفاده قرار میگیرد، به علت ایجاد این عارضه بستگی دارد. برای دردهای ناشی از ورزش و فعالیت شدید مفصل، معمولاً استراحت دادن به مفصل برای تسکین درد آن کافی است. این نوع از درد معمولاً در عرض چند روز برطرف خواهد شد.
اگر درد شما به خاطر ابتلا به آرتروز باشد، پزشک داروهایی را برای تسکین درد و رفع سختی مفصل لگن تجویز می کند. ممکن است پزشک، شما را به یک پزشک متخصص دیگر معرفی کند که توصیههای بیشتری به شما ارائه کند و یا به یک متخصص درمان فیزیکی ارجاع دهد تا ورزشهایی را برای حفظ تحرک و فعالیت مفصل لگن به شما آموزش دهد.
برای درمان دردهای ناشی از مصدومیت، معمولاً بیمار بستری میشود و داروهایی از قبیل ناپروکسن برای رفع ورم و درد مفصل لگن برای او تجویز میشود.
کورتیزون که به روش “تحت هدایت سونوگرافی” مستقیماً به داخل مفصل تزریق میشود، میتواند درد لگن را تا حد زیادی کاهش دهد. در این روش، تزریق با دقت خیلی بالایی انجام میشود و پزشک رادیولوژیست میتواند داروی تزریقی را مستقیماً به داخل ناحیه مورد نظر هدایت نماید تا خواص درمانی و تسکینی آن به حداکثر ممکن برسد.
تزریق در ماهیچه پسواس که تحت هدایت سونوگرافی انجام میشود، غالباً برای مواردی انجام میگیرد که پزشک علت درد لگن را مربوط به تاندون پسواس تشخیص داده باشد. تاندون پسواس یک تاندون بلند است که از مفصل لگن به طرف بیرون امتداد پیدا میکند.
تزریق به این روش برای بیمارانی تجویز میشود که بورس یا کیسه مفصلی آنها در سمت خارج مفصل لگن دچار التهاب شده باشد. همچنین از این روش برای بیمارانی که درمان فیزیکی و داروهای ضد التهاب در تسکین درد آنها نتیجهبخش نبوده است، استفاده میشود. اگر تشخیص پزشک آن باشد که درد لگن شما به صورت مزمن یا ناشی از خرابی مفصل است، برنامه درمانی شما شامل روشهای مختلفی از جمله تزریق داروهای مسکن خواهد بود.
روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست که به اختصار با نام روش TENS شناخته میشود، میتواند در کوتاهمدت در تسکین درد لگن یا زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتروز مؤثر باشد. در این روش، یک جریان الکتریکی ضعیف از طریق الکترودهایی که بر روی پوست در اطراف ناحیه محل درد قرار داده میشوند، به سمت مسیرهای عصبی در بدن فرستاده میشود. این جریان الکتریکی باعث ممانعت از انتقال پیامهای درد به مغز میشود. همچنین این جریان الکتریکی ضعیف میتواند تولید هورمونهای اندورفین که در تسکین درد نقش دارند را نیز تحریک کند.
قبل از آنکه از هر روش درمانی برای تسکین درد لگن استفاده کنید، حتماً در مورد گزینههای مختلف با پزشک خود مشورت کنید.
دو مورد از روشهای درمانی کلینگر (هالیستیک) برای درمان درد لگن، شامل کایروپرکتیک و طب سوزنی میباشد. در روش طب سوزنی، سوزنهای بسیار ریزی به صورت موقتی در قسمتی از بدن که دچار درد شده است، فرو برده میشود تا به بهبودی آن کمک کند.در کلینیک دکتر نیاستی با تکنیکهای پیشرفته طب سوزنی و بروز جهت درمان اینگونه بیماران بکار گرفته می شود.
درمان فیزیکی یکی از اجزاء مکمل برنامههای درمانی گروهی است که به منظور معاینه و درمان درد لگن استفاده میشود. اهمیت درمان فیزیکی در آن است که بیمار بتواند درک صحیحی از علتهای بروز درد لگن خود به دست آورد و بتواند با تیم پزشکی خود جهت طرحریزی یک برنامه درمانی کامل و جامع همکاری نماید. توانبخشی به روش درمان فیزیکی، برای بیمار فواید بسیار زیادی دارد. این روش میتواند به عنوان یک درمان غیر تهاجمی در مواردی که بیمار قادر به انجام عمل جراحی نمیباشد، مورد استفاده قرار گیرد.
لیزر درمانی
بیمارانی که با درد لگن و باسن مراجعه می کنند یکی از روشهای مناسب درمانی جهت اینگونه بیمارام لیزر پرتوان جهت درمان درد و کنترل التهاب ناحیه درگیر می باشد بدلیل عمق زیاد مفصل لگن لیز با عمق نفوذ مناسب جهت درمان درد بیمار کمک قابل ملاحظه ای به بیمار می کند.در کلیتنیک لیزر درمانی دکتر نیاستی همه روزه بیماران زیادی جهت درمان دردهای لگن و باسن جهت درمان مراجعه می کنند.
ماساژ بافتهای عمقی، روشی برای کنترل دردهای مزمن در ناحیه لگن است که مبنای آن، اصلاح و تنظیم لایههای بافتهای همبند و ماهیچههای عمقی در بدن میباشد. در این روش از وارد کردن فشارهای عمقی همراه با ضربات خفیف بر روی ناحیه آسیبدیده استفاده میشود.
نکات خاصی که لازم است برای استفاده از روش ماساژ بافتهای عمقی در ناحیه لگن مد نظر قرار گیرد، عبارت است از:
درمان دستی شامل حرکت دادن و دستورزی مفصل لگن و قسمت پایین ستون مهرهها میباشد. تحقیقات نشان داده است که این روش در بیماران مبتلا به استئوآرتروز برای تسکین درد لگن و پایین کمر مؤثر است. حرکت دادن بافتهای نرم و نقاط منشأ درد با استفاده از حرکات دست راهکار مؤثری برای بازیابی دامنه حرکت مفاصل و عملکرد طبیعی آنها و نیز تقویت ماهیچهها میباشد. روش کشش و حرکت دادن با دست میتواند برای کاهش فشارهای درون – مفصلی مورد استفاده قرار گیرد تا دامنه حرکت مفصل و توانایی عملکردی آن بهبود پیدا کند. دردهای غیر آرتروزی ناحیه لگن را نیز میتوان به طور موفقیتآمیزی با استفاده از روش درمان دستی، ورزش درمانی و تمرینات عصبی – عضلانی برطرف نمود.
ورزش یکی از بهترین راهکارها برای تسکین درد لگن است. انجام ورزشهای اختصاصی لگن میتواند به اصلاح و حفظ دامنه حرکت مفصل و نیز تقویت عضلاتی که وظیفه حمایت از مفصل لگن را بر عهده دارند، کمک کند. کشش عضلات و تاندونهایی که در اطراف مفصل لگن قرار دارند نیز میتواند در رفع دردهای ناشی از برخی عوارض ناحیه لگن و کاهش خطر آسیبدیدگی آن در آینده، تأثیر زیادی داشته باشد.
برای درمان شکستگیها، ناهنجاریهای شکلی و برخی دیگر از آسیبدیدگیهای مفصل لگن، ممکن است نیاز باشد که بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد و یا مفصل لگن تعویض شود. در جراحی تعویض مفصل لگن، پزشک جراح مفصل آسیبدیده را برمیدارد و به جای آن یک مفصل مصنوعی قرار میدهد. اگرچه جراحی تعویض مفصل نیاز به استفاده از روشهای درمان فیزیکی برای سازگار شدن و عادت کردن بیمار به مفصل جدید نیز دارد، اما یک جراحی کاملاً رایج است که در اغلب موارد با موفقیت انجام میگیرد.
ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸