ایا از دردهای مایو فاسیال یا دردهای ماشه ای چیزی میدانید؟اگر دچار دردهای اطراف کتف وباسن میشوید اینجا را کلیک کنید.

شاید برای شما تصور این مسئله دشوار باشد که از هر ده نفری که  با آنان معاشرت دارید  2تا 9 نفرآنان دچاردرد میوفاسیال  هستند. در آخرین مطالعه ای که در سال 2012  توسط پروفسور رابرت فیدمن انجام شد موید ابتلائ 20 تا 95 در صد افراد جامعه به این بیماری است.با این وجود توجه بیماران و پزشکان به این بیماری بسیار کمتر از شیوع آن است. هدف از نگارش این مطلب آشنایی با این بیماری و افتراق آن با دردهای عضلانی دیگر است. 40 در صد وزن بدن به عضلات مخطط اختصاص دارد.سارکومیر ها اجزایی هستند که قدرت انقباض دارند و با کنار هم قرار گرفتن عضلات را می سازند. عضلات موتور بدن برای تحرک هستند و این موتور نیاز به توجه دارد . مموتور بدن تحت تاثیر ورزش،تغذیه، نوع کار،نحوه ایستادن خوابیدن راه رفتن  و نشستن  و مسائل روحی روانی است. عضله سالم در اثر کارهای تکراری ،کارهای طولانی مدت،کارهای یکنواخت که در یک وضعیت ثابت انجام می شود مانند پشت میز نشینی و کارهای سنگین دچار اختلال می گردد. درد میوفاسیال مجموعه ای از نقاط دردناک یا تیر کشنده همراه با طنابی شدن قسمتی از عضلات (که نقاط ماشه ای نامیده می شوند) و خستگی و ضعف عضلانی می باشد. نقاط ماشه ای 8 نوع هستند که در نوع فعال آن با فشار روی آن درد تیر کشنده ایجاد می شود. درد میوفاسیال باید با فیبرومیالژیا که نوعی درد عضلانی است افتراق یابد در فیبرو میالژی علائم زیر نیز دیده می شود: اختلالات خلقی مانند افسردگی خستگی اختلال خواب اختلال رود ه ای یا سندروم روده تحریک پذیر خشکی صبحگاهی سیستیت مقاربت درناک سردرد بعضی از علائم بالا با درد میوفاسیال مشترک است مانند:افسردگی یا مقربت دردناک ولی شیوع آن در فیبرومیالژی بیشتر دیده می شود. درمان: برای درمان صحیح میوفاسیال ارزیابی و شناخت علل زمینه ای این بیماری مهم است. بیماریکه دچار علائم دیسک کمر شده و همزمان مشکل میوفاسیال دارد در صورتیکه بدون توجه دیسک بیمار جراحی شود بیمار بهبودی نخواهد یافت. بهترین درمان درد میوفاسیال درمانهای غیر جراحی و استفاده از روشهای طب فیزیکی و توانبخشی است.این روشها شامل موارد زیر است: اصلاح عملکرد عضلات و درمان های دستی اصلاح وضعیت محیط کار بررسی وضعیت عضلات و برنامه ورزشی صحیح برای اصلاح اختلال عضلات اصلاح کوتاهی عضلات و ورزشهای کششی استفاده از مدالیته های فیزیکی و فیزیوتراپی با کمک فیزیوتراژیست ماهر سرما درمانی استفاده از آب درمانی و گرما درمانی صحیح و سونا درمان نقاط ماشه ای ماساژ درمانی طب سوزنی درمانهای شناختی بیوفیدبک دارو درمانی:استفاده از داروهای خاص با نظر متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در درمان این بیماری موثر است . این داروها ممکن است جزئ گروه ضد التهاب ها مسکن ها داروهای ضد اضطراب باشد.

منبع:دکتر فروغ  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

ورزشهای مناسب جهت تنگی کانال نخاع گمری و گردنی

تمرین‌های هوازی شامل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا : این ورزش‌ها را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، ۳ روز در هفته در برنامه روزانه خود داشته باشید. سپس به تدریج زمان آن را به مدت ۴۵ دقیقه ۵ تا ۷ روز در هفته افزایش دهید. توجه داشته باشید از دویدن و پریدن اجتناب کنید. ورزش‌های هوازی علاوه بر اینکه یکی از ورزش‌های خاص این بیماران هستند، تناسب اندام را نیز حفظ می‌کنند. تمرین‌های ثبات مرکزی ستون فقرات بعد از آموزش به‌وسیله کارشناسان به صورت انقباض همزمان عضلات عرضی ناحیه تحتانی شکم و عضلات عمقی ستون فقرات انجام ‌پذیرد. تمرین‌های مکنزی به‌صورت راست شدن و خم شدن به عقب در ناحیه کمر که شامل چند تمرین است، توصیه می‌شود. سعی کنید تقریبا هر روز، انجام تمرین‌های انعطاف‌پذیری را به صورت کشش عضلات کمر، شکم، لگن و عضلات ران و ساق در برنامه روزانه خود داشته باشید. بسیاری از ورزش‌های مناسب برای تنگی کانال نخاعی بر تقویت عضلات شکم و کمر تاکید دارد. این ورزش‌های کششی روی عضلاتی که انعطاف‌پذیر نیستند و سفت هستند، انجام می‌گیرد.   اگر هم ورزش‌های قدرتی و هم ورزش‌های کششی را انجام دهید، می‌توانید زودتر این درد را درمان کنید و به احتمال کمتری این درد را بار دیگر تجربه خواهید کرد. تغییراتی را در شیوه زندگی مانند نحوه مناسب نشستن، ‌اجابت مزاج، بلند کردن وزنه و... داشته باشید. همچنین در تغییر جهت به سمت طرفین نیز باید اصلاحاتی صورت گیرد. ممکن است این درد کمر ناشی از فتق دیسک یادر گیری عصب سیاتیک باشد و انجام ورزش نادرست می‌تواند درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را بدتر کند بنابراین قبل از هر برنامه ورزشی، برای تشخیص علت درد، باید نزد پزشک بروید.   تقویت عضلات گردن در ناحیه گردن به چهار سمت (جلو، عقب و طرفین)، انقباض عضلات در برابر مقاومت (مانند استفاده از دست) همراه با کشش عضلات گردن (خم کردن گردن توسط دست) توصیه می‌شود. اگر ورزش را درست انجام ندهید، باعث می‌شوید تمرین‌های ورزشی نسبتا بی‌اثر باشند و ممکن است منجر به درد یا بدتر شدن آن شوند. پس بهتر است از مربی ورزشی یا فیزیوتراپ، طرز صحیح ورزش کردن را یاد بگیرید. منبع:دکتر باقری مقدم  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

ورزشهای مناسب جهت درمان تنگی کانال نخاعی را از اینجا یاد بگیرید.

تحلیل رفتن دیسک های بین مهره ای، باعث ناپایدار شدن ستون فقرات شده و این وضعیت در درازمدت ممکن است باعث دیسک بین مهره ای یا فتق بین مهره ای، سفتی رباط ها و مفاصل و ایجاد خارهای استخوانی شود. همه این پیامدها باعث تنگ شدن کانال نخاعی و فشار بر روی ریشه های عصبی می شود که به درد و محدودیت حرکت می انجامد.

ورزش های مناسب برای تنگی کانال نخاع

در بیمارانی که دردهای اسکلتی- عضلانی در ستون فقرات (مخصوصا در مهره های گردنی و کمری) دارند و با تغییر وضعیت قرارگیری بدن، شدت درد تغییر می کند، انجام تمرین های ورزشی مناسب در بهبود وضعیت بدن امری ضروری و مفید خواهد بود. چنانچه تنگی نخاع ناشی از فتق دیسک بین مهره ای به داخل کانال نخاعی باشد و ضایعه دیگری مطرح نباشد تمرین های زیر پیشنهاد می شود:

1. تمرین های هوازی (پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا)

این ورزش ها را به مدت ?? تا ?? دقیقه، ? روز در هفته در برنامه روزانه خود داشته باشید. سپس به تدریج زمان آن را به مدت ?? دقیقه (? تا ? روز در هفته) افزایش دهید. توجه داشته باشید که باید از دویدن و پریدن اجتناب کنید. ورزش های هوازی علاوه بر اینکه یکی از ورزش های خاص این بیماران هستند، تناسب اندام را نیز حفظ می کنند.

2. تمرین های ثبات ستون فقرات

این ورزش ها باید بعد از آموزش به وسیله کارشناسان به صورت انقباض همزمان عضلات عرضی ناحیه تحتانی شکم و عضلات عمقی ستون فقرات انجام پذیرد.

3. تمرین های مکنزی

این تمرین ها باید به صورت راست شدن و خم شدن به عقب در ناحیه کمر انجام شود.

4. تمرین های کششی

سعی کنید هر روز، انجام تمرین های انعطاف پذیری را به صورت کشش عضلات کمر، شکم، لگن و عضلات ران و ساق در برنامه روزانه خود داشته باشید. بسیاری از ورزش های مناسب برای تنگی کانال نخاعی بر تقویت عضلات شکم و کمر تاکید دارد. این ورزش های کششی روی عضلاتی که انعطاف پذیر نیستند و سفت هستند، انجام می گیرد. 

5. ورزش های قدرتی و کششی

اگر هم ورزش های قدرتی و هم ورزش های کششی را انجام دهید، می توانید زودتر این درد را درمان کنید و به احتمال کمتری این درد را بار دیگر تجربه خواهید کرد.

6. اصلاح سبک زندگی

تغییراتی را در شیوه زندگی مانند نحوه مناسب نشستن، اجابت مزاج، بلند کردن وزنه و... داشته باشید. همچنین در تغییر جهت به سمت طرفین نیز باید اصلاحاتی صورت گیرد.

7. پرهیز از ورزش های نادرست

ممکن است این درد کمر ناشی از فتق دیسک یا سیاتیک باشد. در این صورت، انجام ورزش نادرست می تواند درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را بدتر کند. بنابراین قبل از هر برنامه ورزشی، برای تشخیص علت درد، باید نزد پزشک بروید.

8. تقویت گردن 

تقویت عضلات ناحیه گردن و افزایش دامنه حرکتی آن به چهار سمت (جلو، عقب و طرفین)، انقباض عضلات در برابر مقاومت (مانند استفاده از دست) همراه با کشش عضلات گردن (خم کردن گردن توسط دست) نیز توصیه می شود.

9. انجام درست تمرین ها

اگر ورزش را درست انجام ندهید، باعث می شوید تمرین های ورزشی نسبتا بی اثر باشند و ممکن است منجر به درد یا بدتر شدن آن شوند. پس بهتر است از مربی ورزشی یا فیزیوتراپ، طرز صحیح ورزش کردن را یاد بگیرید.

چرخش جانبی تنه

به پشت روی زمین دراز بکشید، زانوهایتان را بدون فشار آوردن خم کنید و تا حدی که ممکن است پنجه پاهایتان را صاف روی زمین قرار دهید. در حالی که زانوهایتان را در حالت خم شده و چسبیده به هم نگه داشته اید، آنها را به سمت چپ و پایین حرکت دهید. در حالی که در همین موقعیت قرار دارید، همین حرکت را به سمت راست انجام دهید. 10 تا 20 بار این حرکت را تکرار کنید.

جمع کردن دو زانو روی قفسه سینه 

به پشت روی سطح صافی دراز بکشید، زانوها یتان را بدون فشار به حالت خم شده درآورید. زانوهایتان را به سمت قفسه سینه تان بیاورید، بعد با دست هایتان آن را در چنگ بگیرید تا بتوانید بیشتر به سمت بالاتنه بیاورید. برای 5 ثانیه در این حالت بمانید و بعد زانوها را پایین بیاورید. این حرکت را برای 10 تا 15 بار تکرار کنید.

جمع کردن یک زانو روی قفسه سینه

این حرکت مانند حرکت قبلی انجام می شود، فقط یک زانویتان را باید روی قفسه سینه جمع کنید.

پرس به سمت بالا

به شکم روی زمین دراز بکشید، دست هایتان را زیر تنه قرار دهید و با فشار آنها به سمت بالا تنه تان را از زمین بلند کنید، در این حالت لگنتان باید در تماس با زمین باقی بماند. کمر و باسنتان را شل نگه دارید و کشش ملایمی در آنها ایجاد کنید. ابتدا 5 ثانیه در این حالت بمانید و بعد به تدریج این زمان را تا 30 ثانیه افزایش دهید. هدفتان این باشد که 10 بار این تمرین را تکرار کنید.

خم کردن تنه با پاهای کشیده

آهسته در حالی که دست هایتان به طور کشیده و مستقیم جلویتان قرار دارد از مفصل لگن، تنه تان را به جلو و پایین خم کنید تا جایی که می توانید به سمت پایین بروید و بعد به آرامی به موقعیت شروع بازگردید. این حرکت را 8 تا 12 بار تکرار کنید.

خم کردن پشت

چهاردست و پا روی زمین قرار بگیرید به طوری که کف دست ها و زانوهایتان با زمین تماس داشته باشد. سپس تنه تان را به عقب ببرید طوری که گویی روی پاشنه های پاهایتان نشسته اید و بگذارید قفسه سینه تان به زمین نزدیک شود و دست هایتان به صورت کشیده روبرویتان روی زمین قرار بگیرد.

منبع:دکتر  شجاعی 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر از تنگی نخاع کمری خود رنج میبرید اینجا را کلیک کنید.

یکی از علل شایع کمردرد تنگی کانال نخاعی است. تنگی کانال نخاعی بیماری افراد میانسال و مسن است. میدانیم که نخاع در درون کانال استخوانی قرار دارد که از پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. اگر به دلایلی این کانال تنگ شود فضای مورد نیاز نخاع کم شده و به آن فشار وارد میشود. این فشار همچنین به اعصابی که از نخاع خارج شده و به اندام تحتانی میرود وارد گشته که موجب بروز علائم بیماری میشود. کانال نخاعی در هر قسمتی از مسیر خود میتواند تنگ شود. این تنگی در ستون فقرات گردنی و یا کمری علائم متفاوتی دارد. تنگی کانال نخاعی کمری چگونه ایجاد میشود تنگ شدن کانال نخاع به علت رشد استخوان و بافت های دیگر به داخل این کانال است و این رشد بافت های اضافی جزئی از روند پیری و مسن شدن است. در حقیقت این بیماری معمولاً در افراد بالای 60-50 سال دیده میشود. در مرد و زن شیوع یکسانی دارد ولی معمولاً در خانم ها با علائم بیشتری بروز کرده و بیشتر نیاز به درمان پیدا میکند.  شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن، دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع یسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها دو مشکل را ایجاد میکند. یکی اینکه سوراخ یا دهانه ای که بین دو مهره مجاور هم و در دو طرف آنها قرار دارد تنگ میشود. این دهانه ها محل خروج ریشه های عصبی از نخاع هستند. پس به این اعصاب فشار وارد میشود. مشکل دیگر اینست که با نزدیکتر شدن مهره ها به هم فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میشود که آنهم به نوبه خود موجب آرتروز و سائیدگی مفصل میشود.                در مفصلی که سائیده میشود شروع به ساختن استخوان های اضافه در اطراف خود میکند. همچنین لیگامان های اطراف مفصل هم کلفت تر میشوند. مفاصل بین مهره ای هم همین کار را میکنند. این استخوان های اضافی و لیگامان های کلفت شده هم دهانه بین مهره ای و هم کانال نخاع را تنگ تر میکند. مجموعه این عوامل موجب افزایش فشار بر روی ریشه های عصبی میشوند که در حال خروج از نخاع هستند. در بعضی افراد کانال نخاعی بصورت مادرزادی تنگ است. این وضعیت در مردان بیشتر دیده میشود و علائم آن معمولاً در سنین 50-30 سالگی بروز مکند.

منبع : ایران ارتوپد  ادرس مطب ::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

اگر مخواهید از چگونگی ایجاد تنگی کانال نخاع گردنی و درمان ان مطلع شوید اینجا را بخوانید.

نخاع ستونی متشکل از رشته ها و سلول های عصبی فراوان است که درون لوله ای استخوانی به نام ستون فقرات قرار گرفته است. به هر علتی که این لوله استخوانی تنگ شود میتواند نخاع را تحت فشار قرار دهد. وقتی این تنگی در ستون مهره گردنی ایجاد شود آن را تنگی کانال نخاعی گردنی Cervical spinal stenosis میگویند.
 

آناتومی

ستون فقرات گردنی از روی هم قرار گرفتن هفت مهره تشکیل شده است. هر مهره از یک جسم مهره تشکیل شده که یک حلقه استخوانی به پشت آن متصل گردیده است (البته آناتومی دو مهره اول گردنی قدری متفاوت است). بین جسم های مهره های بالایی و پایینی دیسک بین مهره ای قرار گرفته است. دیسک بین مهره ای موجب حرکت مهره ها روی هم شده و نقش جذب کننده شوک های وارده به ستون مهره را هم ایفا میکند.

دیسک بین مهره ای از دو قسمت مرکزی و محیطی تشکیل شده است. قسمت مرکزی به نام نوکلئوس بوده و جذب کننده اصلی شوک های وارده به ستون مهره است و دورادور آن قسمت محیطی است که به آن آنولوس میگویند و در واقع نوکلئوس را حمایت میکند. قسمت نوکلئوس ژلاتینی و قسمت آنولوس مانند رباط است.

     کاهش فضای کانال نخاعی موجب فشار به نخاع میشود

علت تنگی کانال نخاعی چیست

 

در حالت معمولی فضایی که در درون ستون مهره به نخاع اختصاص داده شده یعنی کانال نخاعی بیش از اندازه مورد نیاز نخاع است. در ابتدای تنگ شدن این کانال تا وقتی فشاری به نخاع وارد نشده مشکلی برای بیمار ایجاد نمیشود. وقتی شدت تنگی بیشتر شده و از اطراف بر روی نخاع فشار وارد شد علائمی ظاهر میشود. این فشار بر روی نخاع و ایجاد مشکلات در آن را میلوپاتی Myelopathy میگویند.

تنگی کانال نخاعی میتواند به علل متفاوتی ایجاد شود که مهمترین آنها عبارتند از

• تنگی مادرزادی : در ابن بیماران کانال نخاعی از بدو تولد تنگ است با این حال در ابتدا مشکل خاصی ندارند ولی با کوچکترین آسیبی به گردن دچار علائم میشوند. کانال نخاعی این افراد در سنین بالاتر باز هم تنگ تر شده و مشکلات بیشتری را برای آنها ایجاد میکند. با بالا رفتن سن استخوان هایی از حلقه استخوانی جسم مهره به دورن آن رشد کرده و موجب تنگ تر شدن فضای درونی آن میشوند

• دژنرسانس : دژنرسانس Degeneration به معنای خراب شدن بافت بوده و شایعترین علت تنگی کانال نخاعی است. این وضعیت به علت ضربات مکرر و استرس هایی است که در طول عمر بتدریج به ستون مهره وارد شده و آن را فرسوده و خراب میکند. دیسک بین مهره ای بتدریج آب خود را از دست داده و قدرت ارتجاعی آن کم میشود، کوچک و کم ارتفاع شده و در نتیجه فاصله بین مهره ها کاهش میابد. استخوان های اضافه بتدریج از حلقه استخوانی مهره به درون آن رشد کرده و فضای درونی آن را تنگ میکنند. رباط های اطراف مهره هم بتدریج کلفت تر شده و با برآمده شدن به درون کانال نخاعی فضای آن را تنگ تر میکنند

فضای کانال نخاعی میتواند به علت فشار بافت های اطراف آن تنگ شود

• ناپایداری ستون مهره : گاهی اوقات به علت ضربات شدید به سرو گردن رباط های اطراف ستون مهره گردنی کشیده شده و یا پاره میشوند. این رباط های آسیب دیده نمیتوانند مهره ها را خوب در کنار هم نگه دارند و در نتیجه مهره ها حرکات اضافی انجام میدهند و به درستی در سر جای خود پایدار نمیمانند. بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی هم میتواند رباط های اطراف ستون مهره گردنی را شل تر کرده و موجب ناپایداری مهره ها شوند. این ناپایداری و بدنبال آن حرکت نامناسب مهره ها میتواند موجب تنگی کانال نخاعی شود

• هرنی دیسک : هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای به علت پاره شدن حلقه اطراف دیسک و بیرون زدن قسمت ژلاتینی درونی آن در قسمت پشت ایجاد میشود. این پارگی میتواند به علت ضربات شدید به سر و گردن بوجود آمده و جابجایی دیسک به درون کانال نخاعی موجب تنگ شدن فضای آن و بروز علائم تنگی کانال میگردد.

منبع: ایران ارتوپد 

ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸