جهت اشنایی با ورزشهای مناسب جهت درمان پاره گی منیسک زانو حتما اینجا راببینید

آدرس طلب مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

---

ورزشهای مناسب جهت پاره گی منیسک زانو

جهت اشنائی با علل و درمان غیر جراحی پاره گی منیسک زانو حتما اینجا را بخوانید

پارگی منیسک مانند بسیاری از آسیب‌دیدگی‌های زانو می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد و متأسفانه آسیب بسیار شایعی است. در واقع آسیب منیسک یکی از انواع آسیب‌های غضروفی زانو است که بیشترین فراونی وقوع را داند.

منیسک چیست؟

منیسک یک قطعه غضروفی در داخل زانو است که به عنوان ضربه‌گیر و تثبیت‌کننده مفصل زانو عمل ‌می‌کند. این قطعه از ساییدگی و فرسایش استخوان‌ها جلوگیری می‌کند، اما چرخش مفصل زانو می‌تواند باعث پاره ‌شدن مینسک شود. در برخی موارد، تکه‌ای از غضروف پاره شده در داخل مفصل زانو گیر می‌کند و باعث قفل شدن زانو می‌شود.

علت‌ها و دلایل

پارگی منیسک در ورزش‌هایی که برخورد در آنها زیاد است مانند فوتبال و نیز در ورزش‌های بدون برخورد مانند والیبال که مستلزم پرش و تغییر ناگهانی بازیکن است، بسیار شایع می‌باشد. این آسیب هنگامی روی می‌دهد که شخص در حال دویدن به طور ناگهانی تغییر مسیر دهد و غالباً به طور همزمان با سایر آسیب‌دیدگی‌های زانو مانند پارگی رباط صلیبی جلویی اتفاق می‌افتد. خطر پارگی منیسک بخصوص در ورزشکاران مسن‌تر بسیار بالاتر است زیرا با افزایش سن، استحکام مینسک کاهش پیدا می‌کند، به طوری‌که بیش از 40 درصد افراد بالای 65 سال از این آسیب‌دیدگی رنج می‌برند.

علائم و نشانه ها

علائم پارگی منیسک عبارت است از :
•    درد در ناحیه زانو
•    ورم زانو
•    احساس ترک خوردن یک جسم در زمان آسیب‌دیدگی
•    مشکل شدید در خم و راست کردن زانو
•    گیر کردن یا قفل کردن مفصل زانو

بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی ممکن است درد زانو چندان شدید نباشد. حتی ممکن است یک بازیکن با وجود آسیب‌دیدگی به بازی ادامه دهد، اما هنگامی که ورم زانو شروع می‌شود، احساس درد و آسیب‌دیدگی نیز آغاز می‌شود.

پزشک معالج برای تشخیص پارگی منیسک از شما یک امتحان کامل می‌گیرد. ابتدا در مورد اینکه چگونه این آسیب‌دیدگی اتفاق افتاده است سؤال می‌کند. ممکن است برای تشخیص شکستگی احتمالی استخوان‌ها نیاز به تصویربرداری با اشعه ایکس باشد. همچنین ممکن است برای ارزیابی دقیق‌تر و تشخیص جزئیات بیشتری از وضعیت غضروف زانو، به اسکن MRI نیاز باشد.

راه‌ها و روش‌های درمان

درمان پارگی منیسک به اندازه و موقعیت پارگی بستگی دارد. عوامل دیگری از قبیل سن مصدوم، میزان فعالیت و آسیب‌دیدگی‌های دیگری که ممکن است با آن همراه باشد نیز بر نوع درمان اثر می‌گذارد. قسمت بیرونی منیسک که اغلب تحت عنوان “ناحیه قرمز” شناخته می‌شود از ذخیره خونی خوبی برخوردار است و در مواردی که پارگی کوچک باشد، می‌تواند به خودی خود ترمیم شود. اما دو سوم داخلی منیسک که اصطلاحاً “ناحیه سفید” خوانده می‌شود، فاقد ذخیره خونی مناسب است. بنابراین پارگی در این ناحیه به طور خود به‌ خود ترمیم نمی‌شود، زیرا جریان خون در این قسمت وجود ندارد تا بتواند عناصر غذایی مسؤل ترمیم آسیب‌دیدگی را به این ناحیه بیاورد.

لیزر پرتوان  و  مگنت  تراپبی  جهت  کاهش و کنترل  در  بیماران  کمک  قابل  توجهی  می کند بیمارانی  که  دچار  پاره گی  منیسک  زانو  هستند  جهت  درمان غیر  جراحی  به  کلینیک  دکتر نیاستی  مراجعه  می کنند.

خوشبختانه همه پارگی‌های منیسک نیاز به جراحی ندارند. اگر زانو قفل نمی‌کند، ثبات کافی دارد و علائم آسیب‌دیدگی به خودی خود برطرف شود، درمان‌هایی غیر از جراحی می‌تواند کفایت کند. برای تسریع در بهبود پارگی منیسک می‌توانید:

•    زانو را استراحت دهید. اگر زانو درد می‌کند فعالیت‌هایی که نیاز به راه رفتن دارد را کاهش دهید. برای کمک به تسکین درد زانو از عصاهای زیر بغل استفاده کنید.
•    روی زانو یخ بگذارید تا درد و ورم آن کاهش یابد. این کار را به مدت 2 تا 3 روز و یا تا زمانی که درد و ورم زانو به طور کامل برطرف شود، هر 3 تا 4 ساعت یک مرتبه و هر مرتبه 15 تا 20 دقیقه انجام دهید.
•    زانو را فشرده کنید. از یک باند کشی یا زانوبندهای پلیمری مخصوص برای کنترل ورم زانو استفاده کنید.
•    زانو را بالا نگه دارید. برای این کار در زمان نشستن یا لم دادن، یک بالش زیر پاشنه پا قرار دهید.
•    داروهای ضد التهاب مصرف کنید. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی به کاهش درد و ورم زانو کمک می‌کند. اما این داروها می‌تواند برخی اثرات جانبی از قیبل افزایش زخم‌ها و خونریزی به همراه داشته باشد. بنابراین این داروها باید فقط در موارد خاص و با دستور پزشک مصرف شود.
•    برای کاهش تنش در ناحیه زانو، تمرین‌های کششی و تقویت کننده انجام دهید. از پزشک بخواهید که درمان‌های فیزیکی و حرکتی مناسب به شما توصیه کند.
•    از فعالیت‌های فیزیکی آسیب‌زا مانند دویدن و پریدن خودداری کنید.

این درمان‌های مراقبتی همیشه نمی‌توانند برای بهبود پارگی منیسک کافی باشد. اگر پارگی بزرگ باشد و یا علائمی از قبیل ناپایداری یا قفل کردن زانو مشاهده شود، ممکن است برای ترمیم یا برداشتن تکه‌های ناپایدار نیاز به جراحی باشد. البته این یک جراحی بسیار ساده است و بیمار در همان روز جراحی می‌تواند ترخیص شود. ممکن است بعد از جراحی برای محافظت از زانو به بریس نیاز باشد.

برای 85 تا 90 درصد از افرادی که برای درمان پارگی منیسک عمل جراحی انجام می‌دهند، نتایج رضایت‌بخشی در کوتاه مدت به دست می‌آید. اما در دراز مدت در افرادی که آسیب‌دیدگی منیسک، بزرگ و ترمیم‌ناپذیر باشد ممکن است ریسک ابتلا به آرتروز زانو افزایش یابد.

بهبودی

زمان بهبودی کامل زانو به عوامل مختلفی از جمله شدت پارگی منیسک بستگی دارد. در صورت انجام عمل جراحی، بهبودی کامل ممکن است بسته به نوع روش جراحی مورد استفاده و سایر عوامل، بین 4 تا 6 هفته طول بکشد. اما به خاطر داشته باشید که سرعت بهبود آسیب‌دیدگی در افراد مختلف، متفاوت است. در اغلب موارد از درمان‌های فیزیکی بعد از جراحی برای کاهش عوارض و تسریع در بهبودی استفاده می‌شود.

اگر تیم پزشکی شما موافقت کند می‌توانید در طول مدت زمانی که تا بهبودی کامل زانو طول می‌کشد، فعالیت جدیدی که باعث تشدید آسیب‌دیدگی نشود داشته باشید. برای مثال دونده‌ها می‌توانند تمرین شنا انجام دهند.

تا زمان دستیابی به نتایج زیر، فعالیت‌های فیزیکی که در گذشته انجام می‌داده‌اید را از سر نگیرید:

•    بتوانید زانو را به طور کامل و بدون احساس درد خم و راست کنید.
•    هنگام راه رفتن، دویدن آرام، دویدن سریع یا پریدن هیچ‌گونه احساس دردی در ناحیه زانو نداشته باشید.
•    زانو ورم نداشته باشد.
•    قدرت زانوی آسیب‌دیده برابر با قدرت زانوی دیگر باشد.

اگر قبل از بهبودی کامل زانو فعالیت شدیدی انجام دهید، ممکن است باعث آسیب‌دیدگی بیشتر زانو شود.

تمرین‌های مناسب برای بهبود آسیب‌دیدگی مینسک:

•    کشش ملایم زانو
•    کشش پاشنه
•    کشش ساق پا در حالت ایستاده
•    کشش عضلات پشت ران روی دیوار
•    بلند کردن مستقیم پا 
•    کشش ران پا در حالت خوابیده به دمر
•    حرکت زانو از بغل
•    چمباتمه زدن کنار دیوار در حالی‌ که یک توپ بین کمر و دیوار باشد

پیشگیری

معمولاً جلوگیری از پارگی منیسک به سادگی امکان‌پذیر نیست، چرا که معمولاً در اثر سوانح یا مصدومیت‌های ناگهانی اتفاق می‌افتد. اما رعایت نکات زیر می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی زانو را کاهش دهد:
•    با انجام حرکات ورزشی منظم، ماهیچه‌های ران پا را قوی نگه دارید.
•    قبل از شروع ورزش یا فعالیت‌های بدنی شدید ابتدا با انجام حرکات سبک، بدن را گرم کنید.
•    در خلال ورزش یا کارهای سنگین گاهی به بدن استراحت دهید. خستگی ماهیچه‌ها می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی را افزایش دهد.
•    کفش دارای استحکام کافی و سایز مناسب بپوشید.
•    انعطاف‌پذیری بدن را حفظ کنید.
•    هرگز شدت فعالیت‌های کاری خود را به طور ناگهانی زیاد نکنید، بلکه این کار را به آرامی انجام دهید.

ادرس مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که بخواهید رابطه بین جراحی منیسک زانو و ارتروز زانو پس از جراحی اطلاعات دقیقی پیدا کنید حتما اینجا را بخوانید

منیسک ها دو بافت فیبری غضروفی درون زانو هستند که موجب پایداری مفصل شده و در جذب ضربات وارد شده به زانو کمک میکنند. منیسک ها بدنبال ضربات شدید زانو ممکن است پاره شوند و یکی از اعمال جراحی رایج که امروزه زیاد انجام میشود ترمیم منیسک های پاره شده است. اینک یک مطالعه جدید این نکته را مطرح کرده است که این نوع اعمال جراحی ممکن است احترمال بروز ساییدگی و ارتروز را در مفصل زانو افزایش دهد. در این مطالعه محققان ام ار آی زانو را در 355 زانوی ساییده شده را با همین تعداد زانوی سالم مقایسه کردند. این بررسی در افراد با سن متوسط 60 سال انجام شد که عمدتا چاق بودند. مطالعه نشان داد که همه زانوهایی که برای ترمیم پارگی منیسک تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند در عرض یکسال بعد از جراحی دچار آرتروز شده بودند ولی تنها 59 درصد زانوهایی که پارگی منیسک آنها بدون جراحی درمان شده بود در این مدت دچار آرتروز و ساییدگی شده بودند. همین مطالعه نشان داد که از دست رفتن غضروف مفصلی در 81 درصد کسانی که تحت عمل جراحی ترمیم منیسک قرار گرفته بودند ایجاد شده بود ولی این میزان در کسانی که پارگی منیسکشان جراحی نشده بود 40 درصد اندازه گیری شد. محققان میگویند ممکن است درمان های غیر جراحی مانند فیزیوتراپی و تقویت عضلات چهارسر ران راه بهتری برای درمان پارگی منیسک های زانو باشند.

منبع:ایران ارتوپد  ادرس مطب::مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که مشکل منیسک زانو پیدا کردید حتما اینجا را بخوانید

تعریف منیسک:
منیسک بافتی فیبری-غضروفی در بین مفصل زانو بوده که وظایف مهمی را دراین مفصل بر عهده دارد.
افزایش تطابق صطوح مفصلی، کاهش اصطحلاک در سطوح مفصلی، توزیع بهتر مایع مفصلی برای تغذیه غضروف، کاهش نیروهای وارد برغضروف و بهبود حرکت از وظایف مهم آنهاست. زمانی که منیسک برداشته شود میزان نیروی وارد بر غضروف تا 2/5 برابر افزایش می یابد و باعث تخریب زودرس غضروف می شود. منیسکها در زانو به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شوند که منیسک داخلی بیشتر از خارجی مستعد آسیب می باشد. 

مکانیسم شایع آسیب:
معمولا" حرکات چرخشی ساق پا مانند وقتی که در اثر ضربه ای که بازیکن دیگری به تنه ورزشکار می زند یا در اثر گیرافتادن پای ورزشکار در یک چاله یا چمن، در زمانی که بدن در حال چرخش است، باعث پارگی منیسک می شود.افراد چاق با زانوهای شکل گرفته یا افرادی که دچار پارگی ACL  (رباط قدامی زانو) شده اند نیز مستعد آسیب هستند.این پارگی بسته به نوع و میزان شدت پارگی به 3 درجه: خفیف، متوسط و شدید تقسیم می شود.                                       

علائم پارگی منیسک:
1-      درد شدید، ناگهانی و عمیق در خط مفصلی زانو

2-      افزایش ترشح مایع مفصلی و ورم زانو، که می تواند همراه با خونریزی مفصلی هم باشد.

3-      حساسیت لمسی

4-      قفل شدن زانو، که به دلیل گیرافتادن منیسک پاره شده بین استخوان ران وساق در همان حالت خم شده قفل شده و به سختی باز می شود.

5-      زیر پا خالی کردن، که زانو بدون اختیار بیمار در حین وزن انداختن ناگهان خم می شود.

6-      صدای Cliching، وقتی بیمار تست می شود این صدا در مفصل شنیده می شود.                                       

تشخیص:
امروزه برای تشخیص قطعی تر، از MRIو آرتروسکوپی تشخیصی استفاده می شود.

درمان:
بسته به میزان و شدت پارگی، درمان های مختلف به بیمار توصیه می گردد. اگر پارگی شدید باشد معمولاً جراحی به روش آرتروسکوپی توصیه می شود و پس از جراحی بیمار برای بازگشت به دامنه حرکتی نرمال نیازمند به فیزیوتراپی است.

در پارگی های خفیف یا متوسط معمولاً درمان های غیر جراحی زیر توصیه می شود:
1-   لیزر درمانی و مگنت تراپی که از پیشرفته ترین و موثرترین روشهای درمان پارگی و یا التهاب منیسک می باشد و دارای اثرات کاهش درد و التهاب مفصل زانو می باشد.

2-      دارو درمانی: که شامل داروهای ضد التهاب یا تزریق آنها در مفصل می باشد.

3-      فیزیوتراپی: که شامل الکترو تراپی برای کاهش درد و افزایش قدرت عضلات چهارسر ران و کاهش التهاب  مفصل زانو می شود.

4-      همچنین انجام ورزش های مناسب جهت تقویت عضلات اندام تحتانی حائز اهمیت می باشد 

منبع:دکتر فرخانی 

ادرس :مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸

در صورتی که اطلاعات دقیقتری از منیسک زانو می خواهید حتما اینجا را بخوانید

بین کندیل های استخوان ران و پلاتوی تیبیا دو ساختار نیمه حلقوی قرار گرفته اند که به آنها منیسک Meniscius میگویند. جنس منیسک ها فیبروکارتیلاژ است یعنی هم شبیه غضروف و هم شبیه رباط است. یک منیسک بر روی نیمه خارجی پلاتوی تیبیا قرار گرفته و به آن منیسک خارجی یا لترال Lateral meniscus میگویند. منیسک خارجی به شکل یک قرص است. سطح پایینی آن که روی پلاتوی تیبیا مینشیند صاف بوده و سطح بالایی آن که در زیر کندیل خارجی ران قرار میگیرد مقعر است. منیسک داخلی Medial menisci بر روی نیمه داخلی پلاتوی تیبیا قرا دارد و به شکل یک نعل اسب است که طرف باز نعل آن در طرف رباط های صلیبی قرار دارد. سطح پایین منیسک داخلی هم که بر روی پلاتوی تیبیا قرار گرفته است صاف بوده و سطح بالایی آن که با کندیا داخلی ران در تماس است مقعر است. دور تا دور منیسک ها در زیر به توسط رباط های محکمی به لبه پلاتوی تیبیا چسبیده و محکم شده است. مهمترین وظایف منیسک عبارتند از 1- سطح کندیل های ران گرد و مدور است ولی سطح بالایی پلاتوی تیبا مقعر نیست. در واقع مانند این است که یک توپ بر روی یک سطح صاف قرار گرفته است. مفصل زانو مانند مفصل ران پایداری استخوانی ندارد چون دو سطح استخوانی که مقابل یکدیگر هستند مقعر و محدب نیستند. در نتیجه این دو سطح کاملا بر روی یکدیگر قرار نگرفته و نیروهای وارده به مفصل نمیتواند در تمام سطح کندیل و پلاتو پخش شود. منیسک ها با پر کردن فضای خالی بین کندیل و پلاتو موجب میشوند تا در عمل سطح بالایی پلاتو مقعر شده و تماس کامل و یکنواختی با کندیل ران داشته باشد و در نتیجه نیروهای وزن بطور متعادل و یکنواخت بین کندیل و پلاتو توزیع شوند.  2- با درست کردن یک سطح مقعر در بالای پلاتوی تیبیا که کندیل های را در داخل آن قرار میگیرند در واقع به نوعی جلوی حرکات و لغزش جانبی کندیل ها بر روی پلاتو گرفته شده و پایداری زانو افزایش میابد. 3- جنس منیسک قابلیت ارتجاعی زیادی داشته و مانند یک بالشتک یا یک فنر بین دو استخوان قرار گرفته و نیروهای ضربه ای که به مفصل زانو وارد میشود ( مانند وقتی که میجهیم یا میدویم و به زمین برخورد میکنیم) را جذب میکند در واقع منیسک یک جذب کننده شوک و ضربه است. حاشیه بیرونی منیسک ها حاوی رگ های خونی است و در صورتیکه بدنبال ضربه پاره شوند قابلیت ترمیم دارند. این قسمت را ناحیه قرمز مینامند. قسمت های داخلی تر منیسک رگ خونی ندارد و تغذیه آن فقط از طریق انتشار موارد از مایه سینوویال است. این قسمت از منیسک اگر پاره شود قابلیت ترمیم ندارد. به این ناحیه قسمت سفید منیسک میگویند.   در تصویر بالا نواحی قرمز و سفید منیسک دیده میشود  تصاویر بالا در حین آرتروسکوپی زانو تهیه شده است. گردی سفید در بالا غضروف کندیل ران و سفیدی پایین غضروف پلاتوی تیبیا است و در بین آن دو منیسک دیده میشود تصاویر بالا در حین آرتروسکوپی زانو تهیه شده اند. در تصویر سمت راست منیسک سالم دیده میشود که در زیر آن وسیله فلزی جراح قرار گرفته است و در تصویر سمت چپ منیسک آسیب دیده دیده میشود.                     در تصویر بالا انواع آسیب های منیسک دیده میشوند تصویر بالا منیسک را نشان میدهد که در دو ناحیه آسیب دیده است

منبع: ایران ارتوپد  ادرس مطب:  مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸