مفصل آرنج میتواند بدنبال ضربات شدیدی که به اندام فوقانی وارد میشود دچار دررفتگی شود. درمان این دررفتیک باید بسرعت انجام شود تا احتمال بروز عوارض احتمالی کاهش یابد.
معمولاً علائم واضح و به صورت تغییر شکل آرنج همراه با درد شدید است. بعد از مدتی آرنج متورم میشود. بیمار آرنج در رفته را با دست مقابل گرفته و از حرکت آن جلوگیری مسکند. هر گونه حرکت آرنج با درد شدید توام است. معمولاً بعد از مدت کوتاهی از ضربه، قسمت داخلی مفصل کبود میشود.
پزشک معالج از رادیوگرافی ساده برای تشخیص دررفتگی کمک میگیرد. عکس برداری از آرنج میتواند جهت جابجایی استخوان ها و وجود یا عدم همراهی شکستگی با دررفتگی را نشان میدهد.
مانند هر دررفتگی دیگر باید بسرعت اقدام به جااندازی دررفتگی کرد. بهتر است جااندازی در اطاق عمل و با بیهوشی عمومی انجام شود ولی میتوان آنرا در بخش اورژانس هم انجام داد. قبل از اقدام به جااندازی، درد بیمار با تجویز داروهایی کم میشود.
برای جااندازی ابتدا کم پزشک، در طرف بالای سر بیمار قرار گرفته و بازوی بیمار را میگیرد. پزشک در طرف پای بیمار ایستاده و با یک دست، مچ دست بیمار را میگیرد و آرنج را خم میکند. سپس ساعد را در امتداد طولش میکشد و در همان حال با دست دیگر زائده اولکرانون را به سمت جلو هل میدهد.
بعد از جااندازی، کل اندام فوقانی در یک اتل گذاشته شده تا بمدت یک تا دو هفته بیحرکت شود. در این بیماران حرکات آرنج باید خیلی زود شروع شود وگرنه آرنج دچار محدودیت حرکتی خواهد شد. مفصل آرنج به آسیب بسیار حساس بوده و محدودیت حرکتی خیلی سریع در آن ایجاد میشود پس طول مدت بیحرکتی باید کم باشد و هم پزشک و هم بیمار باید به انجام زودرس حرکات مفصل توجه خاص بکنند. بعد از شروع حرکات و نرمش های خاص زیر نظر پزشک معالج و فیزیوتراپ، نرمش هایی هم برای تقویت عضلات اطراف آرنج باید به توسط بیمار انجام شود. با تمام این اوصاف ممکن است قدری محدودیت حرکت بصورت محدودیت در باز شدن کامل آرنج برای بیمار باقی بماند.
در مواردی که دررفتگی آرنج همراه با شکستگی باشد معمولاً نیاز به عمل جراحی وجود دارد.
ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
دررفتگی Dislocation به حالتی میگویند که در آن دو سطحی که مفصل را تشکیل میدهند از یکدیگر جداشوند. به بیان دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست میکنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست میدهند. گاهی اوقات سطوح مفصل کاملاً از هم جدا نمیشوند، گرچه وضعیت صحیح آناتومیک را نسبت به هم ندارند ولی کاملاً هم از هم جدا نمیشوند و قسمتهایی از سطوح مفصلی با هم در تماس باقی میمانند. به این حالت نیمه دررفتگی Subluxation میگویند.
مفصل آرنج از سه استخوان تشکیل میشود. در بالا قسمت پایینی استخوان بازو Humerus bone قرار دارد و در پایین قسمت بالایی دو استخوان ساعد یعنی زند زیرین و زند زبرین در تشکیل مفصل آرنج شرکت میکنند. زند زیرین یا Ulna همان استخوانی است که در طرف انگشت کوچک دست قرار گرفته است و زند زبرین یا Radius استخوانی است که در طرف شست دست است.
در دو طرف مفصل آرنج یعنی در طرف خارج و داخل آن لیگامان هایی وجود دارد که مفصل آرنج را پایدار نگه میدارند. لیگامان هایی که در قسمت خارجی قرار دارند استخوان بازو را به استخوان زند زبرین یا رادیوس متصل میکند و لیگامان هایی که در قسمت داخلی مفصل آرنج قرار دارند استخوان بازو را به استخوان زند زیرین یا النا متصل میکنند.
دررفتگی آرنج زیاد شایع نیست ولی شایع ترین مکانیسم ایجاد آن زمین خوردن روی کف دست است در حالتی که فرد دست خود را در حالت کشیده به جلو نگه داشته است. با برخورد کف دست به زمین نیرویی از طرف زمین به دست وارد میشود. این نیرو به طرف بالا سیر کرده و از طریق ساعد به آرنج رسیده و موجب دررفتگی آرنج میشود. مکانسیم دیگر دررفتگی آرنج تصادف اتومبیل است. موقعی که اتومبیل بر اثر برخورد از جلو به مانع ناگهان متوقف میشود. سرنشین برای برخورد نکردن به داشبورد دست خود را به جلو میاورد و نیرو با همان مکانیسم زمین خوردن به آرنج منتقل شده و موجب دررفتن آن میشود.
در هنگام دررفتگی آرنج معمولاً بافت های اطراف مفصل مثل کپسول مفصلی و لیگامان ها آسیب میبینند. این آسیب دیدگی ممکن است بصورت کشیدگی و یا حتی پارگی کامل باشد. در حالات شدیدتر ممکن است همراه با دررفتگی، شکستگی استخوانی هم در مفصل آرنج اتفاق بیفتد و یا حتی به عروق و اعصابی که از ناحیه آرنج عبور میکنند آسیب برسد.
در بعضی افراد مفصل آرنج ذاتاً شل است. در بعضی دیگر قوس زائده اولکرانون کم است. در این گروه ها ممکن است احتمال دررفتگی آرنج بدنبال ضربه بیشتر باشد.
ادرس مطب: مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
آرنج یک مفصل لولایی شکل است که به اتصال سه استخوان بازو شامل شعاع و اولنای ساعد (زند زبرین و زند زیرین) و استخوان قسمت بالایی بازو کمک میکند. استخوانها توسط رباطها نزدیک یکدیگر نگه داشته میشوند. رباط اولیه همان رباط متوازی وسطی (MCL) در داخل آرنج و رباط متوازی جانبی (LCL) در خارج آرنج است. عضلاتی که مفصل را احاطه کردهاند مسئول حرکت آرنج هستند.
ما در کلینیک خود انواع روشهای درمانی غیر جراحی را ارائه میدهیم؛ تکنیکهای ورزشی شما را بررسی میکنیم و در صورت وجود هرگونه علل بیومکانیکی که موجب درد آرنج شما شود، آنها را بازبینی میکنیم. به منظور کمک به حفظ نتیجه درمان، یک برنامهی توانبخشی برای بیمار آماده میشود.
ابعاد مختلف طب فیزیکی و روشهای درمانی ما جهت ارتقاء دامنه حرکت و کمک به کاهش درد عرضه میشوند.
آسیب وارده به آرنج میتواند نسبتاً جدی فرض شود زیرا صدمه دیدن عصب مفصل بازو میتواند منجر به مشکلات دائمی عضلات ساعد، مچ دست، دست و انگشتان شود.
در واقع آسیبهای وارده به آرنج شامل شکستگی و دررفتگی میشود که باعث ورم کردن، عدم حرکت و کجی استخوان میشود.
ورزشهایی که حداکثر احتمال وارد آمدن آسیب به آرنج را دارند عبارتند از تنیس، راکت بال، اسکواش، گلف و وزنهبرداری.
آسیبهایی که در ورزشها به آرنج وارد میشوند، در اشکال مختلفی آشکار میشوند که با توجه به محل و علت آسیب متفاوت هستند.
این یکی از جدیترین و شایعترین صدمات حاد آرنج است. به طور معمول دررفتگی آرنج ناشی از افتادن روی یک بازوی باز و کشیده شده است که اغلب در نتیجهی یک ورزش برخوردی یا افتادن از یک ارتفاع رخ میدهد.
شکستگی آرنج اغلب به دلیل افتادن روی یک بازوی باز رخ میدهد. به طور معمول شکستگی باعث درد حاد، تورم، کبودی و بد شکلی مفصل میشود. معمولاً شکستگی آرنج با دررفتگی آن در ارتباط است و معمولاً با جراحی درمان میشود.
این وضعیت معمولاً توسط یک عضلهی تحریکشده در ساعد که به دستهی استخوانی در خارج از آرنج متصل است، مشخص میشود. تنیس البو یکی از شایعترین انواع آسیبهایی است که ناشی از استفادهی بیش از حد از آرنج است.
این وضعیت در ورزشکارانی که به صورت ناگهانی و با قدرت، مچ دست خود را به سمت پایین و داخل میبرند رخ میدهد؛ این حرکت به عنوان بخشی از حرکت موردنیاز در ورزش آنها است. در این آسیب تاندون عضلات فلکسور ملتهب میشوند. شایعترین ورزشکاران آسیبدیده عبارتند از: پرتابکنندهی توپ بیسبال، گلف بازان، پارو زَنها و بازیکنان تنیس.
در این وضعیت، به هر دو صفحات رشد در انتهای استخوان ساعد در مفصل صدمه وارد میشود. این نوع آسیب معمولاً به دلیل حرکات پرتابی اتفاق میافتد.
حرکت پرتابی در ورزشها باعث فشرده شدن ساختار بیرونی آرنج و کشش ساختار درونی آن میشود. با گذشت زمان، این فشرده شدن منجر به سیخ زدن و لب پریده شدن استخوان میشود و کشیده شدن بیشتر منجر به کشش رباطها میشود. این نوع صدمات در میان بازیکنان بیسبال و دیگر ورزشکاران پرتابکننده بسیار شایع است.
به طور کلی پارگی تاندون عضله دوسر در ورزشکاران مسنتر رخ میدهد. این عارضه اغلب پس از بلند کردن مکرر اجسام یا یک آسیب حاد، درد شدید و احساس پاره شدن عضله اتفاق میافتد. معمولاً پارگی تاندون عضله دوسر با انقباض ناگهانی این عضله مشخص میشود.
در این نوع آسیب استخوان آرنج درگیر است؛ در واقع استخوان آرنج یک ناحیهی در معرض است که در آن عصب اولنار در اطراف آرنج عبور میکند. این عصب میتواند به صورت مزمن ملتهب شود و در مسیر تنگ خود در اطراف آرنج گیر کند؛ این عارضه باعث ایجاد درد بسیار زیادی میشود.
التهاب تاندونها که در اطراف آرنج رخ میدهد با نام گلف البو شناخته شده است. التهاب تاندونها در درجه اول تاندونهای درونی آسیبدیده را شامل میشود. این آسیبها در هنگامی که چوگان گلف با توپ تماس پیدا میکند یا وقتی که چوگان به صورت تصادفی با زمین برخورد میکند، رخ میدهند.
طرح درمان با در نظر گرفتن عوامل زیر آماده میشود:
محل، نوع و شدت آسیب، مدت زمانی که از وقوع آسیب گذشته است، سن، وضعیت سلامتی و فعالیتهایی مانند ورزشها، کار یا سرگرمیها.
هنگامی که آسیب به آرنج وارد شد، بررسی کنید که آیا درد بیش از حد، تورم یا عدم توانایی در حرکت آرنج دارید یا خیر. در این موقعیت مراحل زیر را دنبال کنید:
فوراً درخواست کمک پزشکی کنید، بازوی آسیبدیده را آتل ببندید، با استفاده از یک نوار الاستیکی آن را محکم نگه دارید، در فواصل 10 تا 30 دقیقهای روی ناحیه آسیبدیده یک بسته یخ بگذارید.
داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs) مانند آسپیرین و استامینوفن، رایجترین انواع داروهای تجویزشده برای صدمات آرنج هستند.
گاهی اوقات برای درمان مشکلات دردناک عضلانی از روش تزریق کورتیکواستروئید استفاده میشود. با این حال شواهد بالینی محدودی برای حمایت از کاربرد آنها به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای درد آرنج وجود دارد.
کورتیکواستروئیدها نوعی دارو هستند که محتوی نسخههای بشر ساختهی هورمون کورتیزول میباشند.
لیزر درمانی برای درمان صدمات اسکلتی عضلانی حاد یا مزمن و شرایط بحرانی و بهبود جراحات، تنها از یک طول موج نور گسیلشده از یک دیود لیزری با شدت کم یا از دیودهای شب نما با شدت بالا استفاده میکند.
دلیل اینکه رشد بافت جدید کمک خیلی زیادی میکند این است که کلمهی التهاب تاندونها به این معنی است که تاندون ملتهب شده است؛ در واقع زمانی که این تاندونها بافتبرداری میشوند (هیچ سلول ملتهبی وجود ندارد یعنی تاندون ملتهب نیست)، تاندون در حال انحطاط است. بهترین درمان برای یک بافت در حال انحطاط، رشد بافت جدید است تا به آن اجازه دهد بهبود یابد و از بین رفتن آن را متوقف کند. شوک درمانی این کار را انجام میدهد.
تحقیقات نشان میدهد که فیزیوتراپی مؤثرترین روش درمانی در ارائهی یک تسکین پایدار است. ما انواع مختلفی از تکنیکها را استفاده میکنیم، ازجمله:
طب سوزنی یک روش درمانی عاری از دارو است که با استفاده از سوزن موجب بهبود میشود. سوزنهای طب سوزنی به داخل پوست بیمار در نقاط خاص بدن قرار داده میشوند. این نقاط به منظور بهبود عملکرد بدن و ارتقاء روند طبیعی بهبود خود به خودی بدن در نظر گرفته میشوند.
سوزن زدن به صورت خشک (مانند طب سوزنی) یا تزریق دارو به نقاط محرک، یک نوع پرولوتراپی است که میتواند درد، اسپاسم و عدم حرکت را تخفیف دهد. این نقاط محرک که به آنها محلهای محرک یا گرههای عضلانی نیز میگویند، از تودههای حساس و قابللمس یا از گروههای فایبری در عضلات ساخته شدهاند.
پرولوتراپی (PRP) با روش تزریق، مشکلات اسکلتی عضلانی را درمان میکند. این تزریقها به رباطها، تاندونها و مفاصل انجام میشود تا بافت همبند را تقویت کند و درد را کاهش دهد. نامهای دیگر روش پرولوتراپی عبارتند از: تکثیر درمانی، اسکلروتراپی و درمان تزریقی احیاکننده.
ماساژ درمانی (به عنوان ماساژ عمیق بافت نیز شناخته میشود) تنش ساختمان عضلانی را آزاد خواهد کرد و اغلب بافتهای اسکار را میشکند تا دامنهی حرکت را در یک ناحیه خاص افزایش دهد. به طور معمول ماساژ عمیق بافت برای آسیبهای مزمن سودمند است.
ART یک روش بسیار خاص از آزادسازی عضلات است که هدف آن بازگردانی کارائی بافت و حرکت و عملکرد عضلات، تاندونها و رباطها است و هرگونه عصب یا عروق خونی گیر کرده ناشی از چسبیدگی را آزاد میکند. (این تکنیک با ماساژ دادن انجام میشود).
تمرینات طب فیزیکی به منظور تقویت عضلات اطراف مفاصل ملتهب طراحی شدهاند. این تمرینات به کاهش درد، سفتی و التهاب مفاصل کمک میکند و به شما اجازه میدهد فعال و پویا باقی بمانید.
درد ارنج تقریبا در همه گروه های سنی دیده می شود . دردی ازار دهنده و بیشتر در کناره خارجی ارنج اتفاق می افتد درست جائی که رباط پهن و کوچک عضلات پشت ساعد به استخوان کناری و خارجی بازو وصل می شوند و در صورت استفاده نابجا و مکرر مچ دست بدلیل اینکه قدرت ایجاد شده در مچ دست درحین فعالیت به راحتی به عضلات ساعد و کنار و خارج ارنج منتقل می شوند بنابر این در صورت تکرار این حرکات فشار مضاعفی به ارنج تحمیل شده کم کم موجبات التهاب در رباط متصل کننده عضلات پشت ساعد را به انتهای استخوان بازو فراهم میکند.
این بیماری که به تنیس البو نیز مشهور است در افراد مختلف جامعه از خانم خانه دار تا راننده کامیون و از تنیس باز گرفته تا والپیبالیست دیده می شود .اغلب این افراد دچار درد در ناحیه خارج ارنج می باشند و با فعالیت غیر متعارف مچ دست درد تشدید می شود گاهی بقدری درد شدید است که فرد از فعالیتهای روزانه باز می ماند .
در این موارد است که فرد ناچار می شود به پزشک متخصص طب فیزیکی مراجعه نماید .پس از بررسیهای دقیقتر وکنارگذاشتن مواردی که علائم شبیه تنیس البو در فرد ایجاد می کند به درمان فرد مبادرت می ورزیم.
مواردی که ممکن است با درد ناحیه کناری ارنج اشتباه شود می تواند دردهای ریشه ای اعصاب در ناحیه گردن و یا شبکه بازوئی و حتی درگیری عصب رادیال در ناحیه ارنج باشد که به راحتی توسط نوار عصب و عضله که توسط متخصص طب فیزیکی انجام می شود قابل افتراق بوده و درمان تنیس البو را تسهیل می کند.
درمانی که جهت این بیماران پیشنهاد می شود ترکیبی از طب فیزیکی و طب سوزنی می باشد که جزء موثرترین روشهای درمانی تنیس البو می باشد.
در کلینیک تخصصی طب فیزیکی و طب سوزنی دکتر نیاستی با بکار گیری بهترین روشهای نوین طب فیزیکی و طب سوزنی همه روزه بیماران زیادی را از سراسر غرب کشور پذیرا می باشد.
در روش درمان طب فیزیکی : درمان داروئی و ماساژ درمانی -حرارت درمانی و ورزش درمانی و اموزش بهترین نحوه استفاده از ارنج و استفاده از بریس جهت کنترل انتقال نیرو از مچ دست به ارنج در فعالیتهای روزانه زندگی بهره گیری می شود .
در روش درمانی طب سوزنی : از طریق کنترل درد بوسیله افزایش ایندورفین ها و انکفالین ها در خون و افزایش microciculation موضعی و تغییر مسیر پروسه درد در نخاع و مغز درد طاقت فرسای ارنج را کنترل کرده و بیمار به فعالیت های روزانه خود بر می گردد.
ادرس
:مازندران _ تنکابن _ میدان شهید شیرودی _ جنب اداره ی آموزش و پرورش _ ساختمان پارس _ طبقه ی دوم _ واحد ۱۸
سندروم تونل رادیال به علت تحت فشار قرار گرفتن عصب رادیال در ناحیه بالای ساعد بوجود میاید. علائم این بیماری شبیه بیماری تنیس البو است.
با این حال تفاوت هایی هم بین این دو بیماری هست
تشخیص این بیماری مشکل است. برای بسیاری از بیماران در ابتدا تشخیص تنیس البو داده میشود. مهمترین راه تشخیص بیماری معاینه دقیق پزشک و دقت به محل درد است. ممکن است انجام تست الکترومیوگرافی یا نوار عصبی بتواند به تشخیص بیماری کمک کند.
درمان سندروم تونل رادیال چیست
درمان این بیماری مشکل است. مهمترین اقدام اولیه در درمان سندروم تونل رادیال اجتناب از انجام حرکاتی است که شدت درد را افزایش میدهند. حرکت مکرر مچ دست به پشت موجب تشدید این بیماری میشود. چرخش مکرر مچ دست مانند پیچاندن مکرر پیچ گوشتی شدت در را بیشتر میکند. باید از هل دادن، کشیدن و گرفتن اشیاء با قدرت زیاد اجتناب کرد. اگر در در شبها بیشتر میشود ممکن است یک آرنج بند سبک بتواند به شما کمک کند. استفاده از سرمای موضعی، استفاده از تحریک الکتریکی محل و انجام حرکات کششی عضلات ساعد اقداماتی هستند که یک فیزیوتراپ خوب میتواند در جهت کمک به بیمار از آنها بهره ببرد. اگر بعد ار چند ماه انجام اقدامات فوق درد بیمار کاهش نیافت ممکن است پزشک معالج تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد. در حین جراحی تمام مسیری که عصب رادیال از زیر عصب سوپیناتور و از داخل تونل رادیال عبور میکند در دید جراح قرار گرفته و نقاطی که در آنها به عصب فشار وارد میشود آزاد میشوند تا فشار از روی عصب رادیال برداشته شود. | |
منبع: ایران ارتوپد
ادرس مطب: مازندران_تنکابن_میدان شهید شیرودی_جنب آموزش و پرورش_ساختمان پارس_طبقه۲_واحد۱۸ |